มงคล สิ่งที่ทำให้มีโชคดี, ตามหลักพระพุทธศาสนา หมายถึง ธรรม ที่นำมาซึ่งความสุขความเจริญ, มงคล ๓๘ ประการ หรือเรียกเต็มว่า อุดมมงคล (มงคลอันสูงสุด) ๓๘ ประการ ที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ในมงคลสูตร มีดังนี้
ขุ.ขุ.25/5/3...

https://www.youtube.com/watch?v=2vrskufJQpM

คาถาที่ ๑ = ๑. อเสวนา จ พาลานํ ไม่คบคนพาล ๒ . ปญฺฑิตานญฺจ เสวนา คบบัณฑิต ๓. ปูชา จ ปูชนียานํ บูชาคนที่ควรบูชา


คาถาที่ ๒ = ๔. ปฏิรูปเทสวาโส จ อยู่ในปฏิรูปเทส, อยู่ในถิ่นที่สิ่งแวดล้อมดี ๕. ปุพฺเพ จ กตปุญฺญตา ได้ทำความดีให้พร้อมไว้ก่อน, ทำความดีเตรียมพร้อมไว้แต่ต้น ๖. อตฺตสมฺมาปณิธิ จ ตั้งตนไว้ชอบ


คาถาที่ ๓ = ๗ พาหุสจฺจญฺจ เล่าเรียนศึกษามาก, ทรงความรู้กว้างขวาง, ใส่ใจสดับตรับฟังค้นคว้าหาความรู้อยู่เสมอ ๘. สิปฺปญฺจ มีศิลปวิทยา, ชำนาญในวิชาชีพของตน ๙. วินโย จ สุสิกฺขิโต มีระเบียบวินัย, ได้ฝึกอบรมตนไว้ดี ๑๐. สุภาสิตา จ ยา วาจา วาจาสุภาษิต, รู้จักใช้วาจาพูดให้เป็นผลดี


คาถาที่ ๔ = ๑๑ มาตาปิตุอุปฏฺฐานํ บำรุงมารดาบิดา ๑๒/๑๓ ปุตฺตทารสฺส สงฺคโห = สงฺคห สงเคราะห์บุตร และ ทารสงฺคห สงเคราะห์ภรรยา ๑๔. อนากุลา จ กมฺมนฺตา การงานไม่อากุล


คาถาที่ ๕ = ๑๕. ทานญฺจ รู้จักให้, เผื่อแผ่แบ่งปัน, บริจาคสงเคราะ์และบำเพ็ญประโยชน์ ๑๖. ธมฺมจริยา จ ประพฤติธรรม, ดำรงอยู่ในศีลธรรม ๑๗. ญาตกานญฺจ สงฺคโห สงเคราะห์ญาติ ๑๘ อนวชฺชานิ กมฺมานิ การงานที่ไม่มีโทษ, กิจกรรมที่ดีงามเป็นประโยชน์ ไม่เป็นทางเสียหาย

คาถาที่ ๖ = ๑๙ อารดี วิรตี ปาปา เว้นจากความชั่ว ๒๐. มชฺชปานา จ สญฺญโม เว้นจากการดื่มน้ำเมา ๒๑. อปฺปมาโท จ ธมฺเมสุ ไม่ประมาทในธรรมทั้งหลาย


คาถาที่ ๗ = ๒๒ คารโว จ ความเคารพ, การแสดงออกที่แสดงถึงความเป็นผู้รู้จักคุณค่าของบุคคล สิ่งของ หรือกิจการนั้นๆ และรู้จักให้ความสำคัญและความใส่ใจเอื้อเฟื้อโดยเหมาะสม ๒๓.. นิวาโต จ ความสุภาพอ่อนน้อม, ถ่อมตน ๒๔. สนฺตุฏฺฐี จ ความสันโดษ, ความเอิบอิ่ม พึงพอใจในผลสำเร็จที่ได้สร้างขึ้นหรือในปัจจัยลาภที่แสวงหามาได้ ด้วยเรี่ยวแรงความเพียรพยายามของตนเองโดยทางชอบธรม ๒๕. กตญฺญุตา มีความกตัญญู ๒๖. กาเลน ธมฺมสฺสวนํ ฟังธรรมตามกาล, หาโอกาสแสวงความรู้ ในเรื่องที่แสดงหลักความจริง..


คาถาที่ ๘ = ๒๗. ขนฺตี จ มีความอดทน ๒๘. โสวจสฺสุตา เป็นผู้ว่าง่ายสอนง่าย ๒๙. สมณานญฺจ ทสฺสนํ พบเห็นสมณะ, เยี่ยมเยือนเข้าหาท่านผู้สงบกิเลส ๓๐. กาเลน ธมฺมสากจฺฉา สนทนาธรรมตามกาล, หาโอกาสสนทนาถกเถียงเกี่ยวกับ หลักความจริงและหลักความถูกต้องดีงาม


คาถาที่ ๙ = ๓๑. ตโป จ มีความเพียรเผากิเลส, รู้จักบังคับควบคุมตน ไม่ปรนเปรอตามใจอยาก ๓๒. พฺรหฺมจริยญฺจ ประพฤติพรหมจรรย์, ดำเนินตามอริยมรรค, การรู้จักควบคุมตนในทางเพศ หรือถือเมถุนวิรัติตามควร ๓๓. อริยสจฺจาน ทสฺสนํ เห็นอริยสัจจ์, เข้าใจความจริงของชีวิต ๓๔. นิพพานสจฺฉิกิริยา จ ทำพระนิพพานให้แจ้ง, บรรลุนิพพาน


คาถาที่ ๑๐ = ๓๕. ผุฏฺฐสฺส โลกธมฺเมหิ จิตฺตํ ยสฺส น กมฺปติ ถูกโลกธรรม จิตไม่หวั่นไหว ๓๖. อโสกํ จิตไร้เศร้า ๓๗. วิรชํ จิตปราศจากธุลี ๓๘. เขมํ จิตเกษม

อนุโมทนาครับ

แปลมั่ว! คำว่ามงคลหรือ(มงฺคล) หมายความถึง ..... เจริญ

มงคล๓๘ประการไม่ได้หมายถึงทำแล้วนำมาซึ่งความสุขความเจริญ

แต่ท่านหมายถึง หมั่นปฏิบัติธรรมทั้ง๓๘ประการนั้นเป็นเนื่องนิจ....นี่แหล่ะคือความหมายของคำว่า..เจริญ

เรื่องนี้ ตามสบายนะ ไม่ขัดคอ คิกๆๆ

ปฏิรูปเทสวาโส จ อยู่ในปฏิรูปเทส, อยู่ในถิ่นที่สิ่งแวดล้อมดี

ตย. ง่ายๆ ทั้งในบ้านและสังคมภายนอก



พระพุทธเจ้าเป็นมนุษย์ ซึ่งค้นพบตัวเองแล้วจึงเข้าใจคนทั้งโลก ดังนั้น คำสอนของพระองค์จึงทรงเน้นเรื่องของคน ตั้งแต่ระดับพื้นๆคือการการทำหน้าที่ จนถึงแก่นแห่งชีวิตที่เป็นไปตามกฎไตรลักษณ์

แค่..ไม่คบคนพาล...กรัชกายก็ทำท่าจะสอบตกแล้ว..



อะไรน่า...
...เผามันเลยพี่น้อง...รึ..

และก้อ...แปลกมาก....แวดล้อมด้วยพวกหมิ่นสถาบัน..ทั้งน่าน

มั่ว! เล่นแปลตามใจชอบแบบนี้ พุทธพจน์วิบัติหมดนะซิ

..........................

ปฏิรูปเทสวาโส จ.......การเปลี่ยนแปลงตนให้เหมาะให้ควรกับถิ่นพำนักด้วยศีลของบุคคล
พูดให้เข้าใจง่ายๆก็คือ จะอยู่สถานที่ใดก็ตามควรกระทำตนให้อยู่ในศีลในสัจจ์

เลอะเทอะ! พระพุทธองค์เข้าใจความเป็นธรรมชาติของโลก
พระพุทธองค์ไม่ได้เข้าใจคน เพราะคำว่าคนพระพุทธองค์ไม่รู้จัก
สิ่งที่พระพุทธองค์ทรงสอนคือ ความเป็นธรรมชาติของสัตว์(บุคคล)
และกฎเกณท์ทางธรรมชาติที่บุคคลเข้าไปเกี่ยวข้อง
กฎเกณท์ของธรรมชาติเรียกว่า ปฏิจจสมุปบาท อิทัปปจยตา
ถ้าไม่มีปฏิจจสมุปบาท ความเป็นไตรลักษณ์ของบุคคลย่อมไม่เกิดหรือไม่มี

การที่กรัชกายบอกว่า "จนถึงแก่นแห่งชีวิตที่เป็นไปตามกฎไตรลักษณ์"......มั่ว

โหนสถาบันมาป้องกันตนเอง และทำลายผู้อื่นอีกแระ

โฮฮับเอ้ย เรื่องตื้นๆยังไม่เข้าใจ น๊อย โหนปฏิจจสมุปบาท คิกๆๆ

แน่ะ โหนบุคคล อีก บุคคล ไม่ใช่คนหรา สัตว์ไม่ได้หมายถึงคนหรา

คำว่า..คน ไม่ใช่คำในศาสนาพุทธ เข้าใจมั้ย
พระพุทธองค์ไม่เคยพูดคำว่า"คน" ที่สำคัญคำๆนี้เกิดหลังพุทธปรินิพพานเป็นพันปี

พูดความจริง...ก็ว่าคนอื่นว่าห้อย..ว่าโหน...ทุกที..

ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา เป็นคนมั้ย

พระพุทธเจ้าเป็นคนมั้ย