จิ เจ รุ นิ คุณโรสพูดบ้อยบ่อย ใครที่ไม่เคยศึกษาอภิธรรมอาจงงได้ อะไรนะ จิ เจ รุ นิ

จิ เจ รุ นิ เป็นหัวใจ คำเรียกย่อๆ ปรมัตถธรรม เต็มๆก็ จิต เจตสิก รูป นิพพาน (เหมือนใจเศรษฐี อุ อา กะ สะ เต็มๆ อุฏฐานสัมปทา อารักขสัมปทา กัลยาณมิตตตา สมชีวิตา)

จิต เจตสิก รูป เป็นภาษาพระเป็นภาษาทางธรรม ถ้าว่ากันตามภาษาชาวบ้านชาวโลก มันก็คนนี่แหละ แต่ภาษาพระไม่เรียกว่าคน เรียกว่า ขันธ์ เรียกว่า ธาตุ เรียกว่า อายตนะ...ยิ่งกว่านั้นท่านยังจำแนกแจกแจง จิต เจตสิก รูป ออกไปมากมาย

ปัญหาเกิดเลย เกิดตรงไหน ไว้ค่อยๆทำความเข้าใจกันต่อๆไป

คุณโรสไม่มาหมดสนุก ไปไม่เป็นเลย กลับมาเถอะขอรับ กลับมาเถียงก่อนสิว่า จิ เจ รุ ไม่ใช่คน

ดูความหมายพุทธพจน์อัตถะที่ ๒ คือเนยยัตถะ กับ นีตัตถะ ให้ชัด แยกความต่างกันให้ออก


อัตถะ 1. ประโยชน์, ผลที่มุ่งหมาย, จุดหมาย,

อัตถะ ๓ คือ

๑. ทิฏฐธัมมิกัตถะ ประโยชน์ปัจจุบัน, ประโยชน์ในภพนี้

๒. สัมปรายิกัตถะ ประโยชน์เบื้องหน้า, ประโยชน์ในภพหน้า

๓. ปรมัตถะ ประโยชน์อย่างยิ่ง, ประโยชน์สูงสุด คือ พระนิพพาน

อัตถะ ๓ อีกหมวดหนึ่ง คือ

๑. อัตตัตถะ ประโยชน์ตน

๒. ปรัตถะ ประโยชน์ผู้อื่น

๓. อุภยัตถะ ประโยชน์ทั้งสองฝ่าย

2. ความหมาย, ความหมายแห่งพุทธพจน์, พระสูตร พระธรรมเทศนา หรือพุทธพจน์ ว่าโดยการแปลความหมาย แยกเป็น อัตถะ ๒ คือ

๑. เนยยัตถะ (พระสูตร) ซึ่งมีความหมายที่จะต้องไขความ, พุทธพจน์ที่ตรัสตามสมมติ อันจะต้องเข้าใจความจริงแท้ที่ซ้อนอยู่อีกชั้นหนึ่ง เช่น ที่ตรัสเรื่องบุคคล ตัวตน เรา เขา ว่า บุคคล ๔ ประเภท, ตนเป็นทีพึ่งของตน เป็นต้น

๒. นีตัตถะ (พระสูตร) ซึ่งมีความหมายที่แสดงชัดโดยตรงแล้ว, พุทธพจน์ที่ตรัสโดยปรมัตถ์ ซึ่งมีความหมายตรงไปตรงมาตามสภาวะ เช่นที่ตรัสว่า รูป เสียง กลิ่น รส เป็นต้น อรรถ ก็เขียน

อรรถ เนื้อความ, ใจความ, ความหมาย, ความมุ่งหมาย, ผล, ประโยชน์

คุณโรสไม่พูดไม่จาที่ กท.นี้เลยนะขอรับ บอกอะไรเรา ? บอกว่า ไม่แน่ใจเรื่องที่ตนเองพูด

บอกเราอีกว่า คุณโรสไม่ใช่ศิษย์ตถาคต ถ้าเป็นศิษย์ของตถาคคจริงดังว่า

viewtopic.php?f=1&t=56524

ต้องมั่นใจดิ

ทีนี้ก็มีคำถามต่อว่า ถ้าคุณโรสไม่ใช่ศิษย์ของตถาคตแล้วเป็นศิษย์ใคร ตอบ คิกๆๆ

แหมๆพูดจังกายใจตน กายใจตน จิต เจตสิก รูป นิพพาน

เรื่องชีวิต คือ รูปธรรมกับนามธรรม ไม่ใช่ง่ายๆนะ แม้แต่ตัวเจ้าของเองยังไม่รู้เข้าใจเลย

เคยนั่งสมาธิ แล้วเห็นกระดูกไปครึ่งตัว จากนั้นกระดูกมันหักเข้าหากัน หมายความว่ายังไง?

นั่งสมาธิอยู่มีสติรับรู้หมด อยู่ดีๆก็เห็นภาพกระดูกนั่งขัดสมาธิ ไปซี่โครงเป็นซี่ๆ ไหปลาร้า เห็นมือขวาทับมือซ้าย คือเป็นท่านั่งสมาธิอะครับ
แล้วมีสีเขียวๆในภาพด้วย เห็นไม่สมบูรณ์นะ ที่ปรากฎให้เห็น แล้วอยู่ดีๆกระดูกมันก็หักเข้าหากัน แล้วก็จบแค่นั้นอะครับ

อยากถามว่ามันคืออะไร ? นิมิตร จิตนาการ หรือสิ่งที่เราเพ่งทุกวันว่าร่างกายมันคือกระดูก
ไม่เข้าใจ



ปกติก็ใช้ชีวิตกันไปตามวิถีชีวิตของแต่ละคนๆ ก็เหมือนไม่มีอะไรให้สงสัย แต่วันหนึ่งได้มนสิการกายใจเข้าเท่านั้น ไปไม่ถูกเลย

เดี๋ยวนี้ก็คือมีจิเจรุนิตรงตามคำตถาคตทุกคำ
คนน่ะคือความเห็นผิดที่ยึดถือโลกว่ามีตัวตน
โลกแปลว่าสิ่งที่เกิดดับ/ขันธ์แปลว่าเกิดดับ
ยึดถือโลกและขันธ์ว่าเป็นเรากำลังมีอุปาทานขันธ์
กำลังมีธาตุ4ขันธ์5อายตนะ6กำลังมีจิเจรุนิมีแล้วตรงทุกคำในพระไตรปิฎก

จิ เจ รุ นี่ใช่คำไหม

ไม่ใช่คำแต่เป็นความจริงกำลังปรากฏว่ามีแล้วเดี๋ยวนี้

ขออภัยพิมพ์ผิด ไม่ใช่ คำ คนครับคน ถามใหม่

จิ เจ รุ ใช่คนไหม

ฝากถึงผู้เรียนอภิธรรมตามสำนักต่างๆ หนังสือเขาบอกว่า จิตมี ๘๙ หรือ ๑๒๑ แล้วจำแนกเป็นกามภูมิอีก ฯลฯ เจตสิกมี ๕๒ อะไรบ้างก็ว่าไป รูปแจกแจงได้ ๒๘ อะไรบ้างก็ว่าไป แต่ทั้งหมดทั้งมวลนั้น ถ้าพูดตามภาษาชาวบ้านก็ได้แก่คนนี่เอง แต่ทางพระไม่เรียกว่าคน เรียกว่า ขันธ์ ธาตุ อายตนะ อินทรีย์ ทั้งขันธ์ ธาตุ อายตนะ อินทรีย์ ก็ยังจำแนกออกไปอีก ไปใหญ่เลยทีนี้ แต่ถึงยังไงก็แล้วแต้ ต้องกลับมาที่คนให้จงได้ ถ้าเรียนรู้แบบคุณโรส แม่สุจิน เมโลกสวย ฉิบ-ายแน่นวล คือว่า ไม่ได้ประโยชน์อะไร เสียเวลาปลูกผักปลูกหญ้าเปล่าๆ

อภิธรรม ธรรมอันยิ่ง, ทั้งยิ่งเกิน (อภิอติเรก) คือมากกว่าธรรมอย่างปกติ และยิ่งพิเศษ (อภิวิเสส) คือ เหนือกว่าธรรมอย่างปกติ, หลักและคำอธิบายธรรมที่เป็นเนื้อหาสาระแท้ๆ ล้วนๆ ซึ่งจัดเรียงอย่างเป็นระเบียบและเป็นลำดับ จนจบความอย่างบริบูรณ์ โดยไม่กล่าวถึง ไม่อ้างอิง และไม่ขึ้นต่อบุคคล ชุมชน หรือเหตุการณ์ อันแสดงโดยเว้นบัญญัติโวหาร มุ่งตรงต่อสภาวธรรม ที่ต่อมานิยมจัดเรียกเป็นปรมัตถธรรม ๔ คือ จิต เจตสิก รูป นิพพาน, เมื่อพูดว่า "อภิธรรม" บางทีหมายถึงพระอภิธรรมปิฎก

บางทีหมายถึงคำสอนในพระอภิธรรมปิฎกนั้น ตามที่ได้นำมาอธิบายและเล่าเรียนกันสืบมา เฉพาะอย่างยิ่ง ตามแนวที่ประมวลแสดงไว้ในคัมภีร์อภิธัมมัตถสังคหะ, บางที เพื่อให้ชัดว่าหมายถึงอภิธรรมปิฎก ก็พูดว่า "อภิธรรมเจ็ดคัมภีร์"


อภิธรรมปิฎก ชื่อปิฎกที่สาม ในพระไตรปิฎก, คำสอนของพระพุทธเจ้า ส่วนที่แสดงพระอภิธรรม ซึ่งได้รวบรวมรักษาไว้เป็นหมวดที่สาม อันเป็นหมวดสุดท้ายแห่งพระไตรปิฎก ประกอบด้วยคัมภีร์ต่างๆ ๗ คัมภีร์ (สัตตปปกรณะ, สดับปกรณ์) คือ สังคณี (หรือ ธัมมสังคณี) วิภัง ธาตุกถา บุคคลบัญญัติ กถาวัตถุ ยมก และปัฏฐาน

อภิธัมมัตถวิภาวินี ชื่อคัมภีร์ฎีกา อธิบายความในคัมภีร์อภิธัมมัตถสังคหะ พระสุมังคละผู้เป็นศิษย์ของพระอาจารย์สารีบุตร ซึ่งเป็นปราชญ์ในรัชกาลของพระเจ้าปรักกมพาหุที่ ๑ (พ.ศ. ๑๖๙๖- ๑๗๒๙) รจนาขึ้นในลังกาทวีป


อภิธัมมัตถสังคหะ คัมภีร์ประมวลความในพระอภิธรรมปิฎก สรุปเนื้อหาสาระลงในหลักใหญ่ที่นิยมเรียกกันว่า “ปรมัตถธรรม ๔” พระอนุรุทธาจารย์แห่งมูลโสมวิหารในลังกาทวีป รจนา แต่ไม่ปรากฏเวลาชัดเจน นักปราชญ์สันนิษฐานกันต่างๆ บางท่านว่าในยุคเดียวกันหรือใกล้เคียงกับพระพุทธโฆสาจารย์ แต่โดยทั่วไปยอมรับกันว่าแต่งขึ้นไม่ก่อน พ.ศ. ๑๒๕๐ และว่าน่าจะอยู่ในช่วงระหว่าง พ.ศ.๑๕๐๐- ๑๖๔๐