บาป หรือ ไม่บาป คงต้องสอบถามผู้รู้ ทั้งหลาย

แต่จาก ประสพการณ์จริง ที่ มีญาติผู้ใหญ่สนิทชิดเชื้อ เมื่อกว่า 20 ปีก่อน เคยร่ำรวยจากอาชีพ
เลี้ยงปลา ครั้งละ นับแสน ๆ ตัว จาก บ่อปลา นับร้อย ๆ ไร่

แต่กว่า 4 ปี แล้ว ที่ เขา ต้อง นอนจมบนกองทุกข์ จาก สารพัด โรคร้าย และไม่อาจช่วยเหลือตัวเองได้
จนล้มด้วย โรคอัมพาติ
ก่อนอาการเจ็บป่วยโรคประหลาด มีเลือดไหลซึมที่ผิวหนังตลอดเวลา และ หนังได้หลุดร่อน
เป็นหย่อม ๆ ทั่วร่างกาย
ยังความเจ็บปวด ทุกข์ทรมาร ได้ตระเวณหาหมอทั้งใน และ ต่างประเทศ หมดเงินค่าหยูกยา
ไปนับ ล้าน ๆ บาท ตลอดระยะเวลา 4-5 ปี นอกจาก นี้ ลูกคนโต และ คนเล็กก็ล้มเจ็บป่วย ออดแอด ๆ
รักษาไม่หาย ด้วยโรคแปลกประหลาด ที่ผิวหนังผุพอง มีเลือดซิบ ๆ ไหลออกจาก รูขุมขน

เพราะความไม่รู้ จึงได้หลงกระทำบุญ และบาป

เพราะอวิชชา เป็นปัจจัย สังขารจึงมี

บาปส่วนบาป บุญส่วนบุญ ครับ
การกระทำหนึ่ง สร้างบาป ได้ การกระทำหนึ่ง สร้างบุญ ได้บุญ

ระดับความเข้มข้นของ บาป และ บุญ อยู่เจตนาที่กระทำด้วยใจ ในการกระทำ นั้นๆ
เช่น ฆ่า เพราะ อยากฆ่า หรือ โกรธ หรือ จำเป็นตามเหตุปัจจัย หรือ ผลังเผลอ หรือ ไม่รู้ว่าฆ่า
ให้ทาน เพราะ อยากช่วย หือ อยากละ หรือ อยากได้บุญ หรือ อยากได้หน้า หรือ ไม่รู้ว่าให้

ไม่เพียงแค่นั้น ยังขึ้นอยู่กับ เหตุ และ ผล ที่ตามมาจากการกระทำนั้นด้วย

มั่งครับ