อ่านความทุกข์ของลูกผู้หญิง ช่างน่าสงสารเหลือเกิน และเหตุฉะไหนผู้หญิงด้วยกันถึงสร้างความทุกข์ให้กัน ไม่คิดสงสารหัวอกเดียวกันบ้างหรือไร คนที่มาคนแรก หรืออาจจะไม่ใช่คนแรก ถูกแย่งไปก็เกิดทุกข์ ไปแย่งเขามาก็เกิดทุกข์ ก็แล้วทำไมผู้หญิงแม่หญิงทั้งหลายไม่ตั้งสมาคมไปเลย สมาคมไม่เอาเมียน้อย หรือสมาคมสังสอนเมียน้อย แล้วก็ทำไมผู้หญิงทีเป็นน้อย หมายถึงมาทีหลังหรืออาจมาก่อนแต่พลาดไปเลยตกที่นั้งลำบากเป็นที่สองไป ตั้งสมาคมสั่งสอนเมียหลวงควรทำตัวเช่นไร สรุปสองสมาคมนี้นะ (ปลดผู้ชายทั้งหมด)

น้องสาวก็ถูกสามีนอกใจ พยายามประคับประคองแต่ไม่รู้จะเป็นเช่นไรต่อไป หัวเดียวกระเทียมลีบ พี่สาวก็อยู่ไกลเหลือเกิน จะให้น้องซบอกร้องให้ก็เป็นไปไม่ได้ เพราะพี่นั้นอยู่ไกลข้ามขอบฟ้า ได้แค่โทรหาแต่ก็ไม่สามารถเห็นรอยยักบนใบหน้าอันเป็นทุกข์ของน้องสาวได้ ลำพังเดียวดายต่างบ้านต่างถิ่น เป็นแม่บ้านการศึกษาก็น้อยนิดงานการก็ไม่มีทำอาศัยช่วยแม่สามีทำนา หวังพึ่งสามีอันเป็นทีรักส่งเสียเลี้ยงดูลูกสองคน หวังให้ลูกอบอุ่นในออมอกของแม่ซึ่งไม่อยากหางไกลลูกเพราะพ่อนั้นต้องทำงานไกล ใน กทม. แต่แล้วสิ่งทีไม่คาดหวังก็เกิดขึ้นเมื่อ ผู้ชายนั้นเกิดไปชอบพอหญิงใหม่เข้าให้ จบกันยังไม่จบ****อยากขอร้องผู้หญิงทั้งหลายแทนน้องสาวอย่าทำเช่นนั้นเลย คนที่มีลูกแล้วมันลำบาก หากเพื่อนหญิงทั้งหลายเห็นใจน้องสาวช่วยโทรให้กำลังใจและเป็นแรงใจให้กับน้องข้าพเจ้าด้วยเถิด เธอเล่นคอมไม่เป็น 0876947971 ชือ ลำใย หรือ อุมาพร อายุ 33 ปี ลูก 2

สวัสดีค่ะคุณ จขกท.

จริงค่ะ และผู้หญิงส่วนที่เหลือที่ไม่ทุกข์ ก็อาจจะโดนนอกใจเหมือนกัน แต่เธอเหล่านั้นฉลาดที่ไม่รักจนหลงโง่ หลงยึดติดบ่วงทุกข์
เป็นกำลังใจให้ทั้งน้องสาวของ จขกท. และตัวคุณ จขกท. เองขอให้มีความสุขน่ะค่ะ

ขอบคุณทุกกระทู้ตอบ เจ้าของกระทู้ที่เป็นพี่สาวไม่มีปัญหาเรื่องรักหรอก น้องสาวถึงไม่ยอมเข้าใจในคำปลอบโยน เพราะเธอแย้งมาว่า พี่ไม่เป็นหนูพี่ไม่รู้หรอก ก็ได้แต่บอกว่าถึงพี่ไม่เป็นแต่พี่ก็อ่านและรู้เรื่องของผู้หญิงมาเยอะพี่ผ่านโลก มาสี่สิบกว่าปี ผ่านร้อนผ่านหนาวมาเยอะแต่ไม่ได้ผ่านเรื่องพวกนี้แต่ก็เข้าใจความรู้สึก อยากให้น้องได้อ่านความรู้สึกของทุกท่านที่เป็นผู้หญิง ณ ที่นี่ที่เค้าเป็นทุกข์และแก้ทุกข์กันอย่างไร ก่อนหน้านั้นเค้าทำใจได้แล้ว แต่มาตอนหลังเริ่มเป็นอีก อาการกลัวทอดทิ้งมันเริ่มกำเริ่มอีก คงอาจเป็นเพราะลูกพร่ำถึงพ่อ ฮือ คิดแล้วก็น่าสงสารลูกผู้หญิงเสียจัง ยังเคยบอกคุณแสงอาทิตย์ ว่าน้องสาวทำใจได้แล้ว กลับเป็นว่าคุณแสงอาทิตย์เริ่มลอยลำ แต่น้องสาวกลับวนอยู่กลางอ่าว และน้องก็บอกพี่ไม่มีลูกพี่ไม่เข้าใจ สรุปคือพี่ไม่เข้าใจเอาเสียเลย ต้องเจอคนที่มีสภาพเหมือนกันปลอบโยนแหละเค้าถึงจะเข้าใจหัวอกเดียวกัน ขอบคุณและก็ขอบคุณทุกท่าน รวมทั้งคุณทักทาย และคุณทุบเทียค่ะ

ขอบคุณ คุณทักทายมากนะค่ะ คุณมีประสบการณ์เยอะจัง มีความรู้เยอะด้วยเรื่องครอบครัว และแก้ปัญหา คนที่ผ่านจุดของความทุกข์มาได้และผ่านประสบการณ์มาเยอะ จะเป็นคนที่มองอะไรง่ายๆและทำได้ง่าย จริงอย่างที่คุณว่าทุกอย่างแหละ คนบางคนทิฐิมันครอบงำต้องใช้เวลา บุณวาสนาต่างกัน บางคนหาทางออกโดย หาสามีต่างประเทศเสียเลย ทิ้งลูกทิ้งเต้าก็เยอะ บางคนก็ทนเพื่อลูก บางคนก็ทนเพราะไม่มีที่ไป บางคนก็หาทางออกโดยการทำอาชิพที่สังคมว่าไม่ดี ทั้งหมดทั้งมวลเกิดจาก ผู้ชายทั้งนั้น ตัดทิ้งดีมัยผู้ชายเนี้ยะ สงสารผู้หญิงจริงเลย บอกน้องสาวแล้วว่ามีผู้คนที่เค้ามีประสบการณ์ด้านนี้มาแล้วในลานนี้ฝากมาบอก ให้กำลังใจ

ดิฉันก็เป็นทุกข์เรื่องสามีมีผู้หญิงใหม่เหมือนกันก็ตีโพยตีพายร้องไห้ฟูมฟายเหมือนคนบ้า
ตอนนี้ฉันเลี้ยงลูกโดยลำพังมีลูก 3 คน เราแยกกันอยู่สามีขนของไปอยู่บ้านผู้หญิงคนใหม่
ที่จ.ฉะเชิงเทรา ส่วนดิฉันอยู่กาฬสินธุ์ ตลอดระยะเวลา 3 ปี ฉันอยู่ด้วยความเจ็บปวด แค้นใจ
เสียใจมาตลอดพยายามทำทุกอย่างที่จะทำได้เพื่อที่จะได้เขาคืนมาแต่เมื่อปีใหม่ที่ผ่านมา
เขามาเยี่ยมลูกที่บ้านเขาก็ทำให้ฉันได้คิดและกำลังจะคิดได้ว่า เราจะไปดิ้นรนขอความเห็นอกเห็นใจ
จากคนที่ไม่มีใจให้เราแล้วทำไมมันน่าสมเพช สิ่งที่ทำให้ฉันเจ็บปวดคือการต้องรับโทรศัพท์และ
คุยโทรศัพท์กับเขาตอนนี้ไม่รับไม่คุยมีอะไรที่เกี่ยวกับลูกก็ sms เอา ตอนนี้รู้สึกดีนิดนึงแต่ต่อไป
เวลาผ่านไปให้เวลาตัวเองได้คิดมันก็คงจะดีขึ้นเอง ดิฉันก็ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนที่ประสบ
ปัญหาคล้ายๆกันอยู่สักวันเราต้องก้าวผ่านไปได้ ชีวิตแค่โดนทำร้ายแต่ที่สุดแล้วต้องไม่โดนทำลาย
ไม่มีอะไรที่เป็นของเราตลอดไปแม้กระทั่งร่างกายและลมหายใจของเรา

น่าสงสารคุณเอราวัณจัง สักวันคุณจะเข้มแข็ง เขียนไม่ถูกตกภาษาไทย ไม่รู้จบปริณณาได้ยังไง เอาไก่แลกมาเสียซื้อสถาบัญจริงเลยเรา เราได้แต่ประคับประคองในฐานะของพี่และสงสารหลานไม่อยากให้เค้ากำพร้าพ่อหรือแม่ อยากให้เค้าโตขึ้นอีกนิด สามารถช่วยเหลือตัวเองได้บ้างเช่นหาเสื้อผ้าใสเองสักผ้าเองได้ก็พอแล้วที่เค้าจะทำได้ แล้วต่อไปพ่อหรือแม่ของเด็กจะเลิกจะหญ่าก็ตามสบายแต่ยังไงหลานต้องอยู่กับแม่ เพราะแม่เป็นสิ่งที่อบอุ่นที่ลูกต้องการ บางคนคิดว่าถ้าลูกอยู่สุขสบายจากปัจจัยภายนอกจะเป็นการดี ไม่ใช่เลยแม้ไม่มีเงินแต่เค้ามีแม่อยู่ข้างๆนั้นแหละสุขที่สุดของเค้าแล้ว แต่ถ้าเค้าเริ่มโตแล้วตอนนั้นแหละคุณเริ่มห่างได้แล้ว มันร้อน เอาความรู้สึกของตัวเองมาประกอบฉากเพราะตอนเด็กๆโหยหาแม่มาก แค่แม่ไปหาข้าวหมายถึงเอาของไปแลกข้าว เมื่อ สามสิบกว่าปี่ที่ผ่านไม่มีรถแม่ต้องเดินต่างหมู่บ้านกลับบ้านไม่ได้หรอกภายในหนึ่งวันต้องค้างคืน โหยมันคิดถึงแม่จริงๆ คิดถึงคิดถึง ก็เลยคิดว่าเด็กในวัยประมาณเราตอนนั้นกับตอนนี่ไม่ต่างกันเลย จบเรื่องของผู้เขียน น้องสาวตอนนี่ขึ้นมาอยู่ที่ สป. ใกล้ที่ทำงานของสามีเค้าเอง กำลังจะหางานทำ ให้หลานอยู่กับย่าก่อนหางานทำได้แล้วพอมีเงินหาที่พักค่อยเอาหลานมาอยู่ด้วย ส่วนพี่อยู่เบื่องหลัง ต้องการให้เค้าช่วยเหลือตัวเองให้มากที่สุดแล้วเค้าจะภูมิใจในความสามารถของเค้าเอง เค้าต้องยอมรับกรรมที่เค้าก่อขึ้นมาเอง เพราะเคยเตือนเค้าแล้วให้เรียนให้สุงอย่าเพิ่งมีแฟนทุกอย่างพี่จ่ายให้หมด แต่อย่างว่าบุญเค้าสร้างมาแบบเนี้ยก็ต้องเป็นแบบเนี้ยแล้วก็เริ่มสร้างกันต่อไป ขอบคุณทุกท่านนะที่ให้กำลังใจน้องสาวบอกเค้าทุกครั้งทีโทรหาว่ามีคนให้กำลังใจ และเจอปัญหาเช่นเดียวและอาจทุกข์มากกว่าน้อง น้องยังมีพี่อยู่เบื้องหลังไม่ต้องกลัวแต่ต้องช่วยตัวเองด้วยและก่อนที่จะให้คนอื่นยื่นมือไปช่วย ถ้าคุณเอราวัณเข้ามาอ่านอยากบอกคุณเอราวัณเหลื่อเกินสงสารคุณจริง ผู้ชายคงมีน้อยผู้หญิงถึงแย่งกันจัง ไอ้ผู้ชายแบบเนี้ย ผู้ชายดีๆก็น่าแย่งนะ(ต้องโสด)ไอ้ที่ไม่โสดแต่ดีถื่อว่าเป็นของต้องห้าม แต่ถ้าดีแล้วคิดนอกใจนั้นแสดงว่าไม่ดีแล้ว(เพราะผิดศิด)อย่าไปเอามันเลย เพื่อนหญิงเอ่ยอย่าไปเอามันเลย ไม่มีเลยเสียยังดีกว่าเอาผู้ชายผิดศิลอยู่เคียงข้าง จริงปะ

อ่านแล้วเจ็บจี๊ดๆ หุหุ นี่เราเป็นพวก.....ผู้หญิงโง่ที่รักจนหลงโง่ หลงยึดติดบ่วงทุกข์ ....
5555 เจ็บแสบดีแท้เลยน้อง Tooptien แต่....พี่ปลาดาวยังเจ็บได้อีกนะคะ...จัดมาเต็มๆ

เชื่อหรือเปล่าว่าผู้หญิงทีได้ผู้ชายเป็นคนดีแต่บางครั้งแกอาจจะทึบหรือไม่หวื่อหว่า(แพรวพราวเรื่องเลี่ยม)ผู้หญิงก็คิดนอกใจไปมีชู้บ้าง ไปชอบคนมีเจ้าของบ้างเพราะไอ้ท่านพวกเนี้ยนะเสน่ห์แกแรง เขียนถูกหรือเปล่าไม่ ลืมขอโทษด้วยนะจ๊ะ สุดท้ายก็ทิ้งไปผู้ชายก็เจ็บเหมือนกันไอ้ที่รุ่นแรงก็พอสมควรแต่ผู้ส่วนมากอดทนเก่งอยางมากแกก็กินเหล้านั่งเศร้าเอาเหล้าเป็นเพื่อน ผิดกับผู้หญิงพอทุกข์มากๆจะวิ่งไปวัดบ้าง พอเริ่มดีขึ้นก็หาทางใหม่ เริ่มหารักใหม่ แต่สิงดีของผู้หญิงคือวิ่งหาธรรมมะ ผิดกับผู้ชายวิ่งหาเหล้า มีเพื่อนชายเป็นคนดีแต่เธอก็เป็นคนเชื่อเฉยๆรับผิดชอบลูกเมียทำงานโรงงาน มีอะไรขายหา รายได้พิเศษก็เอาก็ยังไม่พอสำหรับเมีย ลูกสอง แต่สุดท้ายผู้หญิงก็ทิ้งเธอไปหาผู้ชายต่างประเทศ มีเงินปลูกบ้านให้พ่อให้แม่ ตอบแทนพระคุณพ่อแม่ เอาลูกไปอยู่ด้วย ณ ต่างประเทศ แต่แต่ ไม่คิดถึงความรู้สึกของลูกทีต้องการพ่อ เพียงเพื่อเธอต้องการมีเงินที่มากกว่ามีอยู่ ที่เขียนถึง รู้จักทั้งหญิงและชายเป็นเพื่อนทั้งคู่ ก็ได้แต่ปลอบแบบธรรมมะๆๆๆ เท่าทีปลอบได้

เล่าสู่กันฟัง พ่อสมัยเรายังเล็กพ่อเอาขึ้นใหลพาไปโรงเรียน โรงเรียนกับบ้านประ 6 กิโลส่งถึงโรงเรียนพ่อก็ยังไม่กลับคอยแอบมองว่าลูกเป็นไงบ้าง แอบมองทางหน้าต่าง พอลูกโตเรียนจบป 6 บ้านเราก็แตกหมายถึงพ่อกับแม่เลิกกันส่วนก่อนที่พ่อกับแม่เลิกกันเราไม่ได้อยู่บ้านเรา ไปอยู่ ตจว. ได้ข่าวก็บ้านแตกแล้ว เราก็ได้แต่อดทนทำงานไปเรีอยๆเพื่อหารายได้เรียนต่อ ได้เวลาว่างกลับบ้าน เข้าไปดูบ้าน บ้านร้างไม่มีผู้คนน้องไปทางพี่ไปทางแม่ไปทางพ่อไปทาง เราก็ไปทาง เดินเข้าไปในบ้านมันว่างเปล่าข้างฝาหลุดไปข้าง ออกจากบ้านเดินตามหาพ่อ ถามเพื่อนบ้าน ถึงได้รู้ว่าพ่อมีเมียใหม่ พ่อไม่ผิดหรอก พ่อเจอพ่อคำถามแรกที่ถามพ่อว่าทำไม พ่อไม่ตามหาหนูเราอยู่กันพ่อลูกได้โดยไม่มีแม่ก็ได้ พ่อตอบมาว่าพ่อตามหาแล้วแต่ไม่เจอ เราเข้าใจ แล้วเราก็ร้องให้กลับไปทีเดิมหมายถึงทีทำงาน หลายปีผ่านไปเรากลับไปเยืยมพ่อ ซื้อร้องเท้าไปฝากพ่อ พ่อดีใจ แล้วพ่อก็ยังบอกว่าร้องเท้าอะไรว่ะเดินหน้ากูทุกข์ที่เลย หลายปีอีกก็กลับไปเยืยมพ่ออีกทำต้มจืดไว้ให้พ่อ พ่อกลับมาชิมพ่อบอกว่าอร่อยมาก ไม่เคยกินมาก่อน นึกสงสารพ่อ แต่ไม่มีเวลาอยู่กับพ่อ ไปเยียมพ่อที่ไรไม่เคยนอนกับพ่อเลย เพราะคิดเสมอตอนเนี้ยมันไม่ใช่บ้านของเราเหมือนเมื่อก่อน และก็หลายปีจนวันนี้ก็ไม่ได้ไปเยียมพ่ออีกเลย ประมาณสองเดือนเศษน้องโทรมาบอกพ่อป่วย แล้วจะทำไงล่ะอยู่ไกลเหลือเกิน ส่งเงินไปให้น้องส่งให้พ่อดูแลพ่อ ก็อีกแหละเขาเองก็มีปัญหาจะสามารถดูแลพ่อได้เท่าไหร่ แต่เราอยู่ไกลเหลือเกินก็ติดเรียนอีกด้วย ได้แต่ถามน้องพ่อยังไหวมัย น้องบอกพ่อยังไหว เราก็คิดว่ายังไงภายในปีเนี้ยเราต้องกลับอยู่แล้ว ยังต้องได้เห็นหน้าพ่อพาพ่อไปหาหมอถ้าคนอื่นเอาแกไม่อยู่เราคิดว่าเราทำได้ หลังจากนั้นอีกไม่นาน ประมาณตีสองของที่เราอยู่กับบ้านพ่อเที่ยงกว่า น้องโทรมาบอกพ่อเสียแล้ว 7 เดือน 1 ปี 11 ที่นี้ บ่าย 3 กว่า เราไปเล่นสกี เราได้กลิ่นดอกไม้จากประเทศไทยก็บอกผู้ทีไปด้วยว่าเราได้กลิ่นดอกไม้ของประเทศไทย ซึ่งฝาหรั่ง งง เพราะนี้มีแต่หิมะไม่มีดอกไม้แล้วได้กลิ่นดอกไม้ได้อย่างไร คืนของวันที่ 8 เดือน 1 ปี 11 ตอนตี สองน้องโทรบอกพ่อเสียแล้ว สรุปไม่ได้เห็นหน้าพ่ออีกเลยชาตินี้ เพราะมัวแต่พึงน้องพึ่งผู้อื่นถ้าวันนั้นตัดสินใจบินไป เราคิดว่าพ่อยังมีลมหายใจถ้าอยู่ใกล้หมอ ตกลงยังไม่รู้แน่พ่อเป็นอะไรตาย ที่รู้ๆ พ่อหว้าเหว่ ไม่มีลูกอยู่ข้างๆเลยแม้แต่คนเดียวพ่อเดียวดายแม้แต่ลูกที่เกิดจากเมียใหม่ของแกเองมันก็ไม่มาดูแลเพราะเค้ามีเมียเหลือแต่ลูกของเมียเฝ้า สรุปพ่อเดียวดายแต่พ่อก็ตายตาหลับ สงสารพ่อแต่สาย สาย สาย จริงๆๆๆ

ค่ะคุณทักทาย ขอบคุณนะค่ะ