สวัดดีทุกๆ ท่าน คือผม เสียใจมาก จากรักครั้งก่อน มันทำให้ผมจำความเจ็บปวดมาจนถึงทุกวันนี้ ผ่านมาแล้ว 4 ปี ผมก็ยังไม่เคยลืมเลย แต่ที่ซ้ำร้ายนั้นคือ ผมปิดตัวเองมาตลอด 4 ปี ไม่กล้าเปิดใจรักใครใหม่ มันทำให้ตอนนี้ ผมเมื่อมีชีวิตอยู่ไปวันๆ ผมพยายามปรับปรุงตัวใหม่จนทำได้ดีขึ้นมามาก อะไรที่เป็นข้อเสียของผมในอดีต ตอนนี้มันแทบจะไม่มีเหลือเลย แต่แล้วสิ่งที่ไม่หน้าปรากฏมาในความคิดของผมในทุกวันนี้ก็คือ "เหงา" ครับ มันทำให้ผมรู้สึกว่าจะดีไปทำไมและจะพัฒนาไปเพื่อใคร สุดท่ายเราก็แค่ตัวคนเดียว นับจากนี้ไม่มีเขาอีกแล้ว ถึงจะดีให้ตายเขาก็ไม่มีวันรู้เรื่องหรอก และผมก็เริ่มหมดกำลังใจ รู้สึกท้อขึ้นมาทันที จนตอนนี้เริ่มสับสนกับชีวิตตัวเองไปหมดแล้ว ได้โปรดทุกๆ ท่าน ช้วยชี้แนะผมทีครับ ขอบคุณครับ

เพราะยังคาดหวังว่าเขาจะกลับมานะเองเลยไม่ยอมตัดใจ


ทำใจได้แล้วนะคะ เขาไม่กลับมาแล้ว คิดว่าเขาตายจากไปเถอะ ไม่จากกันวันนี้ก็จากกันวันหน้า ได้เขามาแล้วเขาไม่จากไปหรอ วันหนึ่งไม่เราก็เขาก็จากไปอยู่ดี

ใช้ชีวิตต่อไปให้มีความสุข
ลืมมันไปเถอะครับ
ถือว่าเป็นบทเรียน
ตามหาคนที่ใช่ต่อไปสู้ๆ

เกิดมาทำไม
viewtopic.php?f=6&t=35883

ทุกข์ทำไม
viewtopic.php?f=6&t=35882

สวัสดีนะคะน้อง
พี่ก็เป็นคนหนึ่งที่มีทุกข์เพราะความรัก
ทุกข์มาก พี่คิดว่ามันคงมากมายกว่าน้องหลายเท่านัก
เข้ามาโพสเรื่องราวไว้ลองไปอ่านดูนะคะ
มีพี่ๆหลายคนในที่นี้เข้าไปให้คำแนะนำว่า
ให้ทำใจ เคยคิดว่าทำไม่ได้ ยังไงยังไงฉันก็ทำไม่ได้
ฉันรักเขามาก ผูกพันกับเขามาก จะให้ฉันทำใจได้ยังไงกัน
ร้องไห้ทุกวัน ร้องแล้วร้องอีก ร้องจนตาบวมอักเสบ
ร่างกาย หน้าตาดูไม่ได้เลย แต่น้องคะ เวลา เป็นยาที่
วิเศษจริง ๆ ให้เราเหงาแค่ไหน สักวันเราจะดีขึ้นแน่นอน
เรื่องร้าย จะผ่านพ้นไปได้จริงๆ ตอนนี้แม้ตัวพี่จะยังมีบาดแผลในใจ
มีร่องรอยของความเจ็บช้ำที่ใจอย่างรุนแรง แต่มันก็เริ่มดีขึ้น
ดีขึ้นมาอย่างน่าประหลาดใจ ที่ไม่คิดว่ามันจะเป็นได้
ไม่คิดว่าจะทำใจได้ ไม่คิดว่าจะลืมเขาได้
แต่มันจะค่อยๆดีขึ้นเองคะ ลองฟังเพลง ว่างเปล่า
ของคุณพิทักษ์ดูนะคะ ฟังแล้วคิดตาม จะช่วยให้ดีขึ้นจริงๆ
พี่ลองมาแล้ว น้องก็ลองดูนะคะ เอาใจช่วยนะ

ว่างเปล่า
สายลมผ่าน พัดพาหัวใจเหน็บหนาว วันที่เศร้า เหงาเพราะไม่มีเธอ
ผ่านมานาน ก็อยู่อย่างนี้เสมอ ไม่เคยได้เจอ สิ่งที่หวังค้างคาในใจ

ร้องเพลงรอ เรื่อยไปไม่มีจุดหมาย ในหัวใจ เธอไม่เคยมีฉัน
โง่จริงหนอ ที่รอความหวังอย่างนั้น ทั้งคืนและวัน ได้เจอแค่ความว่างเปล่า

*ทนไม่ไหวหัวใจช้ำเกินเยี่ยวยา ต้องรักษา ให้หายคลายความอับเฉา
บอกตัวเอง เข็มแข็งเอาไว้ตัวเรา หยุดความเศร้า แล้วเดินจากไปซะที

**ฉันไม่อยาก เหงาไปจนตายอย่างนี้ พอซะที พอ แล้วความงมงาย
ต่อไปนี้ ฉันจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ แม้ยังเสียดาย คนใจร้าย ขอไปดีกว่า

เมื่อไม่มีใจ ก็ไปซะเลยดีกว่า คิดมากทำไม จบไปซะเลยดีกว่า

คุณตะเกียงแก้วเขียน




ชอบประโยคนี้ของคุณตะเกียงแก้วค่ะ


ทำไมคุณเอาอนาคตกับชีวิตของคุณ ไปอยู่กับอดีตล่ะค่ะ
มองไปข้างหน้าสิค่ะ
คนเรา90%มีอดีตที่เคยผิดหวังทั้งนั้นค่ะ
อย่าปิดตัวเองเลยค่ะ

โลกใบนี้มีทั้งสุขและทั้งทุกข์ค่ะ อะไรที่ทำให้เราทุกข์
เราก็อย่าเอามาใส่สมองไว้ให้นาน ปล่อยๆไปบ้างค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ birdthai

ประเด็นน่าจะอยู่ที่คุณปิดใจและไม่ยอมเปิดใจให้ใครสักคนเข้ามาในหัวใจคุณ ดังนั้นแน่นอน
"ความเหงา" ต้องมาเยี่ยมเยือนคุณเป็นธรรมดานะ
คุณเคยถามตัวเองไหมทำไมคุณถึงปิดตัวเองและยังฝังใจอยู่กับเรื่องเก่าๆ........
เพราะคุณ "กลัว" ใช่ไหม กลัวการเริ่มต้นและจบลงด้วยการซ้ำรอยเดิม....
ดังนั้นการที่คุณได้พยายามปรับปรุงและพัฒนาตัวเองจากบทเรียนที่ผ่านมาก็ไม่ได้เกิดประโยชน์
อะไรกับตัวคุณเองเลย...แสดงว่าคุณยังไม่เข้าใจความเป็นไปของชีวิต..
...ชีวิตต้องดำเนินต่อไป...ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต เราต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับ
ความสุขหรือความทุกข์นั้นให้ได้อย่างเป็นปกติ...
จงอย่ากลัวความเปลี่ยนแปลง....และอย่ากลัวความทุกข์...ยิ่งคุณเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันมากเท่าไหร่
จิตใจคุณจะยิ่งแข็งแกร่งมากเท่านั้น...

ธรรมย่อมรักษาผู้ปฏิบัติธรรม

คุณเป็นคนจมอยู่กับอดีต และเป็นทาสของความคิดปรุงแต่งเลยทำให้จิตใจของคุณเศร้าหมองเป็นเวลาเนิ่นนาน แทนที่จะเอาใจไว้ที่ตนเอง แต่กลับเอาใจไปไว้ที่เขา ทำให้คุณลืมตัวคุณเอง ลืมคุณค่าตัวเอง คุณควรจะเรียกคุณค่าความดีของตัวคุณออกมา โดยการปฏิบัติธรรม เพื่อความดับไปแห่งความทุกข์ และเพื่อความสุขที่เป็นอมตะ

ขอขอบคุณ พี่ๆ ทุกคนครับ ที่ช้วยชี้แนะ ยิ่งพี่ที่บอกว่า ผม กลัว จึงปิดใจนั้น พูดตรงมากครับ ใช้แล้วครับผมยังกลัวอยู่

สวัสดีครับน้องเบิร์ด
ขอเข้ามาเป็นกำลังใจให้ค่ะ น้องเคยได้ยินคำว่า"อกหักดีกว่ารักไม่เป็น"ไหม
ในเมื่อเรามีประสบการณ์แล้วถือเป็นการได้เปรียบคนอื่นที่เขายังไม่เคยอกหักนะจริงไหม
ความรักครั้งต่อไปก็รื่นได้แล้วหละเพราะเราจะไม่ทำให้มันล่มอีกจริงป่ะ