ท่านสกทามี ตอบที่ผมยกคำของท่านมาไม่ได้ละซิ
ผู้มีปัญญาสัมมาทิฏฐิที่กลับไม่เข้าใจ คำนี้อีกหรือ ลด ละ ปล่อย วางธรรม

ตอบช้าจัง กิเลสผมกำลังพุ่ง เลยนะนี้

พอดีเป็นคนที่เข้าใจอะไรยาก เลยต้องมีกัลยามิตรมาอธิบายซ้ำแล้วซ้ำเล่ากว่าจะรู้เรื่อง ท่านฝึกจิตจะเมตตาธรรมคุนน้องได้มั้ยเจ้าค่ะว่า การ ละ ที่ท่านบอกคุนน้องว่าให้ไปลด ละ นี่คือปฏิบัติยังงัย คุนน้องจะได้เอาไปพิจารณา คุนน้องอัตตาไม่แน่นหนาเหมือนปูนซีเมนตราช้าง ถ้าความเห็นเข้าท่าจะลองพิจารณาเจ้าค่ะ

เอาที่ผมถามท่านก่อนซิ 5555
ที่ท่านว่า
คุณน้องไม่มีธรรมมะมีแต่ภาคปฏิบัติเลยอยากมีส่วนร่วม อันนี้หมายถึงอะไร หมายถึงว่า ท่านไม่ได้ปริยัติ ใช่ไม่หรือหมายถึงอะไร
แล้วที่ท่านว่า คุนน้องอ่านเวปธรรมมะอยู่ดีๆ ตั้งใจอ่านแบบแน่วแน่มากเลย จำได้ว่าเข้าไปอ่านอภิธรรมเกี่ยวกับปฏิจสุปปบาท ก็ตั้งใจอ่านแล้วพิจารณาธรรมไปตามนั้น นี้เขาเรียกอะไร


ตอนนี้อัตตาผมเด่นมาก รวมทั้งสร้างกิเลสมาเต็ม อย่าพึงดับนะ ดูไว้ดูไว้

ช้าอีกแล้ว มันกำลังจะดับแล้วนะ หาคำดีๆป้องกันอัตตาอยู่หรือไร
มันกำลังจะ วาง แล้วนะ

ใกล้วันวิสาขะ ขยะที่เกิดเยอะในใจ พึ่งชำระออกไป ในวันมหาสมัยเช่นนี้
เป็นโอกาสอันดี ที่จะได้บรรลุธรรม ตามพระบรมศาสดา ด้วยอำนาจแห่งพุทธา-
นุภาพอันยิ่งใหญ่ ที่ยังคงหลงเหลือในจักรวาลอันกว้างไกล ใครฉลาดอาจน้อมนำมาใช้
เป็นพลังค้ำจุนหนุนให้เห็นธรรม

อย่ามัวถกเถียงกันอยู่เลย อย่ามัวเอ่ยอวดอ้าง จงละลดและปลดวาง จากเส้นทางทุรพล
มาตั้งต้นกันใหม่ ในเส้นทางไม่วกวน ไร้บัญญัติอันป่วนป่นระคนเคล้าอัตตา
คือเส้นทางอันประเสริฐเลิศล้ำในโลกา นำหน้าด้วยเมตตา ปิยวาจา พรหมวิหารธรรม

ที่ผ่านมาเราสนทนากันแต่ในส่วนของเรื่องการชำระขยะที่มากองไว้ในใจเป็นส่วนใหญ่ แต่ การที่จะมีขยะเข้ามากองทับถมกันไว้ในใจนั้นถ้าเราได้รู้วิธีที่จะไม่รับขยะใหม่เข้ามาอีกคงจะเป็นการดีมิใช่น้อย

ดังที่เคยกล่าวมาแล้วว่า "สติ เปรียบได้กับฝาถังขยะ" ซึ่งทำงานร่วมกับ จิต อันเปรียบได้กับผู้คอยปิดเปิดถังขยะ

ดังนั้น สติและ จิต ที่ถูกอบรมมาดีแล้วจนเป็น "สัมมาสติ" นี่คือเครื่องมือหรือปราการด่านแรกหรือฝาปิดที่จะคอยกั้นมิให้มีขยะมาเพิ่มขึ้นในใจ"

ประเด็นสำคัญอยู่ที่ ....."สติและ จิต ที่ถูกอบรมมาดีแล้ว"

อะไร?จะเป็นสิ่งที่มาอบรมสติและจิต?

กระผมละงง...กับ..แนวของคุณอโสกะ...จริง ๆ..

ปัญญาผมคงน้อยไป...ก็เลยตาลายเห็นอโสกะ...แยกร่างได้...

จากข้อความนี้..

เอา "เรา" ออกเสียให้ได้แต่แรก น่าจะหมดเรื่องหมดปัญหา หมดทุกข์ได้จริงๆกระมังครับ?

ก็คิดว่าอโสกะ...เป็นพวก...ไม่มีเรา...เราไม่มี...เสียอีก

แต่พอมาถึง..บทนี้...


ก็เห็นอโสกะ...เป็นพวก...มีอะไรสักอย่างที่ต้องไปชำระ

ตกลงอโสกะ....เป็นแนวไหน..ละครับ

เมื่อไม่มีเรา...ตั้งแต่แรก......แล้วอโสกะ....จะมีอะไรให้ต้องชำระ?

ถ้าอะไร...อะไร...ก็อนัตตา....จะอบรมอนัตตาไปทำไม?...ดีแล้วเดียวมันก็สลายไปไม่ใช่รึ?

ส่วนผมนะ...เป็นพวก..เรามี..จิตมี...เลยไม่แปลกอะไร...ถ้าจะมาอบรมจิตหรือว่าเอาขยะออกจากใจ...

แล้วอโสกะ...เป็นแบบไหน...รึว่าเป็นแบบไหนก็ได้ที่พูดแล้วดูเป็นอภิมหาปรัชญา...ดูดีมีชาติตระกูล

สติต้องถูกอบรมด้วยสัมมาปัญญา ถึงจะเป็นสัมมาสติได้ บางคนคิดว่า ตัวเองวางเฉย เป็นกลาง ไม่เข้าไปยุ่งไม่เข้าไปมีความเห็น เป็นคนดีมีอุเบกขาวางเฉยอยู่อย่างเดียว คิดว่าตัวเอง มีสัมมาสติ มีอุเบกขา แต่จริงๆแล้ว การวางเฉยโดยไม่คิดวิเคราะไปตามเหตุปัจจัย บุคคลจำพวกนี้จะทำให้จุติด้วย กุศลวิบากที่เรียกว่า
อุเบกขาสันตีรณะกุศลวิบาก เพราะฉะนั้นก็อยากบอกว่า การจะวางเฉยอะไรก็ใช้ปัญญาด้วย เด่วเวลาไปจุติ จะกลายเป็นคนพิการ หูหนวก ตาบอด เป็นใบ้ เป็นโรคคนรวย(ออทิศติก)
จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ใช้ วิจารณญาณ ใช้ปัญญาพิจารณาโดยธรรม เพราะคุนน้องพูดก็พูดออกมาจากความรู้หรือจิตใต้สำนึกที่รู้ได้เฉพาะตน เรื่องอจิณไตย อธิบายยาก ต้องรู้ด้วยตัวเอง

คำถาม..ที่ 2



มันเป็น...สมถะ..ทั้งคู่....นั้นแหละ...

ไม่เคยจำ....เล้ย....

"นิ่งอยู่" มันไม่ "รู้"...อะไรเลยรึงัย?...

ลมเข้า..รู้มั้ย....ลมออก....รู้มั้ย?...

เลิกเหอะ....นิ่งรู้...เป็นวิปัสสนา..นะ

ถ้าจะเป็น....มันก็หลัง...นิ่งรู้...ไปแล้ว....

หลัง...นิ่งอยู่...มันก็เป็นได้เหมือนกัน

เลิกเหอะนะ...ใช้คำสวย ๆ สำนวนงาม ๆ...คนมาใหม่เขาจะหลงเข้าใจผิดได้ง่าย

เข้าใจคุณกบครับ ผมก็เหมือนกัน ถ้านิ่งรู้ กับ กำหนดรู้มีความหมายเหมือนกัน กำหนดรู้น่าจะให้ความหมายที่เข้าใจง่ายกว่า เพราะกำหนดรู้ไม่ว่าจะเดิน จะนั่ง จะทำงาน อยู่นิ่งๆ นั่งสมาธิ เดินจงกลม ก็สามารถใช้ความหมายนี้ แต่นิ่งรู้คือสภาวะการกำหนดรู้แบบใด

คุณกบคงเหมารวมไปว่าผู้ที่มาอ่านกระทู้มีเพียงกลุ่มเดียว คือกลุ่มเก่าที่คร่ำหวอดอยู่ในลานฯ ไม่คิดว่าจะมีผู้ใหม่มาอ่านบ้างหรือเปล่าครับ แล้วตามธรรมนั้นผู้จะเข้าใจธรรมเห็นธรรมชัด บางท่านก็ชัด อนิจจัง บางท่านก็ชัด ทุกขัง บางท่านก็ชัด อนัตตา แล้วแต่ระดับศรัทธา สติ ปัญญา บารมีที่แต่ละคนสร้างสะสมมา
เปิดกว้างอีกสักนิด ฟังกันต่อไปอีกสักหน่อยแล้วจะค่อยๆเข้าใจไปเองนะครับ

อนึ่งการ "กำหนดรู้" กับ "นิ่งรู้" นั้นจุดเริ่มต้นก็ต่างกันมาก
"กำหนดรู้ จะเป็นบัญญัติ เป็นอัตตา เต็มๆ "กำหนด" ถ้าพูดเป็นภาษาพ่อขุนฯก็คือคำพูดว่า "กูสั่ง"นั่นเอง

แต่ "นิ่งรู้"นั้น เป็นเพียงการที่ สติ ปัญญา ไปเฝ้าสังเกตดูการทำงานตามธรรมชาติของกายและจิต ตามธรรมชาติของ สติและปัญญา หาใช่ กู ไปสั่งว่าต้องทำอย่างโน้นอย่างนี้

ความละเอียดในข้อนี้ก็เช่นกัน ต้องไปสังเกตและสัมผัสสภาวธรรมจริงๆกันดูจึงจะรู้ความนัยนะครับ ลองกันดูนะครับ คุณstudentด้วยต้องลองเข้าไปสังเกตสภาวธรรมจริงๆดูนะครับ อย่าคิดเอาด้วยตรรกะและความเห็น

ที่คุณกบวิตกวิจารณ์มาทั้งหมดนี่แสดงให้เห็นว่าคุณกบคงทำภาคปฏิบัติมาน้อย สัมผัสสภาวธรรมจริงๆมาน้อยเกินไปหรือความสังเกตยังไม่เข้าถึงมาตรฐาน จึงแยกไม่ออกว่า "นิ่งอยู่"กับอารมณ์ กับ "นิ่งรู้ ปัจจุบันอารมณ์"มีสภาวธรรมที่แตกต่างกันมาก ไม่ใช่เป็นสมถะทั้งคู่อย่างที่คุณกบและคุณstudentคิดเห็น

ลองนั่งหลับตาสังเกตดูให้ดีกันซิครับ ตัวอย่างเช่น ลมหายใจที่เข้าออกนั้น จะทำให้เป็น สมถะภาวนาก็ได้ จะทำให้เป็น วิปัสสนาภาวนาก็ได้ ลองสังเกตดูแล้วดูว่าจะตีความข้อนี้ออกได้ไหมได้ผลประการใดเอามาเล่าสู่กันฟังนะครับ

แล้วเมื่อจิต(สติ ปัญญา)นิ่งรู้อยู่กับปัจจุบันอารมณ์มันเป็นวิปัสสนาภาวนาไปได้อย่างไร? ให้หาคำตอบดูด้วยการลงมือพิสูจน์ธรรมกันจริงๆ บอกใบ้ให้หน่อยก็ได้ว่า ปัจจุบันอารมณ์นั้นแสดงไตรลักษณ์อยู่ตลอดเวลา จริงหรือไม่ คุณกบกับคุณStudentลองค้นหาความจริงดูจากการทำจริง อย่าคิดเอานะครับ

"สติต้องถูกอบรมด้วยสัมมาปัญญา ถึงจะเป็นสัมมาสติได้"

สาธุ อุโมทนาเป็นอย่างยิ่งกับน้องคง ที่ได้คำตอบทันที เราคงจะได้สนทนากันในรายละเอียดของเรื่องนี้กันต่อไปอีกสักนิดหนึ่งนะครับ

มีที่ห่วงใยอยู่นิดหนึ่งเพราะเจอบ่อยหลายครั้งคือเรื่องการประกาศตนว่า "ข้าพเจ้าบรรลุโสดาบันแล้ว"นั้นมันค่อนข้างจะหมิ่นเหม่และท้าทายพอสมควร ไม่เป็นสิ่งที่ควรกระทำพร่ำเพรื่อโดยไม่จำเป็นนะครับ ให้แสดงเป็นเฉพาะกิจเฉพาะกาลตามสมควรแก่กาละเทศะ บุคลและประชุมชนดีกว่านะครับ

กระผมก็ว่าอย่างนั้นแหละครับ...ผมปฏิบัติมาน้อย..จริง ๆ...

นิ่งรู้...มันสมถะ

รู้แต่ไม่นิ่ง...คือ..รู้แล้วมีวิตก..วิจารณ์...ในรู้ที่ปรากฏ...ได้ข้อคิดธรรมะ...มีปิติและสุขจากธรรมนั้น...แล้วเก็บใว้ในใจ(อย่างแยบคาย )...จึงจะเรียกว่าวิปัสสนา..ใช้สัญญาเกิดปัญญา..ครับ

นิ่งรู้...รู้แต่ไม่ขยับ...ปัญญาไม่เกิดหรอก...มันขยับมันคิด...ถึงจะมีโอกาสเกิดปัญญา...

นิ่งรู้...นิ่งรู้...แล้วเป็นวิปัสสนาเอง....ผมไม่เชื่อหรอกครับ...ยิ่งมาบอกว่ามีไตรลักษณ์..เห็นไตรลักษณ์อยู่ในนั้น...ยิ่งไม่เชื่อใหญ่....เมื่อไม่ได้วิปัสสนาแรก...ไม่ทำปัญญาให้เกิดแล้ว...ไตรลักษณ์ที่เห็นมันก็เป็นได้แค่สัญญา...ครับ....จะไปดีใจทำไมว่าเห็นไตรลักษณ์...พูดหลอกเด็กให้ดีใจไปงั้น...จะได้ประโยชน์อะไรกัน..คุณอโสกะ

ไม่ต้องบอกใบ้หรอกครับ..บอกตรง ๆ ให้ชัด ๆ มีประโยชน์กว่า...ใช้คำคม..คม...ดูดี..มีลึกลับ...คิดได้หลายแง่...แต่ปฏิบัติไม่ได้จริง...มันไม่มีประโยชน์