การศึกษาพุทธธรรมเขามีหลักการทางภาษาของเขา แต่คนไม่มีหลักมีเกณฑ์ วาดมโนภาพ จึงเลื่อนเปี้ยนไปขนาดนี้

ของๆเขาถูกต้องอยู่แล้ว ไปดัดแต่งของๆเขาจนเพี้ยน เพราะไม่พึงพจนานุกรม กับ ขาดการศึกษาทางภาษาเค้า เอาแต่มโน แล้วก็ยิ้มแก้มตุ่ยว่าเป็นธรรมะ ธรรมอะไร ไม่เข้าใจ

viewtopic.php?f=1&t=52836&start=15

พจน, พจน์ ๑ (พตจะนะ,พต) น. คำพูด, ถ้อยคำ (ป วจน)

พจนา (พตจะ) น. การเปล่งวาจา, การพูด, คำพูด (ป)

พจนานุกรม (-กฺรม) น. หนังสือสำหรับค้นความหมายของคำที่เรียงลำดับตามตัวอักษร

พจน์ ๒ (คณิต) น. สัญลักษณ์ที่แทนจำนวนจริงหรือจำนวนเชิงซ้อน ซึ่งจะเป็นจำนวนเดียวหรือหลายจำนวนคูณ หรือหารกันก็ได้ (อ. Term)


ถ้ารู้ตัวว่าไม่รู้ แล้วแสวงหาความรู้ เราจะเป็นผู้รู้วันหน้าไม่วันใดก็วันหนึ่งแน่นอน

ถ้าไม่รู้ แต่เข้าใจว่ารู้ จะโง่และเป็นมิจฉาทิฏฐิไปจนตาย รึจะเถียง คิกๆๆ

เช่น ตย. ที่ศาสดาโฮฮับนำมาจากพันทิพแล้วมาห้อยมาแขวนไว้ที่ลานนี่ คือ ไม่ศึกษาไม่พึงพจนานุกรม



viewtopic.php?f=1&t=52898


แต่ศาสดาโฮฮับก็เข้าใจผิดไปสะว่า "ผลของการศึกษาธรรมด้วยการท่องพจนานุกรมที่พระแต่งขึ้นเอง"


ที่ขีดเส้นใต้คือความไม่รู้ พูดตรงๆก็โง่นั่นแหละ แล้วก็ว่าเขาแต่งขึ้นเอง คิกๆๆ

เขาไม่ได้แต่งขึ้นเอง แต่เขารวบรวมคำพูดคำศัพท์ที่ใช้พูดใช้เขียนกันในพระพุทธศาสนามา ตย. เช่น "โคตรภูญาณ" เป็นต้น เขาไม่ได้แต่งขึ้นเอง แต่เขาพูดกันใช้กันในวงการพระพุทธศาสนา ว่า โคตรภูญาณ เนี่ย หมายถึงอะไร เออ

พจน์เป็นคำไทย ที่ครูไทยแต่งขึ้น
บาลีที่เป็นภาษาธรรมไม่มีคำนี้

ในบาลีท่านใช้ว่า..........................ภาษิต

เรื่องไม่รู้เนี่ยเอ็งควรเตือนตัวเอง ที่แล้วๆมามันก็แสดงให้เห็นแล้วว่าใครรู้ใครไม่รู้
รู้ปะสาอะไรของเอ็งไล่ถามเขาทุกคำ ไล่ให้ไปทำความเข้ามาให้ดีแล้วค่อยมาคุย
มันก็ยังดื้อด้าน.....หัวขี้เลื่อยแถมยังดื้อด้านอีก

โฮฮับเอ้ย เอ็งนี่กะโหลกหนาจริงๆนะ ทำให้ถึงคำพูดของอาจารย์สญชัย ที่ถามอุปติสสะ ว่า เออ ข้าฯขอถามเอ็งหน่อย ในโลกนี้ คนโง่ กับ คนฉลาด ใครมากกว่ากัน
อุปติสสะ ตอบว่า คนโฮ่มากกว่าครับอาจารย์

เออ ถ้ายังงั้นเอ็งไปเฝ้าพระพุทธเจ้ากันเถอะนะ ข้าฯขออยู่ขอหากินกับคนโง่นี่แหละ เยอะดี ว่า

มันเป็นสะงั้น


นี่ก็โฮ่


พจน์,วจน์ มันก็ตัวเดียวกัน ดู พุทธพจน์ พุทธวจนะ คิกๆๆ

พอๆ พูดอธิบายกับคนจำเพือกนี้เสียของ ปล่อยให้เป็นอาหารของปลาและเต่าไปน่าจะพอมีประโยชน์ต่อโลกบ้าง

พี่โฮกำลังสอนนกแก้วให้แยกแยะ ไอ้นกแก้วตัวนี้กำลังหลงคิดว่าภาษาที่มันกำลังพูดจ้อเป็น มุขปาฐะ

จะบอกให้รู้ว่า มันเป็นคำไทยที่ราชบัณฑิตสถานกำหนดขึ้นมา คำที่เป็นบาลีแท้ๆและเป็นเจ้าของคือบาลี
ไม่ใช่คำไทยอย่างที่นกแก้วเข้าใจ

พจน์เป็นคำไทย ที่แปลมาจากโวหารบาลีคิอคำว่า ...ภาษิต เข้าใจ๋ไอ้นกแก้ว

บอกไม่จำ พจน์ กับ วจนะ ความหมายเดียวกัน พจน์ก็คำพูด วจนะ ก็คำพูด แต่ที่เห็นเป็นรูป "พจน์" เพราะเขาแปลง ว ที่ วจนะ เป็น พ. อิอิ จึงเป็นพจน์ แล ไอ้โฮ่

ภาษิต ที่เอ็งว่า ก็คำพูด

ภาษิต คำกล่าว, คำ หรือข้อความที่พูดไว้

มีความหมายและลักษณะเฉพาะของมัน...ทลึ่งมาบอกแปลงว.เป็นพ.
ไอ้กระล้อมเอ้ย!

วจนะ หมายถึง.....คำพูดที่เป็นประโยคยาวๆ

พจน์ หมายถึง..... คำพูดที่เป็นเพืยงคำเดียว
พจน์ยังมีความหมายในทางคณิตศาสตร์อีกคือ...สัญลักษณ์ที่แทนจํานวนจริงหรือจํานวนเชิงซ้อน ฯ

ไอ้คนที่ไม่มีความรู้บาลีและไทย ชอบที่จะมั่วแก้คำให้ผิดเพี้ยน บัญญัติทุกคำล้วนมีความหมายในตัวเอง
ไอ้พวกที่เรียนธรรมมา มันมักชอบที่จะมาเปลี่ยนแปลงบัญญัติเขา เพียงแค่มันอ่านไม่เข้าใจแล้ว
ก็ถือโอกาสแก้ให้ตรงกับความคิดปรุงแต่งของมัน

ส่วนภาษิต ก็คือ วจนะที่มีเนื้อหาที่เป็นประโยชน์เป็นคำสอน

มีคำไหนอีกก็เอามาจะได้สอนซะทีเดียว

จะแปลงให้ดูอีก็ยังได้ อิอิ

วระ กับ พระ วระ แปลว่า ประเสริฐ แปลง ว เป็น พ = พระ

พูดไปพูดมา ทำให้นึกถึงนิทานเรื่องเต่ากับปลา ซึ่งเป็นเพื่อนกัน

คือ

เต่าเป็นสัตว์ทะเทินน้ำสะเทินบก ลงน้ำก็ได้ ขึ้นบกก็ได้

ส่วนปลาขึ้นบกก็ตาย ต้องแช่น้ำอยู่จนวันตาย (น้ำเข้าตาอีกต่างหาก)

วันหนึ่ง เต่าขึ้นไปเที่ยวบนบก ได้เห็นแสงสีวิจิตรตระการตา เห็นท้องฟ้าสีครามงามสดใส อะไรต่ออะไรอีกเยอะแยะ

วันหนึ่ง เต่าคิดถึงเพือนปลาก็ลงน้ำไปหา ได้สนทนากัน

เต่าก็เล่าที่ตนไปเที่ยวบกมา เห็นอะไรแปลกๆใหม่ๆให้เพื่อนปลาฟัง

ปลาฟังแล้ว ฮงเป็นไก่ตาแตก ไม่เชื่อเรื่องที่เต่าเล่าให้ฟัง เถียงตาถลน ไม่เชื่อไม่มี เป็นไปไม่ได้ เรื่องที่เอ็งพูด เอ็งว่า ไม่มีข้าไม่เคยเห็น...ว่า

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การพูดอธิบายกับคนที่รู้อะไรด้านเดียว อย่างโฮฮับ ก็เป็นเช่นนั้นแล.

เฮ้ย! อย่าพึ่งเมาพูดให้รู้เรื่องก่อน

ไปไม่เป็นโดดลงคลองแล้ว

หมดตูดจริงๆ คิกๆๆ

สร่างหรือยังละ จะได้คุยเรื่องด่าพระด่าเจ้า
viewtopic.php?f=11&t=52665

หมดก๊อกจริงๆ เกลี้ยงหมดไส้หมดพุงแล้ว เวียนมาด่าพระเพื่อยกตัวเอง

มันจบแล้วครับนาย