แต่ก่อนเวลากรวดน้ำเคยอุทิศส่วนกุศลให้คนเป็นด้วย คือนึกถึงคนเป็นขณะกรวดน้ำค่ะ (ตอนนั้นยังเด็ก ด้วยความไม่รู้และเจตนาดี)

แต่ต่อมามีคนบอกว่าการกรวดน้ำให้คนเป็นเท่ากับแช่ง ก็เลยเลิกนึกถึงคนเป็นเวลากรวดน้ำเลยค่ะ

จึงอยากถามว่าการกรวดน้ำให้คนเป็นเท่ากับแช่ง เป็นเรื่องจริงรึเปล่า

รบกวนผู้รู้ช่วยตอบด้วย ขอบคุณค่ะ

เจตนาที่กรวดน้ำคือการอุทิศบุญให้เขา เป็นสิ่งดีจะเป็นการแช่งได้อย่างไร?

แต่ทีนี้สำหรับคนเป็นนั้น มีวิธีสื่อสารที่ดีกว่าคือการบอกกล่าวด้วยวาจาโดยตรง ก็พึงบอกกล่าวกันด้วยวาจาเขาจะได้อนุโมทนาแล้วกุศลจึงเกิดได้ ถ้าเขาไม่รับรู้ว่าคุณทำบุญ และอุทิศให้ เขาก็ไม่สามารถอนุโมทนาได้ บุญก็ไม่เกิดแก่เขา ถึงคุณจะกรวดน้ำทั้งมหาสมุทร เขาก็ไม่อาจมีกุศลขึ้นมาได้ไม่..

ส่วนกรวดน้ำให้คนตายก็สมควรเพราะเป็นสื่อที่เหมาะควร เนื่องจากเราไม่ทราบว่าคนตายไปอยู่ภพภูมิใดแล้ว พึงเข้าใจให้ถูกต้องว่าบุญจะเกิดได้ก็เมื่อผู้ที่เราอุทิศให้นั้นเขา"ทราบ"แล้ว"อนุโมทนา"เท่านั้น แม้เขาทราบแล้ว แต่ไม่"อนุโมทนา"ก็ไม่เกิดบุญแก่เขาแต่ประการใด..ครับ..