วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 03:48  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 34 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2, 3  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ต.ค. 2013, 18:33 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 เม.ย. 2009, 02:43
โพสต์: 12233


 ข้อมูลส่วนตัว


หากบังเอิญว่า....ความตายกำลังจะเกิดกับเรา....เพื่อนๆ...พร้อมแล้วหรือยัง?...
อยากรู้ว่า...พร้อมนะพร้อมยังงัย? หากไม่พร้อม...ไม่พร้อมเพราะอะไร?...

นะครับ. :b6:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ต.ค. 2013, 19:30 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 20 มี.ค. 2010, 19:57
โพสต์: 1014

โฮมเพจ: http://www.vitwong.blogspot.com
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว www


ไม่พร้อม แต่จำเป็น
ถามทำไมเหรอ

.....................................................
ยังงมงาย...
เมื่อเห็นว่าพระไตรปิฏก มีส่วนถูก มีส่วนจริงแค่ 20 ถึง 30 เปอร์เซนต์ เท่านั้น

เลิกงมงาย..
เมื่อเห็นว่า พระไตรปิฏก มีส่วนถูก ส่วนจริง เกินกว่า 80 ถึง กว่า 90 เปอร์เซนต์

http://www.youtube.com/user/govit2554#g/u


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ต.ค. 2013, 21:53 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 เม.ย. 2009, 02:43
โพสต์: 12233


 ข้อมูลส่วนตัว


อยากรู้ความคิดเห็นของเพื่อนๆ...


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ต.ค. 2013, 22:08 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 14 ก.ย. 2010, 20:29
โพสต์: 5111

แนวปฏิบัติ: พิจารณากาย
สิ่งที่ชื่นชอบ: มณีรัตน์,พระผู้เป็นดั่งผ้าขี้ร้วห่อทอง
อายุ: 39

 ข้อมูลส่วนตัว


ตอบว่า พร้อมพอประมาณได้ไหมคะ :b3:


ที่ว่าพร้อมพอประมาณเพราะว่า ถึงจะภาวนามรณานุสติ แต่นึกถึงอบายภูมิก็ยังกลัวค่ะ
กลัวพลาดไปเกิดในนรกเหมือนกันนะ

ตราบใดยังปิดประตูอบายภูมิไม่ได้สนิทก็ยังหวั่นๆอะ่ค่ะ
:b48:

.....................................................
"เกิดดับ..เกิดแล้วไม่ดับไม่มี"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ต.ค. 2013, 05:29 
 
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 ก.ย. 2013, 07:16
โพสต์: 2374

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


จริงๆ ความตายมาถึงเราทุกขณะลมหายใจเลยล่ะ เพียงแต่จะมองกันเห็นไหม
แต่หากจะต้องตายจริงๆ ตอนนี้ ใจจริงยังไม่พร้อมนักคะ
เพราะรู้สึกว่าตนเองยังปฏิบัติภาวนา สร้างกุศลกรรมยังไปได้ไม่ถึงไหนเลย
ทำทาน รักษาศีล ก็ยังไม่ถึงขั้น ขอมีชีวิตอยู่ต่ออีกนิดนะ
จะได้ทำทาน รักษาศีล ปฏิบัติภาวนา ให้พอเป็นที่พึ่งให้กับตัวเองได้ก่อนคะ

แต่หากความตายจะมาถึงจริงๆ ก็ต้องพร้อมรับมือด้วยสติ จากไปด้วยจิตที่เป็นกุศลก็น่าจะพอคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ต.ค. 2013, 10:07 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 เม.ย. 2009, 02:43
โพสต์: 12233


 ข้อมูลส่วนตัว


หากตอบเป็น...คำตอบยังไม่ได้ทำให้เราโล่ง..โปรง.เบาสบาย...แสดงให้เห้นว่า...ยังมีบางอย่างให้เราต้องจัดการ...

ที่ควรต้องจัดการ...ไม่น่าจะใช่..เรื่อง...หรือภาระกิจที่คิดจะทำ..ก็ดาบประหารวางบนต้นคอเราแล้ว...

..แต่...???
s006


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ต.ค. 2013, 11:09 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 4
สมาชิก ระดับ 4
ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ต.ค. 2010, 10:42
โพสต์: 249

แนวปฏิบัติ: ไม่เอา ไม่เป็น ไม่ยึด
สิ่งที่ชื่นชอบ: ทุกเล่มของท่านพุทธทาส
อายุ: 32
ที่อยู่: สงขลา

 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: คุณกบ

ลองทำแบบที่พระพุทธองค์แนะนำมั๊ยครับ

ดูที่ http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.p ... agebreak=0

:b8:

.....................................................
วงว่างยงอยู่ยั้ง อนันตกาล
ในถิ่นที่ทุกสถาน แหล่งหล้า
ยึดมั่นไป่พบพาน ประจักษ์
ยามปล่อยหยุดไขว่คว้า ถึงได้โดยพลัน


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ต.ค. 2013, 12:25 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 ก.พ. 2009, 22:21
โพสต์: 1975


 ข้อมูลส่วนตัว


ใจจริงๆแล้ว ยังไม่อยากจะตายเหมือนกัน อยากมีชีวิตอยู่
เพื่อช่วยให้สัตว์ทั้งหลาย ได้ไปสู่ภพภูมิที่ดีๆก่อน แต่คนเรานั้น
ความตายมาเยือนได้ทุกวินาที เราจะฝึกให้จิตเป็นสมาธิบ่อยๆ
ถ้าความตายมาถึง จะได้มีสติไม่ตกใจไม่กลัว
การนึกถึงความตายอยู่บ่อยๆ ทำให้ไม่กลัวตายน่ะ
แต่.....ก็ยังไม่อยากตาย ด้วยเหตุผลที่บอกมานั่นแหล่ะ :b12: :b41: :b55: :b49:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ต.ค. 2013, 12:47 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 เม.ย. 2009, 02:43
โพสต์: 12233


 ข้อมูลส่วนตัว


โกเมศวร์ เขียน:
:b8: คุณกบ

ลองทำแบบที่พระพุทธองค์แนะนำมั๊ยครับ

ดูที่ http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.p ... agebreak=0

:b8:

:b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ต.ค. 2013, 13:05 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 เม.ย. 2009, 02:43
โพสต์: 12233


 ข้อมูลส่วนตัว


bbby เขียน:
ใจจริงๆแล้ว ยังไม่อยากจะตายเหมือนกัน อยากมีชีวิตอยู่
เพื่อช่วยให้สัตว์ทั้งหลาย ได้ไปสู่ภพภูมิที่ดีๆก่อน แต่คนเรานั้น
ความตายมาเยือนได้ทุกวินาที เราจะฝึกให้จิตเป็นสมาธิบ่อยๆ
ถ้าความตายมาถึง จะได้มีสติไม่ตกใจไม่กลัว
การนึกถึงความตายอยู่บ่อยๆ ทำให้ไม่กลัวตายน่ะ
แต่.....ก็ยังไม่อยากตาย ด้วยเหตุผลที่บอกมานั่นแหล่ะ :b12: :b41: :b55: :b49:


ผมกำลังสงสัย..ว่า...ตอนกำลังจะตาย..นี้...ทุกขเวทนาอาจจะมาก....แล้ว..จะเข้าสมาธิได้มั้ยหนอ?

สมาธิ..คือ...เอาจิตไปตั้งมั่นในอะไรสักอย่าง...เพื่อให้จิตสงบ...หากเรากังวลว่า..เราจะรอดมั้ย?...จะมีใครมาช่วยเรามั้ย?...โดยเฉพาะความเป็นความตาย.....เราอาจจะเข้าสมาธิได้..ก็ได้....ก็ต้องลองสมมุติเหตุการณ์ดู.....


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ต.ค. 2013, 13:39 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 ก.พ. 2009, 22:21
โพสต์: 1975


 ข้อมูลส่วนตัว


คุณกบฯเขียน

อ้างคำพูด:
ผมกำลังสงสัย..ว่า...ตอนกำลังจะตาย..นี้...ทุกขเวทนาอาจจะมาก....แล้ว..จะเข้าสมาธิได้มั้ยหนอ?




จากที่เราเคยผ่านการตายมาแล้วครั้งหนึ่งน่ะค่ะ ทุกขเวทนาตอนนั้นเราว่าหนักน่ะ
เราคิดว่าได้ เพราะตอนที่เราปวดนั้น เรากำหนดจิตให้เป็นสมาธิไงค่ะ
คือไม่โวยวายไม่ร้อง จนถึงโรงพยาบาล

คือพูดง่ายๆ คือตอนนั้นเรายอมรับในความตาย จนถึงโรงพยาบาลเราตะโกนคำเดียว
" ฉันปวดดดด "

เราคิดว่า ถ้าคนที่ฝึกให้จิตเป็นสมาธิบ่อยๆทำได้ค่ะ แต่ถ้าคนที่มีจิตยังกังวลอยู่
อาจจะเรื่องลูกหรืออะไร คงทำไม่ได้เพราะจะยื้อชีวิต จิตจะไม่นิ่งเราคิดอย่างนี้น่ะ
ต้องฝึกค่ะ ฝึกบ่อยๆ เราคิดว่าจะชิน อย่างตอนที่ผ่าตัดเราก็ไม่กลัว
เรานอนสวด ออมิโธโพ
จนยาสลบเข้าไปในเลือดนั่นหล่ะ เราคิดว่า ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่จิตของเรานี่หล่ะค่ะ

เหมือนกรณีที่เพื่อนเรา เค้าจะเสียชีวิตเพราะโรคมะเร็ง เค้าคิดตลอด คือเค้าต้องตาย
เค้ากำหนดจิต จับอยู่ที่ออมิโธโพตลอด
ไม่ให้ใครเยี่ยมหรือคุยอะไร เค้าปล่อยวางหมด เรื่องลูกเรื่องอะไร
จิตเค้ายึดแค่ออมิโธโพ เท่านั้นเอง
การตายของเค้าไม่ทรมานอะไร คือเค้าพร้อมที่จะไปไงล่ะ

แต่ถ้าคนที่ยังไม่อยากจะตาย จะยื้อจะทุบจะเรียกแต่ให้คนช่วย
ตรงนี้เราก็ไม่รู้น่ะ ว่าตอนนั้นจิตเค้าไปยึดอะไรอยู่
เราเห็นการตาย2รูปแบบ ทำให้เราคิดว่า เราเอาแบบที่พร้อมจะตายดีกว่า ไม่ทรมาน :b1: :b41: :b55: :b49:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ต.ค. 2013, 14:30 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 เม.ย. 2010, 08:10
โพสต์: 2830

แนวปฏิบัติ: ขันธ์5ด้วยการสังเกตุ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ และอินทรีย์22
สิ่งที่ชื่นชอบ: พระสุตตันตปิฎก
อายุ: 0
ที่อยู่: ระยอง อุบลราชธานี

 ข้อมูลส่วนตัว


กบนอกกะลา เขียน:
หากบังเอิญว่า....ความตายกำลังจะเกิดกับเรา....เพื่อนๆ...พร้อมแล้วหรือยัง?...
อยากรู้ว่า...พร้อมนะพร้อมยังงัย? หากไม่พร้อม...ไม่พร้อมเพราะอะไร?...

นะครับ. :b6:

พร้อมครับ แต่พร้อมตามอัตภาพ คือ ไม่เสียดายชีวิตนี้เพราะอย่างน้อยก็ยังได้เรียนได้ศึกษาธรรมบ้าง

ไม่ได้คิดว่าไม่พร้อมครับ ตอบจริงๆจากใจ

.....................................................
อย่าท้อถอยต่อการปฏิบัติ อย่าปล่อยให้ความขุ่นเคืองเข้าแทรก สร้างพลังด้วยคำสอนของพระพุทธเจ้า รำลึกและตอบแทนพระคุณมารดา และบิดา มองโลกด้วยใจเป็นกลาง ระลึกเสมอว่าเรายังด้อยปัญญาหากยังไม่ได้ปัญญา


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ต.ค. 2013, 16:43 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ธ.ค. 2012, 15:49
โพสต์: 932


 ข้อมูลส่วนตัว


กบนอกกะลา เขียน:
หากบังเอิญว่า....ความตายกำลังจะเกิดกับเรา....เพื่อนๆ...พร้อมแล้วหรือยัง?...
อยากรู้ว่า...พร้อมนะพร้อมยังงัย? หากไม่พร้อม...ไม่พร้อมเพราะอะไร?...

นะครับ. :b6:
กบพร้อมยังถ้าความตายมาถึง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ต.ค. 2013, 18:41 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 06 มี.ค. 2009, 10:48
โพสต์: 5091


 ข้อมูลส่วนตัว


สิ่งที่ต้องทำ และไม่ประมาทคือ ต้องเจริญมรณานุสติครับ เป็นกรรมฐานอย่างหนึ่งครับ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ต.ค. 2013, 18:59 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 เม.ย. 2009, 02:43
โพสต์: 12233


 ข้อมูลส่วนตัว


bbby เขียน:
คุณกบฯเขียน
อ้างคำพูด:
ผมกำลังสงสัย..ว่า...ตอนกำลังจะตาย..นี้...ทุกขเวทนาอาจจะมาก....แล้ว..จะเข้าสมาธิได้มั้ยหนอ?


จากที่เราเคยผ่านการตายมาแล้วครั้งหนึ่งน่ะค่ะ ทุกขเวทนาตอนนั้นเราว่าหนักน่ะ
เราคิดว่าได้ เพราะตอนที่เราปวดนั้น เรากำหนดจิตให้เป็นสมาธิไงค่ะ
คือไม่โวยวายไม่ร้อง จนถึงโรงพยาบาล

คือพูดง่ายๆ คือตอนนั้นเรายอมรับในความตาย จนถึงโรงพยาบาลเราตะโกนคำเดียว
" ฉันปวดดดด "

เราคิดว่า ถ้าคนที่ฝึกให้จิตเป็นสมาธิบ่อยๆทำได้ค่ะ แต่ถ้าคนที่มีจิตยังกังวลอยู่
อาจจะเรื่องลูกหรืออะไร คงทำไม่ได้เพราะจะยื้อชีวิต จิตจะไม่นิ่งเราคิดอย่างนี้น่ะ
ต้องฝึกค่ะ ฝึกบ่อยๆ เราคิดว่าจะชิน อย่างตอนที่ผ่าตัดเราก็ไม่กลัว
เรานอนสวด ออมิโธโพ
จนยาสลบเข้าไปในเลือดนั่นหล่ะ เราคิดว่า ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่จิตของเรานี่หล่ะค่ะ

เหมือนกรณีที่เพื่อนเรา เค้าจะเสียชีวิตเพราะโรคมะเร็ง เค้าคิดตลอด คือเค้าต้องตาย
เค้ากำหนดจิต จับอยู่ที่ออมิโธโพตลอด
ไม่ให้ใครเยี่ยมหรือคุยอะไร เค้าปล่อยวางหมด เรื่องลูกเรื่องอะไร
จิตเค้ายึดแค่ออมิโธโพ เท่านั้นเอง
การตายของเค้าไม่ทรมานอะไร คือเค้าพร้อมที่จะไปไงล่ะ

แต่ถ้าคนที่ยังไม่อยากจะตาย จะยื้อจะทุบจะเรียกแต่ให้คนช่วย
ตรงนี้เราก็ไม่รู้น่ะ ว่าตอนนั้นจิตเค้าไปยึดอะไรอยู่
เราเห็นการตาย2รูปแบบ ทำให้เราคิดว่า เราเอาแบบที่พร้อมจะตายดีกว่า ไม่ทรมาน :b1: :b41: :b55: :b49:



อันนี้เขาเรียกว่า...พร้อมแล้ว..ละคับ...คือ...จะตายก็ตายได้...แม้สิ่งที่ปราถณาจะทำยังไม่สำเร็จ...มีประสพการณ์ตรงแบบนี้..ก็ไม่ต้องจำลองเหตุการณ์แล้วละ..
:b8:


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 34 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2, 3  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 43 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร


cron