คนอื่นเขาอ่านพระสูตรทางตา แล้วเห็นไตรลักษณ์ และเห็นทางพ้นทุกข์กันหมดแล้ว
คุณโรสยังเห็นเป็นสีๆๆอยู่เลย
ปัญญาสะสมมาต่างกันก็แบบนี้

จิตเห็นสีแค่1สีนะ
ตาเนื้อไม่ได้เห็นสี
บอกไม่ผิดตรงมาก
ดูตาตัวเองสิไม่เห็นรึ
ตถาคตทำได้แค่บอก
สาวกที่ฟังเข้าใจถูกตาม
ก็ทำได้แค่บอกเท่านั้นเอง
เพราะสาวกมีหน้าที่ตั้งใจฟัง
พระอาฬารดาบสกับพระอุทกดาบส
สำเร็จฌานทุกชั้นขาดอย่างเดียวเองไม่ได้ฟังคำสอน

มีคลิปเด็ดมาให้พิจารณา...ขอเชิญรับยาช่องนี้ค่ะ
https://youtu.be/HvCuvu_fRL8

นี่แสดงว่าคุณโรสนี้ไม่เข้าใจอะไรสักอย่างเลยนะ

สุตะไม่ใช่การฟังเท่านั้น ที่บอกว่าฟัง "เพราะสมัยก่อนไม่มีบันทึกไว้ให้อ่าน จึงกล่าวว่า เธอจงมาฟังธรรม"
- แต่สุตะที่พระพุทธเจ้าตรัสสอนโดยแท้จริงแล้วหมายถึง การเรียนรู้ศึกษา ซึ่งการเรียนรู้ศึกษานั้นมีทั้งการดู-ฟัง-อ่าน ถ้าฟังเท่านั้นจึงจะรู้ธรรม..พระพุทธเจ้าก็บัญญัติเป็น "สดับมยะปัญญา" แล้วสิ ถึงบอกว่าคุณโรสมั่วมาก มั่วเห็นผิดมาตลอด (สิ่งนี้เป็นแนวทางวิธีทำ เป็นป้ายบอกทาง เป็นแผนที่), การสังเกตุคิดพิจารณาทำความเข้าใจตาม(จินตะ) จนเมื่อเจริญปฏิบัติตามจนเห็นชัดจริงก็จึงเป็นจิตนะแท้ๆ(สิ่งนี้เป้นการเดินทางตามแผนที่ ตามป้ายบอกทาง)

- ทำไม่สุตะในหัวใจนักปราชญ์ จึงเป็น ดู คิด ถาม จด กันนะ ทั้งๆที่เป็น สุตะมยปัญญาเหมือนกัน เป็นสิ่งที่บัณฑิต ที่นักปราชญ์ทำ หรือว่า สุตะมีความหมายที่มากกว่าฟัง คนมีปัญญาคงเห็นและเข้าใจได้เนาะ

- วันที่ไม่มีอินเทอร์เน็ต ไม่มีคนเทศนา ไม่มีเทป ไม่มีซีดี ไม่มีเครื่องเสียงในโลก มีแต่ใบลานพระไตรปิฏกในตู้ คุณโรสก็คงจะผิดศีล ฆ่าสัตว์ ฆ่าคน เบียดเบียน ลักขโมย เป็นชู้กับสามีเขา พูดจาหยาบคาย โกหก ปลิ้นปล้อน ตอแหล ยุยงให้คนแตกกัน พูดแต่คำไม่มีประโยชน์ กินเหล้าเสพย์ยา เมาราคะ เมาโทสะ เมาโมหะ



พูดไปแต่ดูเหมือนปัญญาของคุณโรสคงยังไม่เข้าใจเนาะ มันทำให้เห็นอะไรๆอีกมากมายกับของปลอมจากคุณโรส "เดินแต่ไม่ดูทางฟังเสียงเคาะไปเรื่อยๆเลยจิตนาการไปมากถึงสิ่งต่างๆว่าเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ทั้งๆที่ไม่เคยได้เห็นจริงเลย"

ที่ไม่เฉลยแต่ต้นเพราะดูปัญญาคนโรสว่าจะฉุกคิดอะไรได้บ้างไหม เหมือน โมหะ กับอุเบกขา ถามว่าต่างกันอย่างไร จนถึงตอนนี้ยังเป็นเพียงสีๆที่ละขณะจิตอยู่เลย

..ที่ผมแนะนำนี้ไม่ได้บอกว่าการฟังไม่ดีนะครับ แต่กล่าวถึงความเห็นผิดคือเข้าใจผิดๆ ทำให้คุณโรสคิดผิด พูดผิด ทำผิดตาม.. การฟังอะมันดี ฟังแล้วทำตามด้วยมันยิ่งดีมันทำได้ทันทีขณะนั้นเลย แต่การดูก็ทำได้เหมือนครูบาอาจารย์เดินจงกรมให้ดู เราก็เดินตามได้ถูกต้องตรงตาม ฟังเฉยๆมันก็ไม่รู้แนวไหน หรือ ..อ่าน ในขณะอ่านใจเราน้อมตามธรรมนั้นๆเราก็เข้าถึงทำได้
..ขณะที่อ่านแล้วใจน้อมไปตามธรรมสิ่งที่เห็นทางตาจะกลายเป็นเพียงนิมิตที่จิตจับมั่นเป็นอารมณ์เดียวทางตาแล้วจิตเดินเข้าสมาธิ เหมือนคนที่เล่นกสิน เขาใจตาจดจำภาพ..แล้วมองที่ใจน้อมใจไปในอารมร์เดียวที่ภาพนั้นจิตเดินเข้าฌาณด้ยอาาศัยนิมิตนั้น เพราะทำมันทำที่ใจไม่ใช่ที่ตา หรือหู
..ดังนั้นการเรียนศึกษาไม่ว่าทางไหนก็ดีหมดถ้าเรียนแล้วทำเจริญปฏิบัติเพื่อความเข้าใจเห็นจริง(จินตะ)
..เวลาที่จิตเข้าไปเห็นนี้มันไม่ได้ฟังนะ จิตมันมองเห็นสังขาร เห็นของจริงนี่จินตะเป็นระดับที่ 2 ของปัญญา หากฟังเป็นการรู้แนวทางวิธีทำแล้วแต่ไม่ทำให้ใจเข้าไปมองเห็นจริงมันก็เป็นแค่ สัญญา เท่านั้น แล้วก็อนุมานเอา อย่างที่คุณโรสอนุมานสีๆทีละขณะนั้นแหละ ของจริงที่เห็นจริงเรื่องสีผมก็รู้และเห็นจริงแล้วด้วยแต่ไม่เอามาเพ้อ เพราะไม่ใช่วิธีให้เดินถึงความพ้นทุกข์พูดไปก็แค่เป็นความจำเท่านั้นว่าเป็นแบบนี้ๆอย่างที่คุณโรสท่องจำแต่ไม่เห็นจริงสักทีนั้นแหละครับ การเรียนอภิธรรมมันดี มันเป็นปัญญา พระไตรก็ดีคือปัญญาแท้ๆทั้งหมด แต่จะมีคุณค่าเมื่อปฏิบัติให้เข้าถึงเท่านั้น ท่องจำไปไม่ทำให้เข้าถึงก็ไม่เห็นจริงอนุมานเอาไปทั่ว สอนกันผิดๆ เหมือนคุณโรสเจอและเป็นอยู่ตอนนี้แหละครับ

- ดังนี้ทำความเข้าใจเสียใหม่(ความรู้ความเข้าใจ คือ ความเห็น ทิฏฐิ) สุตะ นั้นคือ การศึกษาเรียนรู้ในทุกๆทางทุกๆด้าน เพื่อเป็นแนวทางในการเจริญปฏิบัติที่ถูกต้องแท้จริงนั่นเอง เมื่อใดที่รู้แนวทางแท้จริงเดินไปถูกตรงทาง นี้คือปัญญา รวมกัน สตุมยปัญญา คือ รู้แนวทางที่แท้จริงถูกต้องจากการเรียนศึกษา หรือ ศึกษาเรียนรู้จนแจ้งชัดในแนวทางการปฏิบัติที่ถูกต้องแท้จริงนั่นเอง

ขอให้เจริญในธรรมครับ ถ้าเพ้อถึงสีก็ได้แค่สี ถ้าเอาของจริงก็ได้ของจริง

ยังไม่ชัดหรือคะ
อนุสาสนีปาฏิหาริย์ของคำสอนคือดับเห็นผิดที่กำลังเห็นทันทีที่เข้าใจถูกตาม
เข้าใจไม่ถูกไม่ตรงหรือคะว่าเด่วนี้กำลังเห็นผิดเป็นคนสัตว์วัตถุตัวอักษรอยู่ค่ะ
อ่านคำว่า...จิตเห็นสี...นี่คือจริง...ตัวเองเห็นไม่ตรงตามคำสอนอยู่เดี๋ยวนี้เองคือมีกิเลส

ก็อปมาให้อ่านใหม่ชัดๆ2ประโยคสีม่วงนั้นดับเห็นผิดทันทีที่คิดตรงตามที่ตาคุณกำลังเห็นนั้นน่ะ

เฮ้อยังโง่เหมือนเดิมนะครับคุณโรส เห็นสีๆไม่มีตัวตน รถวิ่งมาบอกสีๆๆคุณโรสคงเดินให้รถเหยียบตาย ไม่มีจริงในสิ่งที่เห็น ไม่มีตัวตน สัตว์ใด สิ่งใด แบบคุณโรสว่า นี่ดก็แสดงความโง่ออกมาแล้ว สอนและจำกันมาผิดๆ

ถ้าคุณโรสตาบอดมองไม่เห็น ตัวตนอะไรก็คงเต็มไปหมด

1ขณะตรงขณะของตาเนื้อคุณเห็นรูปคือจิตเห็นแสง+สี1สีไม่รู้เลยว่าตัวเองเห็นผิดอยู่
ทีนี้ดูตาตัวเองสิบอดสนิทไม่เห็นหรือว่ามีแค่สีล้วนสีเดียวไหมนึกออกไหมคะมันมีแค่สีเดียวที่ไหนล่ะ
สีดับไปกี่สีแล้วมันถึงตัดกันจนทำให้จำผิดตามเห็นอยู่นั่นน่ะก็บอกอยู่ว่าสีดับในลูกตาไปแล้วไม่มีสีนอกตา

ทำไมตถาคตไม่แสดงว่าจิตเห็นคนสัตว์วัตถุตัวอักษรคะแล้วสุตมยปัญญาคืออะไร
ไม่ให้เชื่อตำราคืออะไรก็เห็นผิดตามตัวอักษรน่ะสะสมผิดทางเกิดปัญญา
ทรงแสดงว่าให้ฟังไม่ให้เชื่อตามกาลามสูตร10แล้วมันยังไงคะ
ตอนนี้ที่มีความคิด ถึงเห็น ที่กำลังเห็น ไม่ใช่สีล้วน1สี
แปลว่ากำลังคิดเห็นผิดคลาดเคลื่อนจากสีไงคะ
จะไปคิดตรงตอนหลับตาหรือคะก็ถูกนะคะ
หลับตามีแค่สีล้วนสีเดียวจริงๆ555
แต่จักขุปสาทะรูปกระทบกะแสงสี
จะต้องลืมตาดูเหมือนกะหลับรึ
ดูรูปที่ลืมตาเห็นอยู่สิ...นี้แหละ
ที่กำลังสะสมจิตชาติกิริยา
กิเลสก็กำลังเห็นผิดเกินสี
จะไปรู้จริงตอนไหนคะ
ทุกคำทั้ง3ปิฎกตรงปัจจุบันขณะคือเดี๋ยวนี้

555 ขำแท้ ขนาดบอก จักขุวิญญาณ ยังไม่รู้อีก

วิญญาณ คือ รู้ๆๆๆ วิญญาณ ๖ จิตทางทวาร ๖
ไม่มีจิตเห็นรูป ผัสสะก็ไม่มี ตา+รูป+วิญญาณ จึงมีผัสสะ
คนตายเห็นรูปทางตาไหม ศพมีตา ศพลืมตา เปิดรับรูปภายนอก เมื่อไม่มีใจเข้ายึดครองกายนั้น วิญญาณเจ้าของศพจะเห็นรูปจากตาศพที่มองไหม
- ข้อนี้บ่งบอกถึงความไม่รูปเห็นผิดของคุณโรสรินโดยแท้ เห็นผิดมาตลอด
การเห็นสีๆทางตานั้นจิตเห็น โดยการส่งผ่านของปสาทตา
นี่แสดงให้เห็นว่าเอาธรรมสิ่งใดมาก็มั่วหมดเลย ผมไม่แปลกใจที่พูดถึงความแตกต่างระหว่าง อุเบกขากับโมกหะ ก็ยังอ้างสีๆๆ แถมลามปามพ่อแม่เขาอีก หมิ่นครูบาอาจารย์อีก โน้นไปคิดถึงเอเบกขาเวทนาแระ พูดถึงจิตๆแต่ละขณะแต่กลับตอบไม่ได้ ไม่รู้
อภิธรรมน่ะดีเรียนรู้เป็นปัญญา แนวทางปฏิบัติ แต่ดันเอามาเป็นอัตตาท่องจำคิดเอาไม่ใช่การเข้าถึงนี้เขาเรียกว่าบ้า เพ้อสิ่งที่ไม่รู้จริง

จิตเกิดดับทีละ1ขณะสลับกันไม่ปนกันไม่ซ้ำเก่าไม่เข้าใจหรือ
จิตเกิดดับ1ขณะ=จิต+เจตสิก+รูป
กุศลจิต=จิต+โสภณเจตสิก+รูป
อกุศลจิต=จิต+อกุศลเจตสิก+รูป
กุศลกับอกุศลมันเกิดไม่พร้อมกันในจิตขณะเดียวกัน
มีครบธาตุ4ขันธ์5อายตนะ6
มีครบแล้วนะตาหูจมูกลิ้นกายใจ
โลกทางตา1ทางไม่มีทางอื่นปน
กายก็มีแล้วคือมหาภูตรูป4คือธาตุ4
จิตใจก็มีแล้วต้องไปทำเห็นเพิ่มไหม
มันเห็นแล้วไม่ต้องทำเพราะกำลังเป็นไปตามเหตุปัจจัย

จิตคือวิญญาณขันธ์

เจตสิกมี3ขันธ์
1เวทนาขันธ์
2สัญญาขันธ์
3สังขารขันธ์

รูปคือรูปขันธ์
รูปเนี่ยอายุยืนกว่าจิต17ขณะ

ทุกขณะจิตครบธาตุ4ขันธ์5อายตนะ6ไม่รู้ว่ามีแล้วไม่ต้องทำ
กิเลสมีมาแต่ก่อนเกิดโน่นนอนมาในจิตพอไม่ฟังเลยเกิดแต่กิเลส
อะไรที่ยังไม่มีรู้ป่าวปัญญาไงเพราะขาดสุตมยปัญญา

ปรกติแหละที่คุณโรสรู้แค่นั้น เพราะเข้าไม่ถึงธาตุ 6 ไม่เห็นกาย เวทนา จิต ธรรม ก็ไปท่องจำนับเอาได้แต่สิ่งที่เป็นจิตสังขาร วิญญาณสังขาร ที่เป็นธัมมารมณ์ วิญญาณขันธ์ ที่ส่งให้ใจรู้
เพราะใจคุณโรสมันรู้แค่สัญญา ใจเลยไม่เคยเห็นของจริง ก็ปรกติที่จะไปจำเอาจิตสังขาร แยกแยะคำสอนยังไม่ได้เลย นี่หราสุตะมาก

คิดไว้แล้วพูดถึงวิญญาณ 6 วิญญาณขันธ์ คุณโรสต้อแถแนวนี้

ไปทำมาก่อนค่อยมาโม้คุณโรส อ้างกาลามูตรแต่กลับไม่รู้จุดนี้ แถไปเรื่อย

โอ๊ย...บอกปากเปียกปากแฉะ...มีตามันไม่รู้จักดูให้มันตรงทาง

บอกว่าพระพุทธเจ้าตรัสรู้แล้วทรงบอกว่าจิตเห็นสี
ใครมันจะมาอวดว่าไปทำจนเห็นเป็นสีได้แสดงว่าโกหก
เพราะพระพุทธเจ้าคนเดียวที่รู้ความจริงนี้ตาไม่บอดดูไม่ชัดรึ
ก็ไม่ดูเหรอว่าตาตัวเองกำลังเห็นอะไรดูแต่กิเลสตัวเองปรุงไปนั่นน่ะ
บอกว่าสีสะท้อนแสงเข้าไปกระทบตาดำมันดับทันทีตรงนั้นแล้วไม่มีไง
เอากิเลสที่เห็นแล้วคิดเองว่ามีคนสัตว์วัตถุเหรอมาพึ่งตาเนื้อกิเลสพึ่งไม่ได้ไงคะต้องพึ่งฟังคำสอน

คุณรส กล่าวตู่ไม่ดีนะ

ก็ดูให้ชัดสิคะเดี๋ยวนี้กำลังเห็น
ไม่รู้ความจริงของเห็นที่กำลังมี
กำลังคิดเห็นผิดไม่ตรงไม่ตามอยู่
ถ้ากำลังตามต้องกำลังมีเสียงให้ได้ยิน
กำลังไม่รู้ว่าตนมีมิจฉามรรคเพราะขาดฟังอยู่เดี๋ยวนี้