คำอธิษฐานของเด็กสาว

เมื่อครั้งอดีตนานมาแล้ว...
มีเด็กสาวคนหนึ่งอายุอานามราว 13 ถึง 14 ปี มีนิสัยชอบสวดมนต์ไหวพระอยู่เป็นประจำ ทุก ๆ วันเธอจะสวดมนต์ไหว้พระเป็นเวลานาน หลังจากสวดมนต์จบแล้ว ก็จะก้มลงกราบหน้าองค์พระพุทธ พร้อมกับอธิษฐานทุก ๆ ครั้งว่า
‘ด้วยอานิสงส์ผลบุญนี้ ขอให้ข้าพเจ้าได้พบกับพระศรีอาริย์ในภายภาคหน้าด้วยเถิด’
คำอธิษฐานนี้ ได้ส่งผลให้เด็กสาวคนดังกล่าว ได้ประสบกับความสุข เมื่อตายลงก็ได้มีโอกาสเข้าถึงกระแสธรรมขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้ามากกว่าคนอื่น ๆ เนื่องจากมีจิตใจบริสุทธิ์ ไม่เคยกล่าวคำอธิษฐานถึงสิ่งที่สนองตอบต่อกิเลสดังเช่นคนอื่น ๆ ตรงกันข้ามกับเศรษฐีผู้มีอันจะกินอีกคนหนึ่ง ซึ่งสวดมนต์ไหว้พระขอพรทุก ๆ วัน ดังนี้ว่า...
‘ขอผลบุญทั้งหมดที่ข้าพเจ้ากระทำในชาตินี้ ส่งผลให้ข้าพเจ้าเป็นผู้มีทรัพย์สมบัติมาก มีเงินทองใช้ไม่หมดไปจนชั่วลูกชั่วหลาน’
เนื่องจากอานิสงส์ผลบุญที่เศรษฐีได้เคยทำเอาไว้ คำอธิษฐานนั้นก็ได้เป็นจริงสมความปรารถนาทุกประการ แต่ทว่า...ความร่ำรวยที่ได้มา เมื่อตายลงไปก็ไม่สามารถเอาอะไรติดตัวไปได้ มีเพียงผลบุญอันน้อยนิด เนื่องจากเป็นคำอธิษฐานที่เต็มไปด้วยการหวังในผลบุญเท่านั้นเอง
เรื่องเล่าดังกล่าว สอนให้มนุษย์ได้รู้ซึ้งถึงความหมายของการไหว้พระ ว่าการไหว้พระสวดมนต์ที่แท้จริงนั้นควรทำด้วยใจบริสุทธิ์ มีความศรัทธาต่อพระพุทธศาสนาอย่างแท้จริง ไม่ควรหวังในผลบุญ เพราะนั่นเป็นการทำบุญด้วยใจที่ไม่บริสุทธิ์ เมื่อตายลงและเกิดกายอยู่บนสวรรค์ รัศมีรอบกายจักสว่างไสวจนประมาณไม่ได้ หรือว่าอับแสงหมองหม่น ก็ล้วนแต่เกิดจากอานิสงส์ที่เกิดจากใจทั้งนั้น
ปัจจุบันมีมนุษย์สักกี่คนกัน ที่ก้มลงกราบพระพุทธ ด้วยใจเปี่ยมศรัทธาอย่างแท้จริง ไม่กล่าวคำอธิฐานใด ๆ ทุกท่านมองเห็นถึงความจริงได้หรือไม่ว่า
คำอธิฐานแบบใดกันแน่...ที่จะทำให้เรามีโอกาสหลุดพ้นและเข้าถึงธรรมอย่างแท้จริง...

สะพานธรรม...ผู้บันทึก