อย่าเป็นอยู่ด้วยส่วนเกิน อย่าผิดกฏธรรมชาติ,ทำลายธรรมชาติ
มัชฌิมาปฏิปทา อริยมรรคมีองค์แปด
ช่วยเปลื้องปัญหาและบุคคลได้

ไม่ให้ไปแตะต้องส่วนเกิน

พระพุทธเจ้าท่านทรงบัญญัติอุโบสถศีล (ศีล ๘)ให้ทุกคนถือปฏิบัติ
ไม่ให้กินมากเกิน กินเกินเวลา
เว้นประดับประดา ดีดสีตีเป่า ฟ้อนรำ
ให้เว้นกามคุณ บางวันเว้นเสียได้มันจะพอดี
ทีนี้โลกมันกำลังจะวินาศ หายนธรรมกำลังทำลายโลกมันจะล้างกันให้หมดโลก เพราะคนบูชาส่วนเกิน ต้องการกักตุนส่วนเกิน เขาจะทำลายผู้อื่นให้หมดโลกไป
เศรษกิจการเมืองคือเครื่องทำลายโลก,.ยิ่งเก่งเท่าไร ยิ่งทำลายได้เร็วเท่านั้น ทำลายถึงรากฐานส่วนลึกของจิตมนุษย์ จนหมดความเป็นมนุษย์นั่นเอง

ผิดพลาดต่อกฏของธรรมชาติ
เรากำลังอยู่กันอย่างทำลายธรรมชาติ,ไม่ทำงานชนิดปฏิบัติอยู่ในตัว
ต้องการสันติภาพ แต่สร้างเหตุของวิกฤตการณ์
ต้องการความสุข แต่ไปสร้างเหตุของความทุกข์
ต้องการทรัพยากร แต่ทำลายป่าและน้ำ (มีต่อ...)

กฏธรรมชาติมีว่า,.สัตว์ทั้งหลายเป็นเพื่อนทุกข์
สัตว์เดรัจฉานก็ดี ต้นไม้หญ้าบอนก็ดี มีชีวิตแล้วต้องถือว่าเป็นเพื่อนทุกข์ จะทำลายป่าไม้เล่นโครมๆ ไม่ได้ ทำลายสัตว์เดรัจฉานให้สูญพันธุ์จากโลกก็ไม่ได้,และไมฆ่าคนตาดำๆ ด้วยกันอย่างเลือดเย็น
เพราะทุกสิ่ง เป็นเพื่อนเกิด,แก่,เจ็บ,ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น..

หลงความบ้าว่าศีลธรรม

โลกทุกวัน อยู่ในขั้น กลียุค
ที่เบิกบุก เร็วรุด สู่จุดสลาย
จนสิ้นสุด มนุษยธรรม ต่ำอบาย
เพราะเห็นกง- จักรร้าย เป็นดอกบัว
กิเลสไส หัวส่ง ลงปลักกิเลส
มีความแกว่น แสนพิเศษ มาสุมหัว
สามารถดูด ดึงกันไป ใจมืดมัว
เห็นตนตัว ที่จมกาม ว่าความเจริญ
มองไม่เห็น ศีลธรรม ว่าจำเห็น
สำหรับอยู่ สุขเย็น ควรสรรเสริญ
เกียรติ กาม กิน บิ่นบ้า ยิ่งกว่าเกิน
แล้วหลงเพลิน ความบ้า ว่าศีลธรรมฯ พุทธทาสภิกขุ
(มีต่อ...)

ศีลธรรมกลับมาเถิด
กลับมาเถิด ศีลธรรม กลับมาเถิด
กำลังเกิด ภัยร้าย อันใหญ่หลวง
แก่สัตว์โลก ทั่วถิ่น จักรวาลปวง
น่าเป็นห่วง ความพินาศ ฉกาจเกิน

กลับมาเถิด ศีลธรรม กลับมาเถิด
ในโลกเกิด กลียุค อย่างฉุกเฉิน
หลงวัตถุ บ้าคลั่ง เกินบังเอิญ
มัวหลงเพลิน สิ่งกากี มีกำลัง

กลับมาเถิด ศีลธรรม กลับมาเถิด
ความเลวร้าย ลามเตลิด จวนหมดหวัง
รีบกลับมา ทันเวลา พาพลัง
มายับยั้ง โลกไว้ ให้ทันกาลฯ

พุทธทาสภิกขุ