มีไม่นิพพาน
นิพพานต้องไม่มี

ถูก....นิพพานต้องไม่มี

ใครยังมีอยู่...ไม่ได้เข้า..นะเอ้อ

โลกุตรธรรมเก้า มรรค ๔ ผล ๔ นิพพาน ๑ พระพุทธองค์ตรัสไว้
ล้อเล่นหรือเปล่า

นิพพานที่กล่าวกัน ณ ที่นี้ หมายความถึงอย่างไรล่ะ ถ้าหมายถึง นิพพานที่ท่านสมมติเรียกขึ้นมาเพื่อให้เข้าใจบอกกล่าวสอนกัน ก้เป็นนิพพานที่มีอยู่ แต่ถ้าหมายความถึง นิพพานอันธรรมชาติภายในจิตใจที่บ่งบอกว่า คือนิพพานนั้น ก้เป็นนิพพานที่ไม่มี ไม่ใช่ไม่มีนิพพาน แต่ไม่มีอะไรจะมาสมมติบัญญัติ

เลข 0 มันก็แทนคำว่าไม่มี

เห็นด้วยจ้าาา เพราะ นิพพาน ไม่ใช่ภาษาพูด นิพพาน เป็นภาษาปฏิบัติ ถ้าเอาแต่พูดว่า นิพพาน เป็นอย่างนั้นอย่างนี้ ชาวบ้านเรียก ขี้โม้ขี้อวด เป็นพระเป็นเจ้าท่านปรับอาบัติปาราชิก ข้ออวดอุตริมนุษย์ธรรม

ปรมัตถสัจจะ คือสิ่งที่มีจริง 4 ประการ

คือ 1.จิต 2.เจตสิก 3.รูป 4.นิพพาน

จิต.......................มีจริง
เจตสิก(คือ เวทนา สัญญา สังขาร) ................มีจริง
รูป ......................มีจริง
นิพพาน ................มีจริง

แต่ถามว่า ธรรมทั้ง4 เหล่านี้ เป็นอัตตา หรือไม่ .......................ตอบว่า ไม่
ธรรมทั้ง4 เหล่านี้ เป็นอนัตตา ใช่ไหม .................................ตอบว่า ใช่

จิตและเจตสิก เกิดขึ้นพร้อมกัน ตั้งอยู่ และดับไปพร้อมกัน ด้วยปัจจัย24
อันได้แก่ อนันตรปัจจัย สหชาตปัจจัย กัมปัจจัย วิปากปัจจัย ....... เป็นต้น
รูป เกิดขึ้น ตั้งอยู่ เสื่อม และดับไป
เกิดขึ้นด้วยเหตุปัจจัย24 เช่นกัน คือต่างเป็นปัจจัยซึ่งกันและกัน ระหว่าง จิตเจตสิก และรูป

นิพพาน ไม่มีเกิด ไม่มีดับ ไม่ขึ้นกับเหตุปัจจัยใดๆ

คำว่า อนัตตา จึงไม่ควรแปลว่า เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย ไม่ใช่ตัว ไม่ใช่ตน ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคล

แต่ควรแปลว่า ไม่ใช่ตัว ไม่ใช่ตน ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคล ไม่มีใครเป็นเจ้าของ บังคับบัญชาไม่ได้

จะถูกต้องกว่า

เพราะไม่เกิด...จึงไม่มี
เพราะเกิด...จึงมี


สงบ ไม่มี
มี ไม่สงบ


เห็นพูดได้...แต่ไม่ได้เห็น
ได้เห็น...แต่พูดไม่ได้

มี...ไม่มี...กันใหญ่เลย

นรก..สวรรค์..พรหม...มีเกิด...(เลย...มีดับ)

นิพพาน..ไม่มีเกิด..(เลย..ไม่มีดับ)

ยิ่งทำ ยิ่งเป็น ยิ่งมี ยิ่งทุกข์

ยิ่งธรรม ยิ่งไม่เป็น ยิ่งไม่มี ยิ่งไม่ทุกข์

พูดเก่ง เขียนเก่ง สำนวนดี กิเลสไม่กลัวนะ จะบอกให้

พูดได้ เขียนได้ แต่เห็นไม่ได้
เห็นได้ แต่พูดไม่ได้ เขียนไม่ได้...

สิ่งสมมุติทั้งนั้นครับคุณmes
อย่าไปเชื่อมันครับ

รู้อย่างเดียวเท่านั้นครับ
อย่าเผลอครับ เผลอมีเขามีเราขึ้นมาเมื่อใด โดนครับ

นิพพานรวมทั้งมรรคญาณผลญาณขั้นนี้พระอริยะเจ้าเป็นวิสังขารอสังขตธาตุอสังขตธรรมเป็นปรมัตถ์ธรรมมีเจ้าของ
ไม่ใช่พระนิพพานที่เป็นธรรมมารมณ์ของพระโยคาวจรที่กำลังเข้าสู่โครตภูบุคคล นิพพานนั้นเป็นอนัตตาแน่นอนเป็นบัญญัติธรรมไม่ใช่ปรมัตถ์ธรรม พระโยคาวจรในขณะนั้นยังเป็นปุถุชน เหมารวมไม่ได้กับนิพพานของพระอริยะ

ขออนุญาติแนะนำครับ การกล่าวบัญญัติใด ควรจะกล่าวถึงที่มาของคำๆนั้นด้วย
เพราะบัญญัติบางคำเหมือนกัน แต่มันต่างกันในสภาวะหรือต่างกันในแง่ของปรมัตถ์

สภาวะธรรมที่เป็นปรมัตถ์บ้างอย่าง บางคนรู้ บางคนไม่รู้ แล้วก็มาเถียงกัน
ในลักษณะไปไหนมาสามวาสองศอก มันเสียเวลาเปล่าๆ

อย่างเช่นในความเห็นนี้ก็เช่นกันครับในเรื่องของ"อนัตตา"
เจ้าของความเห็นจำเป็นต้องกล่าว เน้นด้วยว่าที่มาที่ไปของคำๆนี้มาจากไหน
เพราะสภาวะปรมัตถ์ กล่าวมาเป็นสมมุติบัญญัติบางทีคนอื่นไม่เข้าใจ จะเกิดสับสนครับ

สรุปก็คือ "อนัตตา" ที่เป็นไตรลักษณ์หรือไม่ต้องบอกเน้นด้วย
คุณสมบัติที่เป็น"อนัตตา"ในปรมัตถ์ มันเกิดได้ในสองสภาวะ
คือสภาวะไตรลักษณ์ที่เป็น"สังขตธรรม" กับสภาวะที่ไม่ใช่ไตรลักษณ์
เรียกว่า "อสังขตธรรม"ครับ