วันนี้ก็เป็นอีกวันค่ะ ที่ตื่นมาพร้อมกับความรู้สึกว่า ไม่มีคนคนนั้นในชีวิตเราเหมือนเมื่อก่อน
แต่เนื่องจากเมื่อคืน สวดมนต์ นั่งสมาธิก่อนนอน ก็สงบไปได้บ้าง
ตื่นมาตอนเช้าพอรู้ตัวว่าเผลอไปคิดถึงเค้าอีก ก็รู้ทัน เลยไม่หนักหนาค่ะ

ถึงจะไม่ได้เสียใจหนักหนาเหมือนช่วงแรกก็จริง แต่ทั้งหมดทั้งปวงก็ต้องใช้ความพยายามอย่างมากค่ะ
ไม่ใช่ว่าตื่นมาแล้วสดชื่น สบายใจ ได้ทุกวัน ทุกครั้งที่กำลังนึกถึงก็จะพยายามรู้ตัว กำหนดลมหายใจตลอด มันก็ไม่ได้หายทันที แค่ไม่ได้ไปคิดต่อให้มันมากขึ้นเท่านั้นเอง

ก็เลยลองมานั่งนึก ๆ ดูค่ะ ศาสนาพุทธสอนว่า ใครทำอย่างไร ย่อมได้รับผลกรรมอย่างนั้น
ที่ผ่านมา ถึงหนูจะไม่ได้เป็นคนดีพร้อม ข้อเสียหนูก็เยอะ แต่โดยรวมหนูเป็นเด็กดีของคุณพ่อคุณพ่อ ไม่เคยทำตัวเสียใจให้ท่านต้องหนักใจ รักษาศีล 5 บ้างนาน ๆ ครั้ง ทำบญทำทานสม่ำเสมอเมื่อมีโอกาส ไม่เคยผิดศีลข้อ 3 และ ไม่เคยไปให้ความหวังใครลม ๆ แล้ง ๆ เลย แต่ทำไมพอหนูมีแฟนทีไร ไม่เคยคบกันยืด ล่าสุด แฟนแอบไปหาแฟนเก่าเพราะเหตุผลว่าอยู่ไกลกับหนูเกินไป ทั้ง ๆ ที่หนูก็ไม่ใช่คนเจ้าชู้ หนูไม่เคยชายตาแล หรือแม้แต่จะแอบไปคุยกับผู้ชายคนอื่นลับหลังแฟนเลย แต่ทำไมหนูถึงต้องโดนทิ้ง โดนทำให้เสียใจคะ ทั้ง ๆ ที่หนูไม่เคยทำ และไม่เคยมีเจตนาทำให้ใครเสียใจเลย

ถ้าหนูพอทำความเข้าใจได้ว่า เรื่องโดนทิ้ง มันเป็นเรื่องเหนือวิสัยที่เราจะควบคุมได้
แต่หนูสงสัยว่า ทำไมบางคน โดยเฉพาะคนที่เจ้าชู้ หรือมีแฟนหลายคน คบเล่นไม่จริงจังกับใคร เวลาเลิกกับแฟน เค้าก็ไม่ต้องมานั่งเป็นทุกข์ หรือเสียใจมากมาย เลิกกับคนนี้ก็ลั๊นลาไปคบคนใหม่เรื่อย ๆ
แล้วการที่หนูรักใครนักจริง รักเดียวใจเดียว คิดจะมีคนรักแค่คนเดียวไปจนแก่เฒ่า มันเป็นความผิดหรอคะ หนูถึงต้องเสียใจมาก เพราะความคิดแบบนี้... หนูไม่ได้ตัดพ้อพระพุทธศาสนา หนูแค่สงสัยจริง ๆ ค่ะ

และขอเรียนถามอีกเรื่องค่ะ คือบางวันหนูก็เหมือนทำใจได้ค่ะ คือรู้สึกได้ว่า เค้าไม่ใช่ของเรา ทุกอย่างมีการเปลี่ยนแปลงเป็นธรรมชาติ บางวันหนูคิดได้ถึงขนาดนึกถึงแล้วสามารถยิ้มได้เลย สบายใจมาก แต่พอวันรุ่งขึ้น หนูก็ไม่สมารถคิดเหมือนเดิมได้อีก มีวิธีใดบ้างคะ ที่จะทำให้หนูคิดได้แล้วคิดได้เลยน่ะค่ะ หรือว่าเพราะทุกสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลง หนูถึงคิดได้บ้าง คิดไมได้บ้างอยู่อย่างนี้คะ

ขอบพระคุณทุกคนล่วงหน้าค่ะ ที่กรุณามาให้คำแนะนำกับหนูค่ะ

เคยอ่านเจอแนวแบบนี้มาเหมือนกันนะค่ะ มันเป็นกรรมค่ะ เราอาจจะว่าในชีวิตนี้เราไม่เคยทำใครผิดหวัง ไม่เคยทำผิดศีลข้อ 3 แต่ในอดีตกาลเราไม่สามารถรู้ได้ค่ะ ว่าเราไปทำอะไรกับใครไว้บ้าง เราก็เป็นเหมือนกัน คบใครเราก็คบจริงๆจังๆ แต่ก็ไม่รอดทุกที เพราะเค้าไปมีคนอื่นทุกครั้ง เราก็คิดว่าสงสัยมันเป็นกรรมขอ
งเราที่ในอดีตเราอาจไปทำเค้าไว้ แต่บางทีคิดว่าเลิกกันตอนนี้ดีกว่าแต่งงานมีลูกไปแล้วค่อยเลิกมันก็ทำใจขึ้นมาได้นะค่ะ

ทุกๆวันเราก็พยายามสร้างความดี หันมาดูแลคุณพ่อ คุณแม่ กลางคืนก็ไหว้พระ สวดมนต์ นั่งสมาธิ ก็ทำให้จิตใจไม่ค่อยฟุ้งซ่านค่ะ เราก็หมั้นทำความดีไปเรื่อยๆ รักษาศีล5 ทำวันนี้ให้ดี เดี๋ยวอนาคตก็จะดีเองค่ะ

อาจจะไม่หายเป็นปกติในคราวแรก ทุกสิ่งทุกอย่างต้องอาศัยเวลาค่ะ...

สงสัยเหมือกันทำมั้ยคนที่รู้สึกผิดหวังถึงมีแต่ผู้หญิง
พฤติกรรมแบบเดียวกันทำมัยผู้หญิงถึงผืดมากกว่า

ในสถานการณ์ที่ หากมีคนร้ายมาวางเพลิงเผากระท่อม(สมมติ)น้อยเล็กๆ
แสนสวยของเรา ความทุกข์ก็เหมือนกับไฟ กระท่อมฟางแห้งถ้าติดไฟแล้ว
ไม่ช้าไม่นานก็ต้องมอดไหม้เหลือแต่ขี้เถ่า

คนที่ถูกทิ้งถูกทำร้าย ก็เหมือนเจ้าของกระท่อมเจ้าของฟาร์ม เวลาที่คนเรา
มีปัญหาทุกข์ใจ ทรมานใจ ถ้าหลวงพี่ถามหนูว่า หนูจะทำอย่างไรหากมีคนร้าย
มาวางเพลิงกระท่อมของหนู ระหว่างดับเพลิงทันที หรือว่าวิ่งไปจับคนร้าย!

หลวงพี่ถามคำถามนี้มากับหลายคนหลายราย ร้อยทั้งร้องตอบเป็นเสียงเดียวกัน
เช่นเดียวกับในใจหนูว่า ดับไฟก่อนดับเพลิงก่อน (หรือเปล่า?)

ทุกคนเรียกว่าส่วนใหญ่ก็ว่าได้ ตอบว่าต้องดับไฟก่อน แต่ส่วนใหญ่เหมือนกัน
มักทำสวนทางในเชิงปฏิบัติ ทุกคนรู้ว่าทุกข์เกิดขึ้นแล้ว ทุกคนรู้ว่าไฟติดฟาง
ไม่ช้าไม่นานก็ต้องไหม้หมดจนไม่มีอะไรเหลือแต่แปลกดีนะ แปลกจริงๆ

มีหลายคนเหมือนกันมักทำแบบนี้ ไม่รีบหยิบน้ำ หยิบถังตักน้ำ หรือไม่รีบหยิบข้าว
ของจำเป็นที่สำคัญออกมา ส่วนใหญ่ทำอย่างไรรู้ไหม วิ่ง วิ่ง และวิ่ง วิ่งติดตาม
คนร้ายไปติดๆ โดยละทิ้งไฟที่กำลังไหม้ หรือทุกข์ที่กำลังเผาใจอยู่ วิ่งไปเรียก
"พี่ๆ พี่จ๋า หนูมีน้ำอยู่นิดเดียวพี่มาวางเพลิงบ้านหนู ป่านนี้ไฟรามใหญ่แล้วทำไม
พี่ถึงทำกับหนูอย่างนี้" เปรียบเหมือนประโยคนี้ "ไม่เคยผิดศีลข้อ 3"

หรือ "พี่ๆ พี่จ๋าหยุดก่อน หนูเคยเห็นพี่แว๊บๆ คล้ายๆ จะรู้จักแต่จำไม่ได้ หนูจริงจัง
หนูอยากคุยกะพี่จริงๆ" เปรียบเหมือนประโยค "ไม่เคยไปให้ความหวังใครลม ๆ แล้ง ๆ เลย
แต่ทำไมพอหนูมีแฟนทีไร ไม่เคยคบกันยืด"

หรือ "พี่ใช่ไม้ขีดหรือไฟแช็ค เผาเร็วขนาดนี้เป็นน้ำมันหรือเปล่า" เปรียบเหมือน
ประโยค(สมมตินะครับ) "ทั้ง ๆ ที่หนูก็ไม่ใช่คนเจ้าชู้ หนูไม่เคยชายตาแล
หรือแม้แต่จะแอบไปคุยกับผู้ชายคนอื่นลับหลังแฟนเลย"

หรือ...สมมติอีกเช่นกัน "พี่จ่า หนูถามจริงๆ หนูไปเคยทำ ไปเคยเผาบ้านเผา
กระท่อมพี่ตอนไหน หนูไม่เคยมีเจตนา หนูไม่่รู้ แล้วทำไมพี่ต้อง วิ่งไม่หยุด
หนูยิ่งวิ่ง พี่ยิ่งหนี หยุดก่อนสิค่ะ คุยกันให้รู้เรื่องก่อนได้ไหม" เปรียบเหมือน
ประโยค "แต่ทำไมหนูถึงต้องโดนทิ้ง โดนทำให้เสียใจคะ ทั้ง ๆ ที่หนูไม่เคยทำ
และไม่เคยมีเจตนาทำให้ใครเสียใจเลย"

เชิญนะหลวงพี่ไม่ห้าม ตามสบาย หนูจะวิ่งไปขอวิงวอนให้คนร้าย กลับมาคืนดี
หรือจะขอให้กับมาคบกันใหม่ คืนมาเหมือนเดิมอะไรอย่างไรก็ได้

คาบเวลา คาบความคิดของคนเรา นาทีหนึ่งที่ยิ่งใหญ่ หากเอาจิตเอาใจมาจดจ่อ
อยู่กับพระธรรมคำสั่งสอน สาระประโยชน์ที่ทำให้เราเพิกทุกข์ พ้นทุกข์ดับทุกข์
ให้หนึ่งนาที หยุดคิดหยุดฟุ้งซ่านหยุดสงสัย ปิดอบายปิดความทุกข์ไปได้เจ็ดชาติ
(จากอีก กว่าอสงไขยที่นับไม่ได้ที่้ต้องเกิดตายอีก 55) ขอหนึ่งนาที ที่จิตใจเรา
สงบปกติสุข จากความวิตกตรึก ถึงบุคคลที่มีผลต่อความสงบจิตสงบใจของเรา
เฉลยเลย สังเกตุไหม คนรักก็ดี คนเกลียดก็ดี ทำให้ทุกข์ ทำให้ใจเหมือนตาชั่ง
แบกน้ำหนักให้ค่าอยู่อย่างนั้น ชั่งรักชั่งหลงอยู่อย่างนั้น!

ถ้าหนึ่งนาทีที่ยิ่งใหญ่ จดจ่อกับการระลึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นที่พึ่ง
เป็นสรณะ หนึ่งนาทีที่วิเศษนั้นก็จะ กำจัดมังกร(อารมณ์ปั้นแต่งหลอกลวง) ที่ดิ้น
ที่ดันให้สงสัย อยากรู้อยากหา เหมือนเรื่องราวที่เปรียบเทียบให้ฟัง หนูจะได้อะไร
นอกจากเหลือแต่ตัวเปล่า ไร้ที่ซุกหัวนอน ขาดที่กันลมกันฝนกันแดด

ถ้าไม่รีบกำจัดทุกข์ กำจัดไฟซะ เชิญนะไม่ห้าม ตามสบาย เอาเลยอยากให้สงสาร
วัฏฏ์มันยืดยาวออกไป ระหกระเหินหาที่สุดเบื้องต้นเบื้องปลายไม่ได้ วนเวียนได้รับ
สุขบ้าง ทุกข์บ้างอยู่อย่างนี้ สงสัยถึงรู้ไปก็ยังไม่ดับ ทุกข์ ดับโศกดับหลงได้สนิท
จะมีประโยชน์อะไร ที่ทำๆ ไปรู้สึกนึกคิดไป แท้จริงแล้ว ก็มังกรอีกตัวที่ บงการ
บัญชา ควบคุม จิตใจที่อ่อนแอของเราอยู่เบื้องหลัง!

คาบเวลา คาบอารมณ์ คาบความนึกคิด ถ้าหนูใช้ให้เกิดประโยชน์ อย่างที่ว่าหนูรู้สึก
ตัวว่าหลงไปคิด สาธุขออนุโมทนา แต่บอกได้เลยช่วงนี้ไม่ใช่ช่วงที่จะ เข้าใจทุก
สิ่งทุกอย่างได้ในทันที เคยบอกแล้วว่า ต้องอาศัยประสบการณ์ อาศัยการตกผลึก
ทางความคิดทางอารมณ์ แล้วความจริงทุกอย่างก็จะปรากฏแก่หนูนะ ^^

เพียงแต่ต้องมีศีลเป็นบาทของสมาธิ มีสมาธิเป็นบาทฐานของปัญญา เมื่อจิตตั้งมั่น
คู่ควรแก่การงาน อ่อนโยนควรแก่การงานในการพิจารณาสิ่งๆ ต่างๆ ได้ดียิ่งขึ้นไม่ถูก
มังกรตัวพ่อ มังกรตัวแม่ ทำใจเสีย หลอกลวงปู้ยี้ปู้ย่ำเรา ความรู้ในสิ่งต่างๆ เป็นเพียง
ผลพลอยได้เท่านั่นเองจ๊ะ ความสุขความสงบต่างหาก เป็นผลเป็นอานิสสงค์ที่ยิ่งใหญ่
กว่าอย่างแ้ท้จริง และเริ่มต้นจาก หนึ่งนาทีเล็กๆ ที่สำคัญ เื่มื่อเราทำให้มันสำคัญ!!!

ตื่นๆ หลวงพี่สื่อสารกะเราคิดว่า ได้ช่วยขจัดอะไรๆ ไปบ้างไม่มากก็น้อย เดียวจะเข้าช่วง
อบรมพระบวชใหม่แล้ว อาจไม่ค่อยมีเวลา ก็ขอให้ตั้งมั่นอยู่ในศีลสมาธิปัญญาต่อไป
ทำดี คิดดี พูดดีเข้าไว้ จนค่อยๆ เข้าใจเรื่องทุกข์และดับทุกข์ ต้องทำนะ มัวแต่คิดไม่
ได้ลงมือทำ ไม่มีสติไม่ได้ คาบเวลานาทีที่ยิ่งใหญ่ ที่สงบที่สุขยิ่งมาก จะเป็นประโยชน์
กว่าคาบเวลานาทีที่มีแต่เรื่องราวของตัวเราเอง จมอยู่กับเรื่องตัวเอง

มังกรตัวพ่อ ตัวแม่ไม่ตายนะถ้าไม่มีสติ ไม่รู้ไม่เห็น มันก็สร้างคาบสร้างเวลาสร้างอารมณ์
ให้เรา นึกๆ คิดๆ พอมันฟุ้งแล้วมันก็ปรุงไปเรื่อย ไม่มีใครช่วยได้นะ ต้องช่วยตัวเอง
ดึงตัวเอง เตือนตัวเอง ฝึกไปนะ สติมีสติมากๆ เอาใจช่วยขอเจริญพร

ขอบคุณนะคะ อาจจะเป็นเพราะกรรมเก่า หรือกรรมปัจจุบัน ก็ยากจะเดาค่ะ
การคิดว่าเป็นผลมาจากกรรมเก่า ทำให้เราสบายใจขึ้นค่ะ ว่าตอนนี้กำลังชดใช้กรรมเก่าอยู่
ขอบคุณมากนะคะ

จริงด้วยค่ะว่าเลิกกันตอนนี้ ดีกว่าแต่งงานไปมีลูกแล้วมาเลิก

ทุกวันนี้หมั่นสร้างความดี รักษาศีล อะไรดีดีต้องเกิดขึ้นบ้าง จริงมั๊ยคะ

อาจเป็นเพราะผู้หญิง ใจอ่อนกว่า และด้วยประเพณีทำให้ผู้หญิงไม่ได้คิดว่าจะมีคนรักหลายคนมั้งคะ
พอมีคนรักคนนึง ส่วนมากก็คิดจริงจังกะเค้าถึงขั้นแต่งงานแต่งการ
เพราะตั้งความหวังไว้เยอะกว่า พอผิดหวังก็ผิดหวังเยอะกว่า น่ะค่ะ
แต่การที่เราเสียใจมาก ก็ใช่ว่าเราจะหายดีไม่ได้นะคะ (ตอนนี้ก็ยังทำไมได้เลยค่ะ แต่พยายามให้กำลังใจตัวเองไว้อย่างงี้ตลอด)

วันนึงต้องทำได้แน่นอนค่ะ

มัวแต่แสวงหาความสุขที่เป็นอามิสสิ่งของ ก็ย่อมได้รับบ้าง ไม่ได้รับบ้าง ตามสภาพของอามิสนั้นแหละ สุขที่ไม่เจือด้วยอามิสฝึกทำให้ได้ก่อนสิ แล้วจะตื่นเต้นกว่านี้ ไม่ท้อแท้ เหนือยหน่ายเหมือนที่ผ่านมา

ถูกต้องนะคร๊าบบบบ เรารักใคร คบใคร ก็วาดฝันถึงอนาคตทั้งน้านนน เราก็ซะคิดว่าเหมือนฟ้าทดสอบเราว่าคนๆนี้สมควรจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยหรือเปล่า จิดใจเขามั่นคงพอมั้ย ถ้าไม่มั่นคงพอก็ถือซะว่าไม่ใช่คู่เรา เราก๋ไม่อยากเริ่มต้นอะไรใหม่ๆหลายๆรอบเหมือนกัน(อายุยิ่งมากขึ้นๆทุกวัน) แต่ถ้าไม่ใช่รั้งไปก็เปล่าประโยชน์

ถ้าอย่างนั้น ขอคำแนะนำหน่อยนะคะ ขั้นต้นในการเริ่มฝึกก็ได้ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ

คุณใบเฟิร์นเป็นยังไงมั่งแล้วคะ ดีขึ้นรึยัง
วันนี้เราคิดถึงเค้าทั้งวันเลยค่ะ แต่ก็ไม่ได้ห้ามความคิด ปล่อยมันคิดไป อยากรู้ว่าจะได้นานมั๊ย
ก็มีคิดบ้างไม่คิดบ้าง เกือบทั้งวันเลยค่ะ เซ็งจัง คิดแล้วก็เศร้า

ก็ต้องตั้งใจเชื่อมั่นที่จะปฏิบัติเพื่อถวายพุทธบูชา เพียรตั้งสมาธิให้มั่นคงตลอดเวลา เริ่มแรกอาจจะทำได้ไม่นาน แต่เวลานอกนี้ควรใช้สติระลึกเสมอๆ เมื่อทุกอย่างเป็นที่สัปปายะสะดวกแก่การปฏิบัติ ก็ตั้งใจเพียรทำต่อไปอีก จะทำอะไรอยู่ที่ไหน อย่าลืมใช้สติเพียรระมัดระวัง เพื่อไม่ให้จิตใจถอนความเพียรตั้งใจที่จะปฏิบัติ

ดีขึ้นเยอะแล้วค่ะ ของเฟิร์นผ่านมาจะ2เดือนแล้ว อาจจะมีคิดถึงอยู่นิดหน่อย... ของเฟิร์นนี่ดีหน่อยคือเลิกกันแล้วก๋ไม่ได้เจอไม่ได้คุยกันเลย มันก็เลยทำใจได้เร็วค่ะ แต่กว่าจะผ่านมาได้ก็เสียน้ำตาเป็นปิ๊บเลยอ่ะค่ะ

สู้ๆนะค่ะ คุณ Fa_Bluesky ถ้าคิดถึงก็ปล่อยให้คิดถึงไป แต่อย่าไปคิดต่อยอดอย่างนู้น อย่างนี้...เดี๋ยวเวลาก็จะทำให้ความคิดถึงน้อยลงค่ะ

ต้องนิ่งให้ได้นะครับ ผมเองก็ยอมรับว่ามันทำยากมาก แต่พอเข้าใจอะไรแล้วจะสบายใจขึ้นเยอะครับ เอาใจช่วยครับ

ขอบคุณมากค่ะ ตอนนี้ทำได้บ้างไม่ได้บ้างค่ะ ที่ทำไม่ได้ คงเพราะยังไม่ตัดเค้าให้ขาด ยังมีติดต่อกันบ้าง ถามไถ่โน่นนี่ ซึ่งเราเป็นฝ่ายติดต่อไปอ่ะค่ะ ทั้งที่ยังไงมันก็ไม่มีทางเหมือนเดิม แต่ก็ไม่ตัดให้ขาดซักที
อยากตัดให้ขาดเหมือนกัน แต่ก็กลัวเค้าจะหายจากชีวิตไปเลย
ก็เลยครึ่ง ๆ กลาง ๆ อยู่อย่างเงี๊ยะอ่ะค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ สำหรับกำลังใจ