น่าจะไม่มีใครเข้ามาตอบล่ะ หากจะเข้าก็คงไม่นานถึงวันนี้
ที่ผมบอกว่าลูกชายตอบคำถามนั้น เค้าตอบว่า นอนอย่างมีสติ
นั้นเอง ก็อยู่ในสติปัฏฐาน ๔ นั้นแล กาย เวทนา จิต ธรรม การ
ปฏิบัติธรรมนั้นก็ทุกอิริยาบถ แต่เพราะหลายท่านยังไม่ได้ปฏิบัติ
เลยไม่รู้ว่า การปฏิบัตินี้สามารถแก้ไข นอนกรน นอนกัดฟัน
นอนไม่สวยแก้ยังกัน

ปัญหานี้เกิดตอนผมบวช พรรษาที่ ๒ พอเห็นเพื่อนปฏิบัติด้วยกัน
นอนกรนเท่านั้น ผมก็เกิดความเบื่อหน่ายและคิดเห็นภาพต่างๆที่ตอน
หญิงนักฟ้อน พากันหลับ ตอนเจ้าชายสิทธะเห็น ทั้งที่คุณพ่อผมท่าน
ก็นอนกรนมาโดยตลอดแต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไร แต่วันนั้นเกิดอาการเบื่อ
หน่าย แล้วคิดต่อไปว่าหากเรานอนก็เป็นเช่นกันแน่ ผมเลยคิดหาวิธีก็
ได้เห็นคือนอนอย่างมีสติ หรือ นอนสมาธิ ตั้งแต่วันนั้นมาผมก็ฝึกมา
และเคยทำได้ทั้งคืนพรรษานั้นเอง

เอ่?


เสี้ยนหนามของสมาธิ
ง่วง เหงา หาว และก็นอน
คร๊อกๆๆ

และเอ่ ?

กาย เวทนา จิต ธรรม ในมหาสติปัฎฐาน ไม่ได้มีฌานในสมาธิเป็นอารมณ์

เอ่?

แล้วแก้ยังไงละครับ คุณ เม

เอ่
ก็ลุกมานั่งสมาธิ กำหนดองค์ธรรมแต่ละฌานไป
หรือไม่ก็ลุก มาอานาปา มาเดินจงกรมก็ได้
หรือไม่ก็วิปัสสนาลงอริยสัจ ไตรลักษณ์

เพราะสมาธิ สติปัฎฐาน วิปัสสนา
ไม่ได้สำหรับศึกษาว่า
ทำแล้วนอนหลับ
นอนกรน
นอนกัดฟัน
นอนไม่สวย

แต่ทำให้เกิดผลข้างเคียงทำให้จิตใจหายฟุ้งซ่าน
ไปหลับได้สบาย มั๊งคะ

เอ่?

ผู้ปฏิบัติย่อมจะรู้ได้ด้วยตัวเอง ไม่จำเป็นจะต้องบอก
ละเอียดหมดทุกอย่างหรอกครับ เรื่องบางเรื่อง หรือคุณ เม
ว่าไม่จริง เมื่อเรานอนอย่างมีสติแล้วจะได้ผลเช่นนั้น

เอ่

มิจฉาปฎิบัติ เข้าแล้วออกยาก รู้จริงยาก จริงมั๊ยน้อ
สัมมาปฎิบัติ ต้องตรงตามพระธรรม ทั้งอักขระและพยัญชนะที่พระองค์ทรงแสดง
ละเอียดยิบๆเรยมั๊ยน้อ

เอ่

เมื่อละเอียดยิบๆ ทำไมต้องมามั๊ยน้อ ยังสงสัยอีกล่ะครับ