ผมไม่รุว่าเป็นยังไงผมไม่มีความรู้ด้านธรรมแต่ ผมทำแล้วผมมีความสุข ความทุกข์หายไปก็ทำๆไปแค่นั้นจะหวังอะไรอีก

ฮานาโกะก็เห็นประโยชน์มากนะคะ แต่ส่วนตัวไม่ได้สวดยาวๆกับเขาหรอกค่ะ
แต่ทำอะไรสม่ำเสมอไปทุกวัน พอขาดไป มันอยู่ไม่ได้
แต่ถ้าเกิดทนได้เลยเลิกทำ ห่างไป ทีนี้ไม่ต้องทำก็ได้เลยจืดจางห่างเหินไปเลย
การไม่รำลึกถึงพระรัตนตรัยให้บ่อยๆ จิตใจที่ปกติแข็ง ดื้อต่อความดี
ก็คงกลับไปสนิทสนมกับบาปอย่างเก่า
ตรงข้ามถ้าทำบ่อยๆเป็นนิสัยก็คงติดอยู่ในใจบ้างไม่มากก็น้อย

รำลึกถึงพระรัตนตรัยให้เป็นวัตร เป็นนิสัย บางท่านว่ามีประโยชน์โดยเฉพาะยิ่งใกล้ๆตาย
การกระทำที่เป็นประจำจะช่วยได้เยอะ อะไรเลวร้ายจะได้ไม่แทรกเข้ามาได้
เป็นการเตรียมตัวตายอีกทาง

ส่วนอีกทางก็เป็นการรำลึกถึงพระคุณของพระพุทธเจ้า พระธรรมและพระสงฆ์
ในส่วนของพระพุทธเจ้านั้น หลวงปู่เทสก์ ท่านว่า

"พระองค์นิพพานไปแล้วก็มีคนอาลัยอาวรณ์
พวกเราทั้งหลายทุกวันนี้ก็กราบไหว้สักการบูชาทำวัตรเช้าวัตรเย็น
ก็คือ อาลัยอาวรณ์ถึงพระคุณของพระองค์นั่นเอง"

"คนที่เข้าใจเนื้อความอันนี้แล้ว (พระพุทธคุณ) หูย..มันอยากทำอยู่ตลอดเวลา
กราบลงก็เลยไม่อยากเงยขึ้น นึกถึงระลึกถึงคุณของพระองค์แล้ว
แหมมันซาบซึ้งถึงจิตถึงใจ จิตใจผ่องใสและเบิกบาน
ไม่ขี้เกียจขี้คร้าน การไหว้พระสวดมนต์ไม่มีการขี้เกียจ
เราพิจารณาถึงคุณของพระองค์เท่าที่อธิบายนี้ยิ่งซึ้งเข้าไปทุกที
จิตใจของเราละเอียดเข้าไป ความซาบซึ้งนั้นซึ้งเข้าไป
เย็นเข้าไปจนเป็นสมาธิภาวนาได้ในตัว
เรียกว่า “อนุสติ” “พุทธานุสติ” เป็นกรรมฐานอยู่แล้ว
คนเป็นกรรมฐานจึงค่อย ภาวนาเป็นจึงค่อยจะพิจารณาอย่างนี้ได้
คนที่หัดกรรมฐานไม่เป็นคิดผิด ไม่สงบ ไม่อยู่ในอารมณ์อันเดียว
คือพิจารณาพระคุณของพระองค์เจ้าไม่อยู่โดยเฉพาะ"

ภิกษุทั้งหลาย ! ข้ออื่นยังมีอีก :
พระศาสดา หรือเพื่อสพรหมจารี
ผู้ตั้งอยู่ในฐานะเป็นครู รูปใดรูปหนึ่ง
ก็มิได้แสดงธรรมแก่ภิกษุ; และเธอนั้น
ก็มิได้แสดงธรรมแก่ชนเหล่าอื่นโดยพิสดาร
ตามที่เธอได้ฟังมา ได้เล่าเรียนมา;

แต่เธอ กระทำ การท่องบ่นซึ่งธรรม โดยพิสดาร
ตามที่ตนฟังมา เล่าเรียนมา อยู่.
เธอย่อมเป็นผู้รู้พร้อมเฉพาะซึ่งอรรถ
รู้พร้อมเฉพาะซึ่งธรรม ในธรรมนั้น
ตามที่เธอ ทำ การท่องบ่นซึ่งธรรม โดยพิสดาร ตามที่ได้
ฟังมา เล่าเรียนมาอย่างไร.

เมื่อเป็นผู้รู้พร้อมเฉพาะซึ่งอรรถ
รู้พร้อมเฉพาะซึ่งธรรม,

ปราโมทย์ ย่อมเกิดขึ้นแก่เธอนั้น
เมื่อปราโมทย์แล้ว ปีติย่อมเกิด;
เมื่อใจปีติ กายย่อมรำ งับ;
ผู้มีกายรำ งับแล้ว ย่อมเสวยสุข;
เมื่อมีสุข จิตย่อมตั้งมั่น.


ภิกษุทั้งหลาย !
นั้นคือ ธรรมเป็นเครื่องให้ถึงวิมุตติ ข้อที่สาม,
ซึ่งในธรรมนั้น เมื่อภิกษุเป็นผู้ไม่ประมาท
มีความเพียรเผากิเลส มีตนส่งไปแล้ว อยู่,
จิตที่ยังไม่หลุดพ้น ย่อมหลุดพ้น
อาสวะที่ยังไม่สิ้นรอบ ย่อมถึงซึ่งความสิ้นรอบ
หรือว่าเธอย่อมบรรลุตามลำ ดับ
ซึ่งความเกษมจากโยคะอันไม่มีอื่นยิ่งกว่า
ที่ตนยังไม่บรรลุตามลำ ดับ.


ปญฺจก. อํ. ๒๒/๒๓/๒๖.



ประโยชน์ของการสาธยายธรรม
๑. เพื่อความตั้งมั่นของพระสัทธรรม
(หนึ่งในเหตุห้าประการเพื่อความตั้งมั่นของพระสัทธรรม)
ปญฺจก. อํ. ๒๒/๑๖๑/๑๕๕.

๒. เป็นเครื่องให้ถึงวิมุตติ
(หนึ่งในธรรมให้ถึงวิมุตติห้าประการ)
ปญฺจก. อํ. ๒๒/๒๓/๒๖.

๓. เป็นอาหารของความเป็นพหูสูต
ทสก. อํ. ๒๔/๑๒๐/๗๓.

๔. เป็นองค์ประกอบของการเป็นบริษัทที่เลิศ
ทุก. อํ. ๒๐/๖๘/๒๙๒.

๕. ทำให้ไม่เป็นมลทิน
อฎฺจก. อํ. ๒๓/๑๔๙/๑๐๕.

๖. เป็นบริขารของจิตเพื่อความไม่มีเวรไม่เบียดเบียน
(หนึ่งในห้าบริขารของจิต)
มู. ม. ๑๓/๕๐๐/๗๒๘.

๗. เป็นเหตุให้ละความง่วงได้
(หนึ่งในแปดวิธีละความง่วง)
สตฺตก. อํ. ๒๓/๗๓/๕๘.
.............

เห็นมะ.....มีแต่เรื่องดีดี...

...

ว้าว...


การอ่าน...การฟังด้วยดี....ย่อมได้ยินได้ฟังธรรมที่ไม่เคยได้ยิน

ตามให้ทันคนด้อยการศึกษา..ซะด้วยละ..เร่งหน่อย...

โอม..จงมา...จงมา...จงมาให้ทัน..ขี้เกียจรอ...แย้ว

ฟังด้วยดีย่อมได้ปัญญา
ฟังครั้งที่1กะฟังครั้งที่100
ไม่เท่าเดิมเป็นจิตขณะใหม่น๊า

ใครขยันก็สวดไปความดีไม่มีศูนย์

สวดถ้าไม่รู้ความอย่าสวดเลย

wink

ท่านจะไม่โปรดเอาพวกที่ผิดศีลข้อที่5เข้าไปเกิดร่วมสมัยที่จะตรัสรู้เลยน๊า
เคล็ดไม่ลับให้ถือศีลข้อ5ได้ข้อเดียวที่ไม่มีอนัตริยกรรมท่านก็รับเอาไปอบรม

ตามให้ทันคนด้อยการศึกษา..ซะด้วยละ..เร่งหน่อย...

โอม..จงมา...จงมา...จงมาให้ทัน..ขี้เกียจรอ...แย้ว

ใครตามใคร ทิ้งหลายช่วง เลิกท่องคาถาเงินล้านเมื่อไหร่บอกนะ

ผมไม่แน่ใจ..ว่า...หากตกนรกทีเดียว...กว่าจะขึ้นมา...มิพ้นสมัยพระศรีฯ..ไปแล้วรึ??

สงสัย...สงสัย?

คืออย่างนี้..หากตกนรก..ไม่ว่าจะด้วยข้อเล็กข้อน้อยก็ตาม..แต่พอตกทีเดียว..ไม่ว่าจะด้วยข้อหาเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ตาม..ทีนี้ ความผิดที่ตนเคยทำมาทั้งหมดจะทะยอยฟ้อง..นรกขุ่มอื่นๆจะเปิดรับ..รอ...ชำระจนสิ้น..ก็เหมือนตำรวจ..พอจับโจรได้..แม้ข้อหาแรกจะเล็กๆน้อยๆก็ตาม......ทีนี้...ข้อหาสารพัดที่เคยทำผิด..จะถูกระดมฟ้องจนสิ้นกระบวนความ..ทุกข้อหา

กว่าจะรับทัณฑ์หมดสิ้น...ก็อาจจะเลยพระศรีฯ...ไปแล้วนะซิ...