วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 17:21  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 55 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2, 3, 4  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 14 ก.ย. 2010, 15:40 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 13:02
โพสต์: 129

แนวปฏิบัติ: อานาปานสติ
งานอดิเรก: ปฏิบัติธรรม
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ดิฉันเป็นอีกคนนึงที่มีปัญหาค่ะ คือสามีดิฉันเล่นเฟสบุ๊คคุยกับผู้หญิง และมีพฤติกรรมเย็นชา ดิฉันทุกข์มาก มีธรรมะข้อไหนที่ช่วยปล่อยวางความทุกข์ได้บ้างค่ะ

.....................................................
ชีวิตที่เหลือ ขออยู่เพื่อธรรมะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ก.ย. 2010, 06:14 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


สรรพสิ่งในโลกนี้มีความเสื่อมเป็นธรรมดา
มียศเสื่อมยศ มีลาภ เสื่อมลาภ มีรักก็ย่อมเสื่อมรักได้
ไม่มีอะไรที่จะคงทนอยู่ตลอดไป
มองทุกอย่างเป็นเรื่องของธรรมชาติ
มีเกิด มีดับ เป็นธรรมดา.... :b8:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ก.ย. 2010, 07:04 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 8
สมาชิก ระดับ 8
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 ส.ค. 2010, 12:21
โพสต์: 637

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ความจริง ทุกอย่าง ไม่ใช่ ตัวเรา ของเราที่แท้จริงเลย
แต่มีความไม่รู้ทำให้เราหลงยึดและหลงรัก ความรักตัดไม่ได้ง่ายๆ แต่มีหลักว่า
เมื่อมีทุกข์อย่าไปคิดวนเวียนในทุกข์นั้น ทุกข์มีไว้ เพียงกำหนดรู้ว่าทุกข์นะ
อยู่ในความดี ไว้ อดทน เวลาโกรธ ไม่พูดไม่คุยเลย
ให้มีศีล หัดทำสมาธิ
และหมั่นคิดบ่อยๆ ว่า อะไรก็ไม่เที่ยง และไม่ใช่ตัวเราของเรา
มีศีลมากๆ ทำสมาธิมากๆ คิดว่า ทุกอย่างไม่เที่ยงมากๆ พอจุดหนึ่งจึงจะหลุดโล่ง
ปล่อยวางไปได้เองนะครับ
ขอเป็นกำลังใจให้ผ่านไปได้ด้วยดีครับ
และทำอย่างที่แนะนำนะครับ ลองดูครับ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ก.ย. 2010, 09:15 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 23 มิ.ย. 2010, 12:16
โพสต์: 4

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะคุณธูปเทียน

สามีของคุณเข้าไปเล่นเฟสบุ๊คกับคนอื่น ที่คุณธูปเทียนทราบเพราะเข้าไปเปิดดู หรือ คอยตามว่าสามีทำอะไรหรือเปล่าคะ ถ้าสามีทราบว่าคุณเข้าไปคอยตรวจสอบเขา แน่นอนว่าเขาต้องไม่พอใจ และแสดงพฤติกรรมต่อต้านคุณค่ะ เพราะเป็นเรื่องส่วนตัว

พี่ทราบว่าคุณรู้สึกหวง ทุกข์และอึดอัดที่ต้องทนอยู่ในสภาพเช่นนี้ แต่จะไปห้ามไม่ให้สามีทำเรื่องที่คุณไม่ชอบคงจะไม่ได้

พยายามอย่าไปรับรู้้ว่า สามีคุยกับใคร เพราะรู้ไปมีแต่ทุกข์ ตัวคุณเองพยายามรักษาบรรยากาศระหว่างคุณกับสามี ให้สามีรู้สึกว่า ถ้าได้อยู่ใกล้คุณแล้วรู้สึกผ่อนคลาย ไม่เครียด ไม่มีอะไรมาบีบคั้นให้รู้สึกอึดอัด ให้อิสระแก่กันและกันค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ก.ย. 2010, 09:59 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 13:02
โพสต์: 129

แนวปฏิบัติ: อานาปานสติ
งานอดิเรก: ปฏิบัติธรรม
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณทุกท่านมากค่ะ ดิฉันจะน้อมรับไปปฏิบัติด้วยความพยายาม การอยู่กับความระแวงมันทรมาน ดิฉันอยากหลุดจากความทุกข์ แต่ดิฉันไม่มีกำลังของจิตมากพอที่จะปล่อยวางได้ คำแนะนำทุกคำเป็นหนทางนำไปสู่ความดับทุกข์ได้แน่ๆ :b41:

.....................................................
ชีวิตที่เหลือ ขออยู่เพื่อธรรมะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 ก.ย. 2010, 20:44 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ก.พ. 2010, 11:04
โพสต์: 1147

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เข้ามาให้กำลังใจค่ะ ถ้าเบื่อนักลองหาอะไรทำแก้เบื่อดูสิคะ อะไรก็ได้ที่มีประโยชน์ ถ้ามีคอมที่บ้านสองเครื่องก็เล่นเป็นเพื่อนกันเลย คุณธูปเทียนก็โพสต์ธรรมะ อ่านธรรมะ หรืออื่นๆ ที่ก็ได้ ในบ้านนั่นแหละ

น้อมว่าเขาอยู่ในบ้านก็ยังดีนะคะ ยังได้เห็น ยังได้คุย ยังรู้ว่าไม่ได้แอบไปไหนๆ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ก.ย. 2010, 15:58 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 เม.ย. 2010, 14:41
โพสต์: 154

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ดูคุณจขกท.มีสติดีมากคะ ไม่โวยวาย เป็นทางที่ดีแล้วคะ
เพราะดิฉันก็เคยโวยวายด่าเขา ปรากฎว่าไปกันใหญ่เชียว :b12:
ทุกสิ่งไม่เที่ยงคะ เป็นไปตามกฎไตรลักษณ์ อย่ายึดอย่าติด
ใครจะเป็นยังไงก็ช่าง ขอให้เรารักษาใจกายให้ดี
อย่าไปโกรธไปเกลียดไปว่าใคร แล้วความดีจะตอบแทนเราคะ
ดิฉันก็ทำได้ไม่ดีหรอกคะ :b5: ก็พยายามอยู่
บางทีเราก็รู้ว่าอะไรไม่ดีไม่ควรทำ แต่กิเลสก็พาเราลืมตัวทุกที
เหมือนอย่างสามีคุณละคะ ก็ยังหลงอยู่กับกิเลส ต้องเมตตาเขาคะ
ขอให้คุณจขกท.ยึดศีลห้าให้มั่น ศึกษาธรรมะ สวดมนต์ ปฎิบัติธรรมนะคะ
เป็นกำลังใจให้คะ :b39:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ก.ย. 2010, 18:13 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ก.ค. 2010, 21:34
โพสต์: 137

งานอดิเรก: ปลูกต้นไม้
ชื่อเล่น: ใบว่าน
อายุ: 43

 ข้อมูลส่วนตัว


:b4: :b4: เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้เข้มแข็งและอย่าทำให้เค้ารู้สึกว่าเราบีบบังคับเค้านะคะ แต่ถ้าทุกข์ หรือระแวงมาก เข้ามาในลานธรรมแห่งนี้นะคะ ลองเข้าไปอ่านดูเรื่องราวของท่านอื่น คุณจะรู้สึกดีขึ้น และยังมี ข้อคิด คำแนะนำอีกมากมายที่มีประโยชน์ สามารถนำไปปรับใช้กับปัญหาของเราได้ค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 ก.ย. 2010, 10:27 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 13:02
โพสต์: 129

แนวปฏิบัติ: อานาปานสติ
งานอดิเรก: ปฏิบัติธรรม
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ดิฉันพยายามทำใจ ไม่คิดระแวง แต่ลึกๆแล้วก็รู้ดีว่าไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกต่อไป แต่ดิฉันก็พยายามอยู่กับปัจจุบันขณะ และคิดรักษาสิ่งดีๆที่เรายังมีอยู่ คือคนที่รักดิฉัน งานที่ดี ลูกที่น่ารัก และศีลห้าที่ดิฉันภูมิใจว่ารักษามันได้ ส่วนเรื่องอื่นถ้ามันทุกข์ก็คงจะต้องปล่อยวาง หวังว่าจิตใจจะรู้ตื่นและเบิกบานในเร็วๆนี้

ขอบคุณทุกคำตอบและกำลังใจค่ะ ขอความสุขความเจริญในธรรมจงมีแด่เพื่อนๆลานธรรมทุกคนค่ะ

.....................................................
ชีวิตที่เหลือ ขออยู่เพื่อธรรมะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 23 ก.ย. 2010, 03:02 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


อ้างคำพูด:
แต่ลึกๆแล้วก็รู้ดีว่าไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกต่อไป


ไม่มีอะไรที่จะคงสภาพเดิมได้ตลอดหรอกค่ะ
เป็นกฎของธรรมชาติค่ะ....ทุกอย่างย่อมเปลี่ยนแปลงไปเป็นธรรมดา :b1:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 24 ก.ย. 2010, 22:03 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ก.ย. 2010, 21:33
โพสต์: 12

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีครับ คุณTooptien
ผมไม่ค่อยมีธรรมะซักเท่าไร ไม่ขอแนะนำดีกว่าครับ

ขอแนะนำวิธีของเมียผมนะครับ คือผมเองก็เล่นเฟชบุค พร้อมทั้งเมียผมด้วย ยอมรับว่าชอบแอดแต่สาวสวย พอเอาเข้าจริงๆ ไม่ได้คุยหรอกครับ นอกจากว่ามีอะไรที่เหมือนกัน เช่น เล่นเกมส์ เป็นต้น แต่เมียผมชอบหยอดคำหวานๆหน้าเฟช หรือส่งข้อความรหัสลับ พอเปิดเข้าเฟชบุคทำให้ผมยิ้มได้ทุกที อย่างน้อยเราอยู่ด้วยกัน เราต้องสร้างความรู้สึกที่ดีต่อกัน ทำให้เราอยู่อย่างเป็นสุข

ขอเป็นกำลังใจครับ

.....................................................
กิเลสหนอ ทำไมมันเก่งอย่างนี้!!!


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 27 ก.ย. 2010, 10:12 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 13:02
โพสต์: 129

แนวปฏิบัติ: อานาปานสติ
งานอดิเรก: ปฏิบัติธรรม
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ดิฉันเข้าไปอ่านปัญหาของคนอื่น ทำให้รู้ว่าเรื่องของดิฉันเป็นเรื่องเล็ก แต่ก็ทำให้ดิฉันทุกข์มาก ตอนนี้ดิฉันเริ่มใช้สติดักความคิด คือเมื่อเกิดความคิดที่เป็นอกุศลแว๊บเข้ามา ดิฉันจะเริ่มทำอานาปานสติ เพื่อไม่ให้จิตปรุงเป็นความทุกข์ เริ่มทำตั้งแต่วันเสาร์ช่วยได้มากเลยค่ะ กับสามีดิฉันก็พูดอย่างมีสติ คือคิดทุกอย่างที่พูด แต่ไม่พูดทุกอย่างที่คิด ส่วนสามีดิฉันก็พยายามถนอมน้ำใจดิฉัน และเลิกเล่นเฟสบุ๊คแล้ว
ดิฉันรู้ว่าการแก้ปัญหาแบบนี้เป็นเพียงการแก้ที่ปลายเหตุเท่านั้น ใจจริงดิฉันอยากเลิกรักสามี จะได้ไม่ต้องมีจิตหวงแหนต่อกัน คงเป็นการแก้ไขปัญหาที่ต้นเหตุจริงๆ
ขอบคุณสำหรับทุกคำตอบค่ะ เมื่อดิฉันปฏิบัติแล้วจึงรู้ว่า ธรรมะเป็นที่พึ่งได้จริงๆ ขอความสุขความเจริญในธรรมจงมีแด่เพื่อนๆลานธรรมทุกคนค่ะ

.....................................................
ชีวิตที่เหลือ ขออยู่เพื่อธรรมะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 28 ก.ย. 2010, 11:21 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 13:02
โพสต์: 129

แนวปฏิบัติ: อานาปานสติ
งานอดิเรก: ปฏิบัติธรรม
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะเพื่อนๆลานธรรม

ดิฉันต้องขอความคิดเห็นเรื่องเดิมๆแต่ปัญหาร้ายแรงกว่าเดิม คือเมื่อคืนดิฉันลองเปิด e-mail ของสามีโดยสุ่มpassword ที่คิดว่าเค้าจะใช้ ปรากฏว่าเข้าได้ และมีแต่ผู้หญิงเป็นเพื่อนกับสามีดิฉันถึง 60 คน และสามีก็มีการส่งข้อความและรูปภาพส่วนตัวให้ผู้หญิงดูด้วย ทำให้ดิฉันยิ่งกลุ้มใจมากแต่ก็ยังไม่ได้พูดอะไร ดิฉันคิดว่าคราวนี้คงต้องทำใจเลิกกับสามีแน่ๆ เพราะเค้ามีปัญหาหนี้สิน และเอาแหวนของดิฉันไปจำนำโดยไม่บอก แต่อีกใจก็สงสารลูก

ดิฉันควรทำยังไงดี ทุกข์มากตัดสินใจไม่ถูกเลย ตอนนี้ต้องหลบหน้าสามีก่อนเพราะยอมรับว่าโกรธจนปลงไม่ได้เลย

.....................................................
ชีวิตที่เหลือ ขออยู่เพื่อธรรมะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 ก.ย. 2010, 07:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 08:37
โพสต์: 189

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เข้ามาเป็นกำลังใจให้คุณTooptien ค่ะ :b48:
"ทุกขัง อริยสัจจัง ความทุกข์เป็นสิ่งประเสริฐ"
"ในความทุกข์ มีความสุขซ่อนอยู่"
จดจำ 2 ประโยคข้างต้นเอาไว้นะคะ

พี่ทักทายเคยแนะนำเราไว้นะคะ ลองอ่านดู

การที่เราจะเลิกรักใครสักคน....ไม่จำเป็นจะต้องหย่าขาด หรือแยก
กันอยู่....เราสามารถทำหน้าที่ของเราต่อไปได้ตามปกติ....เพียงแต่
ถอดถอนใจเราออกมาจากเขาบ้าง.....แทนที่จะคิดถึงเขาทุกลมหายใจ
เข้าออก....ก็เปลี่ยนเป็น คิดถึงบ้างเมื่อเหงา หรือว่างจากงานประจำ
พี่ไม่ได้แนะนำให้น้องปลาดาว ตัดเขาให้ได้ แต่พี่อยากจะให้น้องปลาดาว
หันกลับมาดู และเอาใจใส่ตัวเองให้มากกว่าเขา....เรื่องราวของเขา
ที่เรารับรู้ ไม่ว่าจะดีหรือร้าย รู้แล้วที่ช่วยได้ เราก็ช่วย ที่ช่วยไม่ได้
เราก็ต้องวางเฉยไปบ้าง เรื่องส่วนตัวของเขา เราก็ต้องยกให้เป็นสิทธิ
ส่วนบุคคลที่เขาจะไปทำอะไร กับใคร ต้องคิดว่าไม่ใช่เรื่องของเรา
อย่าเอาคำว่า "สามีของเรา" มาเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวว่าเราจะต้องกำหนด
ให้เขาเดินไปตามที่ทางที่เราอยากให้เดิน บังคับเขาว่าห้ามรักคนนั้น
ห้ามเกลียดคนนี้ หรืออนุญาตให้รักคนนั้น ไม่อนุญาติให้คบคนนี้
นี่แหละที่พี่บอก....

ที่ทุกข์อยู่ทุกวันนี้ ก็เพราะน้องปลาดาวอยากให้สามีเป็นไปตามที่ตัวเอง
ปราถนา...อยากให้เขามีเราคนเดียว อยากให้เขารักเราคนเดียว
ไม่อยากให้เขาติดต่อกับผู้หญิงคนไหน....ซึ่งเราไม่มีอำนาจใดๆ
ที่จะบังคับเขาได้เลย ตัวเราเอง บางครั้ง ยังไม่สามารถทำตาม
ที่ใจเราปรารถนาเพื่อตัวเองได้ทุกอย่างเลย.....ที่เห็นชัดๆคือ
เราไม่สามารถบังคับตัวเองให้ "เลิกรัก" เขาได้ในขณะนี้ ใช่ไหมค่ะ?

การที่เราแต่งงานกับเขา ก็มิได้หมายความว่า ชีวิตของเขาทั้งชีวิต
ต้องเป้นของเรา....และชีวิตของเราทั้งชีวิตก็มิควรจะยกให้เขา
ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเองไป อย่าก้าวก่ายชีวิตส่วนตัว
ของกัน...แค่นี้ความทุกข์ก็จะน้อยลงไปแล้ว


หวังว่าจะช่วยบรรเทาความทุกข์ของคุณTooptienได้บ้าง ไม่มากก็น้อย
:b4: :b4: นะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอ :b48:
ไม่ต้องกังวลใจนะคะ เดี๋ยวมีคนมาให้กำลังใจอีกเพียบ
รับรองบ้านหลังนี้จะไม่เหงาอย่างแน่นอน

.....................................................
.....................................................................................................................................

อัสฺสามิกตา ปรมา ลาภา
ความไม่มีสามีเป็นลาภอันประเสริฐ
สามิกตา ปรมา ทุกฺขา
การมีสามีเป็นทุกข์อย่างยิ่ง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 ก.ย. 2010, 11:05 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 13:02
โพสต์: 129

แนวปฏิบัติ: อานาปานสติ
งานอดิเรก: ปฏิบัติธรรม
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ตอนนี้ความรู้สึกของดิฉันมันสะสมมาจน กลายเป็นความเกลียด ดิฉันเคยให้อภัยมาแล้ว แต่การให้อภัยที่ไม่ได้รู้สึกด้วยใจจริงๆ กลับกลายเป็นการเก็บความทุกข์ไว้ ยิ่งแย่หนักกว่าเดิม ตอนนี้คงต้องขอพักทำใจ ไม่พูด ไม่เคลียร์ ไม่เจอหน้า ไม่รับโทรศัพท์ จนกว่าดิฉันจะมีสติ และตัดสินใจได้ว่าอะไรคือสิ่งที่ดีสำหรับทุกคนอย่างแท้จริง

.....................................................
ชีวิตที่เหลือ ขออยู่เพื่อธรรมะ


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 55 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2, 3, 4  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 26 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร