555..


คนเรามันก็มีบ้าต่างกัน...จะบังคับใครให้บ้าอย่างเราก็คงยาก...ก็เขายังบังคับให้บ้าแบบเขา..เราก็ยังไม่เอาด้วยเลย..

งงแฮะ นึกไงไม่รู้มีไรดลใจให้มันเจอกระทู้นี้ ปกติคุนน้องไม่เคยจะย้อนไปอ่านกระทู้ที่ตกไปหน้า 2 หรือ 3 แต่นี้นึกอยากลองค้นหากระทู้ตกหล่น อิอิ
คนที่ไม่เชื่อว่าการบูชาสักการะมีผล คนที่เขาไม่เชื่อเขาก็ไม่เชื่อนะ และคนพวกนี้จะบุญน้อย เพราะเขาไม่เคยทำทาน พอไม่ทำบุญทำทาน ขออะไรก็ไม่เคยสำเร็จตามที่ตนขอ..เลยพาลมีทิฏฐิว่า การขอรึอธิษฐานไม่สามมรถดลบัลดาลให้เกิดผลจริง..พวกเขาเลยไม่เชื่อในสิ่งนั้นเพราะพิสูจน์แล้ว..ส่วนคนที่ขอแล้วได้บ่อย เพราะเป็นคนมีบุญเก่าเยอะหรือเป็นคนขยันทำบุญทำทาน..พอขออะไรมักจะได้แบบฟลุคๆ พวกเขาเลยปักใจเชื่อว่า สิ่งศักสิทธิ์มีจริง..และช่วยพวกเขา..คนที่ถูกหวยบ่อยๆ พวกนี้เค้าเป็นประเภทบุญเก่าที่เป็นลาภลอยเยอะ..
คนที่ไม่รู้จักการให้ทาน ส่วนใหญ่คนพวกนี้จะไม่ชอบเข้าวัด ไม่ชอบทำบุญ และยังเพ่งโทษคนอื่นว่าทำบุญหวังผล พวกเขาเชื่อในหลักเหตุผล..
และไม่หวังพึงดวงรึโชคลาภ..
ปล.จะบอกว่า น้าคุนน้องเป็นคนทำบุญบ่อย วัดแถวอยุธยา รึที่ไหนดังๆ แกตระเวนไปมาหมดแล้วล่ะ
แกถูกหวยบ่อยมากกกกก เคยถูกเป็นแสน เพราะซื้อหลายใบ แถมเลี้ยงกุมารทองเหมือนกันนะ..เหอๆ ลูกค้าเต็มร้านเกือบทุกวัน..ถึงบอกเรื่องแบบนี้พิสูจน์ไม่ได้ด้วยตา..แต่มันเห็นได้ด้วยตนเอง อิอิ ส่วนคนไม่เห็นก็น่าสงสาร เพราะบุญไม่พอ

เหตุทำบุญให้ทานรักษาศีลมาดีนั้นใช่ที่จะได้รับผลเป็นโภคทรัพย์โชคลาภเงินทองต่างๆ

แต่เหตุสวดคาถาเลี้ยงกุมารทองเหล่านั้นมันไม่ใช่ มันเป็นความงมงายที่ได้โอกาสแทรกเข้ามามอมเมาให้เขลาไปตาม

มีเศรษฐีมหาเศรษฐีเยอะแยะไปในโลกที่ไม่ได้เลี้ยงกุมารทอง ไม่ได้ท่องคาถาให้เหนื่อย ไม่ได้กระทำการอันเขลาเมามัวงมงายต่างๆ จงพยายามมองในมุมนี้บ้าง

เราเป็นลูกศิษย์พระพุทธเจ้าเป็นชาวพุทธผู้เชื่อในกฎแห่งกรรมกฎของเหตุและผลอย่าพากันเอาเรื่องที่งมงายมาแทรกใส่ในคำสอนบริสุทธิ์สะอาดของพระพุทธเจ้ากันอยู่เลย อย่าพากันเกรงใจกิเลสตัณหา อมนุษย์ สัมภเวสี หมู่มารทั้งหลาย อย่าพากันติดใจไหลหลงได้ปลื้มหรือหลงไปเป็นผู้ช่วยส่งเสริมเผยแพร่ไปกับเรื่องของพราหมณ์ประเพณีพิธีกรรมไสยศาสตร์ เวทศาสตร์เดรัจฉานวิชชาทั้งหลายกันอยู่เลย

ตื่นๆๆๆ มาเป็นชาวพุทธที่แท้ ที่เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานจริงๆด้วยธรรมกันเถอะ

คนที่เขาปรารถนาความเป็นอริยะ เขาทำสิ่งที่คุณกล่าวมาไม่ได้หรอกนะ. ไม่ใช่ว่าเขาไม่เชื่อว่าการบูชาไม่มีผล แต่นั้นมันสัมมาทิฎฐิเบื้องตน ที่จะนำตนเข้าสู่ความดีบ้างยังมีหลักที่พึ่งบ้างพระองค์กล่าวไว้เยอะ. ดีกว่าพวกที่ไม่เชื่ออะไรเลยเพราะพวกนั้นสามารถทำบาปได้ทุกอย่าง. แต่ผู้ที่ปรารถนาอริยะชน. ต้องก้าวข้ามสิ่งเหล่านั้นขึ้นไปอีกผมไม่รู้หรอกว่าท่านๆทั้งหลายจะเข้าใจตรงนี้หรือไม่. สิ่งที่ท่านกล่าวมาไม่ใช่ผมไม่เคยทำไม่เคยมีมา ผมก็ติดหนึบมาก่อน. และกว่าจะข้ามได้ต้องอาศัยความรู้จากการฟังพระสัทธรรมเป็นอย่างมากและควบคู่กับการปฎิบัติที่เข้าถึงธรรม.ษุรุษที่คั้นเมล็ดงาด้วยมือต่างก็ได้น้ำมันกันทั้งคู่ตราบใดมือของเขาทั้งสองข้างยังไม่หยุดคั้นแต่ ผู้ขออ้อนวอนเป็นปุถุชน. ผู้ไม่ขอย่อมมีโอกาสเป็นอริยะชนนี่คือความต่าง ฟังพุทธวจนที่ออกจากพระโอฐษ์เถอะนั้นคือคำตอบ

การสวดอ้อนวอน มีมาตั้งแต่สมัยโบราณ

ไม่ใช่พึ่งมามี

ถ้าไม่ได้สมปราถนา คนคงจะเลิกล้มไปนานแล้ว

แต่ที่สมปราถนานั้น

ล้วนแล้วแต่เป็นทางโลก

ในทางธรรมแล้ว

การที่จะข้ามพ้นความสงสัยต่างๆ ต้องมาจากการประพฤติปฎิบัติตน หาใช่ได้มาเพราะการสวดอ้อนวอนไม่

การสวดที่ถือปฎิบัติ เป็นบทสวดสรรเสริญคุณพระศาสดา และมีคำสอนอยู่ในบทสวดนั้นด้วย

แต่การสวดมนต์ยังมีปรานีตเกิดขึ้นกับจิตใจอยู่ตามการพิจารณาถ้ามุ่งหวังความรู้ตามสัจธรรม

สมมุติสวดมนต์ แต่ไม่หวังอะไร

จู่ๆก็มีเงินไหลมาเทมาจากรายได้อะไรสักอย่าง

อยากถามว่า นี่เป็นความสมหวังหรือไม่?

ถ้าไม่หวังอะไร แต่เงินไหลมาเทมา แสดงว่าไม่สมหวัง.

เพราะถ้าสมหวังแล้วต้องไม่ได้อะไร

แต่ก็นี่แหละ ถ้าทางธรรมแล้ว ไม่ได้เกี่ยวกับสวดแล้วสมหวังหรือผิดหวัง

แต่เกี่ยวกับความรู้ ถ้าสวดมนต์แล้วเป็นคนใจเย็นขึ้น รักสันติภาพขึ้น มีอุเบกขาขึ้น แสดงว่า เป็นคนรู้

ไม่ใช่เป็นคนสมหวัง เพราะการเป็นคนที่พัฒนาขึ้น ต้องจำแนกแยกแยะว่า อะไรถูก อะไรควร คนที่ดีขึ้น พัฒนาขึ้น จึงเรียกว่าเป็นคนรู้ ไม่ใช่เป็นคนสมหวัง

อยากได้คนรักแต่งงาน ทำทุกอย่าง ก็สมหวังได้ อยากได้ธรรม ต้องรู้ ไม่ใช่ต้องสมหวัง

บารมี 10 ทัศ คูณ 3 ระดับ (หยาบ กลาง ละเอียด) เท่ากับบารมี 30 ทัศ
หนึ่งในบารมีทั้งสิบก็คือ อธิษฐานบารมี ไม่ใช่ทำทาน รักษาศีล ภาวนาลอยๆ
ทุกการกระทำรวมบารมีทั้ง 30 ทัศ ฉะนั้นจึงไม่ขาดการอธิษฐานตลอดชีวิตทุกชาติ
เมื่อเหตุปัจจัยพร้อมบารมีเต็มเปี่ยม ทุกสิ่งที่ได้ทำไว้ทั้งกาย วาจา ใจ ย่อมสำเร็จเป็นบารมี
คือบารมีแปลว่าทำให้มีแล้วทำให้เกิดขึ้นแล้วตามเหตุที่ได้ทำหรือแม้ไม่อธิษฐานแต่ทำตรงเหตุ
ผลก็ย่อมปรากฎไม่นอกเหนือไปจากเหตุนั้นเอง เหมือนปลูกผักผลไม้ปลูกกล้วยผลย่อมเป็นกล้วย
ฟังธัมมะเสริมปัญญาต่ออีกสักหน่อยเผื่อจะได้ความเข้าใจเรื่องการบำเพ็ญบารมีจะได้ไม่เกิดมาเปล่า


http://www.YouTube.com/watch?v=nx-qOYkJ3cg