หมายถึงยังไงครับ ไม่ทำอะไร หรือว่าให้อยู่เฉยๆ
แค่ฟังอย่างเดียวแล้วไตร่ตรองแค่นั้นก็หลุดพ้นได้แล้วเหรอครับ

หมายความว่าคิดให้ตรงทางตรงขณะทีละ1สัจจะของแต่ละ1ทาง

จิตเกิดดับได้ทีละ1ทางตรงปัจจุบันขณะและสลับกันไม่ปนกันด้วย

เดี๋ยวนี้จิตกำลังเกิดดับอยู่และสลับกันตามลำดับครบทั้ง6ทางเป็นไปตามเหตุปัจจัยไม่มีใครทำเหตุปัจจัยขึ้น

มีแต่คิดพูดทำไปตามความคิดเห็นของตนที่ไปท่องจำคือสัญญาจำคำสอนของพระพุทธเจ้าไม่ใช่ปัญญา

เพราะปัญญาแรกแทรกเกิดตามหลังตอนกำลังคิดตามการฟังคำสอนแล้วคิดเห็นตามหลังเห็นดับถูกตามได้

ถ้ามีแต่ดูแล้วก็คิดเองตามที่อ่านแล้วก็เดาสภาวะธรรมไปเองแล้วคิดไปทำแยกออกไปมันไม่ตรงปัจจุบันแล้ว

ทุกขณะที่กระพริบตาแล้วมีทั้งคิดจำรู้สึกต่างๆเห็นสิ่งต่างๆตามที่ตาเนื้อส่งออกคือเห็นผิดไปตามคิดเอาเอง

ลืมว่าสุตมยปัญญาคือจะมีปัญญาเพิ่มขึ้นก็ต่อเมื่อเริ่มคิดถูกตามได้แล้วเข้าใจสัจจะที่กายใจตนเองกำลังมี

ไม่มีโอกาสได้รีเพลย์
ถ้าไม่คิดเริ่มต้นฟัง
ฟังบ้างเถอะนะ
ตายแล้วเกิด
เข้าร่างใหม่
เลือกไม่ได้
เพราะเดี๋ยวนี้
คิดไม่ทันเลยว่าจิตไหนเกิดก่อนหลังเพราะกระพริบตาแล้ว
เห็นขณะใหม่ทั้งหมดครบทั้ง6ทางแล้วผลิตกิเลสใหม่เยอะกว่าฟังนะ

https://youtu.be/_Xv55T6HlXM

แล้วที่คุณ โรส พูดช้ำๆนี้คืออะไรครับ
ที่พระอริยะเจ้าระลึกชาติได้คืออะไร? ครับ เรียกว่าอะไร
คุณ โรสฟังกี่รอบแล้วครับ

ความจริงรู้ถูกตัวตนได้ตรงปัจจุบันขณะ
มัวแต่ลังเลหลงใหลไปทำตามๆกัน
อยากรู้อดีตและอนาคตหรือคะ
ฝันไปเถอะปัจจุบันน่ะไม่รู้
อดีตและอนาคตคือโมฆะบุรุษไงคะไม่ฟังเพื่อเพิ่มปัญญาใหม่

แห่แหนไปทำตามๆกัน
โดยไม่ตั้งจิตไว้ชอบ
ในการฟังคำสอน
เวลาตถาคต
ตรัสจากพระโอษฐ์
ก็จะพากันแห่แหนไปหาครูอาจารย์ที่ตนเคารพไงคะ
ลืมเสมอว่าขาดการฟังคำสอนอยู่NOWแปลสิเดี๋ยวนี้ทำอะไรอยู่ล่ะ

ที่มา http://www.84000.org/tipitaka/attha/seek.php?text=%C2%E8%CD%C1%C3%D0%C5%D6%A1%E4%B4%E9&t=b&b=1&bs=45&a=0102&original=1
นี้คือหลักฐาน และอีกหลายๆ ท่านเคยระลึกชาติ
ก่อนได้แม้แต่พระพุทธเจ้า พระองค์ก็ทรงระลึกชาติ
ได้และเห็นอนาคต มิควรกล่าวว่าคือโมฆะขุรุษเลย
จะเป็นบาปกรรมเปล่าๆ สิ่งที่ยังไม่ไม่รู้ไม่เห็นก็มิควร
บอกว่าไม่มี เหมือนคนตาบอด ไม่เห็นแล้วกล่าวว่า
ไม่มีนั้นควรและถูกต้องแล้วหรือครับ?

ถามจริง คุณป้า อาจารย์ของคุณโรสเอา
ความรู้มาจากไหนหรือครับ แล้วคุณ โรสไม่ได้
แห่แหนไปทำตามๆกันหรือครับ?

สติเป็นธัมมะชนิดใดเกิดขณะเป็นกุศลหรืออกุศลและสติกับสมาธิต่างกันอย่างไรไม่รู้คือมีกิเลส
ไม่รู้จักสติไม่รู้จักสมาธิไม่รู้จักกิเลสก็คือไม่มีปัญญาแปลว่ามีอวิชชาเดี๋ยวนี้คือธัมมะอะไรแยกออกไหม

ออกนอกเรื่องไปอีกแล้วครับ สติ ก็คือส่วนเล็กๆของ
สมาธิ เมื่อสมาธิเกิด ปัญญาก็ย่อมจะติดตามมา
เหมือนเราตอนยังเล็กเขาเรียกว่าเด็ก พอโตหน่อย
เขาก็เรียกว่าหนุ่มสาว พออายุมากหน่อยเขาก็เรียก

คนสูงอายุ จะเรียกว่าคนเดียวกันก็ไม่ใช่ จะว่าคนละ
คนก็ไม่ใช่ แท้จริงแล้ว นั้นคือการสืบเนื่องติดต่อกันมา
เมื่อมีตอนเด็ก ตอนกลาง และ ตอนแก่ถึงมีได้ เมื่อตอน
เด็กไม่มี ทั้งสองตอนนั้นก็มิอาจมีได้

จริงอยู่ที่ธรรมนั้นมีอยู่ก่อนแล้ว ก่อนที่พระพุทธเจ้า
พระองค์จะทรงเสด็จอุบัติขึ้นและตรัสรู้ หากไม่มีพระอง์
ทรงค้นพบและนำมาสั่งสอน และสาวกรุ่นต่อๆมารักษา
จารึกไว้ต่อๆมา เราคงไม่มีโอกาสได้เรียนรู้ หรือรู้ได้เลย

ขอกราบขอบพระคุณทุกท่านทั้งที่เป็นพระอริยะเจ้าและ
เหล่าผู้มีส่วนร่วมทำหนังสือพระไตรปิฏกต่อๆมา จนผมได้
มีโอกาสศึกษาเรียนรู้ ครับ

คุณsss... อุตส่าห์ไปยกพระไตรปิฎกมาเทียบแต่ขายความไม่รู้ออกมาจนได้น๊าคนเราไม่รู้ก็ยอมรับซะบ้างนะ

สติแปลว่าระลึกตามคำสอนได้ เป็นธัมมะประเภทเจตสิกที่เกิดกับกุศลจิตเท่านั้น
สัมปชัญญะแปลว่าความรู้สึกตัวทั่วพร้อม เป็นธัมมะประเภทเจตสิกที่เกิดกับกุศลจิตเท่านั้น
ส่วนสมาธิแปลว่าความตั้งมั่นของจิตตรงทางเกิดได้ทั้งมิจฉาสมาธิและสัมมาสมาธิและเป็นเจตสิก
ทั้งสติ สัมปชัญญะ เป็นโสภณเจตสิกเกิดกับกุศลจิตเท่านั้น ไม่เกิดร่วมกับอกุศลเจตสิก
ส่วนสมาธิเป็นอกุศลเจตสิกที่เกิดกับมิจฉาสมาธิทำให้เกิดอกุศลจิตถ้าเกิดร่วมกับกุศลเจตสิกก็เกิดกับกุศลจิต
ทั้งสติ สัมปชัญญา และสมาธิ เป็นตัวจริงของธัมมะคนละประเภทไม่ใช่ตัวตนคนสัตว์วัตถุแต่เป็นธัมมะแต่ละ1


https://youtu.be/mxAWY8bzx5M

ที่พูดมาทั้งนี้ทั้งนั้นทั้งโน้นทั้งเพมันก็คนนั่นแหละ คิกๆๆ แต่บางตัวต้องมีการฝึกต้องอบรมต้องเจริญจึงเกิดมีได้ มิใช่ยกมือไหว้อ้อนวอนร้องขอแล้วเกิดขึ้น ต้องลงมือฝึกอบรมต้องภาวนานั่นเอง

ติดข้องต้องการตอบคือธัมมะประเภทอกุศลค่ะเข้าใจไหมคะ

ยึดถือธาตุ4ขันธ์5อายตนะ6ว่าเป็นคนมีตัวตนอยากตอบเป็นโลภะเป็นอกุศลค่ะ

ตัวจริงธัมมะแต่ละ1ที่กำลังทำงานตามเหตุตามปัจจัยเกิดแล้วดับแล้วหลงว่ามีเราพิมพ์ใหญ่เลย555

ปานได๋สิฮู้จักฟังน้อ
แปลว่า
เมื่อไหร่จะรู้จักฟังหนอ