เครียดเรื่องแม่ค่ะ แต่บางทีอาจเปนเพราะเราเองที่ทำผิด ยอมรับว่าผิดจริงๆ แต่ก้อไม่อยากให้เอามาพูดบ่อย คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เรานอนอยู่กะแฟนซึ่่งทางครอบครัวไม่รู้ พูดง่ายๆก้อแอบค่ะ แล้วทีนี้พี่สาวมาหาเช้าเกินหลบไม่ทันเลย มาเคาะห้อง จึงบอกให้แฟนเข้าไปอยุในตู้เสื้อผ้า ทุกอย่างดูเหมือนจาเรียบร้อย เพราะพี่จามาออกไปกินข้าว แต่ตอนที่ออกไปเปิดประตูให้พี่ เราดันใส่กางเกงผิดทางเพราะรีบมาก อาจจะทำให้มองดูเหมือนว่าเพิ่งจาใส่เสื้อผ้า แหะๆ แต่ก้อจิงๆค่ะ หลังจากนั้นพี่ก้อเอาของมาไว้ แต่ดันมาอยากเปลี่ยนเสื้อสะงั้น เลยเปิดประตู เลยเจอกะแฟนเราที่อยุในตู้ เรื่องนี้ทำให้เราคิดมาก แต่เราไม่ได้กำชับว่าไม่ให้บอกทางบ้าน เพราะไว้ใจเขาว่าเราเข้าใจเราอยุ แต่ พี่ก้อบอก แล้วพอกลับบ้าน เราเลยโดนว่าเรื่องนี้้ (โดนรุมดุ) เราก้อพูดไรไม่ออก ได้แต่ยอมรับว่าเอาแฟนมานอนที่ห้อง เวลาผ่านไป ก้อนึกว่าเรื่องจาเริ่มซาๆลง เราก้อจาคุยโทรสัพ กับแฟนบ้าง อาจนานๆนิด แม่ก้อยังกลับมาพูดเรื่องเดิม มาพูดประชดเรา ว่าจะอะไรหนักหนา ถ้าชอบกันนักก้อเลิกเรียนสะ แล้วก้อว่าข้าพเจ้าจาเรียนไม่จบ พูดบ่อยมาก เรารู้สึกโมโหมากเลย แล้วพูดบ่อยมาก เวลาแม่พูดมาเราจะร้องไห้ตลอด แล้วแม่ก้อจะตะคอกใส่ว่ามีปัญหาไรมากมาย เราไม่มีทางอออก ความผิดนี้คงจาร้ายแรงมากเกินไป เราเสียใจมาก จิงๆก้อไม่ได้มีแค่เรื่องนี้ เราคงไม่มีทางลบล้างความผิดนี้ได้เลยหรือ ท่านไม่เคยให้กำลังใจเราเลย มีแต่ซ้ำเติมตลอด แต่เรารู้สึกแย่ที่ต้องมาโดนกดดันอย่างนี้บ่อย ไม่มีกำลังใจเลย คิดจะฆ่าตัวตายหลายครั้ง แต่ก้อยังเสียดายที่ว่ายังทำความฝันตัวเองยังไม่จบ เราทำร้ายตัวเองบ่อยมาก เรื่องแม่ ทั้งกรีดแขน ต่อยกำแพง เวลาโกรธ บางครั้งหากโกรธขึ้นมามากๆๆๆก้อเปนไฮเปอร์ เครียดมากเลยค่ะ ไม่รู้จาปรึกษาใคร
ยาวไปหน่อยแต่ช่วยให้คำแนะนำหน่อยนะคะ จนปัญญา ถ้าเครียดแบบนี้บ่อยๆๆึคงไม่ดีช่ายไหมคะ ขอบคุนล่วงหน้าค่ะ

เรื่องธรรมดา ธรรมดามาก ๆ ทำไมต้องเครียด

เกิดเป็นคน เราก็มีสิทธิ์มีคู่ ก็เรื่องธรรมดา เครียดทำไม

แม่ เขาก็ทำหน้าที่แม่ คือ ห่วงลูก ก็เรื่องธรรมดา เครียดทำไม

แม่ เขาก็มีสิทธิ์เต็มที่ ที่จะ แทะ แขวะเรา เพราะ เราทำไม่ถูกตรงนี้ ก็ต้องยอมรับ เครียดทำไม

มีแฟนคนเดียว ดีกว่ามั่วหลายคน
มีแฟนคนเดียว ดีกว่ามั่วยา
มันไม่ดีหมด ส่วนที่ดี ก็ต้องให้ดี
ส่วนที่ไม่ดี อย่าลากส่วนที่ดีให้เสีย
เสียหนึ่ง อย่าเสียสอง
อย่าตกบันได พลอยกระโจน
ไม่คุ้ม ๆ

อย่าเปิดแผลบ่อย แผลเล็กนิดเดียว แทงซ้ำบ่อย ๆ แผลก็เหวะหวะ
แทงสิบครั้ง ก็เจ็บ สิบครั้ง
แทงร้อยครั้ง ก็เจ็บร้อยครั้ง
ไม่แทงซ้ำ ก็ไม่เจ็บ
ลืม ๆ มันไป ขำ ๆ มันไป

ส่วนที่เสียไปแล้ว ทำคืนไม่ได้ รักษาส่วนที่เหลือเอาไว้ให้ดีที่สุดสำคัญกว่า
...................

- - - - - -->> โอยๆ คนแก่ขอไปนั่งกินเครื่องดื่มเพื่อสุขภาพ และ ไปอบซาวน่า ให้เหงื่อออก ขับสารพิษออกจากร่างกายก่อน




ทำดีเข้าไว้อีนู๋เอ๊ย...ไม่มีพ่อแม่ที่ใหนคิดทำร้ายลูกที่เบ่งออกมาจากตัวเองได้ร๊อกกก....เชื่อป้าเห๊อะ

ยอมรับความผิดนี้เสีย...แต่อย่าคิดว่า...ยอมแล้วทุกอย่างจะกลับไปที่..0..เหมือนไม่มีอะไรนะครับ

กรรมมี..ใช้ครั้งเดียวอาจไม่หมด..ก็ใช้มันไปเรื่อย ๆ..ถูกแม่ดุ 1 ครั้ง..ก็ให้ถือว่าได้ใช้หนี้..1 ที

หากคุณเครียด..ก็ให้คุณดูความเครียด..ให้รู้ว่านี้มัน..ทุกข์นะ..

อยากออกไปให้พ้นจากสภาพนี้..ออกไม่ได้..นี้มัน..ยิ่งทุกข์นะ

หากต้องมาตายบนกองทุกข์..แล้วจะไปเกิดบนกองสุขได้อย่างไร??

ทุกข์..เกิดเพราะกรรมของเราที่คิดไปหา..สุข..ผิดที่..แท้ ๆ

แล้วท่องให้ขึ้นใจเลยว่า..เราจะไม่ตายบนกองทุกข์..เราจะไม่หาสุขผิดที่อีกแล้ว


และที่สำคัญ..อย่าไปก่อหนี้เพิ่ม..นะครับ...

ยิ่งทำกับผู้มีพระคุณ..อย่าง..พ่อแม่..แล้วนี้นะ..

ผิดกับท่านนี้กรรมหนักนัก..ก็ท่านเป็นพระอรหันต์ของลูก ๆ นี้ครับ..เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นเลยละ

คำว่า..อรหันต์ของลูกนี้..หมายความว่า..หากลูกทำบุญกับพ่อแม่..กุศลผลบุญจะได้มาก..ให้ผลเร็ว..เหมือนทำกับพระอรหันต์..นั้นแหละครับ

ส่วนท่านจะมีกิเลสมากน้อยอย่างไร..ก็ไม่มีผลต่อความเป็นอรหันต์ของลูก ๆ นี้เลย..ละครับ

ดังนั้น...พ่อแม่ก็เหมือนเหมื่องทอง..ของลูก ๆ..ที่ฉลาด..
และก็เหมือนกับดักระเบิดก้อนใหญ่..ของลูกๆ ที่ไม่ฉลาด..นะครับ

ที่ผ่านมาเราอาจจะพลาด..เหมื่องทองแห่งนี้..ไป

ตอนนี้รู้แล้ว...ก็อย่าพลาดอีกนะครับ

ขอเป็นกำลังใจ..ให้อดทนสู้ทำความดี..นะครับ

จะดีได้มันต้องอด..ต้องทน..ครับ

เจ้านกน้อยอิสระเอ๋ย...เจ้าต้องโบยบินไปอีกไกล..เมื่อปีกยังอ่อนหัด แม่นกเท่านั้นที่คอยคาบอาหารมาสู่ปากเจ้า...ประคับประคองชีวิตเจ้า....หามีใครคนใดเลย.. รอเวลาให้ปีกกล้า..ขาแข็งก่อนเถิดนะจ๊ะ แล้วเจ้าจะได้โบยบินไปอย่างอิสระ อย่างที่ใจเจ้าต้องการ
มันเป็นธรรมชาติ....เป็นสภาวะธรรม..และมันเรื่องธรรมด๊า ธรรมดา,. พี่ๆ กัลยาณมิตรให้คำตอบคำแนะนำดีๆ ทั้งนั้นเลยครับ...
อย่าโกรธ..อย่าเครียดไปใย..เรื่องจริงไม่มีใครปิดได้ ถึงวันนี้ไม่รู้ วันหน้าก็ต้องรู้ โดยเฉพาะในใจของเราทำอะไรลงไป..เป็นกุศล หรือ อกุศล..บุญหรือบาปรับรู้ในใจเราเอง
และคนที่หวังดีที่สุด คือ..พ่อ- แม่-พี่-น้อง-ของเรานั่นแหละ..แล้วจะโกรธเขาไปใย
ขอให้คุณคิด..ไตร่ตรอง..อย่างมีสติและรอบครอบที่สุด..ก่อนจะทำอะไรลงไปอีก..อย่าเอาอารมณ์ของเราเป็นที่ตั้ง..จงใช้สติปัญญาของเราพิจารณาอย่างมีเหตุผล..ทำหน้าที่ของลูกที่ดีครับ..
ขอจงเจริญในธรรม

ขอโทษท่านแล้วหรือยังคะให้แฟนคุณมาขอโทษด้วยก็ดี อย่าเงียบเมื่อท่านต่อว่าต่อขานเพราะท่านจะยิ่งหมั่นไส้คุณ แต่คุณต้องอธิบายความคิดและความรู้สึกของคุณอย่างละมุนละม่อม อย่าทำร้ายตัวเอง เลิกนะคะเรื่องกรีดแขนชกกำแพง มันไม่ได้ช่วยดับทุกข์ที่เกิดขึ้นค่ะ

จุฬาภินันท์ว่าแม่คุณเข้าใจว่าความสัมพันธ์ของคู่รักในสมัยนี้ค่ะ แต่สิ่งที่ท่านต้องการคือความมั่นใจว่าแฟนคุณจะรับผิดชอบคุณได้ตลอด ไม่มีแม่คนไหนอยากเห็นลูกมีผู้ชายมากกว่าหนึ่งคนในชีวิตนะคะ

อีกนิด คุณเข้าพบจิตแพทย์หน่อยก็ดีนะคะเรื่องไฮเปอร์ มันเป็นกายภาพค่ะไม่ใช่บ้า มันเป็นที่ฮอร์โมนในสมองบางตัวเสียสมดุลไป ให้หมอวิเคราะห์และจ่ายยาให้น่าจะช่วยได้บ้างค่ะ แต่ที่สำคัญที่สุดคือปรับความเข้าใจกับแม่คุณให้ได้เร็วที่สุด

ไม่เห็นเครียดเป็นทุกข์ ก็อยู่กับเครียดต่อไป

...อายุ19ปียังไม่บรรลุนิติภาวะ...เอาตัวเองก็ยังไม่รอด...
...โทษของการไม่รู้ว่าอะไรถูก-ผิด สมควร-ไม่สมควรกระทำ...
...ทำไปแล้วตัวเองเดือดร้อน...คนที่เกี่ยวก็เดือดร้อนมันทุกข์นะ...
...สุภาษิตที่ว่า...อย่าชิงสุกก่อนห่าม...ไม่เคยล้าสมัยอ่ะนะ...

...เกิดเป็นหญิงแล้วขายก่อนซื้อ...เสียหาย...เสียหายมั่กม๊าก...ขอบอก...
...ถ้าเกิดมีเด็กตาดำๆเกิดขึ้นมา...จะทำยังไง...หาเลี้ยงตัวเองก็ยังไม่ได้...
...คิดดูว่าเวลาไปเดินซื้อของ...สิ่งของที่มีตำหนิเรายังไม่อยากจะได้เลย...
...รู้ว่าผิดแล้วควรรีบแก้ไข...ไปขอขมาพ่อแม่แล้วถามท่านว่าอยากให้ทำอย่างไร...

...การเข้าหาผู้ใหญ่ที่เลี้ยงดูเรามาไม่เสียหายเหมือนสิ่งที่เราทำเลยนะ...
...เป็นความผิดที่ไม่น่าให้อภัย...แต่ถ้ารู้จักการอ่อนน้อมตนเข้าหาผู้ใหญ่...
...หนักแค่ไหน...ท่านก็ต้องให้อภัย...ตอนทำไม่คิดมาคิดมากตอนถูกว่า...
...โทษตัวเองที่ไม่รักดี...อยู่ในวัยเรียนควรตั้งใจเรียน...ไม่ใช่หาเหามาใส่หัว...

...การมีคู่น่ะ...ไม่ต้องสอนกัน...มันเป็นสัญชาตญาณ...เป็นธรรมชาติในทุกตัวคน-สัตว์...
...ตัวเรานั่นแหละไม่ยับยั้งชั่งใจให้ดี...ให้กิเลสมันพาไสลงไปทางต่ำ...คนที่เขาแต่งงานกัน...
...เรียกว่ามีความพร้อม...ทั้งคุณสมบัติ...ทรัพย์สมบัติ...วงศาคณาญาติ...คำนึงถึงชื่อเสียง...
...แล้วเวลาส่งตัวเข้าหอ...พอถึงเวลาเรื่องเพศสัมพันธ์ไม่มีใครสอนเค้าก็ทำกันเป็น...

...ความพร้อมคือพร้อมรับผิดชอบในชีวิตครอบครัวและไหนชีวิตใหม่ที่จะเกิดตามมา...
...ถามตัวเราดูว่าพร้อมรับทั้งผิดและรับชอบรึยัง...เป็นเพราะพฤติกรรมของเรารึเปล่า...
...ไม่ฟังเสียงผู้ใหญ่...ทำแต่ตามอำเภอใจ...นึกถึงตอนที่เกิดใหม่ๆหน่อยนะ...
...พ่อแม่ป้อนนม...ป้อนข้าว...เช็ดฉี่เช็ดอึให้...รู้สำนึกและเห็นใจพ่อแม่ตาดำๆบ้างไหม...

อย่าเพิ่งไปซิครับ ฟังคำแนะนำผมอีกคน

1. คุณผิดศีลข้อ 3 เพราะมีชู้ประเภท ละเมิดผู้ปกครอง
2. คุณกำลังรับผลกรรมจากการผิดทางเพศประเภทละเมิดผู้ปกครอง จึงต้องรับกรรมด้วยการถูกด่าว่าและตำหนิจากผู้ปกครอง มันเป็นธรรมดาครับ
3. อย่าไปคิดมาก จริงๆคุณก็ไม่ได้ผิดถ้าอยู่ในประเทศที่อนุญาติให้ลูกมีเซ็กซ์ได้ หรือคุณไม่อยู่ภายใต้อาณัติของผู้ปกครอง
4. ความทุกข์ใจเกิดจากคุณไปคิดปรุงแต่งข้อความของผู้ปกครอง น่าจะซื้อmp3 และหูฟังมาเปิดฟังตอนที่ผู้ปกครองด่าว่า จะได้ไม่ต้องไปคิดปรุงแต่งข้อความการด่าว่าของผู้ปกครอง

ด่วนใจ ทำอะไรด่วนใจเกินไป เอาสั้นๆแล้วกัน ด่วนใจมักลงคลอง เตือนตนบ่อยๆแล้วจะลดความเอาแต่ใจเราลงได้ ความเครียดอะไรเป็นปลายเหตุแล้ว ต้นเหตุเอาแต่ใจ แก้ต้นเหตุ

555555 อ่านแล้วขำอ่ะคะ แต่ก็แฝงไว้ด้วยแง่คิด อิอิ