หนูเป็นคนหนึ่งที่เข้ามาเป็นมือที่สามในครอบครัวของคนอื่นอย่างไม่ตั้งใจ จนกระทั่งภรรยาเขาทราบ หนูกลัวว่าเขาจะทอดทิ้งหนู หนูจึงขอให้เขาจัดพิธีขอขมาแม่ของหนูเมื่อประมาณ 4 ปีที่แล้ว แม่หนูก็รับทราบและยินยอมให้หนูเป็นภรรยาน้อยของเขาแบบไม่เต็มใจนักเพราะหนูยืนกรานว่ารักเขา

ตอนที่ภรรยาเขาทราบเรื่องใหม่ๆ (เมื่อประมาณ 5 ปีที่แล้ว) เขาก็ทะเลาะกันอย่างมาก

หลังจากที่ภรรยาเขาทราบเรื่องหนูประมาณ 2 ปี ภรรยาก็ขอหย่ากับเขา

เขากับภรรยาเขาหย่ากันเรียบร้อยแล้ว เขายกทรัพย์สินให้ภรรยาเขาค่อนข้างมาก แต่เขาก็ไม่ยอมตัดขาดกันเป็นเรื่องเป็นราว หลังจากหย่าแล้วเขายังคงกลับบ้านของเขาทุกวัน ไม่เคยค้างกับหนูเลย (เขาซื้อบ้านให้หนู แต่ไม่เคยค้างด้วย หนูอยู่คนเดียว) เขาไปรับไปส่งลูกของเขาทุกวัน (เขามีลูก 3 คนกับภรรยาของเขาค่ะ แต่หนูไม่มีลูก) เขาไม่เคยรับโทรศัพท์หนูเวลาอยู่กับครอบครัวของเขา ต้องใช้วิธีแอบโทรหาหนูแล้วก็รีบวางสายไป แต่เวลาอยู่กับหนูแล้วถ้าภรรยาเขาโทรมาเขาก็รับสายทุกครั้งแล้วโกหกว่าอยู่ที่ทำงาน งานยุ่งอยู่ ทั้งๆ ที่ภรรยาเขาไม่ได้ถามด้วยซ้ำว่าเขาอยู่ที่ไหน

เขาบอกกับหนูว่า เขาและภรรยาของเขาอยู่กันแบบเพื่อน แบบพ่อกับแม่ของลูก เท่านั้น ไม่มีความสัมพันธ์อื่นใดนอกจากนี้ เพราะเขาก็หย่ากับภรรยาของเขาแล้ว เขาไม่ได้รักภรรยาของเขาแล้ว เขาให้หนูดูใบหย่าของเขาด้วย เขาบอกว่าเขารักหนูคนเดียว หนูจึงให้เขาพาหนูไปบอกกับภรรยาของเขาด้วยว่าหนูเป็นแฟนใหม่ของเขา เขาก็ไม่ยอม บอกแต่เพียงว่า “ห้ามหนูเข้าไปยุ่งกับบ้านนั้น”

หนูอยากถามว่า
1. หนูทำผิดศีลธรรมไหม ในเมื่อเขาก็หย่าขาดกันแล้ว มีทะเบียนหย่าแน่นอน
2. หนูเคยคิดจะเลิกกับเขาแต่หนูก็ทำใจไม่ได้ค่ะเพราะหนูรักเขามาก หนูควรจะทำอย่างไร เพราะเขาให้บ้าน ให้รถ และให้เงินทองหนูด้วย เขาดีกับหนูมากเลย
3. เขากับภรรยาของเขายังถือว่าเป็นสามีภรรยากันอยู่หรือเปล่าคะ

ขอตอบตามตรงนะคะ
1. ผิดค่ะ ศีลข้อ 3 ค่ะ
2. ถามใจตัวเองก่อนค่ะว่าคุณรักเค้าจริงหรือแค่ต้องการทรัพย์สินเงินทอง
3. ในทางกฎหมายถ้าเค้าหย่ากันจริงก็ไม่ถือว่าเป็นสามีภรรยากันค่ะ (ตอบในฐานะทนายความ..การสมรสย่อมสิ้นสุดลงด้วยความตาย การหย่า หรือศาลพิพากษาให้เพิกถอน) เวรกรรมมีจริงนะคะขอให้คุณโชคดีค่ะ

ดิฉันก็เป็นคนหนึ่งต้องเลิกกลับอดีตสามีเพราะมือที่สาม แต่เขาก็ยังรับผิดชอบเลี้ยงดู อาจจะเป็นเพราะความผูกพัน ทุกข์ยากลำบากมาด้วยกัน และเขาบอกว่าดิฉันไม่ได้ผิดอะไร เขาผิดเอง คิดดูน่ะค่ะ แฟนของคุณมีลูกมีสายใยผูกพัน เขาย่อมตัดขาดได้ยากมากกว่า และเขาก็ยังเกรงใจภรรยารเก่าอยู่ เขาคงไม่ต้องการให้ลูกๆมีปัญหา ดิฉันคิดว่าถ้าคุณรักเขาจริงอย่าไปยุ่งกับครอบครัวเขาเลย คุณก็อยู่ส่วนของคุณ เกิดเหตุอย่างนี้มันก็ทุกข์กันทั้งสองฝ่าย คุณต้องคิดถึงใจเขาใจเราบ้าง

ในฐานะที่เป็นเมียและแม่ของลูกเหมือนกัน รู้สึกเสียใจและเศร้าใจแทนผู้หญิงที่ถูกแย่งสามีคนนั้นค่ะ อนาถใจที่สังคมไทยทุกวันนี้มีแต่คนจิตใจตกต่ำ จึงก่อเกิดปัญหาครอบครัวตามมามากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อไหร่มนุษย์เราจะควบคุมจิตใจ สติ และอารมณ์ใฝ่ต่ำกันได้สักทีหนอ

คุณเองก็รู้ตัวดีอยู่ว่ากำลังทำอะไร ทำเพื่อต้องการเอาชนะผู้ชายหรือเปล่า ซึ่งก็ทำได้อย่างแล้วคือ ทำให้ทั้งคู่เลิกกัน แต่เด็กตาดำๆอีก 3 คน กลับกลายเป็นผู้ถูกทำร้าย กลายเป็นเด็กบ้านแตก คำถามของคุณตอบง่ายๆค่ะ ลองคิดในมุมกลับกัน ถ้าคุณเป็นแม่ของลูกสามคนนั้น แล้วคุณถูกผู้หญิงคนหนึ่งทำกับคุณแบบนี้ คุณจะรู้สึกอย่างไร ให้คิดแบบจริงจัง ลองไปอ่านดูในเว็บอื่นๆที่เขาโพสต์เรื่องปัญหามือที่สามแบบคุณดูก็ได้ค่ะ (ถ้ากลัวในเว็บนี้จะมีแต่คนไม่เห็นด้วยกับคุณ) หรือจะเป็นกรณีคู่รักดาราที่ดังในหน้านสพ. ดิฉันเห็นล้วนแล้วแต่ถูกคนในสังคมประณามทั้งสิ้น

คุณเองก็คงกำลังทุกข์ระทมจากผลพวงที่ผู้ชายทิ้งให้คุณอยู่คนเดียว (อย่างที่คุณเล่าให้ฟัง) คุณได้แค่กอดสมบัติเขา เพราะตัวเขาก็ยังตัดทางโน้นไม่ขาด สภาพที่ผู้ชายไปๆมาๆแบบครึ่งตัวแบบนี้ และคุณเองก็อยู่ในสภาพครึ่งๆกลางๆเช่นกัน คุณมีความสุขกับมันหรือเปล่า ถ้าคุณรับได้ คุณก็ทนไปค่ะ แต่ถ้ารับไม่ได้ คุณก็ต้องแก้ไขค่ะ

ส่วนตัวดิฉันขอไม่ออกความเห็นว่าควรทำอย่างไร คุณคงคิดเองได้ เว้นเสียแต่จะไม่ทำ ดิฉันไม่เคยสนับสนุนการเป็นมือที่สาม เพราะมันคือสาเหตุทั้งมวลของปัญหาครอบครัวค่ะ ลำพังปัญหากินอยู่ปากท้องก็ว่ายากพอดูแล้ว แต่ถ้ามาทับถมซ้ำเติมด้วยเรื่องเช่นนี้ ดิฉันสงสารผู้หญิงคนนั้นที่สุด

ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว คำๆนี้ยังเป็นจริงเสมอค่ะ

ดิฉันคิดว่ามันเป็นกรรมของทั้งสามคนที่ได้ทำร่วมกันมาแหละค่ะ ของอย่างนี้โทษฝ่ายหญิงอย่างเดียวไม่ถูก ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ ส่วนเรื่องของกรรมเราก็ต้องยอมรับสภาพกันไป

การพลัดพราก จากสิ่งที่รักที่พอใจก็เป็นทุกข์ น้องเมย์ กลัวเขาจากไป เสียใจ เพราะรักเขามาก

แต่เขา ....

ก็มีคนที่เสียใจมากกับการ..จะถูกน้องเมย์พราก...เขา...มาจากคนที่รักที่พอใจ

ยอมมาแล้วตั้งแต่ต้น น้องเมย์ก็ต้องยอมรับความจริง สิ่งทีได้มามากพอแล้วต้องการอะไรอีก
เชื่อว่า...เขา...คนนั้นเป็นลูกผู้ชายมาก รับผิดชอบในสิ่งที่ได้กระทำลงไป ซึ่งก็คือน้องเมย์

แต่ลูก- และเมีย คือชีวิตของเขา หากเป็นเช่นนี้แล้ว น้องเมย์หยุดเสียเถิด
หากตัดใจไม่ได้ ก็เข้าวัดปฏิบัติธรรม สัก 1 อาทิตย์ สงบจิตใจ -เชื่อในกฏแห่งกรรม