ก า ร ทํา จิ ต ใ ห้ ส ง บ
พระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภัทโท)
วัดหนองป่าพง จ.อุบลราชธานี

ใจของเรานี่มันอยู่ในกรง

ยิ่งกว่านั้นมันยังมีเสือที่กำลังอาละวาดอยู่ในกรงนั้น

ด้วยใจที่มันเอาแต่ใจของเรานี้

ถ้าหากมันไม่ได้อะไรตามที่มันต้องการแล้วมันก็อาละวาด

เราจะต้องอบรมใจด้วยการปฏิบัติภาวนาสมาธิ

นี่แหละที่เราเรียกว่า "การฝึกใจ"



(มีต่อ)

…. ขอให้จำไว้ว่า ถึงจะขี้เกียจ ก็ให้พยายามปฏิบัติไป ขยันก็ให้ปฏิบัติไป

ทุกเวลาและทุกหนทุกแห่ง นี่จึงจะเรียกว่า "การพัฒนาจิต"

ถ้าหากปฏิบัติตามความคิดความเห็นของตนแล้ว

ก็จะเกิดความคิดไป ความสงสัยไปมากมาย

มันจะพาให้คิดไปว่า "เราไม่มีบุญ เราไม่มีวาสนา

ปฏิบัติธรรมก็นานนักหนาแล้วยังไม่รู้ยังไม่เห็นธรรมเลยสักที"

การปฏิบัติธรรมอย่างนี้ ไม่เรียกว่าเป็น "การพัฒนาจิต"

แต่เป็น "การพัฒนาความหายนะของจิต"



(มีต่อ)

.....เรื่องของศาสนานี้ก็คือ

เรื่องให้ปล่อยวางตัวออกจากกรงนั่นเอง

ที่เรามาปฏิบัตินี้ก็เพื่อแก้ปัญหา

หัวใจพระพุทธศาสนาสอนว่า

ไม่ให้ทำความผิดแล้วก็ทำจิตให้เป็นกุศล แล้วก็จะเกิดปัญญา

แต่ทุกวันนี้ทำบุญกันมาก แต่การละบาปนั้นไม่มีใครทำ

ความจริงต้องละบาปก่อนจึงจะบำเพ็ญบุญ

ถ้าบาปไม่ละจะเอาบุญไปไว้ที่ไหน

ไม่มีที่จะอยู่หรอกบุญนั้น

ทุกวันนี้พวกเราขาดการภาวนา

ขาดการพิจารณาจึงไม่ได้ข้อประพฤติปฏิบัติ

เมื่อไม่ได้ปฏิบัติมันจึงแก้ปัญหาไม่ได้

ที่พระพุทธศาสนาจะมีอำนาจช่วยได้

นั่นก็เพราะเราเอาธรรมะนั้นมาปฏิบัติให้ถูกต้อง



(มีต่อ)

เจริญในธรรมครับ

.....ผู้ใดมีสติอยู่ทุกเวลา

ผู้นั้นก็ได้ฟังธรรมของพระพุทธเจ้าอยู่ตลอดเวลา

เพราะว่า เมื่อตามองเห็นรูป ก็เป็นธรรมะ

หูได้ฟังเสียง ก็เป็นธรรมะ

จมูกได้กลิ่น ก็เป็นธรรมะ

ลิ้นได้รสก็เป็นธรรมะ

ธรรมารมณ์ที่เกิดขึ้นกับใจ

นึกขึ้นได้เมื่อใดเป็นธรรมะเมื่อนั้น

ฉะนั้นผู้มีสติจึงได้ฟังธรรมะของพระพุทธเจ้าอยู่ตลอดเวลา

ไม่ว่าจะยืน เดิน นั่ง นอน มันมีอยู่ทุกเวลา เพราะอะไร ? เพราะเรามีความรู้อยู่



(ขอขอบคุณที่มาจาก mail ของกัลยาณมิตร นามว่า "คุณคนใจดี" ซึ่งนำมาจาก
การทำจิตให้สงบ...พระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภัทโท))

สาธุ สาธุ สาธุค่ะ คุณกุหลาบสีชา

ธรรมะสวัสดีค่ะ

โมทนาสาธุคะ ><

จิตใจที่ยังติดกับอกุศลอยู่ จะมีความมัวหมองคะ

ดังนั้นต้องตั้งจิตให้เป็นกุศล ตลอดเวลาได้ยิ่งดีคะ!!