สวัสดีค่ะ ดิฉันจับได้ว่าสามีไปมีอะไรกับผู้หญิงอื่นเมื่อ 3 เดือนที่แล้ว ตั้งแต่ที่จับได้เขาก็ขอโทษ ขอให้รอเขา ให้เวลาเขาตอนนี้เขายังเลิกไม่ได้ ดิฉันกำลังท้องลูกคนที่ 3 ตอนนี้ดิฉันเครียดมาก แต่ก็น้อยกว่าช่วงแรกเยอะแล้ว สามีดิฉันกับผู้หญิงคนนั้นจะติดต่อกันทาง วอทแอฟ และก็โทรศัพท์ตลอด แต่เขาไม่ได้เจอกันหรอกนะค่ะ เพราะอยู่กันคนละจังหวัด ที่สำคัญผู้หญิงคนนั้นก็มีสามีและลูกแล้วด้วย ดิฉันอยากจะเลิกกับเขาให้จบไป ก็ติดที่ท้อง และลูกอีก 2 คน จะอยู่ก็ทุกข์ จะรอก็ไม่รู้จะเชื่อใจได้อีกอย่างไร เขาบอกว่าเมื่อดิฉันคลอดลูกคนนี้ เขาจะจบทุกอย่าง แต่ทุกวันนี้เขาก็คุยกันตลอด ดิฉันไม่เชื่อเขาอีกแล้ว ไม่เชื่อว่าเขาจะจบได้อย่างไร และไม่เชื่อใจเขาอีกต่อไป ตอนนี้สับสนมาก อยากขอคำแนะนำจากเพื่อน ๆ พี่ ๆ ค่ะ ว่าควรทำอย่างไรดี ขอบคุณค่ะ

เรื่องของคุณต้องอดทนดูแล้วก็พูดยากนะคะเพราะว่าผู้ชายกำลังหลง แต่ยังดีที่เขาอยู่คนละจังหวัด ยังงัยขอให้คุณอดทนทนและรอ และทำหน้าที่ของคุณให้ดีเพราะยังงัยก็มีลูกด้วยกันแล้ว 2 คนและในท้องอีก1 คน เข้าใจคะว่ารู้สึกอย่างไร มันกล้ำกลืนเหลือเกินแค่อ่านเรื่องของคุณแล้วมันก็ต่างกันแค่ว่าคุณมีลูกที่อยู่ในท้องอีกคนที่จะเกิดมาดูโลกถ้าเครียดไปก็ไม่ดีนะคะ ก่อนอื่นต้องยอมรับความจริงคะที่ว่าเขาคุยกับผู้หญิงคนอื่นก็ยังดีที่เขากลับบ้านดูแลคุณ คนเราอยู่ด้วยกันหากมีการเปลี่ยนแปลงเราจะรู้ได้เอง แต่พยายามปิดหู ปิดตา ไม่ต้องไปรับรู้อะไรมาก ถึงรู้เราก็มีแต่จะเจ็บเจ้าคะ ถึงจะทำยากแต่ก็ต้องพยายามนะคะ สวดมนต์ไหว้พระ แผ่เมตตาให้เขามากๆ และยอมรับความจริงที่เกิดขึ้นคะ ค่อยๆคลายใจ เวลาจะช่วยเยียวยาเราคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ยังมีผู้หญิงอีกเยอะที่เป็นแบบคุณคะ ไม่ได้มีคุณคนเดียวที่เป็นแบบนี้ ถ้าหากเลิกกันไปแล้ว แล้วลูก2 คนและที่จะเกิดมาอีกนะคะ คิดดีๆๆ ไม่อยากให้ครอบครัวแตกแยกคะ เป็นกำลังใจให้เจ้าคะ สู้ๆๆนะ

ขอบคุณนะค่ะ ตอนนี้ก็พยายามอย่างมาก เพราะเหมือนไม่มีทางเลือกเลย ก็มีสติหลุดเป็นพัก ๆ ค่ะ สงสารลูกสาวคนโตมาก เขารับรู้เรื่องทุกอย่าง 7 ขวบแล้วค่ะ และเขาก็ไม่อยากให้พ่อแม่เลิกกัน จะพยามยามเข้มแข็งให้มากที่สุดนะค่ะ

ดิฉันก็เป็นอีกคนที่มีสามีเหมือนคุณอยู่กับสามีทุกวันนี้ก็เพราะลูกค่ะแต่ดิฉันมีลูกแค่ 2 คนค่ะ
ถ้าสามีคุณเป็นคนที่จิตใจดีคนหนึ่งก็ควรรอเขาค่ะ เพระเขาอาจจะรู้ผิดชอบชั่วดีแต่อาจจะเอาชนะกิเลศตัณหาที่ตัวเขาเองมีไม่ได้ ก็ควรให้อภัยเขาและอดทนเพื่อครอบครัว คิดเสียว่าทนเจ็บเพื่อลูกค่ะ เพราะทุกวันนี้ดิฉันก็คิดแบบนี้และค่ะ เจ็บน้อยหน่อย และสำคัญอีกอย่างหนึ่ง กิเลศตัณหาคู่กับมารยาหญิง เราสู้ผู้หญิงพวกนั้นไม่ได้หรอกค่ะ สู้ๆๆนะค่ะ ดิฉันเป็นกำลังใจให้ค่ะหัวอกเดี๋ยวกัน

ขอบคุณค่ะ คุณอรุณรุ่ง เป็นกำลังใจให้เช่นกันนะค่ะ ทุกวันนี้เราแยกกันอยู่แต่ต้องเจอกันทุกวัน เพราะเปิดร้านด้วยกัน เช้าดิฉันก็พาลูกๆ มา เย็น ๆ ก็พาลูกกลับ พอทำใจได้บ้างแล้ว แต่มันใกล้กันมากไป ก็เลยเครียดเป็นพัก ๆ สิ่งที่ดิฉันคิดตอนนี้ คือเลิกค่ะ เพราะคิดว่ารอ แล้วรู้สึกเจ็บมากกว่า เห็นเขาหยิบโทรศัพท์ก็เครียดแล้ว แต่คิดว่าเลิกกลับรู้สึกดีกว่า พอคิดขึ้นมาก็คิดว่าเลิกกันแล้ว ถ้าช่วงไหนดิฉันเงียบ ๆ ไปไม่ถามไม่อะไร เขาก็จะมาพูดดี มาลูบหัวบอกให้อดทนนะ คิดแล้วมันน้อยใจ ที่เขาให้ดิฉันอดทนรอ แต่เขากับไม่อดทนเลิกกับผู้หญิงคนนั้น ดิฉันไม่เข้าใจตัณหาของเขากับผู้หญิงคนนั้นเลย เขาก็มีสามีมีลูก และรับรู้ว่าสามีดิฉันมีดิฉันมีลูกแล้ว แต่ก็ยังยอมเป็นเมียน้อยของสามีดิฉันอีก ความละอายใจในฐานะลูกผู้หญิงไม่มีเลยหรือไง อีกทั้งสามีดิฉันไปยุ่งกับเมียคนอื่น ไม่ละอายใจบ้างหรือไง เคยคิดหาคำตอบ จนปวดหัว ตอนนี้เลิกคิดหาคำตอบกับทุก ๆ คำถามแล้วค่ะ สู้ ๆ นะค่ะ ดิฉันก็จะสู้เพื่อลูกเหมือนกันค่ะ

คุณอดทนคะ คุณบอกว่าคุณเลิกดีกว่าที่จะอดทนแบบนี้ แต่พอถึงเวลาจริงๆ แค่คิดว่าจะต้องไม่ได้เจอสามีคุณอีกคุณถามตัวเองนะว่าคุณเข็มแข็งพอมั้ย อุ๋ยก็เคยเป็นแบบคุณคะ อุ๋ยมีลูก 2 คน คนหนึ่ง4 ขวบเดือนตุลา อีกคน 1/4 เดือนค่ะ เล็กทั้ง2 คนเลยเขาก็บอกอุ๋ยนะว่าขอเวลาอีกนิด แต่ลูก2 คนไม่ได้อยู่กับอุ๋ยคะเอาไปให้ยายเลี้ยงที่ต่างจังหวัด เพราะยายเขารับไม่ได้กับปัญหาตรงนี้ ทุกวันนี้อยู่กับเขาก็เหมือนกัน โทรศัพท์ไม่ห่างกายเลย แม้อาบน้ำยังเอาเข้าไปเลยนะ ไม่เคยทิ้งไว้จะระวังตัวตลอด ถามว่าเมื่อเราเห็นแบบนี้เราคิดมั้ย คิดนะคิดมากเลย แต่ก็ไม่ได้อยากรู้ อยากเห็น บางครั้งไปไหนขอตัวเข้าห้องน้ำเป็นชั่วโมง ถามตัวเองนะว่าเจ็บปวดมั้ยเจ็บปวดมากอยากไปให้พ้นๆ แต่พอถึงเวลาจริงๆ ก็ไม่กล้าไปแค่คิดก็ใจหายนะ ตอนนี้ก็ทำใจว่ายังดีที่เขากลับมาทุกวันไม่ได้ไปค้างคืนที่ไหน ระแวงมั้ยก็ระแวงคะ ก็ไม่รู้เมื่อไหร่มันจะดีขึ้น ตอนนี้ก็ทำเพื่อลูกคะ หาเงิน ส่งลูก ถึงแม้เราจะเจ็บปวดแต่จะไม่ยอมให้ลูกอด เราต้องเข้มแข็ง สักวันหนึ่งเชื่อว่ามันต้องเป็นวันของเรา ผู้หญิงที่เขารู้ว่าคนมีลูก มีเมียแล้วทำแบบนี้ไม่เจริญหรอกค่ะ ของคุณยังดีที่ผู้หญิงคนนั้นก็มีสามีและลูก สักวันหนึ่งเขาต้องเกิดความละอายใจ หรือไม่ก็แพ้ภัยตัวเองคะ เชื่ออุ๋ย กรรมชั่วจะตามเขาเอง อุ๋ยเชื่อค่ะว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว บอกตัวเองเสมอคะ ให้คุณอดทนไว้นะ บางครั้งอาจมีน้ำตาบ้าง บางครั้งอาจแทบขาดใจ เข้าใจคะ มีอะไรไม่สบายใจ คิดอะไรไม่ออกก็พิมพ์ ก็เขียนมานะคะ มันช่วยได้เยอะคะ มีกำลังใจให้คุณเพียบเลย สู้ๆๆนะคะ

อย่าใช้อารมณ์ในการตัดสินใจตอนนี้นะคะ เพราะจริงๆแล้วตอนนี้คุณกำลังโกรธ ทอดเวลาไปสักพัก ค่อยคิดให้ถี่ถ้วนถึงผลดีผลเสียที่จะตามมาโดยเฉพาะเรื่องลูก อดทนไว้ก่อน ถ้าฟุ้งซ่านก็สวดมนต์ไหว้พระ ทำบุญมากๆ เป็นห่วงลูกในท้องนะคะ รักตัวเองให้มาก ๆ เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ ๆ ค่ะ

ขอบคุณทุกกำลังใจคะ ยอมรับว่าช่วงแรกเครียดมาก กินไม่ได้ นอนไม่หลับ น้ำหนักลดไป 5 กิโลช่วงท้อง 3 เดือนแรกอยู่กับความเครียด อยากให้เขาเลิกไวไว แต่ ณ วันนี้ ทำใจได้เยอะมากแล้วค่ะ ยิ่งพอได้มาเจอเว็บนี้ ได้รู้ว่ามีคนที่มีความทุกข์แบบเดียวกับเราอีกเยอะแยะมากมาย ก็มีกำลังใจที่จะสู้ต่อไปค่ะ ตอนนี้ดิฉันก็พยายามนิ่ง ๆ ไม่คิด ไม่พูดอะไรที่เกี่ยวกับเรื่องของพวกเขา เล่นกับลูก อยู่กับงาน ก็กลายเป็นว่าเขาเป็นฝ่ายเข้าหาเราเอง มาลูบหัว ขอกอด จับมือ ซึ่งดิฉันก็ไม่ได้พูดอะไรมาก แต่พยายามไม่ปล่อยให้ใจไปวูบไหวกับสิ่งที่เขาทำ เพราะไม่อย่างนั้นดิฉันจะฟุ้งซ่านขึ้นมาอีก พยายามคิดว่าเราเลิกกันแล้วตลอดเวลา ไม่รู้นะค่ะ ว่าวันที่เขากลับมาจริง ๆ ดิฉันจะอภัยให้เขาได้หรือเปล่า เพราะดิฉันรู้สึกเกลียดเขา แบบทั้งรักทั้งเกลียดนะค่ะ ที่เขาไม่ยอมตัดกิเลสของตัวเองเพื่อครอบครัว แต่กลับให้ดิฉันเป็นฝ่ายอดทนรอแทน แล้วยังบอกว่าถ้าดิฉันเปลี่ยนไปไม่รักเขาแล้ว เขาก็จะทำให้ดิฉันกลับไปรักเขาเหมือนเดิมได้ ตอนนี้ดิฉัีนก็คิดแค่ว่าจะอดทนเพื่อลูก ๆ ไปก่อน ในอนาคตค่อยว่ากันใหม่ สู้ค่ะ

ไหว้พระสวดมนต์ คะ.

ตอนนี้ทำอะไรไม่ได้หรอกคะ. แต่เชื่อมั่นในอานิสงค์เถอะคะ.

อย่างน้อยเราสบายใจ. ที่เหลือสุดแต่เวรแต่กรรมแล้วกันคะ

อยากจะบอกว่าตั้งแต่เราหันมาสวดมนต์มากขึ้น เราจะพบทางสว่างมากขึ้นจริงๆนะคะ

รักตัวเองและลูกให้มากๆ อดทนไว้ค่ะ ไม่ต้องไปใส่ใจ ผู้ชายเห็นแก่ตัวเหมือนกันทุกคนค่ะ เราเปลี่ยนแปลงเค้าไม่ได้ แต่เราเปลี่ยนตัวเราเองได้ เปลี่ยนให้เข้มแข็งให้ยืนหยัดได้ด้วยตัวเอง ให้มีความสุขได้ด้วยตัวเราเอง เป็นกำลังใจให้นะคะ ถ้าทุกข์มาเดี๋ยวสุขก็จะมาค่ะ ขอเพียงเรามีสติ เรียนรู้จากความทุกข์แล้วจะได้สุขเป็นกำไรชีวิต

ขอบคุณทุกคนมาก ๆ ค่ะ เมื่อวานก็สติหลุด ความอดทนหมดเหมือนกันค่ะ นั่งร้องไห้ถามเขาว่าเมื่อไรจะจบซะที ไม่สามารถอดทนได้อีกแล้ว เขาบอกว่าไงรู้ไหมค่ะ เขาก็อดทนเหมือนกัน อดทนอยู่กับดิฉันไง เจ็บไปเลยค่ะ เขาบอกว่าอย่าถามว่ามันจะจบอย่างไร เขาไม่รู้ เขาอาจจะเลิกโทรหาเฉย ๆ ก็ได้ มันไม่มีวิธีการจบ แต่จะจบให้ก่อนที่ดิฉันจะคลอดลูก เพราะเขารักดิฉัน ไม่อยากเสียดิฉันไป คนเราก็แปลกนะค่ะ ดิฉันไม่เชื่อที่เขาพูดว่ารัก แต่เลือกที่จะเชื่อว่าเขาทนอยู่กับดิฉัน เลือกที่จะเชื่อในสิ่งที่ทำให้เราเจ็บเสมอ พอเขาอารมย์เย็น เขาก็ขอโทษนะค่ะ ที่บอกว่าอดทนอยู่ เขาบอกว่าพูดด้วยความโกรธเฉย ๆ ไม่ตั้งใจจริง ๆ เฮ้อ.........ดิฉันจะพยายามอดทนต่อไปค่ะ และจะควบคุมสติตัวเองให้ได้มากกว่านี้ค่ะ อยากหนีไปพักที่ไหนไกล ๆ เขาสักพักเหมือนกันค่ะ แต่ไม่มีที่ไป ไม่มีญาติพี่น้องของตัวเองที่ไหนเลย เครียดค่ะ

คุณต้องอดทนสมชื่อคุณนะคะ ดิฉันว่าสามีคุณก็แคร์คุณอยู่มาก แต่ยังอยู่ในช่วงลุ่มหลง ทอดเวลาออกไปสักระยะน่าจะดีขึ้น ทั้งตัวคุณเองและสามี จะได้มีเวลาคิดทบทวน อย่าตัดสินใจอะไรด้วยอารมณ์ผลที่ตามมาอาจจะไม่ดีอย่างที่คุณคิด ตอนนี้ถ้าเครียดมากก็ไหว้พระสวดมนต์ จิตใจคุณจะเบาขึ้น

สู้ๆนะคะ ไม่รู้จะปลอบใจอย่างไง แต่ส่งกำลังใจให้นะคะ.

สู้ๆๆคะ อดทนไว้คะ นิสัยผู้ชายรู้ๆๆกันอยู่คะเขาจะยืนยันนะคะว่าไม่ทิ้งครอบครัวประมาณ 80% แต่ว่าการกระทำของเขาบางส่วนจะอยู่ครอบครัวประมาณ 60% ส่วนที่เหลืออาจจะเอาเวลาหาทางไปฝั่งโน้นแต่ก็ไม่เต็มที่คะ เพราะกลัวเราจับได้หรือไม่ก็อาจมีความเกรงใจเราอยู่ หากพูดจริงๆๆแล้วนะคะ บางทีเขาทำแบบนี้นะ ตัวของอุ๋ยเองความคิดอาจจะแรงไปอาจไม่เหมือนคนอื่นนะ อุ๋ยคิดนะว่าสามีของอุ๋ยไปเที่ยวโสเภณี พอเสร็จกิจของเขาก็กลับบ้านนอน มองดูแล้วน่าขยะแขยงคะ แต่มันก็เป็นความจริงอย่างที่เห็น ไม่ให้นึกก็ไม่ได้เพราะมันนอนหมดแรง -*- ได้แต่แผ่เมตตาให้เขามีความสุขกับการกระทำที่เขาทำ ตอนนี้อุ๋ยไม่ได้เดือดร้อนเลยที่เขาไปมีแบบนี้ ถามว่าเราเจ็บมั้ยลึกๆเจ็บมากคะ แต่ให้ทำงัยได้คะ จะโวยวายไปมันก็แค่นั้นเพราะเขาทำไปแล้ว จะห้ามก็ห้ามไม่ได้ของมันจะไป ได้แต่ดู นิ่ง เฉย ปลง กิเลสมันเยอะ ผู้ชายเหล่านี้ให้พวกเขากินกันจนอิ่มคะ ปล่อยมันไป หรือว่าทำบุญทำทานคะ ไม่ต้องคิดอะไรมาก แล้วเราจะไม่ทุกข์คะ พาลูกไปเที่ยว ทำอะไรที่มันเจริญหู เจริญตาดีกว่าคะ ดีกว่ามานั่งเฝ้าคนแบบนี้ เอาใจใส่กับลูกเราเยอะๆๆคะ อุ๋ยดีใจนะคะที่มีเพื่อนในลานนี้อย่างน้อยก็ได้แชร์ความรู้สึกกันคะ ดีกว่าเราไปนั่งนินทา เปิดหลังให้คนที่อยู่รอบๆๆตัวเราเห็น มันทำให้เราเสียไปด้วย แต่สิ่งหนึ่งที่ต้องยอมรับความจริงก็คือ พอครอบครัวเป็นแบบนี้ มีคนเป็นเหมือนอุ๋ยมั้ย คือ ทำอะไรก็ไม่ขึ้นคะ ค้าขายก็ไม่ค่อยดี ไม่มีเงิน มีทอง การใช้จ่ายเยอะขึ้น หนี้สินเริ่มรุงรัง ได้เงินมาก็ใช้ หลายอย่างคะ อุ๋ยเชื่อนะว่าเป็นเพราะว่าเขาเป็นแบบนี้ เลยทำให้เราลงต่ำไปกับเขาด้วย คัยเป็นเหมือนอุ๋ยบ้างคะ

เห็นด้วยกับคุณอุ๋ยนะค่ืะ คิดว่าคงเป็นเพราะเราไม่มีจิตใจทำอะไรมั่งค่ะ การงานการเงินมันถึงได้ยุ่งอิรุงตุงนังไปหมด เพราะหัวเรามัวแต่คิดเรื่องของสามีอยู่ ตอนนี้อยากจะหยุดทุกอย่างจริง ๆ เลยค่ะ เหนื่อยมาก ๆ แล้วค่ะ ตอนนี้เขากลับมาทำดีใส่ ก็ไม่รู้สึกเชื่อคำพูดเขาเลย มีแต่ความหวาดระแวง เพื่อน ๆ ทุกคนคิดว่าการที่สามีกลับมาหาเรา เป็นเพราะเขาแค่มารับผิดชอบตามหน้าที่ หรือว่ารักเราค่ะ ดิฉันสับสนจัง การกระทำที่เขาทำกับเราที่ผ่านมา เหมือนรักผู้หญิงคนนั้นเหลือเกิน ตัดกันไม่ขาด เลิกกันไม่ได้ ทำร้ายจิตใจเราสารพัด แล้วความรักของเขาที่บอกเราคืออะไรค่ะ ดิฉันอาจจะเรื่องมากไปหน่อยหรือเปล่าไ่ม่รู้ แต่ดิฉันอยากใช้ชีวิตต่อไปกับคนที่รักดิฉัน ไม่ใช่คนที่มารับผิดชอบหรือทำตามหน้าที่นะค่ะ ถ้าไม่มีความรักให้ ก็อย่ากับมาดีกว่าค่ะ ไม่รู้คิดมากไปเปล่านะค่ะ