วันเวลาปัจจุบัน 19 มี.ค. 2024, 18:23  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 5 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 ธ.ค. 2009, 21:09 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 ต.ค. 2009, 03:20
โพสต์: 48

งานอดิเรก: อ่านหนังสือ
สิ่งที่ชื่นชอบ: เดอะซีเคร็ต
ชื่อเล่น: สา
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ดิฉันคุยกับสามีว่าเวรกรรมที่เรามีต่อกันขออโหสิกรรมด้วย
ขอให้ใช้เวรกรรมหมดกันในชาตินี้
ถ้าได้เกิดเป็นคนอีกขออย่าได้พบเจอกันสภาพแบบนี้อีกเลย
อยู่กันมา 15 ปี เริ่มจากศูนย์
ต่อสู้ดิ้นรนทำมาหากิน จนสร้างฐานะได้ในระดับหนึ่ง
แต่ปัจจุบันเขารับผู้หญิงคนอื่นมาร่วมทาง
และต้องการให้อยู่แบบนี้ตลอดไป
แต่ดิฉันทำใจได้แล้ว ดิฉันต้องการเพียงให้ลูกมีพ่อ
แต่ความรู้สึกหึงหวง อิจฉา โกรธ โมโหไม่มีแล้ว
ถ้าถามว่า ตอนนี้รักสามีอยู่ไหม
ตอบได้เลยว่ายังรักไม่เคยเสื่อมคลาย
เพราะเขาคือผู้ชายคนแรก คนเดียวในชีวิต
ตั้งแต่คิดมีแฟน ก็ได้สมใจในรัก
15 ปีที่ได้รู้จัก รัก และต่อสู้กับความไม่เห็นด้วยของครอบครัวและเพื่อน (บางคน)
หวังพิสูจน์ให้พ่อแม่ และ ทุกคนเห็นว่าผู้ชายคนนี้ดีพอ
แต่วันนี้ การกระทำของสามี และ ครอบครัวสามี บ่งบอกชัดเจนที่สุด
ว่าเงินสำคัญ กว่าศักดิ์ศรี ผู้หญิงคนไหนมีเงิน ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนดีและเหมาะสม
ตอนนี้ดิฉันตาสว่างแล้ว กับอุดมคติรักโง่ ๆ
นี้เป็นเดือนที่ 9 แล้วที่เรื่องราวร้าย ๆ ผ่านมาในชีวิต
ทำให้คิด ให้ฟุ้งซ่าน สุดท้ายสงบเอง ด้วยหัวใจที่ยอมรับความจริง
และพยามยืนขึ้นใหม่ด้วยหัวใจที่รู้สึกตัว
ขอบคุณสวรรค์ ที่ส่งลูกชาย 2 คน มาให้ตอนที่พ่อเขานอกใจ
ไม่อย่างนั้น แม่ไม่รู้เหมือนกัน ว่าชีวิตที่เหลือแม่จะทำเพื่ออะไร
และนี้เองที่เป็นจุดเปลี่ยน ที่จะขออโหสิกรรมต่อกัน


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 ธ.ค. 2009, 21:41 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5977

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


รู้ทันหัวใจ เขียน:
ดิฉันคุยกับสามีว่าเวรกรรมที่เรามีต่อกันขออโหสิกรรมด้วย
ขอให้ใช้เวรกรรมหมดกันในชาตินี้
ถ้าได้เกิดเป็นคนอีกขออย่าได้พบเจอกันสภาพแบบนี้อีกเลย


แต่ดิฉันทำใจได้แล้ว ดิฉันต้องการเพียงให้ลูกมีพ่อ
แต่ความรู้สึกหึงหวง อิจฉา โกรธ โมโหไม่มีแล้ว
ถ้าถามว่า ตอนนี้รักสามีอยู่ไหม
ตอบได้เลยว่ายังรักไม่เคยเสื่อมคลาย




การขออโหสิกรรมต่อกัน ต้องมีใจที่เต็มใจให้การอโหสิกรรมต่อกันจริงๆนะคะ
การที่เราบอกว่า

" เวรกรรมที่เรามีต่อกันขออโหสิกรรมด้วย ขอให้ใช้เวรกรรมหมดกันในชาตินี้
ถ้าได้เกิดเป็นคนอีกขออย่าได้พบเจอกันสภาพแบบนี้อีกเลย "

คำกล่าวตรงนี้ คือ มีการพยาบาทแฝงอยู่น่ะค่ะ แต่เราอาจจะมองไม่เห็น
การให้อโหสิกรรมต่อกันและกัน หมายถึงว่า เวรหรือการกระทำที่เราและเขา
สร้างเหตุไม่ดีมาร่วมกันนั้น ซึ่งเรามองเห็นแล้วว่า เราไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นมาอีก
ในชีวิตของเราและเขา เราจึงมากล่าวขออโหสิกรรมต่อกัน
เวรหรือสิ่งที่คิดพยาบาทอยู่ในใจนั้นจบสิ้นลง
ส่วนภพชาติระหว่างเราและเขานั้นจะจบสิ้นลงไปหรือไม่
ก็ขึ้นอยู่กับเหตุที่เราสร้างให้เกิดขึ้นใหม่ในปัจจุบันนี้แหละค่ะ

แต่ถ้าเรายังบอกว่า " ถ้าได้เกิดเป็นคนอีกขออย่าได้พบเจอกันสภาพแบบนี้อีกเลย "
คือ มันขัดกับคำพูดนี้นะคะ " แต่ความรู้สึกหึงหวง อิจฉา โกรธ โมโหไม่มีแล้ว "

เราต้องยอมรับความจริงอยู่อย่างหนึ่งว่า สิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตของเรานั้น
ล้วนเกิดจากเหตุที่เราได้กระทำร่วมกันไว้กับคนอื่นๆ ทำไปด้วยความไม่รู้
สิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตเรานี้ ล้วนเกิดจากเหตุในอดีตที่เรากระทำไว้ทั้งสิ้น
ซึ่งเราอาจจะระลึกได้ ใช่ว่าเราจะระลึกได้ทั้งหมด และที่ระลึกไม่ได้อีก

หมั่นเจริญสติ ทำบุญ สร้างกุศล หมั่นสร้างแต่เหตุดีนะคะ
หลังจากสร้างกุศลทุกๆครั้ง อย่าลืมแผ่เมตตา กรวดน้ำให้กับทุกรูปทุกนาม
เพราะเราทั้งหมดนั้น ล้วนเคยสร้างเหตุร่วมกันมาด้วยความไม่รู้นี่แหละค่ะ
ผลที่ได้รับจึงเป็นเช่นนี้

หมั่นสร้างแต่เหตุดีนะคะ หากเขาเป็นคู่ของเราจริงๆ เขาไม่ไปไหนหรอกค่ะ
หากเขาเป็นเพียงคู่วิบากกรรมของเรา ทุกอย่างย่อมเป็นไปตามเหตุที่กระทำมาค่ะ




เจ็บมานานแค่ไหนจะต้องเจ็บไปอีกนานไหม
แต่ทำไมหัวใจของฉันมันยังไม่ชินเจ็บที่ต้องทนเห็น ต้องทนที่จะได้ยิน
ไม่มีสักวันที่มันจบสิ้นสักที

อยากจะมีวันไหนมันสิ้นสุดไปทีได้ไหมไม่อยากทำร้ายใจของฉันไปมากกว่านี้
จบมันไปได้แล้ว เมื่อทางจะไปไม่มีรักแล้วมีแต่ความเสียใจ

หัวใจทนไม่ไหวแล้ว รับอะไรไม่ไหวแล้วฉันไม่อยากนั่งรอ ขอเลือกเดินหนีไป
เสียใจมากี่ร้อยครั้ง เพียงแค่ครั้งเดียวมันแทบขาดใจเจ็บช้ำมาสักเท่าไหร่
อยากขอให้สิ้นสุดเสียที

อยากจะมีวันไหน มันสิ้นสุดไปทีได้ไหม
ไม่อยากทำร้ายใจของฉันไปมากกว่านี้จบมันไปได้แล้ว
เมื่อทางจะไปไม่มี รักแล้วมีแต่ความเสียใจ

หัวใจทนไม่ไหวแล้ว รับอะไรไม่ไหวแล้วฉันไม่อยากนั่งรอ
ขอเลือกเดินหนีไปเสียใจมากี่ร้อยครั้ง เพียงแค่ครั้งเดียวมันแทบขาดใจ
เจ็บช้ำมาสักเท่าไหร่ อยากขอให้สิ้นสุดเสียที

หัวใจทนไม่ไหวแล้ว รับอะไรไม่ไหวแล้วฉันไม่อยากนั่งรอ
ขอเลือกเดินหนีไปเสียใจมากี่ร้อยครั้ง เพียงแค่ครั้งเดียวมันแทบขาดใจ
เจ็บช้ำมาสักเท่าไหร่ อยากขอให้สิ้นสุดเสียที

http://solno07.exteen.com/20080821/entry-6



เรื่องที่เคย เสียน้ำตา คือบทเรียนที่มีค่า มีความหมาย
วันใดที่คุณเข้มแข็งมากกว่านี้ คุณจะหันกลับมาขอบคุณต่อสิ่งเหล่านี้ค่ะ

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 ธ.ค. 2009, 22:39 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 8
สมาชิก ระดับ 8
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 เม.ย. 2007, 15:22
โพสต์: 603

อายุ: 0
ที่อยู่: กทม.

 ข้อมูลส่วนตัว


โมทนาด้วยนะคะ ที่คุณพี่อโหสิกรรมให้เขาได้ ไม่ติดใจค้างใจอะไร

แต่ว่า... ชีวิตคนอะคะ

เกิดมา ก็เกิดมาเพียงคนเดียว เคยอยู่ตัวคนเดียวมาได้ แล้วต่อไปจะอยู่ตัวคนเดียวต่อไป ไม่ได้ยังไงกันล่ะ!

สู้ๆนะคะ และก็หวังว่าจะผ่านอุปสรรค์นี้ มาได้เร็วๆนะคะ

โลก มันก็ทุกข์แบบนี้นะ..

ชดใช้กรรมกันไป กันมา.. ไม่จบไม่สิ้น

ทางเดียวที่จะออกจากวัฏจักรแห่งความทุกข์นี้ได้ ก็มีอยู่แค่ทางเดียว หนทางที่พระพุทธเจ้าชี้ไว้น่ะคะ

โมทนากับความเข็มแข็ง และเด็ดเดี่ยวของคุณนะ~~


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 ธ.ค. 2009, 01:41 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


ดีใจด้วยค่ะที่คุณรู้ทันฯทำใจได้ระดับหนึ่ง
เขาไม่สามารถรักเรา ซื่อสัตย์กับเราได้ ก็อย่าไปโกรธ
แค้นเขาเลยค่ะ เขายังไม่รู้จักกิเลส ไม่รู้จักความถูกผิด
รู้แต่ว่า ชอบไม่ชอบ รักไม่รัก และได้ไม่ได้ เท่านั้นเอง
แต่เรารู้ เพราะฉะนั้นเราก็อภัยให้เขา เก็บเขาไว้เป็น
คนเคยรัก มองดูพวกเขาเหมือนดูละครดีกวา :b16:

แรกๆที่เจอเรื่องแบบนี้ ยังคิดเลยว่าตัวเองคงไม่มีวันลืม
ไม่มีวันยกโทษให้ทั้งสองคน ต่อให้ตายไปจนกระดูกผุ
ก็คงจะไม่ลืม แต่พอมาพิจารณาดู เริ่มจากตัวเองก่อน
ว่าที่เป็นแบบนี้ เพราะเราเปลี่ยน หรือเขาเปลี่ยน
หรืออะไรกันแน่ที่เปลี่ยน ก็เห็นว่าทุกอย่าง มันเปลี่ยนไปหมด
ไม่ว่าเขา เราหรือเวลา จะให้มันคงที่อยู่ตลอดไปไม่มี
เรามักจะลืมความจริงข้อนี้ ไม่ทันตั้งรับ ก็เลยเป็นทุกข์กัน
ถ้าเรายอมรับว่าทุกสิ่งทุกอย่างมันต้อง "เปลี่ยน" ไม่ใช่เขา
ไม่ใช่เรา แต่เป็นทุกอย่างที่เปลี่ยน เราจะไม่โกรธใครเลย :b6:

เขาเคยรักเรา ต่อมาเขาไม่รัก ก็ไม่ใช่ความผิดของเขา
ถ้าเราคิดได้อย่างนี้ การอโหสิกรรมของเรามันจะเป็นไป
โดยที่ไม่ต้องฝืน ทุกครั้งที่กรวดน้ำเขาก็อยู่ในข่ายของ
"เจ้ากรรมนายเวร" อยู่แล้วทุกครั้ง :b14:

รอให้คุณรู้ทันฯ ทำใจให้สงบกว่านี้อีกสักนิด เมื่อไหร่ที่คุณ
นึกถึงเขาแล้วไม่รู้สึกอะไรเลย ไม่เจ็บ ไม่แปล๊บ ไม่ขุ่นมัว
วันนั้นแหละที่เรา "อโหสิกรรม" ให้เขา โดยปราศจากยางเหนียว
ที่จะทำให้เราต้องเกี่ยวพันกันอีก ตราบใดที่ยังมีคำว่า"ขออย่าง
ได้เจอะได้เจอกันอีก" นั่นย่อมหมายถึงว่า "จะได้เจอะได้เจอกันอีก" :b7:

อิจฉาคุณจังมีหนุ่มน้อยแนบข้างตั้งสองคน มีความสุขกับปัจจุบัน
ให้มากๆนะค่ะ :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 เม.ย. 2019, 10:15 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ธ.ค. 2008, 09:34
โพสต์: 1322


 ข้อมูลส่วนตัว


rolleyes :b4:


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 5 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 4 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร