เช้านี้ไปเยี่ยมเพื่อนบ้านเขาป่วยเข้า ร.พ.ตั้งแต่วันจันทร์ (เมื่อก่อนพี่คนนี้เขายืมเงินพี่สาวใช้แต่กว่าจะให้หมดก็นานมาก เรียกว่านัดไม่เป็นนัด พี่สาวก็ไม่ว่าอะไร แต่ก็ให้ข้าพเจ้าไปบอก
ต้องการใช้เงินแล้ว แต่ก็ได้มาแบบแกน ๆมาก พอมาไม่เท่าไรพี่คนที่ยืมคนพี่สาวก็ใช้วจีกรรม
เที่ยวไปพูดเรื่องที่น่าเกลียดมากว่าตัวข้าพเจ้า "หึงตัวเขาใส่สมี" และเรื่องอะไรต่ออะไร
หลายอย่าง พอข้าพเจ้ารู้จากปากชาวบ้านที่มาเล่าให้ฟัง ข้าพเจ้าก็นึกเออเน่อะ พี่คน
นี้ไม่รู้จักบุญคุณคนเลย บวชลูกชายมาขอยืมเงินพี่สาวก็ให้ยืมและยังช่วยให้ต่างหาก
จำนวนมากด้วย ยังมาเอาเขาไปวิจารอีก) แต่มาวันนี้เขาป่วยหนักมากเข้าห้อง ICU. ข้าพเจ้าไม่รู้นึกอะไรอยากไปเยี่ยมเขาที่ ร.พ.แต่เขาไม่รู้สักตัวแล้ว ข้าพเจ้าได้ไปบีบมือเขาและพูดว่า " สิ่งใดที่
พี่ได้ว่ากล่าวด้วยวจีกรรมต่อข้าพเจ้า ๆ ก็อโหสิกรรมให้น่ะ " พอออกมาไม่ทันถึง 10 นาที่ พี่เขาก็ ตาย ข้าพเจ้าขนลุก ไม่นึกว่าพี่แกจะรอคำอโหสิจากปากข้าพเจ้าด้วย เนีย ที่เขาพูดเวรกรรมมีจริง
ไม่ต้องรอชาติหน้าหรอก เห็น ๆ ชาตินี้เอง
