วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 07:21  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


กฎการใช้บอร์ด


รวมกระทู้จากบอร์ดเก่า http://www.dhammajak.net/board/viewforum.php?f=28



กลับไปยังกระทู้  [ 3 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 มี.ค. 2009, 20:27 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 23 พ.ค. 2004, 19:46
โพสต์: 2305

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว www


..............พุทธภาษิตสำคัญในอานาปานสติสูตร

........................(ขั้นของการฝึกอานาปานสติที่สมบูรณ์)

(หันทะ มะยัง นานาสารัตถะ อานาปานะสะติ พุทธะภาสิตังปาฐัง ภะณามะ เส)

อะยัมปิ โข ภิกขะเว, อานาปานะสะติ สะมาธิ ภาวิโต พะหุลีกะโต,

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย, อานาปานสติสมาธิ อันบุคคลเจริญให้มาก ทำให้มากแล้ว,

สันโต เจวะ ปะณีโต จะ อะเสจะนะโก จะ,

ย่อมเป็นสภาพอันสงบ ประณีตและชื่นใจ,

สุโข จะ วิหาโร อุปปันนุปปันเน จะ, ปาปะเก อะกุสะเล ธัมเม ฐานะโส
อันตะระธาเปติ วูปะสะเมติ,


เป็นธรรมที่ทำให้เกิดความผาสุกแห่งจิต,
และยังอกุศลธรรมอันลามกที่เกิดขึ้นแล้ว ให้อันตรธานไปโดยพลัน,

เสยยะถาปิ ภิกขะเว คิมหานัง ปัจฉิเม มาเส,

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย, เหมือนเดือนท้ายๆ แห่งฤดูร้อน,

อูหะตัง ระโช ชัลลัง,....................ฝุ่นธุลีละอองย่อมฟุ้งขึ้น,

ตะเมนัง อะกาละมะหาเมโฆ ฐานะโส อันตะระธาเปติ วูปะสะเมติ,

ฝนใหญ่มิใช่ฤดูกาลตกลงมา,
ย่อมยังธุลีละอองนั้น ให้อันตรธานสงบไปฉันใด,

เอวะเม โข ภิกขะเว อานาปานะสติ สะมาธิ ภาวิโต พะหุลีกะโต,

สมาธิอันประกอบด้วยสติในลมหายใจเข้าออก,
อันบุคคลเจริญให้มาก ทำให้มากแล้ว,

สันโต เจวะ ปะณีโต จะ อะเสจะนะโก จะ,

ย่อมเป็นสภาพอันสงบ ประณีตและชื่นใจ,

สุโข จะ วิหาโร อุปปันนุปปันเน จะ, ปาปะเก อะกุสะเล ธัมเม ฐานะโส
อันตะระธาเปติ วูปะสะเมติ,


เป็นธรรมที่ทำให้เกิดความผาสุกแห่งจิต,
และยังอกุศลธรรมอันลามกที่เกิดขึ้นแล้ว ให้อันตรธานไปโดยพลัน,

อะหัมปิ สุทัง ภิกขะเว, ปุพเพวะ สัมโพธา อะนะภิสัมพุทโธ โพธิสัตโตวะ,

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย, เมื่อก่อนแต่เรายังไม่ตรัสรู้ เรายังเป็นโพธิสัตว์อยู่,

สะมาโน อิมินา วิหาเรนะ, อานาปานะสะติ พะหุลัง วิหะรามิ,

เราย่อมเป็นอยู่ด้วยวิหารธรรม, คืออานาปานสตินี้แล เป็นส่วนมาก,

ตัสสะ มัยหัง ภิกขะเว, อิมินา วิหาเรนะ พะหุลัง วิหะระโต,

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย, เมื่อเราเป็นอยู่ด้วยวิหารธรรมนี้เป็นส่วนมากแล้ว,

เนวะ เม กาโย กิละมะติ, นะ จักขูนิ อะนุปาทายะ, จะ เม อาสะเวหิ
จิตตัง วิมุจจะติ,


ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย, กายของเราไม่ลำบาก ตาของเราไม่ลำบาก,
จิตของเราก็หลุดพ้นจากอาสวะทั้งปวง, เพราะความไม่ถือมั่น,

ตัส๎มาติหะ ภิกขะเว ภิกขุ เจปิ อากังเขยยะ,

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย, เพราะเหตุนั้นแล, ถ้าภิกษุในธรรมวินัยนี้ จักพึงหวังว่า,

เนวะ เม กาโยปิ กิละเมยยะ, นะ จักขูนิ อะนุปาทายะ, จะ เม อาสะเวหิ
จิตตัง วิมุจเจยยาติ,


แม้กายของเราก็จักไม่ลำบาก, ตาของเราก็จักไม่ลำบาก,
จิตของเราก็จักพึงหลุดพ้นจากอาสวะทั้งปวง, เพราะความไม่ถือมั่นแล้วไซร้,

อะยะเมวะ อานาปานะสะติ สะมาธิ สาธุกัง มะนะสิกาตัพโพ,

เธอทั้งหลายจงทำไว้ในใจให้ดีๆ, ซึ่งอานาปานสติสมาธินี้แล,

อานาปานะสะติ ภิกขะเว, ภาวิตา พะหุลีกะตา,

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย, อานาปานสติอันบุคคลเจริญทำให้มากแล้ว,

มะหัปผะลา โหติ มะหานิสังสา,......ย่อมมีผลใหญ่ มีอานิสงส์ใหญ่,

อานาปานะสะติ ภิกขะเว, ภาวิตา พะหุลีกะตา,

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย, อานาปานสติอันบุคคลเจริญทำให้มากแล้ว,

จัตตาโร สะติปัฏฐาเน ปะริปูเรนติ,...ย่อมทำสติปัฏฐานทั้ง ๔ ให้บริบูรณ์,

จัตตาโร สะติปัฏฐานา ภาวิตา พะหุลีกะตา,

สติปัฏฐานทั้ง ๔ อันบุคคลเจริญทำให้มากแล้ว,

สัตตะโพชฌังเค ปะริปูเรนติ,..........ย่อมทำโพชฌงค์ทั้ง ๗ ให้บริบูรณ์,

สัตตะโพชฌังคา ภาวิตา พะหุลีกะตา,

โพชฌงค์ทั้ง ๗ อันบุคคลเจริญทำให้มากแล้ว,

วิชชา วิมุตติง ปะริปูเรนติ,.............ย่อมทำวิชชาและวิมุตติให้บริบูรณ์,

กะถัง ภาวิตา จะ ภิกขะเว, อานาปานะสะติ กะถัง พะหุลีกะตา,

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย, อานาปานสติอันบุคคลเจริญทำให้มากแล้วอย่างไรเล่า?

มะหัปผะลา โหติ มะหานิสังสา,.......จึงมีผลใหญ่ มีอานิสงส์ใหญ่,

อิธะ ภิกขะเว ภิกขุ,.......................ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย, ภิกษุในธรรมวินัยนี้,

อะรัญญะคะโต วา,.......................ไปแล้วสู่ป่าก็ตาม,

รุกขะมูละคะโต วา,......................ไปแล้วสู่โคนไม้ก็ตาม,

สุญญาคาระคะโต วา,...................ไปแล้วสู่เรือนว่างก็ตาม,

นิสีทะติ ปัลลังกัง อาภุชิต๎วา,..........นั่งคู้ขาเข้ามาโดยรอบแล้ว,

อุชุง กายัง ปะณิธายะ ปะริมุขัง สะติง อุปัฏฐะเปต๎วา,

ตั้งกายตรง ดำรงสติมั่น,

โส สะโต วะ อัสสะสะติ, สะโต ปัสสะสะติ,

เป็นผู้มีสติอยู่นั่นเทียว หายใจเข้า มีสติอยู่ หายใจออก,

(๑) ทีฆัง วา อัสสะสันโต ทีฆัง อัสสะปัสสะสามีติ ปะชานาติ,

เมื่อหายใจเข้ายาว, ออกยาว เธอก็รู้ชัดว่า หายใจเข้ายาว ออกยาว,

(๒) รัสสัง วา อัสสะสันโต รัสสัง อัสสะปัสสะสามีติ ปะชานาติ,

เมื่อหายใจเข้าสั้น, ออกสั้น เธอก็รู้ชัดว่า หายใจเข้าสั้น ออกสั้น,

(๓) สัพพะกายะปะฏิสังเวที อัสสะปัสสะสิสสามีติ สิกขะติ,

เธอพึงศึกษาว่า, เราจักรู้ทั่วกาย (กองลม) ทั้งหมด
จักหายใจเข้า หายใจออก,

(๔) ปัสสัมภะยัง กายะสังขารัง อัสสะปัสสะสิสสามีติ สิกขะติ,

เธอพึงศึกษาว่า, เราเป็นผู้ทำกายสังขารให้ระงับอยู่,
จักหายใจเข้า หายใจออก,

...............(จบจตุกกะที่ ๑ กายานุปัสสนา)

(๕) ปีติปะฏิสังเวที อัสสะปัสสะสิสสามีติ สิกขะติ,

เธอพึงศึกษาว่า, เราเป็นผู้รู้พร้อมเฉพาะซึ่งปีติ
จักหายใจเข้า หายใจออก,

(๖) สุขะปะฏิสังเวที อัสสะปัสสะสิสสามีติ สิกขะติ,

เธอพึงศึกษาว่า, เราเป็นผู้รู้พร้อมเฉพาะซึ่งสุข
จักหายใจเข้า หายใจออก,

(๗) จิตตะสังขาระปะฏิสังเวที อัสสะปัสสะสิสสามีติ สิกขะติ,

เธอพึงศึกษาว่า, เราเป็นผู้รู้พร้อมเฉพาะซึ่งจิตตะสังขาร
จักหายใจเข้า หายใจออก,

(๘) ปัสสัมภะยัง จิตตะสังขารัง อัสสะปัสสะสิสสามีติ สิกขะติ,

เธอพึงศึกษาว่า, เราเป็นผู้ทำจิตตะสังขารให้ระงับอยู่
จักหายใจเข้า หายใจออก,

...............(จบจตุกกะที่ ๒ เวทนานุปัสสนา)

(๙) จิตตะปะฏิสังเวที อัสสะปัสสะสิสสามีติ สิกขะติ,

เธอพึงศึกษาว่า, เราเป็นผู้รู้พร้อมเฉพาะซึ่งจิต
จักหายใจเข้า หายใจออก,

(๑๐) อะภิปปะโมทะยัง จิตตัง อัสสะปัสสะสิสสามีติ สิกขะติ,

เธอพึงศึกษาว่า, เราเป็นผู้ทำจิตให้ปราโมทย์ยิ่งอยู่
จักหายใจเข้า หายใจออก,

(๑๑) สะมาทะหัง จิตตัง อัสสะปัสสะสิสสามีติ สิกขะติ,

เธอพึงศึกษาว่า, เราเป็นผู้ทำจิตให้ตั้งมั่นอยู่
จักหายใจเข้า หายใจออก,

(๑๒) วิโมจะยัง จิตตัง อัสสะปัสสะสิสสามีติ สิกขะติ,

เธอพึงศึกษาว่า, เราเป็นผู้ทำจิตให้ปล่อยอยู่
จักหายใจเข้า หายใจออก,

...............(จบจตุกกะที่ ๓ จิตตานุปัสสนา)

(๑๓) อะนิจจานุปัสสี อัสสะปัสสะสิสสามีติ สิกขะติ,

เธอพึงศึกษาว่า, เราเป็นผู้ตามเห็นซึ่งความไม่เที่ยงอยู่เป็นประจำ
จักหายใจเข้า หายใจออก,

(๑๔) วิราคานุปัสสี อัสสะปัสสะสิสสามีติ สิกขะติ,

เธอพึงศึกษาว่า, เราเป็นผู้ตามเห็นซึ่งความจางคลายอยู่เป็นประจำ
จักหายใจเข้า หายใจออก,

(๑๕) นิโรธานุปัสสี อัสสะปัสสะสิสสามีติ สิกขะติ,

เธอพึงศึกษาว่า, เราเป็นผู้ตามเห็นซึ่งความดับไม่เหลืออยู่เป็นประจำ
จักหายใจเข้า หายใจออก,

(๑๖) ปะฏินิสสัคคานุปัสสี อัสสะปัสสะสิสสามีติ สิกขะติ,

เธอพึงศึกษาว่า, เราเป็นผู้ตามเห็นซึ่งความสลัดคืนอยู่เป็นประจำ
จักหายใจเข้า หายใจออก,

...............(จบจตุกกะที่ ๔ ธัมมานุปัสสนา)

เอวัง ภาวิตา โข ภิกขะเว, อานาปานะสะติ เอวัง พะหุลีกะตา,

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย, อานาปานสติอันบุคคลเจริญแล้ว
ทำให้มากแล้ว อย่างนี้แล,

มะหัปผะลา โหติ มะหานิสังสา,.....ย่อมมีผลใหญ่ มีอานิสงส์ใหญ่,

อิติ,...........................................ด้วยประการฉะนี้แล.


:b8:

...คัดลอกเนื้อหามาจาก...
หนังสือสวดมนต์-ไหว้พระ-สาธยายธรรม (แปล)
ธรรมานุสรณ์แด่พระอาจารย์สุโข กตปุญโญ

http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=28&t=20792

.....................................................
ศรัทธาในพระพุทธศาสนายิ่ง...ปรารถนาจะช่วยสืบต่ออายุพระพุทธศาสนา


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 มี.ค. 2009, 20:46 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 ก.ค. 2006, 06:25
โพสต์: 2058


 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: :b8: :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 มี.ค. 2009, 22:37 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ก.พ. 2009, 02:06
โพสต์: 811

อายุ: 0
ที่อยู่: มหานคร

 ข้อมูลส่วนตัว


ลมหายใจเข้า ลมหายใจออก ดั่งดอกไม้บาน
ภูผาใหญ่กว้าง ดั่งสายน้ำฉ่ำเย็น ดังนภากาศอันบางเบา


:b8:

.....................................................
ทุกสิ่งทุกอย่างในโลก มันถูกต้องอยู่แล้ว มีแต่ความเห็นของเราเท่านั้นที่ผิด (หลวงพ่อชา สุภัทโท)


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 3 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 5 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร