ผมไม่อยากมีลูก เพราะไม่กล้าครับ กลัวไปหมด คิดว่าสร้างตัวให้มีฐานะระดับที่ดีแล้วค่อยมาคิดเรื่องนี้อีกที พอตอนนี้ก็อายุจะ 40 แล้ว ฐานะก็มั่นคงมากแล้ว เลยมาคิดเรื่องนี้อีกที ปรากฏว่า ก็ไม่อยากมีอีกนั่นแหละ เพียงแต่ว่าตอนนี้ ปัญหาอะไรที่แก้ด้วยเงินได้ ก็จะไม่ค่อยกลัวละ แต่ก็รู้ดีว่าการมีลูกมันจะมีปัญหาอย่างอื่นอีกเยอะที่แก้ด้วยเงินไม่ได้ (แล้วจะทำใจยอมรับมันลำบาก) เลยทำให้ไม่อยากมีลูกครับ แต่ก็มามีปัญหาคือครอบครัวพ่อแม่ผม เขาอยากให้ผมมีครับ เพราะไม่มีคนสืบทอด(มรดก ) ผมก็มาคิดกับแฟนว่าทำใจได้ไหม ถ้าเราตายไป บ้านช่อง ทรัพย์สินที่พ่อแม่เรา(คนจีน ) อุตส่าห์สร้างมาก ตั้งแต่สมัยเสื่อผืนหมอนใบ อดทน ประหยัดกันซะแทบตาย(เพื่ออยากให้เรามี) ตั้งแต่เล็กจนโตผมก็เห็นพ่อ แม่ ประหยัดมากเพราะอยากให้ลูกๆสบาย ท่านจะไม่กล้ากิน ไม่กล้าใช้เพื่อตัวท่านเลย จนวันนี้ ฐานะที่ร่ำรวยมาตกในมือเรา แล้วเราก็ไม่มีคนสืบทอดดั่งใจเขา ถึงเวลาเราก็ไม่รู้จะยกให้ใคร ตอนนี้เลยลังเลมาก ว่าจะมีลูกดีไหมเนี่ย ผมรู้สึกไม่กล้านำเงินที่ท่านอุตส่าห์อดออม ไม่กล้ากิน ไม่กล้าใช้มาทั้งชีวิต ที่มาตกในมือเรา ไปยกให้คนอื่นน่ะครับ มันทำไม่ลง เหมือนพ่อแม่มองอยู่ด้วยความเสียดายน่ะ แต่เงินที่ผมสร้างเอง ผมจะกล้าใช้มากกว่า ผมตั้งใจแล้วว่าจะเริ่มนำเงินมาให้โอกาสคนที่ไม่มีบ้าง เริ่มจากให้การศึกษากับคนที่ยากจนถ้าเขาขยันผมจะส่อจนเรียนจบเลยครับ
ทีนี้คำถามคือ ผมควรตัดสินใจอย่างไรเรื่องมีลูกครับ

คุณเหมือนครอบครัวหนึ่งค่ะ ได้รับมรดกมาแล้วก็ทำรีสอร์ท
แต่เค้า 2 คนสามีภรรยาไม่คิดจะมีบุตร

ไม่ใช่ไม่รักเด็กน่ะ แต่เค้า2คนกลัวการพลัดพลาก กลัวการจาก
เค้า2คนคิดว่า ความรักทำให้ทุกข์

เพราะเค้า2คนแต่งงานกันเพราะ ต้องการที่จะมีเพื่อนที่ดีต่อกัน
ดูแลยามแก่ยามเจ็บ ปัจจุบันเค้า2คน สามีภรรยาปฎิบัติธรรม
เค้า2คนปฎิบัติธรมตั้งแต่แต่งงานใหม่ๆแล้วค่ะ
ปัจจุบันเลี้ยงสุนัขไว้เป็นลูกหลายตัวค่ะ
ส่วนเงินใช้ในการทำบุญค่ะ





สนับสนุนความคิดนี้ค่ะ เพราะคุณคือผู้ได้โอกาส ถ้าคุณนำโอกาสนี้ไปให้พวกเค้า
เราคิดว่าบุญนี้ยิ่งใหญ่ค่ะ เพราะพอพวกเค้าเรียนจบ
พวกเค้าสามารถเลี้ยงตัวเองได้ตลอดชีวิติ

ครับสังคมน่าห่วง สอนลูกเราให้ดี แต่ก็มีคนไม่ดีในสังคมมารังแก

การมีลูก ก็เหมือนเราสร้างเค้าให้มารับกรรม แต่การมีลูกก็ทำให้เรามีความสุข ดูแลเค้าให้ดี ปลูกฝังสิ่งดี ๆ สอนสิ่งดี ๆ ให้เค้า และสอยให้เค้าสามารถต่อสู้ เอาตัวรอดในสังคมได้ โดยที่ไม่เบียดเบียนใคร อย่าทะเลาะกับใคร ยอมได้ก็ยอม เพราะการยอมทำให้เราสบายใจ แพ้คนอื่นแต่เอาชนะตัวเองได้ ส่วนที่เหลือก็ต้องเป็นไปตามกรรมครับ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด

ในทางพระพุทธศาสนามีวิธีการอยู่อย่างหนึ่งที่ช่วยในการตัดสินใจว่าควรหรือไม่ควรทำสิ่งใดนั่นได้แก่ "การใช้โยนิโสมนสิการแบบคุณโทษและทางออก" คือ การรู้จักมองสิ่งต่างๆ อย่างรอบด้านว่ามีคุณโทษ และทางออกอย่างไร อย่างกรณีของคุณขอให้คุณลองตัดสินใจเอาว่า ทางของคุณมีอยู่ ๒ ทาง นั่นได้แก่ การมีลูก และการไม่มีลูก ให้คุณทำการสำรวจดูอย่างเป็นกลางที่สุดเท่าที่จะทำได้ว่าอาจร่วมกับแฟนของคุณ หรือปรึกษาผู้รู้-ประสบการณ์ชีวิตของคนต่างๆ ว่า คุณของการมีลูกคืออะไร และโทษของการมีลูกคืออะไร ต่อไปจากนั้นให้ดูคุณของการไม่มีลูกคืออะไร และโทษของการไม่มีลูกคืออะไร คำว่าคุณโทษในที่นี้ตีความไปถือความสุข-ความทุกข์ ความเกิดปัญหา-ความไร้ปัญหาด้วย

ต่อไปจากนั้นคุณจะรู้มากยิ่งขึ้นและได้คำตอบด้วยตนเองว่าการมี หรือไม่มีลูกเหมาะสมกับคุณมากที่สุด ก่อคุณ เกิดความสุข ไร้ปัญหามากที่สุด ซึ่งไม่ว่าคุณจะเลือกทางใด ขอให้ระบุทางออกต่างๆ เอาไว้ด้วย เช่น เมื่อคุณเลือกทางไม่มีลูก คุณต้องหาทางออกของปัญหาต่างๆ ที่จะเกิดขึ้น อย่างเรื่องการไม่มีคนสืบทอดมรดก ว่าคุณจะมีทางออกให้กับเรื่องนี้อย่างไรให้เตรียมการเอาไว้ด้วย ก็จะเป็นการรอบคอบว่าการตัดสินใจของคุณในครั้งนี้ จะเป็นทางใดก็ตาม คุณย่อมมีทางออกในการรับมือกับโทษ ความทุกข์ ผลเสียที่อาจจะเกิดขึ้นเอาไว้เรียบร้อยแล้ว หรืออย่างน้อยก็มีวิธีการทำจิตใจที่ไม่ทุกข์ ปลงตกได้..

วิธีการที่แนะนำไป ถ้าหากคุณนำไปใช้ แต่ยังไม่สามารถสำรวจรวบรวมข้อมูลต่างๆ และทางออกให้กับเรื่องที่จะเกิดขึ้นได้จนมั่นใจ นั่นแสดงว่าคุณยัง "คิดไม่ตก" "คิดไม่รอบคอบ" เพียงพอนั่นหมายถึงคุณยังไม่พร้อมสำหรับการตัดสินใจในเรื่องนี้ เพราะหากคุณด่วนไปตัดสินใจเข้า ปัญหาที่คิดไว้เกิดขึ้นตามมา อาจทำให้คุณแก้ไขไม่ตก กลายเป็นตัดสินใจผิดพลาด และจะเสียใจในภายหลังได้

ขอแนะนำเพียงเท่านี้ครับ

สวัสดี

ขอบคุณทุกท่านมากนะครับ ใจจริงผมก็รู้สึกเหมือนกันว่าการจะมีลูกเพื่อสืบทอดเจตนารมณ์ของพ่อ ดูจะเป็นการเห็นแก่ตัวด้วยซ้ำ ที่ต้องเอาลูกมาแบกภาระนี้ แต่บอกพ่อเรื่องไม่มีลูกทีไร แกต้องอารมณ์แรงทุกที ตอนนี้แกยังทำงานหนักอยู่เลย อายุ 70 กว่าแล้ว ไม่กิน ไม่ใช้ บอกเขาว่าจะทำไปยกให้ใคร เขาก็โมโห

มองหลายๆมุมอาจได้แง่คิด

บางคนไม่มีอะไรก็ทุกข์เพราะขาดอันนั้น
บางคนมีสิ่งใดก็ทุกข์เพราะสิ่งนั้น
บางคนมีครบทุกอย่างแต่ก็ทุกข์มันทุกอย่างแบกไว้หมดวางไม่ลง
บางคนมีทุกอย่างครบเครื่องอำนวยความสะดวกแต่ไม่ทุกข์กับมัน เพราะมีแง่คิดว่า สิ่งนั้นๆเป็นเพียงเครื่องอำนวยความสะดวกแก่ชีวิต

ส่วนเรื่องลูกหากยังคิดไม่ตกได้โปรดรับกรัชกายเป็นบุตรบุญธรรมนะครับ

แล้วแต่อัธยาศัยและสมรรถนะ

แต่ขอให้ระลึกเสมอว่า เราเป็นทายาทของกรรม
หมายว่าตัดสินใจทำอะไรแล้ว เราต้องพร้อมรับผลของการกระทำนั้น
เลือกแล้วลุย ถ้าลุยแล้วพลาด ก็ต้องฉลาดทำใจ ให้เห็นตามความเป็นจริง
ว่าเราทำอย่างนั้ เราถึงได้ผลอย่างนี้
เราทำอย่างนั้น เราถึงต้องรับผลอย่างนั้น
แก้ไม่ได้ก็ปล่อยวาง

http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=9412



"การที่เราได้เกิดมาเป็นมนุษย์นั้นแท้จริงแล้วเราเกิดมาเพื่อสร้างบารมีติดตัวไปเท่านั้น"

ลองปรึกษาท่านหัสพลดูนะคะ ท่านน่าจะมีข้อแนะนำดีๆ เกี่ยวกับคุณพ่อ
viewtopic.php?f=1&t=35681



...เด็กร้องไห้พร้อมด้วยกำมือแน่น เป็นสัญญลักษณ์ว่าเขาเกิดมาเพื่อจะหน่วงเหนี่ยวยึดถือ
แต่เมื่อจะหลับตาลาโลกนั้น ทุกคนแบมือออก เหมือนจะเตือนให้ผู้อยู่เบื้องหลังสำนึกและเป็นพยานว่า
เขามิได้เอาอะไรไปด้วยเลย...
http://www.facebook.com/notes/wwchir-me ... 3433261853

ขอบคุณนะครับท่านที่แนะนำ ตอนนี้ผมก็พยายามดึงพ่ออยู่เหมือนกัน แต่ดึงยากจริงๆ เพราะเขาไม่ยอมไปไหนเลย จะทำงานและก็อยู่บ้าน นี่ถ้าไม่ทิ้งให้เขาเฝ้าบ้านสงสัยอดไปกันหมด

สัตว์เลี้ยงค่ะคุณรอตัดกิเลส สุนัขหรือสัตว์อะไรก็ได้
ให้ท่านได้เห็นได้สัมผัส ความเมตตาจะเกิดในใจของท่านค่ะ

เราเห็นหลายคนแล้วค่ะ พอได้คลุกคลีหรือพูดกับสัตว์บ่อยๆ
จะเปลี่ยนค่ะ ทั้งแววตาและคำ
พูดถ้าจู่ๆให้ท่านเปลี่ยน ยากค่ะ
อย่างคุณพ่อของแฟนเรา แล้วก็ตัวของแฟนเรา
ก็เปลี่ยนได้ค่ะ ลองทำดูน่ะค่ะ

คุณขอรับ ธรรมชาติของสิ่งมีชีวิตที่เลี้ยงลูกด้วยนม ย่อมต้องมีลูกนะขอรับ (เว้นแต่มีเหตุขัดขัอง)เป็นธรรมชาตินะขอรับ
ศาสนาพุทธ ไม่ได้สอนให้มนุษย์ ฝืนธรรมชาตินะขอรับ แต่สอนให้รู้จักธรรมชาติว่าเป็นอย่างไร เพื่อให้เกิดความคิดที่ถูกต้องนะขอรับ
ถ้าข้าพเจ้าจะกล่าวว่า คุณมีความคิดและจิตผิดปกติ คุณอาจแย้งว่าคุณปกติดี
คุณคิดถึงธรรมชาติซิขอรับ คุณไปคิดเรื่องอะไรของคุณ เมตตา คือ ความรัก กริยาแสดงความรัก นะขอรับ หากจะแปลความหมายของคำว่า ความรัก และกริยาแสดงความรักแล้ว กว้างมาก ไม่ว่าจะมีพฤติกรรมไปในทางที่ดี หรือในทางที่ไม่ดี ก็คือ ความรัก และกริยาแสดงความรัก ได้ทั้งนั้นนะขอรับ แต่อย่าผิดธรรมชาติ อย่าสร้างความเดือดร้อนลำบากให้กับตัวเอง และผู้อื่น นั้นคือ ความรัก หรือ กริยาแสดงความรักที่ทำให้หลุดพ้นจากความทุกข์ บนโลกมนุษย์นะขอรับ
อ่านแล้วพิจารณาว่า จะกลัวมีลูก หรืออยากจะมีลูก ขอให้มีความสุข หลุดพ้นจากทุกข์ ด้วยความคิดตามธรรมชาติ และการสังคมเป็นอยู่ร่วมกัน เถิดขอรับ

หากตัดสินใจไม่อยากมี..ลูก..ด้วยเหตุผลทางโลก..แล้วละก้อ..
มันก็..งง..งง..อย่างนี้แหละครับ


ยกให้ท่านคืนซิครับ...ไม่ได้ล้อเล่นนะ..
เอาแบบที่ท่านนำไปได้ด้วย..ดีที่สุดครับ..
..รู้รึเปล่า..ว่าอะไร??..


คุณควร..ตัดสินใจ..ด้วยเหตุผล..ทางธรรม..ครับผม..

แล้ว..คุณจะไม่เสียใจภายหลังแน่..ๆ ..เพราะ..ธรรมะเป็นอกาลิโก..ไม่เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา..ครับ..

การจะใช้เหตุผลทางธรรมได้..ใจต้องเห็นธรรมนั้น ๆ ด้วย..
ไปดูว่า..พระธรรมสอนว่าอะไร..เราคืออะไร..อะไรไม่ใช่เรา..เราต้องไปไหน..ไปได้อย่างไร..

หากพอจะเข้าใจได้..แม้เพียงคร้าว ๆ ..คุณก็ตัดสินใจได้แล้ว..แหละว่า..
..คุณจะมีลูก..หรือ..ไม่มีลูก..???

จะมาใช้เหตุผล..ของกระผม..หรือ..คนอื่น ๆ..ไม่ได้หรอก..
ท่า..บรรลุธรรมของแต่ละคน..มันไม่เหมือนกัน..ครับผม