ถามหน่อยที่พูดมามันเกี่ยวอะไรกับ ประเด็นของกระทู้ที่ว่าสัมมากัมมันตะสัมมาอาชีวะครับ
ที่พูดมาแค่สาธยายดีกรีอัตตาตัวเอง เห็นแบบนี้เลยอยากถามครับ...

*พ่อแม่ครูบาอาจารย์คนแรก มันย่อมเป็นบุพการีเราครับ เพราะพ่อแม่สอนให้เราเป็นเด็กดี
สอนเรื่องศีลธรรมให้เราปฏิบัติ แล้วที่ว่าเคารพธรรมด้วยชีวิตนี่หมายถึงอะไรครับ?

*คุณเพ้อเจ้อหรือเปล่าครับ นั่งสมาธิไปด้วยฟังธรรมไปด้วย ถามหน่อยแล้ว
ฟังธรรมของหลวงตารู้เรื่องหรือครับ มันต้องมีสติสัมปชัญญะในการฟังธรรม
ไม่ใช่มานั่งสมาธิ แล้วความสงบที่คุณบอกมันเป็นอย่างไรหรือครับ
ตกลงหลวงตาสอนให้หลุดพ้นหรือสอนให้ยึดความสงบครับ?

จะสรุปประเด็นของกระทู้ให้ฟัง จขกทพูดเรื่องลิขสิทธิ์
ใครเป็นผู้ค้นพบธรรมนั้นเป็นคนแรกย่อมต้องมีสิทธิ์ในธรรมนั้น
คุณบอกเองว่าหลวงตาแสดงธรรมแท้ของพระพุทธเจ้า
ฉะนั้นธรรมย่อมเป็นของพระพุทธเจ้า ใครนำธรรมของพระพุทธเจ้า
ไปจดเป็นลิขสิทธิ์ของตัวเอง ย่อมไม่มีสัมมากัมมันตะและสัมมาอาชีวะ

คุณนี่เพี้ยนไปใหญ่แล้ว ฟุ้งซ่านเขาคุยกันเรื่องลิขสิทธิ์ ไม่ได้คุยกันเรื่อง
ธรรมแท้ธรรมเทียม แล้วที่ว่าสงสัยคุณ ผมไม่ได้สงสัยเลย ผมเข้าใจดี
ยิ่งมาความเห็นนี้ก็ฟันธงเลยว่า คุณเพ้อเจ้อพูดคนละเรื่องครับ

นี่ก็เหมือนกัน ไปไหนมาสามวาสองศอก กลับไปอ่านความเห็นของจขกทใหม่
อ่านหลายๆรอบ แล้วใช้วิจารญาณดูซิจขกทพูดถึงเรื่องอะไร
อย่ามั่วแต่นั่งทำความสงบ มันอ่านตัวหนังสือคนอื่นไม่รู้เรื่อง
และฟังคนอื่นไม่รู้ราว เข้าใจมั้ย

ธรรมที่พูดถึงถ้าเป็นธรรมในศาสนาพุทธ มีความหมายเดียว คือพระธรรมในพระไตรปิฎก
และถ้ายิ่งบอกเป็นธรรมแท้ด้วยแล้ว ก็ต้องเป็นพระธรรมของพระโคดมพระพุทธเจ้า

ธรรมของเจ้าสำนักหรือครูบาอาจาย์ เป็นเพียงวิธีการสอน ดังนั้นถ้าใครจะไปจดลิขสิทธิ์
จะบอกหรือกล่าวอ้างว่าเป็นธรรมแท้ไม่ได้ บอกได้แต่เพียงว่า สิ่งที่ตัวสอนเป็นเพียง
วรรณกรรมจึงสามารถจดเป็นลิขสิทธิ์ ไม่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม

ที่กล่าวมาข้างบนเป็นเรื่องของฆราวาส ถ้าเป็นพระภิกษุย่อมไม่สามารถทำได้
เพราะมันผิดพระวินัยสงฆ์

ที่เราคุยกันมันเรื่องหลักการทั่วไป ของลิขสิทธิ์ที่เกี่ยวข้องสัมมากัมมันตะและ
สัมมาอาชีวะ แต่คุณสารินแกเพี้ยนองค์ลงหรือของขึ้นก็ไม่รู้
ไปเอาครูบาอาจารย์มาอ้าง ด้วยอารมณ์ที่เมามัน ยกบารมีของหลวงตามาอ้าง
เพื่อจะได้สอดแทรกเรื่องของตัวเองด้วยว่า ตัวเองก็มีบารมี

คุณพระป่านี่เก่งนะครับที่ฟังคุณสารินแกรู้เรื่อง ทั้งๆที่พูดไม่เกี่ยวกับประเด็นกระทู้
อาจเป็นเพราะ ใจที่จดจ่อแต่กับสิ่งที่ตัวเองหลง ยึดจนเป็นอัตตามันควบแน่นตกผลึก
จะคุยกับใคร ก็มักจะยกเอาเรื่องที่ตัวเองยึดมั่นมาคุย ทั้งๆที่มันเป็นคนละเรื่อง

คุณลูกพระป่าเหมือนกับคุณสารินตรงไหนทราบมั้ยครับ
ผมจะบอกให้ คุณภูมิใจกับคำว่าพระป่าถึงแม้จะบวชเพียงแค่เจ็ดวัน
และยึดมั่นกับคำว่าหลวงปู่ ถึงแม่จะไม่เคยพบไม่เคยรับสั่งคำสอนของ
หลวงปู่เลย ขอให้ได้ชื่อว่าเคยบวชอยู่ในสายของหลวงปู่ก็เอาดี และที่สำคัญ
แทนที่จะปฏิบัติตามครูบาอาจารย์ แต่กลับไปอ่านแต่ประวัติครูบาอาจารย์

ทั้งคุณและคุณสาริน ถ้าได้อะไรมาบ้างจาก หลวงปู่หรือหลวงตา
ผมว่าการแสดงความเห็น มันต้องมีภูมิมากกว่านี่และที่สำคัญต้องมีสติสัมปชัญญะ
มากกว่านี้ คงไม่พูดจาหลงประเด็น หลงอัตตาตัวเองขนาดนี่

สรุปก็คือ อย่าอ้างบารมีครูบาอาจารย์ในลักษณะยกตนข่มท่าน
มันเสื่อมเสียไปถึงครูบาอาจารย์ผู้ซึ่งมีบารมีแท้ๆครับ

...จขกท.น่ะถามเรื่องลิขสิทธิ์...ข้าพเจ้าก็ตอบเรื่องลิขสิทธิ์...จขกท.เค้ายังขอบคุณทุกความเห็นนะ...
...ก็มีแต่คุณโฮฮับนั่นแหละ...ที่นอกจากไม่ตอบคำถามที่จขกท.ถาม...ก็มีแต่แย้งความคิดคนอื่น...
...ถ้าอยากอวดอัตตาของตัวเองว่ารู้มากกว่าคนอื่นน่ะ...น่าจะตั้งกระทู้ใหม่มากว่านะฮะ...โฮฮับ...

...ขอนุญาตสอนคุณโฮฮับอีกเรื่อง...ฟังความเห็นคนอื่นให้มากๆหน่อย...ดันทุรังสูงน่ะ...
...จิตตัวเองน่ะ...หมายถึงจิตคุณโฮฮับอาจตกต่ำถึงขีดสุดก็ได้...ประเภทที่หลวงตามหาบัวท่านว่า...
...มนุษย์ทุกวันนี้ตั้งชื่อกันไพเราะเพราะพริ้ง...สูงถึงฟากจรวดดาวเทียมโน่นแน่ะ...แต่ใจอยู่ในนรก...
...ระมัดระวังความรู้สึกนึกคิดของตัวเอง...เอาไว้นิดนึงก็น่าจะดีนะ...คุณโฮฮับ...ใช้ปัญญาให้มากๆ...
...ความคิดเห็นน่ะ...มันไม่มีถูกผิดหรอก...แต่กิเลสในใจคุณโฮฮับต่างหากที่กำลังพุ่งพ่านอยู่...

...ข้าพเจ้าขอโทษจขกท.ที่ข้าพเจ้าอาจเป็นต้นเหตุของการทำให้กระทู้ของท่านวุ่นวายไปหน่อย...
...ยังไงก็ขออโหสิกรรมไว้ล่วงหน้า...และขออนุญาตจขกท.อีกนิดเพื่อประชาสัมพันธ์บอกบุญ...
...สำหรับผู้ที่สนใจมาร่วมงาน...คุณโฮฮับอาจไม่สนใจมั๊งคะ...ก็ในวันที่ 29-30 มกราคม 2555...
...เป็นงานบุญใหญ่ของวัดป่าบ้านตาด 2 บุญคือ 1)29 มค.55เป็นบุญประทายข้าวเปลือกและ...
...2)30 มค.55 เป็นวันครบรอบวันละสังขารขององค์พระหลวงตามหาบัวครบรอบ 1 ปี...
...และจะมีการบุญทอดผ้าป่าวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชนตามปฏิปทาที่องค์หลวงตาพาดำเนิน...

ฟังซิครับทำไมไม่ฟัง แต่เห็นด้วยไม่เห็นด้วยมันเป็นสิทธิ์ของผม
แล้วมันไม่ใช่ความดันทุรังด้วย เพราะมีเหตุผลมาตอบ
ลักษณะของความดันทุรัง มันต้องเป็นแบบ
นี้ครับ คือไม่รู้จะตอบแย้งความเห็นคนอื่นอย่างไร แต่ก็พยายามเอาชนะด้วยการ
แสดงความเห็นที่ไม่มีสาระเนื้อหาของกระทู้หรือความเห็นคู่สนทนา พูดง่ายๆก็คือคือ
ไม่มีเหตุผล อย่างคุณเป็นต้นครับ

หลวงตาว่าหรือคุณว่ากันแน่ครับ จะด่าว่าใครก็อย่าอ้างหลวงตาแบบนี้ครับมันบาป
เสียไปถึงองค์หลวงตานะครับ มีสติหน่อยซิครับ

อ๋อ! อย่างนั้นหรือครับ แต่ผมดูชื่อผมมันไม่เห็นเพราะตรงไหนเลย ชื่อเฉยเชย
ตรงกันข้ามกับชื่อคุณเลยครับโรสซาริน
แหม! มันช่างไพเราะเสนาะโสตจริงๆครับ เหมือนกุหลาบแรกแย้ม
สรุปชื่อโฮฮับเป็นชื่อที่น่าเกลียดมาก ใจผมคงหมดสิทธิอยู่ในนรกแล้วล่ะครับ
ส่วนคุณฮะๆๆ

งั้นหรือครับ คุณไม่มีกิเลส ใจคุณไม่พุ่งพ่าน แต่ทำไมด่าเอาด่าเอา
ผมก็รอคำตอบที่เป็นสาระที่จะแย้งความเห็นผม ก็ไม่มี สงสัยสาระ
ในกระทู้มันเป็นกิเลสแหง่ๆเลย ส่วนคำด่ามันเป็นกุศลในสายตาคุณนั้นเอง

...เอ...สงสัยคุณโฮฮับว่าผ่านตาข้อความนี้ไปได้ยังไงนะ...

...ถ้าอยากอวดอัตตาของตัวเองว่ารู้มากกว่าคนอื่นน่ะ...น่าจะตั้งกระทู้ใหม่มากว่านะฮะ...โฮฮับ...

...คุณโฮฮับคะ...ถ้าคุณเคยนั่งสมาธิแล้วผ่านจุดนี้ไปแล้ว...ก็คงไม่ถามแบบนี้...

...ถ้าคุณไปถามหลวงตามหาบัว...ท่านก็จะตอบว่ายังไง...รู้ไหม...ท่านก็จะบอกประมาณนี้ค่ะ...
...อู๊ยยย...ขี้เกียจตอบ...คนไม่เคยภาวนาจะไปรู้อะไร...กลับไปภาวนาให้มันเห็นแล้วค่อยมาถาม...
...ถ้าเป็นข้าพเจ้าตอบก็จะบอกว่า...ก็ลองไปอ่านสมาธิกับฌานแล้วก็นั่งนึกดูว่ารู้สึกสงบเป็นยังไง...
...หรือไม่ก็นั่งสมาธิให้มันถึงสิ...จะได้เลิกถามว่าสงบมันเป็นยังไง...คุณโฮฮับก็จะได้เลิกเพ้อเจ้อไง...

มันเป็นคุณนั้นแหล่ะที่ผ่านตาความเห็นผมไปได้อย่างไร
อย่ามั่วแต่จะเรี่ยไรซิครับ จะคุยธรรมก็คุยธรรม จะเรี่ยไร
ก็เชิญไปเรี่ยไรอีกห้อง ทำสองอย่างมันก็สับสนในตัวคุณเองซิครับ
ผมตอบความเห็นจขกทไปก่อนที่คุณจะถือซองผ้าป่าเข้ามาเสียอีก
การไม่รู้จักกาละเทศะมันก็ทำให้หลงได้นะครับ

อุ๋ย! ตอบไม่ได้อ้างหลวงตาอีกแล้ว

ที่ว่าขี้เกียจตอบ ผมว่าไม่น่าใช่ แต่ถ้าขี้โม้นั้นแหล่ะใช่เลย

หุ่ยฮา! ก็ตัวเองบอก ตัวเองจ้อแท้ๆ เขาก็ถามที่ตัวเองจ้อว่าเป็นอย่างไร
ดันไล่ให้เขาไปทำอย่างที่ตัวเองจ้อ พุดโธ่!,คนละเรื่องคนละคนกัน
จะตอบจะย้อนคนอื่นกรุณาใช้ความคิดสักกะติ๊ด มันจะได้ดูเป็นผู้ใหญ่
อยากถามครับว่าใช้คำนำหน้านามว่าอะไร เป็นผู้เยาว์หรือผู้ใหญ่ครับ

สิ่งที่ผมถาม ก็ถามตามเหตุปัจจัย แบบนี้ไม่ได้เรียกเพ้อเจ้อครับ
แต่ใครพูดโฆษณาตัวเองไว้ เกิดคนอื่นเขาถามแล้วตัวเองตอบไม่ได้
ดันย้อนคนอื่น สิ่งที่ตัวเองพูดแต่แรก ชาวบ้านเขาเรียกเพ้อเจ้อครับ

...ขอโทษจริงค่ะ...ที่พอดีข้าพเจ้าอ่านข้ามคำตอบดีๆของคุณโฮฮับไปน่ะ...
...เอายังงี้ก็แล้วกัน...งั้นคุณโฮฮับก็รออ่านกระทู้ใหม่...เร็วๆนี้...
...หลวงตาท่านยืนยันสิ่งที่ข้าพเจ้าบอกคุณเกี่ยวกับการฟังเทศน์ว่ายังไง...
...ขอเวลานั่งพิมพ์กระทู้ใหม่...สักครู่ใหญ่ค่ะ...เปิดใจรับความจริงบ้างนะโฮฮับ...

...ข้าพเจ้าพิมพเสร็จแล้วค่ะ...คุณโฮฮับอ่านคำเทศน์ไป...ก็รู้ด้วยนะว่าจิตน่ะคือนักรู้...
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=28&t=40950

บอกกล่าวคนไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง หน้ามืดตามั่วไม่รู้จักกาละเทศะ
อยากเอาชนะแต่อย่างเดียว ไม่สนใจว่าผลที่เกิดจะไปกระทบสิ่งที่ชาวไทยเคารพหรือไม่

คุณ กุหลาบซ่าครับ กระทู้ของคุณน่ะผมไม่เข้าไปแสดงความเห็นในนั้นหรอกครับ
เพราะความที่รู้จักที่ต่ำที่สูง แต่ผมเอาบางส่วนที่เกี่ยวข้องกับคุณโดยตรงมาตอบ
ในที่ๆเราคุยกันแต่แรก ผมว่ามันเหมาะสมดีอยู่แล้ว

เข้าเรื่องนะครับ เป็นเพราะคุณไม่เข้าใจธรรม สิ่งที่คุยกันมา
ตั้งยืดยาวก็ยังไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจว่าฟังธรรมคืออะไร สมาธิคืออะไรความสงบ
คืออะไร และที่กล่าวมามีลักษณะและเหตุปัจจัยมาจากอะไร

คุณกุหลาบซ่า สิ่งที่คุณต้องตอบผมคือเนื้อหาที่ครูบาอาจารย์สอน
ว่ามีอะไรท่านสอนอะไร ไม่ใช่มาบอกว่าจิตรวมจิตสงบ
การฟังธรรมความสำคัญมันอยู่ที่ จำและตีความในพระธรรมนั้นๆ
ต้องให้สติจดจ่อกับธรรมจนเป็นสมาธิที่ตั้งมั่น(ไม่ใช่สมถะ)

ไม่ใช่ฟังธรรมแล้วจิตรวมจิตสงบ แบบนี้มันไม่ได้ฟังเนื้อหาของธรรม
ได้แต่ฟังเสียงมันเป็นสมถะ แบบคุณเขาไม่เรียกฟังธรรมเขาเรียกทำตามคำสั่ง

...เนื้อหาอะไร...คุณโฮฮับอย่าไปรู้เลย...เพราะรู้ไปก็คิดไปวุ่นวายไม่ได้ประโยชน์อะไรหรอกค่ะ...
...ฉายาข้าพเจ้าน่ะ..รสรินค่ะ...คิดตีความไปเองอีกแล้ว...กุหลาบซ่าที่ไหน...ปฏิบัติให้มันรู้ซิเธอ...
...จะได้หายสงสัย...ถามอะไรก็อายตัวเองบ้าง...ครูบาอาจารย์ที่ท่านสอนตรงทางอย่างถูกต้องน่ะมี...
...วิธีฟังเทศน์ที่พระอาจารย์หลวงตามหาบัวท่านสอนน่ะ...ให้อยู่ในท่านั่งสมาธิ...ให้จิตอยู่กับตัว...
...บริกรรมพุทโธและไม่ต้องส่งจิตออกไปหาผู้เทศน์แล้วก็ไม่จำเป็นต้องจำเนื้อความที่ท่านเทศน์ด้วย...
...เมื่อจิตรวมเป็นหนึ่ง...เหลือแต่จิตผู้รู้...คำบริกรรมจะหายไป...จิตอยู่กับร่างกายแบบต่างอันต่างอยู่...
...แบบกายกับจิตแยกกันน่ะ...อธิบายจนข้าพเจ้าขาดใจตายตอนนี้...คุณโฮซ่าก็ยังคงไม่รู้ได้หรอก...
...จิตรวมคือมีกายสักว่ากาย จิตสักว่าจิต เวทนาสักว่าเวทนา ธรรมสักว่าธรรม นี่คือสติปัฏฐานสี่แท้ๆ...
...เพราะธรรมะทุกอย่างที่พระพุทธเจ้าทรงวางไว้ไม่ได้แยกส่วนแต่การอธิบายโดยละเอียดต้องแยกกัน...
...เวลาที่ปฏิบัติเข้าไปเจอธรรมของจริง สมาธิ วิปัสสนา สติปัฏฐานสี่ รวมอยู่ณขณะจิตผู้รู้ขณะนั้นเอง...
...จะเขียนไปคุณโฮซ่าก็คิดวุ่นวายอีก หาเทศน์องค์พระหลวงตามหาบัวมาฟังตอนนั่งสมาธิดีกว่านะ...