คำว่า ตัวกู ของกู หมายถึง อุปทานขันธ์ ๕
กล่าวคือ ความยึดมั่นถือมั่นในขันธ์ ๕

ความยึดมั่นถือมั่นในรูป
ความยึดมั่นถือมั่นในเวทนา
ความยึดมั่นถือมั่นในสัญญา
ความยึดมั่นถือมั่นในสังขาร
ความยึดมั่นถือมั่นในวิญญาณ



ลักษณะอาการที่มีเกิดขึ้น
ผัสสะ เวทนา ตัณหา อุปทาน ภพ

สิ่งที่เกิดขึ้น มีผลกระทบทางใจ
ทำให้เกิดความรู้สึกนึกคิด


โสดาบัน ตัวกูของกู อย่างหยาบ
ถูกประหาณเป็นสมุจเฉทประหาณ


สกิทาคา ตอกย้ำ ตัวกูของกู แบบหยาบ
ที่ถูกประหาณเป็นสมุจเฉทประหาณ


อนาคามี ตัวกูของกู อย่างกลาง(เวทนา/ความยินดี ยินร้าย)
ถูกประหาณเป็นสมุจเฉทประหาณ


อรหันต์ ตัวกูของกู อย่างละเอียด(มานะ)
ถูกประหาณเป็นสมุจเฉทประหาณ






จิ.เจ.รุ.นิ

จิต เจตสิก รูป นิพพาน แบ่งออกเป็น ๓


๑. มีเกิดขึ้นจากการกำหนดรู้ผัสสะ
ที่มีเกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน

การเกิดและการดับเหตุปัจจัยของการเกิดภพชาติปัจจุบัน
ได้แก่ กามภพ


๒. มีเกิดขึ้นจากการกำหนดรู้ในผัสสะ
ที่มีเกิดขึ้นขณะจิตตั้งมั่นเป็นสมาธิ

การเกิดและการดับเหตุปัจจัยของการเกิดภพชาติปัจจุบัน
ได้แก่ รูปภพ อรูปภพ


๓. มีเกิดขึ้นในสภาวะจิตดวงสุดท้าย
หากยังไม่ทำกาละ(ตาย) เป็นลักษณะอาการที่มีเกิดขึ้นของ
อนุโลมญาณ มรรคญาณ ผลญาณ

การเกิดและการดับเหตุปัจจัยของการเกิดภพชาติ
การเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏ