วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 15:00  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


กฎการใช้บอร์ด


อ่านกรรมแห่งกรรมจากบอร์ดเก่า
http://www.dhammajak.net/board/viewforum.php?f=4



กลับไปยังกระทู้  [ 97 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5 ... 7  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ส.ค. 2013, 20:00 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 มี.ค. 2010, 16:12
โพสต์: 2298

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


วันหนึ่งเดินผ่านตลาด ..

ลูกปลาตัวหนึ่งกระโดดออกจากกะลามัง ดิ้นกระดอกกระแด็กอยู่ที่เท้าพอดี
โอ้หนอ .. ไม่ว่าคนหรือสัตว์ล้วนกลัวตายทั้งสิ้น เลยได้เหมาปลาทั้งกะลามัง
พร้อมปลาไหลอีกจำนวนหนึ่ง เอาไปปล่อยแถว ๆ สวนจิตรฯ ..

หมดไปหลายบาท .. :b32:

.....................................................
"พุทโธ .. พุทโธ .. พุทโธ"
ภาวนาวันละนิด จิตแจ่มใส


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ส.ค. 2013, 21:30 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 ต.ค. 2010, 12:11
โพสต์: 5013


 ข้อมูลส่วนตัว


วิริยะ เขียน:
วันหนึ่งเดินผ่านตลาด ..

ลูกปลาตัวหนึ่งกระโดดออกจากกะลามัง ดิ้นกระดอกกระแด็กอยู่ที่เท้าพอดี
โอ้หนอ .. ไม่ว่าคนหรือสัตว์ล้วนกลัวตายทั้งสิ้น เลยได้เหมาปลาทั้งกะลามัง
พร้อมปลาไหลอีกจำนวนหนึ่ง เอาไปปล่อยแถว ๆ สวนจิตรฯ ..

หมดไปหลายบาท .. :b32:


:b1:

เอกอนชอบจับกิ้งกือ หอยทาก มด กบ คางคก ไปปล่อยหง่ะ

:b32: :b32: :b32:

เวลาเห็นพวกเขาออกมาเดินเพ่นพ่านอยู่บนเส้นทางรถน่ะ
ก็มองดูว่าเขาตั้งเป้าไว้จะเดินไปในทิศทางไหน
ก็จับเขาขึ้นเอกอนแอร์บินไปถึงที่หมาย...ทันที

ส่วนที่บ้านจะมีมดแดงตัวใหญ่ ๆ ชอบเดินพาเหรดขวางเส้นทางรถ
ก็ต้องรุนแรงกันิดนุง คือต้องใช้ไม้กวาด กวาดเขาไปกอง
แล้วรีบไปถอยรถให้ไว ก่อนทีพวกเขาจะตั้งหลักกลับมาตั้งขบวนใหม่ได้

เวลาปิดประตูเอกอนก็จะคอยดูจิ้งจกทุกครั้งจนเป็นความเคยชิน

...


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 ก.ย. 2013, 07:09 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 มี.ค. 2010, 16:12
โพสต์: 2298

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


eragon_joe เขียน:

:b1:

เอกอนชอบจับกิ้งกือ หอยทาก มด กบ คางคก ไปปล่อยหง่ะ

:b32: :b32: :b32:

เวลาเห็นพวกเขาออกมาเดินเพ่นพ่านอยู่บนเส้นทางรถน่ะ
ก็มองดูว่าเขาตั้งเป้าไว้จะเดินไปในทิศทางไหน
ก็จับเขาขึ้นเอกอนแอร์บินไปถึงที่หมาย...ทันที

ส่วนที่บ้านจะมีมดแดงตัวใหญ่ ๆ ชอบเดินพาเหรดขวางเส้นทางรถ
ก็ต้องรุนแรงกันิดนุง คือต้องใช้ไม้กวาด กวาดเขาไปกอง
แล้วรีบไปถอยรถให้ไว ก่อนทีพวกเขาจะตั้งหลักกลับมาตั้งขบวนใหม่ได้

เวลาปิดประตูเอกอนก็จะคอยดูจิ้งจกทุกครั้งจนเป็นความเคยชิน

...
:b20: :b20:

คนเรามีสองด้าน คือ ด้านมืดกับด้านสว่าง ท่านเปรียบไว้ ..

บางคนมืดมามืดไป บางคนมืดมาสว่างไป
บางคนสว่างมาสว่างไป บางคนสว่างมามืดไป

เราโชคดีที่พบพระพุทธศาสนา ศาสนาที่พาพวกเราพบกับแสงสว่าง
ควรที่จะพยายามรักษาความสว่างนี้ ให้อยู่กับใจของเราตลอดไป ..


:b4: :b4: :b13:

.....................................................
"พุทโธ .. พุทโธ .. พุทโธ"
ภาวนาวันละนิด จิตแจ่มใส


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 ก.ย. 2013, 09:26 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 ต.ค. 2010, 12:11
โพสต์: 5013


 ข้อมูลส่วนตัว


พอดีเรย...พูดถึงด้านมืด ด้านสว่าง
พอดีได้หนังสือมาเล่มหนึ่ง...และได้มีโอกาสนั่งอ่านไปครึ่งเล่มแล้ว
เป็นงานวิจับที่น่าสนใจ เป็นเรื่องเกี่ยวกับ "มันสมอง" ที่อยู่ในหัวกระโหลกเรานี่
เปิดเรื่องด้วย ผู้ชายคนหนึ่ง ที่ดี ๆ นี่ล่ะ
แต่อยู่ ๆ เขาก็ลุกขึ้นมาฆ่าคน ฆ่าแม่ ฆ่าเมีย ฆ่าคนที่เดินไปมาอยู่ในลานมหาลัย
และสุดท้ายเขาก็ถูกหยุดได้
แพทย์นำเขาไปผ่าตัดเปิดดูดสมอง เขาเป็นเนื้องอกในสมอง
ซึ่งจุดที่เขาเป็น เป็นจุดที่กระตุ้นอารมณ์รุนแรง
และก็เป็นจุดที่กดทับส่วนที่ทำหน้าที่ยับยั้งชั่งใจ

และก็มีนำเคสหลาย ๆ เคสมานำเสนอ
ถ้าใครปฏิบัติธรรม แล้วได้เคยมีการพิจารณาสังเกตตัวเอง
จะเห็นในสิ่งที่ ... เป็นภาพลวงตา อารมณ์ลวงตา
เอกอนจะค่อยเล่า...

:b1: :b16: :b16: :b1:


แก้ไขล่าสุดโดย eragon_joe เมื่อ 01 ก.ย. 2013, 22:04, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 ก.ย. 2013, 11:55 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 14 ก.ย. 2010, 20:29
โพสต์: 5111

แนวปฏิบัติ: พิจารณากาย
สิ่งที่ชื่นชอบ: มณีรัตน์,พระผู้เป็นดั่งผ้าขี้ร้วห่อทอง
อายุ: 39

 ข้อมูลส่วนตัว


eragon_joe เขียน:
:b1:

เอกอนชอบจับกิ้งกือ หอยทาก มด กบ คางคก ไปปล่อยหง่ะ

:b32: :b32: :b32:

เวลาเห็นพวกเขาออกมาเดินเพ่นพ่านอยู่บนเส้นทางรถน่ะ
ก็มองดูว่าเขาตั้งเป้าไว้จะเดินไปในทิศทางไหน
ก็จับเขาขึ้นเอกอนแอร์บินไปถึงที่หมาย...ทันที

ส่วนที่บ้านจะมีมดแดงตัวใหญ่ ๆ ชอบเดินพาเหรดขวางเส้นทางรถ
ก็ต้องรุนแรงกันิดนุง คือต้องใช้ไม้กวาด กวาดเขาไปกอง
แล้วรีบไปถอยรถให้ไว ก่อนทีพวกเขาจะตั้งหลักกลับมาตั้งขบวนใหม่ได้

เวลาปิดประตูเอกอนก็จะคอยดูจิ้งจกทุกครั้งจนเป็นความเคยชิน

...



เอกอนแอร์ :b32:

คุณเอกอนชอบไปพัวพันกับประดาสัตว์เล็กสัตว์น้อย
ที่คนส่วนใหญ่อาจจะคุ้นหน้า..แต่ไม่คุ้นมือ ฮานาโกะจังก็ชอบ :b9:

เคยไปตัดใบตอง ใช้มีดทำครัวอันเล็กๆนี่เองไปตัด
ไปถึงเงื้อมือ...ฉับ ทางกล้วยหล่นลงมา
แต่ในรอยตัดทางกล้วย มีปาดตัวน้อย พลอยถูกคมมีดเฉือนหัวแหว่งไปซีกหนึ่ง
ปาดมันอาศัยนอนอยู่ในทางกล้วยพอดี

เห็นอย่างนั้น คิดถึงแต่พระวินัยของพระพุทธเจ้าที่ทรงวางไว้ต่างๆ
นี่เพราะเราขาดความสำรวม ถึงไม่เจตนาก็ทำผู้อื่นถึงแก่ความวิบัติได้
ประมาทนิดเดียว ปกติฮานาโกะจังจะตัดต้นไม้ก็จะร้องบอกต้นไม้เสมออะค่ะ
บางทีก็ลูบๆต้นไม้ก่อน แบบว่า พูดกับต้นไม้อะ :b6:
"ขอตัดใบตัดกิ่งหน่อยนะ , ขอดอกไม้หน่อยนะ เอาไปถวายพระนะเนี่ย ฯลฯ" ว่าไป สารพัดจะพูด
ต้นไม้ไม่ได้ยิน เผื่อเทวดาได้ยิน :b15: คิดเอาเองนะอันนี้
จุดมุ่งหมายจริงๆก็คือ ระหว่างพูดจะได้สำรวจก่อนว่า
เออ จะตัดต้นไม้ดอกไม้จะเป็นเหตุให้เราจะไปทำสิ่งมีชีวิตตัวไหนลำบากหรือเปล่า
ก็เลยต้องเคาะๆแคะๆซะก่อนเพื่อความแน่ใจ :b9:
บางทีแมลง หนอน มด มันก็จับจองใบไม้ ดอกไม้ทำรังเลี้ยงลูกเลี้ยงเต้ามันอยู่เนอะ

วันนั้นประมาทจริงๆ เดินไปตัดฉับเลย เห็นปาดถูกมีดตัวเองเฉือนแหว่ง ตัวสั่นหมด

:b7:

.....................................................
"เกิดดับ..เกิดแล้วไม่ดับไม่มี"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 ก.ย. 2013, 11:57 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 14 ก.ย. 2010, 20:29
โพสต์: 5111

แนวปฏิบัติ: พิจารณากาย
สิ่งที่ชื่นชอบ: มณีรัตน์,พระผู้เป็นดั่งผ้าขี้ร้วห่อทอง
อายุ: 39

 ข้อมูลส่วนตัว


คุณเอกอน พอฮานาโกะอ่านเจอคำว่า "ด้านมืด-ด้านสว่าง"
สิ่งที่ฮานาโกะคิดถึงในวูบแรกนะ
คือ ด้านมืด -- คือ การละ ,การสำรวมระวัง , ด้านสว่าง -- คือ การเจริญ,การทำความชื่นชมพอใจ

ทุกเวลา เราต้องคอยประคองสติไว้ เืพื่อทำสองอย่างนี้อยู่ตลอดเลยเนอะ


ว่าแต่คุณเอกอนจะเล่าเรื่อง อารมณ์ลวง ฯ ที่เกริ่นๆไว้ที่ไหน เมื่อไรคะ
ฮานาโกะอยากจองริงไซด์
:b16:

.....................................................
"เกิดดับ..เกิดแล้วไม่ดับไม่มี"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 ก.ย. 2013, 17:54 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 ต.ค. 2010, 12:11
โพสต์: 5013


 ข้อมูลส่วนตัว


Hanako เขียน:
คุณเอกอน พอฮานาโกะอ่านเจอคำว่า "ด้านมืด-ด้านสว่าง"
สิ่งที่ฮานาโกะคิดถึงในวูบแรกนะ
คือ ด้านมืด -- คือ การละ ,การสำรวมระวัง , ด้านสว่าง -- คือ การเจริญ,การทำความชื่นชมพอใจ

ทุกเวลา เราต้องคอยประคองสติไว้ เืพื่อทำสองอย่างนี้อยู่ตลอดเลยเนอะ


ว่าแต่คุณเอกอนจะเล่าเรื่อง อารมณ์ลวง ฯ ที่เกริ่นๆไว้ที่ไหน เมื่อไรคะ
ฮานาโกะอยากจองริงไซด์
:b16:


http://www.naewna.com/lady/56808

หนังสือเล่มนี้หง่ะ ...
เอกอนได้มาวันก่อน
...

เรื่อง อารมณ์ลวง นี้
คือจริง ๆ ชีวิตมันไม่บังเอิญจริง ๆ นะ

จริง ๆ กระทู้นี้ทำให้เอกอนนึกถึง ตะขาบ ที่เคยบุกเข้าบ้าน
แล้วเอกอนก็ได้ฆ่าเขาด้วย
แต่เขาทำให้เอกอนเห็นการทำงานของ บางอย่าง อย่างชัดเจน

เมื่อเอกอนเดินเข้าไป แล้วเห็น บางอย่างในความมืด เอกอน ผงะทันที
และเดินหนีออกมาจากตรงจุดที่เห็นสิ่งนั้น
ด้วยความที่เป็นคนที่ศึกษาปฏิบัติธรรม
เอกอนก็เห็นอาการที่ผงะทันทีนั้นเช่นกัน
และเอกอนก็นั่งมองอาการ หัวใจที่เต้น
และเห็นการตีความอาการที่ปรากฎนั้น ว่าเป็นอาการกลัว เมื่อเราตีความว่ากลัว
เราก็รู้สึกกลัว และร่างกายเราก็แสดงอาการกลัว
ในตอนนั้น เอกอนได้นั่งพิจารณา ลำดับอาการที่เกิดขึ้นกับกายและใจอย่างละเอียด
เมื่ออาการหัวใจเต้นบรรเทา เอกอนก็เดินเข้าไปหาสิ่งนั้นใหม่ ...
เพื่อดึงอาการนั้นกลับมานั่งพิจารณาครั้งแล้วครั้งเล่า
เอกอนวนเวียนทำเช่นนั้นอยู่ 7 ช.ม.
เพื่อนั่งพิจารณาสิ่งที่ทำให้ปรากฎอารมณ์กลัว...

คือเอกอนจะฉวยโอกาสเช่นนี้เสมอ
อย่างเวลาเจอชายหนุ่มแล้วหัวใจเต้น...แล้วเราก็คิดไปว่าเราตกหลุมรักเขา...ซะแล้ว
เอกอนก็จะพิจารณาทบทวนอาการที่เกิด...

สมัยเรียนเอกอนไม่ชอบเวลาที่ต้องยืนรอเคารพธงชาติ เพราะมันตากแดด มันร้อน เหงื่อออกมันน่ารำคาญ
เอกอนอยากเอาชนะอารมณ์หงุดหงิดไม่ชอบไม่พอใจนั้น ๆ
เอกอนก็ไปยืนตากแดด แล้วดูปฏิกิริยาที่ปรากฎว่า ความไม่ชอบ ไม่พอใจมันปรากฎอย่างไร
คือสรุป ก็พิจารณาจนรู้ว่า ถ้าแสงกระทบผิว แล้วเราก็ทำความรู้สึกตัวว่า แสงกระทบผิว
เมื่อรู้สึกร้อนที่ผิวก็ทำความรู้สึกถึงความร้อนที่ผิว เมื่อเหงื่อเริ่มซึมก็ทำความรู้สึกถึงเหงื่อเริ่มซึม
ทำความรู้สึกเฉย ๆ อยู่อย่างนั้น ไม่โยงไปหาอารมณ์ใด ๆ ไม่เอาอารมณ์ใดมารองรับอาการ
ปรากฏว่า...ความไม่พอใจไม่มีช่องทางให้ปรากฎ...
เอกอนก็ถึงบางอ้อ...อยู่แก่ใจ...ถ้าเราจะไม่ให้อารมณ์ที่ไม่ปราถนาเข้าแทรก
เราจะต้องทำความรู้สึกตัว...รู้ก็สักแต่ว่ารู้...ประมาณที่ได้ทำการทดลองนี้ล่ะ...

กับการปฏิบัติธรรม เอกอนนั่งพิจารณาอารมณ์ และสิ่งที่ทำให้ปรากฎอารมณ์ตลอด
ผู้ปฏิบัติธรรมมักมองว่า ปฏิบัติ แล้วปรากฎอารมณ์ สุข
แต่ผู้ปฏิบัติมักจะไม่ได้คิดว่ามันเป็นฤทธิของ อะดีนารีน

ผู้ปฏิบัติ ปฏิบัติแล้วพบอาการต่าง ๆ นานา
แต่ผู้ปฏิบัติไม่ได้พิจารณาไปถึง เรื่องของ ระบบวงจรกระแสไฟฟ้าในสมอง

เอกอนเฝ้ามองความสัมพันธ์ต่าง ๆ มาเรื่อย ๆ
จนมาเจอหนังสือเล่มนี้ล่ะ อ่านแล้ว โดนใจ ... 555


แก้ไขล่าสุดโดย eragon_joe เมื่อ 02 ก.ย. 2013, 00:09, แก้ไขแล้ว 4 ครั้ง.

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 ก.ย. 2013, 18:14 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 ต.ค. 2010, 12:11
โพสต์: 5013


 ข้อมูลส่วนตัว


มีเคสหนึ่ง ที่หนังสือนำมาเสนอ
ประมาณว่า
มีนายคนหนึ่ง เขาถูกแท่งเหล็กแทงทะลุกระโหลก แต่เขาไม่ตายนะ
แต่เขาได้สูญเสียเนื้อสมองบางส่วนไป
ซึ่งก่อนหน้าเขาเป็น เพื่อนที่ดี เป็นพนักงานที่ดี เป็นคนดีว่างั๊นเถอะ
แต่หลังจากสมองส่วนนั้นสูญเสียไป เขาก็กลับกลายเป็นคนอีกคน...ที่ใคร ๆ ต่างพากัน..ยี๊..

ส่วนตัวอย่างอีกคน เขาก็สูญเสียเนื้อสมองบางส่วนไปเช่นกัน
หลังจากที่สูญเสียเนื้อสมองไป อะไรหลาย ๆ อย่างก็เหมือนเดิม
แต่สิ่งที่ต่างไป เขาตัดสินใจอะไรได้ยากมาก ทำให้เขาทำงานล่าช้า
เสร็จไม่ทัน เคสนี้เอกอนนั่งอ่านแล้ว สนใจมาก
คือ ในที่ทำงาน คนที่มีลักษณะอาการเช่นนี้ก็มีให้เห็นอยู่

คือ หนังสือเล่มนี้ มันทำให้เอกอนเห็นแง่มุมอีกแง่
ที่ว่า ... รัก โลภ โกรธ หลง อย่างไม่อาจจะยับยั้งชั่งใจได้
หรือ พฤติกรรมของคนบางอย่าง ที่เรามองดูแล้วขัดตาขัดใจ
ไม่เข้าใจว่าเขาทำอย่างนั้นลงไปได้ยังไง
นั่นอาจจะไม่ใช่เพราะว่าเขาเป็นคนไม่ดี เขาเป็นคนเลว เขาเป็นคนไม่เอาไหน
แต่อาจเป็นเพราะ เขามีอาการป่วยทางสมอง ... อาการบกพร่องบางอย่างทางสมอง
หรือสารเคมีบางอย่างที่เขาได้รับ ...
คือ มันต้องมีอะไรบางอย่างในสมองเขานั่นล่ะ ทำให้เป็นเช่นนั้น 5555
อย่างเช่น คนติดทินเนอร์ ที่ทินเนอร์เข้าไปทำลายประสาทน่ะ

ซึ่งถ้ามีงานวิจัยทางสมองออกมามาก และมีความชัดเจนมากยิ่งขึ้นเท่าไร
และถ้างานวิจัยนั้น ไปกันได้กับคำสอนพุทธศาสนานะ
คงจะเป็นประโยชน์ต่อมนุษยชาติเป็นอย่างมาก ...

และมันก็ช่างเหมาะเจาะที่กระทู้ข้างต้นที่เอกอนเปรยไว้ว่า

"สัตว์ที่มีวรรณะที่ทราม ก็ด้วยอาหาร
สัตว์ที่มีวรรณะงาม ก็ด้วยอาหาร
สัตว์ที่มีวรรณะที่ปราณีต ก็ด้วยอาหาร"

... :b16: :b16: :b16: ....


แก้ไขล่าสุดโดย eragon_joe เมื่อ 02 ก.ย. 2013, 00:11, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ก.ย. 2013, 00:04 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 ต.ค. 2010, 12:11
โพสต์: 5013


 ข้อมูลส่วนตัว


คือ...จากหนังสือ

แสดงว่า แม้จะเป็นคนที่แสนจะน่ารักอย่างเอกอน... :b3: :b3: :b3:
ถ้าสักวัน...การทำงานของสมองบางส่วนผิดปกติไป...
เอกอนก็...สามารถที่จะทำอะไรที่รุนแรงออกมาได้...

เป็นไปได้มั๊ยที่...พระเทวทัต...จะมีบางอย่างในสมองผิดปกติ

...

กรรม อันชาญฉลาด
เที่ยวจับอะไรเข้าไปยัดใส่ไว้ในหัวคน...เหร๋อ...

:b9: :b9: :b9:


แก้ไขล่าสุดโดย eragon_joe เมื่อ 02 ก.ย. 2013, 00:20, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ก.ย. 2013, 00:19 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 ต.ค. 2010, 12:11
โพสต์: 5013


 ข้อมูลส่วนตัว


และฮาน่าจังลองสังเกตุผู้ปฏิบัติธรรม กับคนธรรมดาทั่ว ๆ ไปสิ่

ผู้ปฏิบัติธรรมบางคน ยิ่งปฏิบัติยิ่งดูดี ดูสดใส
แต่ผู้ปฏิบัติธรรมบางคน กลับยิ่งดูชืด ๆ ซีดเซียว
บางทีก็ดูจะคล้ายคนป่วย

:b14: :b14: :b14:

เอกอนขอให้ฮานาจัง กะ ตับแกร์
เป็นผู้ปฏิบัติที่ดูดีมีสุข สดใส น๊ะจ๊ะ

ไม่เช่นนั้นเอกอนจะแนะนำให้ไปสแกนสมองหาสิ่งผิดปกติ...


:b32: :b32: :b32:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ก.ย. 2013, 06:33 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 มี.ค. 2010, 16:12
โพสต์: 2298

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


eragon_joe เขียน:
แม้จะเป็นคนที่แสนจะน่ารักอย่างเอกอน... :b3: :b3: :b3:
:b9: :b9: :b9:
:b6: :b6: :b32:

.....................................................
"พุทโธ .. พุทโธ .. พุทโธ"
ภาวนาวันละนิด จิตแจ่มใส


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ก.ย. 2013, 13:20 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 14 ก.ย. 2010, 20:29
โพสต์: 5111

แนวปฏิบัติ: พิจารณากาย
สิ่งที่ชื่นชอบ: มณีรัตน์,พระผู้เป็นดั่งผ้าขี้ร้วห่อทอง
อายุ: 39

 ข้อมูลส่วนตัว


:b32: กดลิ้งค์ไปดูหน้าปกหนังสือของคุณเอกอน
แค่ชื่อหนังสือก็เปรี้ยวแล้ว
:b9:


คุณเอกอน พอได้ยินคำว่า ลวง
สิ่งที่มันลวงเรา ฮานาโกะจังเองยังปฏิบัติไม่เก่งเท่าไรนะคะ
แต่อาศัยเชื่อคำสอน เรื่องลวงๆ นี่ที่ได้เอามาคอยสังเกตตัวเอง
เพราะคำพูดของหลวงปู่ชา สุภัทโท
ท่านให้คอยสังเกตที่เราถูกหลอก
เช่น เราเห็นคนเดินมาไกลๆ คล้ายคนที่เราอยากเจอพอดี
ทั้งที่ยังไม่รู้ว่า ใช่คนนั้นหรือไม่ใช่อะ แต่ก็ดีใจไปแล้ว :b9:

ฮานาโกะจังตื่นดึกๆ ออกมาเดินนอกบ้าน
ด้วย propaganda ฝังหัว "เดินมืดๆระวังงู งูมันอันตราย"
พอเดินออกนอกบ้านมืดๆปั๊บ ตามองแต่พื้นเลย :b29:
เห็นอะไรเป็นเส้นๆก็ตัดสินเลย งูแน่นอน
แต่จำจุดไว้ พอมาดูตอนเช้า เศษเชือกฟาง :b3: :b32:

ฮานาโกะตั้งหลักไว้ในใจตลอด
ว่า ใจยังไม่บริสุทธิ์ มันเชื่อไม่ได้
เมื่อไรชอบ...หยุดเลย เมื่อไรชัง...หยุดเลย มันไม่ถูกแล้ว


ฮานาโกะเองก็คอยดูตัวเอง แต่เท่าที่อ่านๆมา
การปฏิบัติของฮานาโกะยังอยู่ในระดับหยาบๆ
ไม่เคยเห็นอะไรขนาดคุณเอกอน
:b20:



Quote Tipitaka:
คือ...จากหนังสือ

แสดงว่า แม้จะเป็นคนที่แสนจะน่ารักอย่างเอกอน... :b3: :b3: :b3:
ถ้าสักวัน...การทำงานของสมองบางส่วนผิดปกติไป...
เอกอนก็...สามารถที่จะทำอะไรที่รุนแรงออกมาได้...

เป็นไปได้มั๊ยที่...พระเทวทัต...จะมีบางอย่างในสมองผิดปกติ

...

กรรม อันชาญฉลาด
เที่ยวจับอะไรเข้าไปยัดใส่ไว้ในหัวคน...เหร๋อ...



สิ่งปิดปกติต่างๆ ความทุพพลภาพ ความไม่สมบูรณ์ต่างๆในอัตภาพของสัตว์
ก็น่าจะกรรมตกแต่งให้ไม่ใช่หรอคะ :b8:

อ่านข้อความนี้ ฮานาโกะนึกถึงความงามพร้อมของพระพุทธเจ้าขึ้นมาเลย
คือ งามละเอียดทุกๆส่วน เป็นลักษณะที่เต็ม บริบูรณ์ทุกสิ่ง ไม่มีอะไรบกพร่อง
ซึ่งก็เป็นผลจากบารมีอันเต็มพร้อมแล้ว

ส่วนบารมีไม่เต็มอย่างสัตว์อื่นๆที่ยังอยู่ในโลก
ให้คนสวยที่สุด หล่อที่สุด บางทีเล็บก็ไม่สวย
นิ้วก้อยงอนิด ปากเบี้ยวหน่อย สะโพกแฟบ ก้นปอด
ไม่มีอะไรที่เหมาะเจาะ สมบูรณ์เลย
ซึ่งวิทยาศาสตร์ก็พิสูจน์ได้ว่า ที่เป็นอย่างนี้เพราะโครโมโซมตัวนั้นผิดปกตินะ
หรืออะไรบางอย่างมันไม่สมบูรณ์นะ
และในบางคนที่เป็นอัจฉริยะ เขามีมันสมองที่แตกต่างจริงๆ
แต่เหตุที่ตกแต่งให้มาเกิดเป็นแบบนั้นเนี่ยสิ..
และเราก็ควบคุมสิ่งเหล่านี้ตั้งแต่ก่อนเกิดไม่ได้


อันนี้แลกเปลี่ยนความเห็นกันนะคุณเอกอน
แบบว่า อยากฟังต่อ แต่ยังไม่ได้อ่านหนังสือเล่มที่ว่าหรอกค่ะ
:b1: :b8:


ฮานาโกะจังเคยเป็นนะ มีอการหดหู่ซึมเศร้า เหมือนคนป่วย
คนทักว่าป่วยหลายคน ดูผอม ดำ แกร็น ขาดสารอาหาร :b6: :b32:
เคยเป็นค่ะ เป็นช่วงเวลาแห่งความทุกข์น่ะ เป็นตั้งหลายๆเดือนแน่ะ

.....................................................
"เกิดดับ..เกิดแล้วไม่ดับไม่มี"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ก.ย. 2013, 13:51 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 4
สมาชิก ระดับ 4
ลงทะเบียนเมื่อ: 22 ธ.ค. 2009, 00:22
โพสต์: 223

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


eragon_joe เขียน:
และฮาน่าจังลองสังเกตุผู้ปฏิบัติธรรม กับคนธรรมดาทั่ว ๆ ไปสิ่

ผู้ปฏิบัติธรรมบางคน ยิ่งปฏิบัติยิ่งดูดี ดูสดใส
แต่ผู้ปฏิบัติธรรมบางคน กลับยิ่งดูชืด ๆ ซีดเซียว
บางทีก็ดูจะคล้ายคนป่วย

:b14: :b14: :b14:

เอกอนขอให้ฮานาจัง กะ ตับแกร์
เป็นผู้ปฏิบัติที่ดูดีมีสุข สดใส น๊ะจ๊ะ

ไม่เช่นนั้นเอกอนจะแนะนำให้ไปสแกนสมองหาสิ่งผิดปกติ...


:b32: :b32: :b32:


:b48: :b8: :b8: :b8: :b48:

สงสัยคงจะเกี่ยวกับการพักผ่อนกับอาหารการกินด้วยนะครับ (อากาศออกซิเจน)
กับกองสมาธิที่ฝึกถูกกับธาตุกับขันธ์ด้วยครับ เพราะกองสมาธิจะส่งผลต่อธาตุขันธ์ในร่างกายด้วย อารมณ์
บุคคลิก ท่าทาง การเดิน การพูด พออารมณ์สมาธิคลายก็กลับเข้าสู่สภาพเดิมครับ :b24:

เรื่องความคิดก็เด่นด้วยครับ
บางแบบทำให้เกิดความคิดว่องไว
บางแบบทำให้เกิดความคิดละเอียดปราณีต
บางแบบทำให้ความคิดอ่อนโยน
บางแบบทำให้เกิดความคิดแยกแยะแจกแจง
ฯลฯ
ถ้าสงบนิ่งตั้งมั่น อาจไม่เกิดความคิด พอจะคิดความนิ่งสงบจะคลายตัว แล้วอารมณ์ความคิดก็ขยายตัวออกมา(หมายถึงคำพูดในใจนะครับ) ส่วนการนึกบางส่วนยังนึกได้้ นึกหันซ้ายขวานี้หันได้ตามปกติแต่คำพูดในใจจะไม่เกิดหรือไม่ค่อยเกิดขึ้นมานะครับ พอคิดมากๆเข้า(ถ้าความคิดเป็นเรื่องใดเรื่องหนึ่งหรือในเรื่องที่ส่งผลให้อารมณ์อยู่ในกุศล อารมณ์ก็จะเป็นกุศลไม่คลายตัวลงมามาก แต่ถ้าความคิดในลักษณะที่ทำให้อกุศลเกิดขึ้นมาอารมณ์ก็จะยิ่งคลายตัวลงมาเร็ว พอคิดมากเข้าอารมณ์ก็จะฟุ้งซ่านไปได้ง่ายครับ

พอสติสมาธิตั้งมั่นมากทำให้ดูเหมือนสิ่งต่างๆช้าลงอยู่ในการรับรู้ได้ดี และเพราะเหตุจากความตั้งมั่นจึงเกิดการควบคุมได้ง่ายด้วยครับ
หมายถึงคุณภาพจิตละเอียดและดีขึ้น เหมือนการถ่ายภาพการถ่ายการเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงของสิ่งต่างๆ ได้ทั้งสิ่งที่ละเอียดและเก็บรายละเอียดได้ชัดทุกขณะเวลาได้มากขึ้น ในเรื่องใดเรื่องหนึ่งที่สนใจอยู่ขณะนั้นๆครับ

แต่อารมณ์ปกติขึ้นๆลงๆไม่ค่อยสงบนิ่งตั้งมั่นเท่าไหร่
ส่วนสำหรับผมความคิดชอบฟุ้งซ่านได้ง่ายนะครับ :b23: พอฝึกสมาธิแล้วทำให้ความฟุ้งซ่านลดลงไปได้บ้างนะครับ :b34:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ก.ย. 2013, 23:55 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 ต.ค. 2010, 12:11
โพสต์: 5013


 ข้อมูลส่วนตัว


Rotala เขียน:
ส่วนสำหรับผมความคิดชอบฟุ้งซ่านได้ง่ายนะครับ :b23: พอฝึกสมาธิแล้วทำให้ความฟุ้งซ่านลดลงไปได้บ้างนะครับ :b34:


:b12: ...

อาการคิดพิจารณาไปได้เรื่อยเปื่อยมากมายอย่างเอกอน
ก็จัดว่า ฟุ้งซ่าน อย่างหนักนะ :b32: :b32: :b32:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 ก.ย. 2013, 00:31 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 ต.ค. 2010, 12:11
โพสต์: 5013


 ข้อมูลส่วนตัว


Hanako เขียน:
:b32: กดลิ้งค์ไปดูหน้าปกหนังสือของคุณเอกอน
แค่ชื่อหนังสือก็เปรี้ยวแล้ว
:b9:

:b32: :b32: :b32:



....
ฮานาโกะเองก็คอยดูตัวเอง แต่เท่าที่อ่านๆมา
การปฏิบัติของฮานาโกะยังอยู่ในระดับหยาบๆ
ไม่เคยเห็นอะไรขนาดคุณเอกอน


แบบว่าเอกอนแค่เป็นคนที่ขี้สงสัยอย่างรุนแรงน่ะ
เมื่อสงสัยแล้วจะหยุดอาการที่ตามมาไม่ได้ :b20:

จริง เอกอนเพียรอยากจะหยุดคิดฟุ้งไปเรื่อยให้ได้
แต่ก็ไม่เคยทำได้

แต่พอแก่ตัวขึ้น มันก็เหนื่อยไปตามวัย
ที่เคยคิดมาก มันก็เหนื่อยกับการคิด

:b14: :b14: :b14:

...ความชรามันช่างดีแท้...มันได้มาโดยไม่ต้องเพียรเรยยย...

:b32: :b32: :b32:

อ้างคำพูด:
ฮานาโกะจังเคยเป็นนะ มีอการหดหู่ซึมเศร้า เหมือนคนป่วย
คนทักว่าป่วยหลายคน ดูผอม ดำ แกร็น ขาดสารอาหาร :b6: :b32:
เคยเป็นค่ะ เป็นช่วงเวลาแห่งความทุกข์น่ะ เป็นตั้งหลายๆเดือนแน่ะ


ลองระลึกสิ่งที่เป็นไปในช่วงนั้น มานั่งพิจารณาด้วยกันสิ่...

มันจะต้องมีแง่คิดดี ๆ มุมมองดี ๆ ให้กับผู้ปฏิบัติธรรมที่เข้ามาติดตามแน่เรยยย

:b1: :b16: :b16: :b1:


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 97 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5 ... 7  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 10 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร