วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 21:40  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 291 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 15, 16, 17, 18, 19, 20  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 ต.ค. 2012, 10:28 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 มี.ค. 2012, 18:55
โพสต์: 145


 ข้อมูลส่วนตัว


s002 คิดว่าคงไปกันไม่รอด เลยบอกแม่เรา กับแม่เขา
แม่เขาทั้งโกรธทั้งเสียใจ เห็นแม่สามีน้ำตาคลอเลย สงสาร แต่เราก็ทำอะไรไม่ได้
ส่วนสามีเราไปทำงาน ไม่กลับบ้านตามเคย

สงสารแต่เราก็ทำไรไม่ได้. ทุกวันนี้เราก็เศร้านะ ดีใจที่แม่เราไม่เสียใจมากจนล้มเจ็บ. เราค่อยถามลูก แบบสมมตินะลูกถ้าพ่อไม่อยู่กับเราจะเป็นอย่างไง เขาร้องไห้ น้ำตาซึม เราก็กลบเกลื่ิอนบอก แม่แค่สมมติ

เขาจะรู้บ้างไหมว่า ตัวเองทำอะไรลงไป. หรือว่าเราเลวจนเขาไม่อยากอยู่ด้วย. เพราะเราถามเขา เขาบอกเรานิสัยไม่ดี พอมาอยู่ด้วยถึงรู้ แล้วก็รับไม่ได้. ไม่อยากอยู่ด้วย พอเราถามว่าอะไรเหรอที่ไม่ดี เขาก็บอกว่าไม่รู้สิ แต่รวมๆแล้วไม่ดี
เราหงายเงิบเลย เออ... นิสัยไม่ดี :b14:

เราไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะ แต่เรานิสัยไม่ดีไงหว่า
เราไม่เคยขโมยของใคร ไม่เอาเปรียบใคร ทั้งงานและเงิน
ฆ่าสัตว์นี่ไม่เคยเลย กลัว ยกเว้นยุงมีบ้าง
โกหก นี่ไม่เคยเลย อาจจะมีประเภทเล็กๆ เช่นแกล้งแหย่เด็ก นับรวมป่าวนะ. ยกต้นข่มท่านไม่เคยอ่ะ
ถ้าไม่ชอบใครก็ไม่คุยไม่นินทานะ. ไม่เอามาใส่ใจเลย ถ้าไม่ชอบใจก็พูดไปเลย แล้วจบ ไม่มาต่อความ
เหล้า นานๆ จะสัก1แก้ว เรียกว่าเป็นปีๆ ถึง1แก้ว. ไม่ชอบเที่ยวกลางคืน ง่วงเร็ว แต่นานก็ไปได้นะ เฉยๆ
ชีวิตก็แค่ครอบครัวกับลูก
ไม่ค่อยเรียบร้อย อาหารแค่พอทำได้ ไม่เก่งมาก แต่ก็โออยู่นะ
ซักผ้ารีดผ้าเองเป็น ส่วนใหญ่ส่งซักรีด เพราะรีดผ้าไม่ค่อยเรียบ ความสะอาดของบ้านนี่แหละ จัดไงก็ไม่ค่อยเรียบร้อย
สงสัยบกพร่องจัด. เวลาว่างเราชอบอ่านหนังสือ อะไรก็ได้ ประวัติศาสตร์ นิยาย บทความ เรื่องสั้น อ่านหมด แต่พวกนิตยสารอ่านน้อยนะ เล่นเกมคอมบ้าง
ทำงานประจำ

มันแย่มากเลย จนทำให้สามีทิ้งเลยอ่ะ s006 ยังไม่ค่อยรู้ตัว s007


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 ต.ค. 2012, 12:21 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 มิ.ย. 2012, 15:53
โพสต์: 410


 ข้อมูลส่วนตัว


คุณรออะไร อย่าคิดโทษตัวเองแบบนี้นะค๊า เพราะส่วนใหญ่ที่เขานอกใจเราก็เพราะว่าเขามองอะไรก็
ไม่ดีไปหมดสำหรับเขา นอกจากคนที่เขารัก เขาหลง เหมือนผู้หญิงคนนั้นซึ่งทำอะไร ก็เป็นที่ถูกใจ
ไปหมด การที่คุณรออะไรกลับมานั่งคิด ครุ่นคิดว่าตัวเองนั้นไม่ดีตรงไหน ผิดอะไร อย่าเก็บเอามา
คิดโทษตัวเอง ถามตัวเองอยู่เลย มันทำให้เราทุกข์ ไม่ต้องไปถามอะไรเขาหรอกค่ะ นิ่ง เงียบๆ
ดีกว่าค่ะ เขาจะว่าจะบ่น จะอะไรก็ปล่อยเขาไป ถึงที่สุดแล้วเราต้องดูแลตัวเรา ใจเราค่ะ จะพูดอย่างไร
จะทำแบบไหน จะต้องทนต่ออะไร ทุกข์ทรมาร ขนาดไหน มันก็ขึ้นอยู่กับเรา เลือก ทำ ว่าจะทำแบบ
ไหนที่จะอยู่ให้ได้ สุขให้ได้ มองข้ามเขาไปค่ะ อุ๋ยเป็นกำลังใจให้นะค่ะ อุ๋ยรู้ว่าคุณรอคิดอะไร แบบไหน
ต้องพยายามเอานะค่ะ สักวันมันจะผ่านพ้นไปได้ค่ะ วันเวลาจะช่วยเราได้ สู้ๆๆนะค่ะ :b27:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 ต.ค. 2012, 21:10 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 22 ก.ค. 2012, 07:09
โพสต์: 142


 ข้อมูลส่วนตัว


คุณรออะไรอย่าโทษตัวเองเลยค่ะ ไม่มีประโยชน์หรอกค่ะ สามีเวลาหลงผู้หญิงอื่น เมียที่บ้านไม่มีอะไรดีหรอกค่ะ แค่คุณขยับตัวก็ผิดแล้ว รักตัวเองให้มากๆ หยุดโทษตัวเองนะคะ อย่าไปใส่ใจกับคนที่เค้าทำร้ายจิตใจเรา ดูแลลูกและพ่อแม่เราให้ดี ใส่ใจแต่กับคนที่รักและไม่ทำร้ายเรานะคะ อย่าเอาความทุกข์มาใส่ตัวเอง ชีวิตยังมีอะไรที่ดีกว่านี้ มีมืดก็ต้องมีสว่าง มันไม่ทุกข์ไปตลอดหรอกค่ะ เป็นกำลังให้นะคะ สักวันมันจะผ่านไปค่ะ สู้ ๆ ค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 ต.ค. 2012, 21:29 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 ส.ค. 2012, 17:01
โพสต์: 11


 ข้อมูลส่วนตัว


เป็นกำลังใจให้คุณรออะไรนะคะ คงแนะนำอะไรไม่ได้เพราะยังเอาตัวไม่รอด แต่อยากให้ใช้สติในการตัดสินใจค่ะ คุณรออะไรมีโอกาสได้บอกแม่สามีให้เข้าใจว่าเกิดอะไรกับชีวิตคู่ อย่างน้อยก็มีคนเข้าใจเรา กับเราพ่อแม่เรารู้แต่ท่านก็บอกให้ใจเย็นอดทน อยู่เฉยๆแล้วก็ทำใจ แต่เราเองที่ทำไม่ได้ เราปรึกษาท่านก็ไม่ได้ เราพูดอะไรไปก็พลอยจะทำให้ท่านคิดมากรำคาญใจป่าวๆ ยิ่งฝ่ายบ้านสามี เรายิ่งบอกใครไม่ได้ แม่สามีท่านก็เป็นห่วงเรื่องนี้ก็มีคอยมาถามๆแต่เราไม่อยากให้ท่านรู้ ก็ต้องคอยโกหกว่าไม่มีอะไร หน้าตาสามีเราก็ต้องรักษา คนขัางนอกมองมาก็ว่าครอบครัวเราสมบูรณ์ เราไม่่รู้จะหันหน้าไปหาใคร ที่หายไปก็อยากจะไปจัดการกับชีวิตตัวเอง แต่คุยกันไปก็ไม่รู้เรื่อง ในเมืี่อเรามองต่างกัน เราเสียใจกับสิ่งที่เค้าทำ แต่เค้ากับมองว่าเราไม่ได้เสียอะไรไปเพราะตัวเค้าก็ยังอยู่ ยังกลับบ้าน เค้าไม่รู้หรอว่าที่เสียไปมันคือความรู้สึกที่มีค่าตลอดเวลาที่เราอู่ด้วยกันมา มันคือความไว้ใจที่ไม่อาจเรียกกลับมาได้อีกแล้ว เราได้แต่บอกว่าถ้าเค้ามีความสุขกับสิ่งที่ทำอยู่ก็ปล่อยเราไปเถอะ เรายอมแล้วเราเหนื่อย ผ่านมา8เดือนกับความรู้สึกเลวร้ายในชีวิต ทุกวันนี้คิดว่าชดใช้กรรม แต่กรรมที่เราต้องชดใช้ม้นมากมายแค่ไหนนะ อยากจะคิดไม่ดีให้กรรมตามทันคนไม่ดี2คนนั้นบ้างเค้าจะได้รู้ถึงผลจากการกระทำของเค้าบ้าง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 04 ต.ค. 2012, 11:16 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 มิ.ย. 2012, 15:53
โพสต์: 410


 ข้อมูลส่วนตัว


เจ็บไม่จบ เขียน:
เป็นกำลังใจให้คุณรออะไรนะคะ คงแนะนำอะไรไม่ได้เพราะยังเอาตัวไม่รอด แต่อยากให้ใช้สติในการตัดสินใจค่ะ คุณรออะไรมีโอกาสได้บอกแม่สามีให้เข้าใจว่าเกิดอะไรกับชีวิตคู่ อย่างน้อยก็มีคนเข้าใจเรา กับเราพ่อแม่เรารู้แต่ท่านก็บอกให้ใจเย็นอดทน อยู่เฉยๆแล้วก็ทำใจ แต่เราเองที่ทำไม่ได้ เราปรึกษาท่านก็ไม่ได้ เราพูดอะไรไปก็พลอยจะทำให้ท่านคิดมากรำคาญใจป่าวๆ ยิ่งฝ่ายบ้านสามี เรายิ่งบอกใครไม่ได้ แม่สามีท่านก็เป็นห่วงเรื่องนี้ก็มีคอยมาถามๆแต่เราไม่อยากให้ท่านรู้ ก็ต้องคอยโกหกว่าไม่มีอะไร หน้าตาสามีเราก็ต้องรักษา คนขัางนอกมองมาก็ว่าครอบครัวเราสมบูรณ์ เราไม่่รู้จะหันหน้าไปหาใคร ที่หายไปก็อยากจะไปจัดการกับชีวิตตัวเอง แต่คุยกันไปก็ไม่รู้เรื่อง ในเมืี่อเรามองต่างกัน เราเสียใจกับสิ่งที่เค้าทำ แต่เค้ากับมองว่าเราไม่ได้เสียอะไรไปเพราะตัวเค้าก็ยังอยู่ ยังกลับบ้าน เค้าไม่รู้หรอว่าที่เสียไปมันคือความรู้สึกที่มีค่าตลอดเวลาที่เราอู่ด้วยกันมา มันคือความไว้ใจที่ไม่อาจเรียกกลับมาได้อีกแล้ว เราได้แต่บอกว่าถ้าเค้ามีความสุขกับสิ่งที่ทำอยู่ก็ปล่อยเราไปเถอะ เรายอมแล้วเราเหนื่อย ผ่านมา8เดือนกับความรู้สึกเลวร้ายในชีวิต ทุกวันนี้คิดว่าชดใช้กรรม แต่กรรมที่เราต้องชดใช้ม้นมากมายแค่ไหนนะ อยากจะคิดไม่ดีให้กรรมตามทันคนไม่ดี2คนนั้นบ้างเค้าจะได้รู้ถึงผลจากการกระทำของเค้าบ้าง


เป็นกำลังใจให้คุณเจ็บไม่จบ และคุณรออะไรคะ หากเราทำใจให้ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา มองอะไรให้มันเป็นเรื่องธรรมดาของสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม หรือ กฏแห่งกรรม เราจะสบายใจขึ้น ไม่ยึดมั่น ถือมั่นว่าเป็นของๆ เรา เราชดใช้กรรมอยู่ เราก็จะปล่อยวางได้ง่าย น้อมนำเอาธรรมมาใส่ตัวเราเยอะๆ ทุกวันนี้ทุกคนล้วนแต่มีกรรมเป็นของๆ ตน ความทุกข์ร้อนในใจสามารถเปลี่ยนเป็นความสุขได้ มันขึ้นอยู่กับใจของเราเอง กรณีคุณเจ็บไม่จบ อย่างน้อยสามีของคุณเจ็บไม่จบก็ยังกลับบ้านอยู่ หากเรารักเขาจริง ก็ทำใจให้ยอมรับและให้อภัยกับการกระทำของเขาคิดซะว่าเราให้รางวัลกับเขา ให้เขามีอิสระหากเขาทำอะไรแล้วมีความสุขก็ปล่อยเขา รู้ว่ามันทำยาก แต่ 8 เดือนผ่านไป มันก็ไม่ได้มีอะไรดีขึ้น มันก็เป็นของมันอยู่แบบนั้น แล้วเราจะทุกข์ทรมานไปทำไม ค่ะ เอาความคิดและเวลาไปทุ่มเทกับลูก ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดก็พอคะ ปล่อยให้มันเป็นไปตามเวรกรรม ทำดีย่อมได้ดี ทำชั่วย่อมได้ชั่ว
กฏแห่งกรรม ย่อมเป็นไปกรรมคะ ไม่มีข้อยกเว้น เราก็คิดซะว่าเราชดใช้กรรมเขาอยู่ อย่าคิดอะไรมากเลยนะคะ มีอะไรก็ระบายออกมา เผื่อจะสบายใจได้บ้าง ชีวิตคนเราก็มีแค่นี้ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ทุกข์ สุข
วนเวียนกันอยู่แบบนี้ ที่สุดแล้วก็ต้องพรากจากกันอยู่ดีค่ะ ขอธรรมะรักษานะเจ้าค่ะ สู้ๆๆค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 04 ต.ค. 2012, 13:41 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 มิ.ย. 2012, 15:53
โพสต์: 410


 ข้อมูลส่วนตัว


เมื่อวานเป็นวันเกิดลูกสาว ตัดเค๊ก เป่าเค๊กเรียบร้อยแล้ว ก็นั่งคุยกันสามีก็อุ้มลูกเขาเข้าไปนอน
แต่พอสักแป๊บ เขาก็อุ้มลูกสาวออกมา ลูกสาวร้องให้แบบชนิดที่ว่าไม่เคยเห็น เห็นแล้วจุกอก เด็กอายุ
4 ขวบคงพอรู้เรื่องราวของพ่อแม่ ที่เป็นแบบนี้แต่เขาพูดไม่ถูก อาจจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไรบ้าง ส่วนสามีกอดลูกสาวแล้วก็ร้องก็ไม่เข้าใจว่าเขาคิดอะไรอยู่ แต่ภาพที่เห็นก็พลอยทำให้น้ำตาอดไหลไม่ได้
เลยคิดไปถึงสัจธรรมที่ว่าสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม กรรมใดที่ใครก่อขึ้น สร้างขึ้น ก็คงเวียนว่าย
ตายเกิดกันอยู่แบบนี้ ความรัก ความผูกพันธ์ทางสายเลือด ไม่ว่าจะเป็นแบบไหน สายเลือดก็คือสายเลือด ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี อาจเกิดขึ้นกับจิตใจคนเรา แต่ไม่อาจแก้ไข หรือทำให้มันดีขึ้น มันก็ย่อมเป็นบาปติดตัวไปทุกภพชาติ แต่ได้คิดอยู่อย่างหนึ่งว่า เราไม่รู้ว่าวันนี้เรายังมีลมหายใจอยู่ เราได้ทำอะไรบ้างที่เป็นสิ่งดีๆ ให้กับตัวเราและคนรอบข้าง เราไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร ขอเราจงอย่าทุกข์ใจ ร้อนใจกับเรื่องบางเรื่องที่ไม่น่าจดจำ จำแต่สิ่งดีๆๆ ทำแต่สิ่งดีๆๆ น้อมนำธรรมะเข้าหาตัว เชื่อว่าสิ่งดีๆๆจะเกิดกับตัวเราเอง ...


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 04 ต.ค. 2012, 19:55 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 มี.ค. 2012, 18:55
โพสต์: 145


 ข้อมูลส่วนตัว


s007 ขอบคุณมากๆคะ คุณouie คุณแม่ผู้อดทน คุณเจ็บไม่จบ สำหรับกำลังใจทุกๆอย่าง

ของเราเลยระยะแบบคุณเจ็บไม่จบมาแล้วละคะ. แบบทุกคนไม่รู้อ่ะคะ

เราน้อยใจคนเดียวมาหนึ่งปี พยายามมองความเปลี่ยนแปลงต่างๆของสามี ว่าเราคิดมากไปเองไม่มีไรหรอกนะ. อย่าฟุ้งซ่าน
จนจับได้ในปีต่อมา. เอาใหม่คนเราต้องให้อภัยกันสิ. นิดหน่อย ๆ. ผ่านมาปีครึ่งถึงปัจจุบัน. ยอมมาตลอด ไงกลายเป็นแบบนี้

onion onion onion เรื่อยขึ้นบ้างลงบ้างตามอารมณ์ พยายามคุมใจให้ได้อยู่คะ สักวันต้องทำให้ได้คะ^^


ปล.ลูกสาวคุณอุ๋ยเกิดวันเดียวกับเราเลยคะ. บุญรักษานะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 ต.ค. 2012, 14:49 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 มิ.ย. 2012, 15:53
โพสต์: 410


 ข้อมูลส่วนตัว


รออะไร เขียน:
s007 ขอบคุณมากๆคะ คุณouie คุณแม่ผู้อดทน คุณเจ็บไม่จบ สำหรับกำลังใจทุกๆอย่าง

ของเราเลยระยะแบบคุณเจ็บไม่จบมาแล้วละคะ. แบบทุกคนไม่รู้อ่ะคะ

เราน้อยใจคนเดียวมาหนึ่งปี พยายามมองความเปลี่ยนแปลงต่างๆของสามี ว่าเราคิดมากไปเองไม่มีไรหรอกนะ. อย่าฟุ้งซ่าน
จนจับได้ในปีต่อมา. เอาใหม่คนเราต้องให้อภัยกันสิ. นิดหน่อย ๆ. ผ่านมาปีครึ่งถึงปัจจุบัน. ยอมมาตลอด ไงกลายเป็นแบบนี้

onion onion onion เรื่อยขึ้นบ้างลงบ้างตามอารมณ์ พยายามคุมใจให้ได้อยู่คะ สักวันต้องทำให้ได้คะ^^


ปล.ลูกสาวคุณอุ๋ยเกิดวันเดียวกับเราเลยคะ. บุญรักษานะคะ


คุณรออะไร สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังค่ะ มีความสุขมากๆๆนะ เวลาจะช่วยได้ค่ะ พยายามนะค๊า อุ๋ยเป็นกำลังใจให้ค่ะ และก็เป็นกำลังใจให้ตัวเองด้วย *-* สวดมนต์ ไหว้พระ ปฏิบัติแต่สิ่งที่ดี ไม่เอาใจไปจดจ่อกลับสิ่งที่ทำให้เราทุกข์ค่ะ พยายามนับ 1 ..2 ไปเรื่อยๆๆ ค่ะ แล้วจะดีเอง สู้ๆๆนะค๊าทุกคน


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 ต.ค. 2012, 04:12 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 มิ.ย. 2012, 15:53
โพสต์: 410


 ข้อมูลส่วนตัว


ถ้าเราคิดมาก เขาไม่ได้คิดมากกับเรา ถ้าเราทุกข์ เขาไม่ได้ทุกข์กับเรา อดทน และเข้มแข็ง
ก้าวเดินต่อไปช้าๆ และ มั่นคง เพื่อตัวเรา และ คนที่รักเรา เพื่อ ลูก อายุไม่ถึง 100 สักคนคิดอะไรมากค่ะ สักวันหนึ่งต้องพรากจากกันอยู่ดี *-* สู้ๆๆค่ะ :b4:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 ต.ค. 2012, 07:18 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 มี.ค. 2012, 18:55
โพสต์: 145


 ข้อมูลส่วนตัว


Kiss ขอบคุณคะคุณอุ๋ย

ความจริงของเรามันก็ทรงๆอยู่ พอเราเริ่มทำใจได้ ก็มีอะไรมากวนตลอด
เมื่อคืนก็โทรมาตอนเที่ยงคืน เพื่อบอกว่าอยากอยู่คนเดียว เราทำใจได้แล้วใช่ไหม เพราะเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาเจอกันเราก็เฉยๆ
ตกลงจะให้เรานั่งร้องไห้คร่ำครวญทุกวันถึงพอใจเหรอ เหอเหอเหอ

เครียดนะเนี่ย ปวดหัว onion ไม่อยากคิดตาม


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 ต.ค. 2012, 09:03 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 มิ.ย. 2012, 15:53
โพสต์: 410


 ข้อมูลส่วนตัว


รออะไร เขียน:
Kiss ขอบคุณคะคุณอุ๋ย

ความจริงของเรามันก็ทรงๆอยู่ พอเราเริ่มทำใจได้ ก็มีอะไรมากวนตลอด
เมื่อคืนก็โทรมาตอนเที่ยงคืน เพื่อบอกว่าอยากอยู่คนเดียว เราทำใจได้แล้วใช่ไหม เพราะเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาเจอกันเราก็เฉยๆ
ตกลงจะให้เรานั่งร้องไห้คร่ำครวญทุกวันถึงพอใจเหรอ เหอเหอเหอ

เครียดนะเนี่ย ปวดหัว onion ไม่อยากคิดตาม


สู้ๆๆค่ะคุณรออะไร เขาจะอย่างไรก็ช่างเขา หากเรายอมรับตรงนี้ได้ เราก็จะไม่คิดมาก ถ้าเราคิดวกวนไปมา มันก็แค่นั้นไม่มีจุดจบ ทำใจให้ได้ค่ะคุณรออะไร ดูแลตัวเองนะ อุ๋ยรู้นะว่าคุณรออะไรขึ้นๆ ลงๆ มันทำให้เราร้อนรนไปเปล่าๆค่ะ เอาอย่างงี้นะ ให้คิดถึงวันนี้ ต้องทำดีไม่คิดอะไรมาก อยู่กับตัวเอง อยู่กับลูก ไม่เอาใจไปจดจ่อกับเขา วันนี้ หรือพรุ่งนี้ ไม่แน่ เราจะยังอยู่ หรือ เขาจะยังอยู่ อาจตายจากกันไปวันไหนก็ไม่รู้ เอาความตายมาพิจารณาค่ะ ตอนนี้เรายังมีลมหายใจอยู่ ขอเราทำดี บาป บุญ ขึ้นอยู่กับตัวเราเอง เขาคือคนหนึ่งที่สมมุติว่าเป็นอดีตสามีเรา มองเขาจะรู้สึกโกรธบ้าง แค้นบ้าง ก็แล้วแต่ แต่ขอมองเป็นคนอื่น ทำใจให้สบายๆๆนะค่ะ ไม่ต้องมานั่งคร่ำครวญร้องให้ให้เขามาสงสาร ไม่ต้องทำหน้าทนทุกข์ให้เขาเห็น เขาจะสมเพชเราเปล่าๆ เราต้องทำตัวสบายๆ หน้าตาสดใส คนอื่นอย่าไปสนใจทำหน้าที่ของเราไป เป็นกำลังใจให้นะค๊า :b27:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 ต.ค. 2012, 16:46 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ส.ค. 2012, 08:50
โพสต์: 86


 ข้อมูลส่วนตัว


ไม่ได้เข้ามาเสียนานเลย คิดถึงคุณอุ๋ย คุณแม่ผู้อดทน คุณต้องอดทน และอีกหลาย ๆ ท่านเลย ตอนนี้เราเองก็ใช่ว่าจะดีขึ้นคะ ที่หายไปเพราะยังทำใจไม่ได้เลย ดูเหมือนตัวเองจะเข้มแข็งนะคะ แต่จริงๆแล้วอ่อนแอสุดๆ พยายามอ่านคำแนะนำและกำลังใจที่ทุกท่านให้มาตลอด อ่านซ้ำไปซ้ำมา แต่ยอมรับนะคะว่า อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นมาและมีสติขึ้นมาบ้าง แต่พอเจอเหตุการณ์อะไรที่มากระทบอีกก็ล้มลงอีก จิตใจไม่เ้ข้มแข็งเอาเสียเลย ของเจ็บปวดเองจะเหมือนคุณรออะไรเลย พอรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง คุณสามีโทรมาบอกว่าเค้าไม่ค่อยสบาย จิตใจเราก็เป็นห่วงเค้าอีก ทั้ง ๆ ที่เค้าทำเราเจ็บซะขนาดนี้ ก็ยังตัดใจไม่ได้เลย ทุกวันที่ผ่านมาจะสวดมนต์และขอพรกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์เสมอ ให้ตัวเองมีจิตใจที่เข้มแข็ง และขอให้จิตมีความสุขได้จากตัวเอง เป็นกำลังใจให้ทุกคนเลยนะคะ และให้ตัวเองด้วย สู้ ๆ คะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 ต.ค. 2012, 08:24 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 22 ก.ค. 2012, 07:09
โพสต์: 142


 ข้อมูลส่วนตัว


ดีใจจังค่ะที่คุณเจ็บปวดเข้ามาในลานนี้ ดิชั้นว่าคุณยังรักสามีอยู่มาก ๆ ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ผู้หญิงเรารักใครแล้วก้รักเลย ไม่เปลี่ยนแปลง ขอถามเป็นข้อดังนี้นะคะ
1 คุณสามารถให้อภัยสามีในเรื่องที่เกิดขึ้นได้ไม๊
2 คุณมั่นใจหรือไม่ว่าเค้าจะไม่ไปทำเรื่องแย่ๆแบบนั้นอีก
3 สุดท้ายถ้าคุณยอมให้เค้ากลับเข้ามาในชีวิตคุณอีก คุณกับลูกจะมีความสุขมากขึ้นไม๊

ชีวิตเป็นของคุณค่ะ คุณต้องตัดสินใจเอง ไม่เช่นนั้นคุณก็จะเดินหน้า ถอยหลัง อยู่อย่างนี้ หาความสุขที่แท้จริงไมได้เลย ลองตอบคำถาม 3 ข้อนี้กับตัวเองดูนะคะ แล้วค่อยๆ คิด ตัดสินใจ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

ปล. ดิชั้นไม่อยู่เมืองไทยหลายวัน อาทิตย์ค่อยเจอกันนะคะ จะทำบุญเผื่อทุกคนในลานนี้นะคะ ขอให้ทุกคนมีความสุขสดชื่นนะคะ สู้ ๆๆ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 ต.ค. 2012, 11:25 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 มิ.ย. 2012, 15:53
โพสต์: 410


 ข้อมูลส่วนตัว


แม่ผู้อดทน เขียน:
ดีใจจังค่ะที่คุณเจ็บปวดเข้ามาในลานนี้ ดิชั้นว่าคุณยังรักสามีอยู่มาก ๆ ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ผู้หญิงเรารักใครแล้วก้รักเลย ไม่เปลี่ยนแปลง ขอถามเป็นข้อดังนี้นะคะ
1 คุณสามารถให้อภัยสามีในเรื่องที่เกิดขึ้นได้ไม๊
2 คุณมั่นใจหรือไม่ว่าเค้าจะไม่ไปทำเรื่องแย่ๆแบบนั้นอีก
3 สุดท้ายถ้าคุณยอมให้เค้ากลับเข้ามาในชีวิตคุณอีก คุณกับลูกจะมีความสุขมากขึ้นไม๊

ชีวิตเป็นของคุณค่ะ คุณต้องตัดสินใจเอง ไม่เช่นนั้นคุณก็จะเดินหน้า ถอยหลัง อยู่อย่างนี้ หาความสุขที่แท้จริงไมได้เลย ลองตอบคำถาม 3 ข้อนี้กับตัวเองดูนะคะ แล้วค่อยๆ คิด ตัดสินใจ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

ปล. ดิชั้นไม่อยู่เมืองไทยหลายวัน อาทิตย์ค่อยเจอกันนะคะ จะทำบุญเผื่อทุกคนในลานนี้นะคะ ขอให้ทุกคนมีความสุขสดชื่นนะคะ สู้ ๆๆ


ขอให้เดินทางด้วยความปลอดภัยนะเจ้าค่ะ คุณแม่ผู้อดทน :b27:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 ต.ค. 2012, 11:29 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 มิ.ย. 2012, 15:53
โพสต์: 410


 ข้อมูลส่วนตัว


เจ็บปวด เขียน:
ไม่ได้เข้ามาเสียนานเลย คิดถึงคุณอุ๋ย คุณแม่ผู้อดทน คุณต้องอดทน และอีกหลาย ๆ ท่านเลย ตอนนี้เราเองก็ใช่ว่าจะดีขึ้นคะ ที่หายไปเพราะยังทำใจไม่ได้เลย ดูเหมือนตัวเองจะเข้มแข็งนะคะ แต่จริงๆแล้วอ่อนแอสุดๆ พยายามอ่านคำแนะนำและกำลังใจที่ทุกท่านให้มาตลอด อ่านซ้ำไปซ้ำมา แต่ยอมรับนะคะว่า อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นมาและมีสติขึ้นมาบ้าง แต่พอเจอเหตุการณ์อะไรที่มากระทบอีกก็ล้มลงอีก จิตใจไม่เ้ข้มแข็งเอาเสียเลย ของเจ็บปวดเองจะเหมือนคุณรออะไรเลย พอรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง คุณสามีโทรมาบอกว่าเค้าไม่ค่อยสบาย จิตใจเราก็เป็นห่วงเค้าอีก ทั้ง ๆ ที่เค้าทำเราเจ็บซะขนาดนี้ ก็ยังตัดใจไม่ได้เลย ทุกวันที่ผ่านมาจะสวดมนต์และขอพรกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์เสมอ ให้ตัวเองมีจิตใจที่เข้มแข็ง และขอให้จิตมีความสุขได้จากตัวเอง เป็นกำลังใจให้ทุกคนเลยนะคะ และให้ตัวเองด้วย สู้ ๆ คะ



คุณเจ็บปวดสู้ๆๆนะค๊า เป็นกำลังใจให้ค่ะ คิดถึงมากเลยนะค๊า และเป็นห่วงด้วยคะ มีอะไรก็บอกและปรึกษาได้นะค๊า .. :b27:


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 291 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 15, 16, 17, 18, 19, 20  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 13 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร