เวรกรรมตามสนองอย่างไร

กฎแห่งกรรมจะบอกชัด

และการเจริญกรรมฐานมันจะแก้ได้

มันจะล้างมลทินได้

ล้างกรรมเก่าที่มีมานานแล้ว

จะมีแต่โชคดีมีปัญญา

คนที่ไม่เคยอุปถัมภ์ก็จะมาอุปถัมภ์

คนที่เป็นศัตรูกันจะกลับมาเป็นมิตร

เราก็แผ่เมตตาด้วยความดีของเราจากกรรมฐาน

ไม่มีอะไรดีกว่า

เป็นความดีอันดับหนึ่งคือบุญในตัวเอง

สร้างบุญให้ตัวเอง คือกรรมฐาน

ที่นำเงินไปทำบุญวัดโน้นวัดนี้

นั่นบุญประเภทสอง

หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม






“ฟังให้ดีนะ คนขี้เกียจไม่มีทางรู้
ใผ๋ขี้คร้านบุญเจ้าเสื่อมลงโม้ด
จะอยู่วัดก็ตาม อยู่บ้านก็ตาม โม้ด
พระสงฆ์องค์เจ้าก็ตาม โม้ด
ไผขี้คร้านบุญเจ้าเสื่อมลง นั่น
พระพุทธเจ้าสอนโลก ให้คิดเอาเองนะ”

หลวงปู่ปรีดา ฉนฺทกโร






ชีวิตประจำวัน เหมือนทะเลปั่นป่วน

การปฏิบัติธรรมที่ถูกต้องจะช่วยลดการถือตัวถือตน ถ้าไม่ลดหรือกำเริบเสิบสานแสดงว่าหลงทางแล้ว

พระวัดป่าเราก็ไม่พ้นเรื่องนี้ ออกจากป่าเข้าไปในเมือง เห็นพระครองผ้าเหลืองฉูดฉาดไม่เรียบร้อยเดินตามถนนสูบบุหรี่ หรือถือกล้องถ่ายรูป พระวัดป่าบางองค์อาจจะนึกรังเกียจว่าพระพวกนั้นไม่เคร่งเหมือนเรา เราดีกว่าเขา คิดอย่างนี้ใจของท่านก็เศร้าหมองแล้ว

กิเลสตัวนี้พระพุทธเจ้าเรียกว่า มานะ หรือถ้าญาติโยมรักษาศีล ๕ ได้แล้วคิดว่าตัวเองดีกว่าเขาที่ไม่รักษาศีล แล้วยกตนข่มท่านโดยประการต่างๆก็เศร้าหมองแล้วเหมือนกัน

มานะอีกประเภทหนึ่งคือ การถือว่าเราเสมอกันหมด ไม่มีใครสูงกว่าใครเรียกว่า ไม่รู้ที่ต่ำที่สูง ความคิดอย่างนี้จะเห็นชัดที่สหรัฐอเมริกา มานะที่หลายคนอาจจะมองว่าเป็นการอ่อนน้อมถ่อมตน เป็นคุณธรรม ก็คือการถือว่าเราด้อยกว่าเขา หรือเขาดีกว่าเรา

แต่การเปรียบเทียบเฉยๆ รับรู้ต่อการยิ่งหย่อนต่ำสูง ยังไม่ถือว่าเป็นกิเลส หมอเชื่อว่าเขาสามารถรักษาโรคของคนดีกว่าชาวบ้าน ก็ไม่ใช่ความเศร้าหมอง แต่พอมีการหลงแบ่งแยกอย่างเด็ดขาด มีเรามีเขา เราดีกว่าเขา เราเสมอกับเขา เราด้อยกว่าเขาก็เข้าเกณฑ์ของมานะแล้ว

มานะจะปรากฏชัดที่สุดในกรณีที่เราทำอะไรด้วยเจตนาบริสุทธิ์ เสียสละของตนเพื่อประโยชน์ส่วนรวม เสร็จแล้วเขานินทาว่าเราทำเพราะอยากดังบ้าง เพราะหวังผลประโยชน์ส่วนตัวบ้าง ตอนนี้อัตตาจะพุ่งขึ้นมาทันที

จับความรู้สึกอันนี้ไว้ให้ดี สิ่งนี้แหละคือตัวร้ายกาจ สิ่งนี้แหละคือรากเหง้าของกิเลสทั้งปวง สังเกตไว้ให้ดีจำให้แม่น เมื่อมันเกิดในชีวิตประจำวันเราจะได้รู้ตัวและป้องกันอันตราย คืออย่าไปสำคัญมั่นหมายมัน อย่าเอาจริงเอาจังกับมันเลย มันแค่ภาพมายาของธรรมชาติเท่านั้นเอง

ฉะนั้น ให้เราพยายามพัฒนาจิตของเราด้วยวิธีต่างๆ ที่พระพุทธองค์ทรงประทานไว้ ชีวิตประจำวันเหมือนทะเลปั่นป่วนมีคลื่นใหญ่ อย่าไปคิดว่าจะรอให้คลื่นหมดจึงจะปฏิบัติ มันไม่หมดหรอก เป็นธรรมชาติของทะเลที่จะเป็นอย่างนั้น ผู้มีเรือดีๆ ชีวิตย่อมไม่ล่ม

นักปราชญ์จึงตั้งอกตั้งใจระงับสิ่งที่ไม่ดีไม่งามที่เกิดขึ้น แล้วป้องกันสิ่งที่ไม่ดีไม่งามที่ยังไม่เกิดไม่ให้เกิดขึ้น เพียรสร้างสิ่งที่ดีงามให้เกิดขึ้น ที่เกิดขึ้นแล้วก็พยายามสนับสนุนบำรุงเลี้ยงให้เจริญงอกงาม ทำให้ดีที่สุดแล้วปล่อยวาง ผลเป็นเรื่องของธรรมชาติ ไม่ใช่เรื่องของเรา

นักศึกษาจะสอบก็พยายามทำให้ถูกทุกข้อ แต่ได้ ๘๐% ก็ได้เกรด A แล้ว เราก็เหมือนกัน ตั้งใจทำมันให้ได้ ๑๐๐ % แต่ได้ ๘๐% ก็ได้ A อาจารย์เซนจึงสอนว่า ๘๐% is perfect

โอวาทธรรม พระอาจารย์ ชยสาโรภิกขุ







...นักภาวนานี้ ไม่เอาอะไรเลย
ไม่มีงานอะไรเลย นอกจาก
“งานภาวนา ตั้งแต่ตื่นจนหลับ”

.
ถ้าเป็นงานอย่างนี้
มันต้องทิ้งทุกอย่าง
งานบุญงานอะไร ..ต้องทิ้งหมด
แล้วถ้าไม่ทิ้ง มันจะมารบกวน
.
อย่างที่เรามาอยู่วัดนี้
เราทิ้งทุกอย่างไป ใช่ไหม
ทิ้งสามี ทิ้งบ้าน ทิ้งหมา
ทิ้งอะไรต่างๆ ทิ้งงานทิ้งการไป แล้วเราก็..ภาวนาตั้งแต่ตื่นจนหลับ.

..................................
.
ธรรมะโดนใจเล่ม1หน้า181
สนทนาธรรมะบนเขา 6/11/2557
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี







“..เวลาชีวิตเหลือน้อยลงทุกวัน จงเลือกเอา สร้างความดี จะมีสุขในวันหน้า สร้างความชั่ว จะมีทุกข์ในภายหลัง..

” โอวาทธรรมคำสอนหลวงปู่สุนีย์ สิริจันโท วัดป่าหนองแวงยาว อ.หนองวัวซอ จ.อุดรธานี