ผมจะบอกเรื่องนี้ให้นะพระเทวทัตอยากปกครองสงฆ์เลยหาอุบายที่จะไปขอในสิ่งที่ยากเพราะรู้ว่าพระองค์จะไม่อนุญาติ เช่นขอพระต้องอยู่โคนไม้ตลอดชีวิต ฉันมังสวิรัสอย่างเดียว ถือผ้าบังสกุลอย่างเดียวพระองค์ไม่อนุญาติพระเทวทัตได้โอกาสบอกว่าพระองค์ไม่เคร่งตัวพระเทวทัตเคร่งกว่าเพื่อจะให้ผู้คนนับถือในตัวเองเรื่อของเรื่อง

บางครั้งนึกๆอยากเผาตำราทิ้ง

แนะนำเส้นทางธรรมดังว่าว่าไปไงมาไง

เริ่ม

องค์ประกอบของมรรค 8 ประการ มีสัมมาทิฏฐิ เป็นต้น มีสัมมาสมาธิ เป็นที่สุด เมื่อมาเป็นภาคปฏิบัติฝึกหัดอบรมแล้วเหลือสาม คือ ศีล สมาธิ และปัญญา เรียกไตรสิกขา จากไตรสิกขา พระพุทธเจ้าขยายเพื่อให้เหมาะกับคฤหัสถ์ คือเพิ่ม ทาน เข้ามา เป็น ทาน ศีล ภาวนา (สมาธิ กับ ปัญญารวมอยู่ในภาวนา) เรียกบุญกิริยาวัตถุสาม มาถึงรุ่นอรรถกถา จากบุญกิริยาวัตถุสาม ท่านเพิ่มเข้าอีกเจ็ดข้อ เรียกบุญกิริยาวัตถุสิบนั่น

.เน้นข้อสุดท้ายพอ

ข้อพิเศษ ทิฏฐุกรรม คือการทำความเห็นให้ตรง ซึ่งต้องทำร่วมกำกับการทำบุญข้ออื่นทุกข้อ ให้เป็นการกระทำด้วยความรู้เข้าใจตั้งใจมุ่งหมายถูกต้อง เท่ากับได้ตรวจสอบทุกิจกรรม เป็นประกันให้ได้ผลดี และมีการพัฒนา

บุญ คืออะไร

มีพุทธพจน์พอเป็นแนวทางดังนี้

มา ภิกฺขเว ปุญฺญานํ ภายิตฺถ สุขสฺเสตํ ภิกฺขเว อธิวจนํ ...ยทิทํ ปุญฺญานิ...
(ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายอย่างกลัวต่อบุญเลย คำว่าบุญนี้ เป็นชื่อของความสุข...)

ส่วนคำว่า บุญ กับ กุศลมีความเหมือนความต่างกันยังไง มีอารมณ์จะนำมาลงให้ดู

เอาอย่างนี้ขี้เกียจถกเถียงมากผมถามแล้วคุณหาคำตอบเอง
คุณเชื่อพระปัญญาคุณพระพุทธเจ้ามั้ย?..........
ทำไม่คุณเชื่อว่ากิเจได้บุญในเมื่อพระพุทธเจ้าไม่ได้กล่าวไว้เลย?..........

ท่ากรัชกายผู้รอบรู้บุญมีสามมาเพิ่มอีกเจ็ดเป็นเพราะอะไรครับ

กฎกติกา มารยาท ในการแสดงความคิดเห็น
viewtopic.php?f=11&t=39777

ปัดโธ่ ก็เพื่อให้มีช่องทางทำมากขึ้นสิขอรับ สังเกตการขยายของพระพุทธเจ้าดิ เดิมเ๋ป็น ศีล สมาธิ ปัญญา ผ่อนเพื่อให้ชาวพุทธซึ่งเป็นชาวบ้านซึ่งอยู่ห่า่งรัตนไตรมีช่องทำมากขึ้น ก็เพิ่ม ทานเข้ามา เ็ป็น ทาน ศีล ภาวนา (ภาวนาท่านเน้นเมตตาภาวนา) มาอีกยุคสมัยหนึ่ง ก็เพิ่มอีกเจ็ดข้อ ดังที่เห็น จำง่ายๆว่า ทาน ศีล ภาวนา วาจาอ่อนน้อม ถ่อมตนรับใช้ เฉลี่ยให้ความดี มีใจอนุโมทนา ใฝ่่หาฟังธรรม นำไปปฏิบัติไม่เว้น ทำความเห็นให้ตรง

ใครเป็นคนเพิ่มครับ

ก็บอกอยู่ไม่อ่านหรือ พระอรรถกาจารย์ไง คิกๆๆ

ตกลงพระพุทธเจ้าไม่ใช้สัพพัญญูต้องให้อรรถกถาจารย์เพิ่มให้ และที่พระองคทรงแสดงไว้ไม่ให้เพิ่มเติมตัดต่อก็ไม่ต้องเชื่อ เดียวพวกกินเจเติมเข้าไปอีกข้อน่าจะดีนะ

อเมสซิ่ง ถามหน่อยที่คุณอ่านพระสูตรนั่นน่ะ แน่ใจหรือว่า มิใช่สำนวนอรรถกถาจารย์ แน่ใจหรอ

คุณควรจะเปิดใจสำนักอื่นบ้างนะลองไปศึกษาพุทธวจนดูบ้าางไม่ใช่ยึดแต่พุทธรรมอย่างเดียวโลกจะได้กว้างขึ้น

ก็อย่างที่บอก ที่กระทู้โน่น เราอ่านจากที่เขาแปลมาทั้งนั้น น๊อยแน่ๆ ทำเป็นเก่งแยกนี่พุทธพจน นีอรรถกถา ไม่เอาอรรถกถา เอาพุทธพจน ไหนเก่งนักไปแปลเองไป มาอ่านสำนวนอรรถกถาทำไม

มันก็เป็นซะอย่างนั้นคำแปลใครก็ยอมรับได้เพราะการแปลตามตัวอักษรของมหาเถร แต่การทึตัดต่อเพิ่มเติมใครจะยอมรับได้เพราะเราศิษย์พระตถาคตนะครับไม่ใ่ช่คิดเองแต่งเองนึกอยากจะเพิ่มตรงไหนตัดตรงไหนจะได้หรอ

แล้วแน่ใจหรือว่าเขาแปลถูก แหม ข้อเท่านั้นหน้าเท่านี้ ถึงได้ว่า จำขี้ปากเขามาพูด