อนุโมทนากับคุณพงพันครับ

เราจะละความยึดมั่นถือมั่น หรือ

ทำลายตัวผู้ยึดมั่น ถือมั่นดีครับ

จั่วหัวชื่อกระทู้แบบนี้ดีกว่าไหมครับ


ละความยึดมั่นถือมั่น คือละความยึดมั่นถือมั่นในขันธ์๕


ถ้าพูดว่าละขันธ์ 5 เฉยๆ มันแปลว่า "ตาย"
เดด น่ะครับ เดด
ซี้แหงน่ะ

ดูหลวงปู่พูดน่ะ หลวงปู่ใช้คำว่า
"ย่อมตัดอุปาทานขันธ์ ๕ "
ท่านไม่ได้พูดว่า "ย่อมตัดขันธ์ ๕ "

ถ้าอยากละขันธ์ไม่ยากเลย
เอามีดปาดคอก็ได้ละขันธ์แล้วล่ะ
ถ้ามันจบก็ดี แต่มันไม่จบน่ะสิ ปวดหัว

ขอตอบตามความรู้ที่มีเพียงน้อยนะครับ

เราทำลายไม่ได้หรอกครับ แต่ให้เข้าไปพิจารณาดู ความเข้าใจจะทำให้เราละได้เอง
ถ้าเข้าใจแล้วมันจะละของมันเอง
พิจารณาในกาย ใจ เป็นหลักนะครับ
ฟังจากที่กล่าวมา มีอยู่ 3 ตัวที่ต้องพิจารณาครับ
1.ความยึดมั่น
2.ผู้ยึดมั่น
3.เรา
ก่อนอื่นเราต้องเห็นสิ่งที่เราเข้าไปยึดก่อนครับ นั่นคือขันธ์ ๕
เมื่อเห็นตัวขันธ์ ๕ พิจารณาว่ามันเป็นทุกข์ ไม่เที่ยง ไม่มีตัวตนแล้ว
ถามตัวเองว่า แล้วเราไปยึดอะไร
เมื่อจิตยอมรับว่ามันยึดไว้ไม่ได้ "ความยึดมั่น"จะถูกละเอง
ยิ่งพิจารณาแบบนี้บ่อยๆก็จะยิ่งละความยึดมั่นได้มากขึ้น

ส่วน"ผู้ยึดมั่น" มันก็คือขันธ์ ๕ ครับ
ให้พิจารณาว่ามันเป็นทุกข์ ไม่เที่ยง ไม่มีตัวตนเช่นกัน
และถามตัวเองอีกว่า แล้วเราไปยึดอะไร
เมื่อจิตยอมรับว่ามันยึดไว้ไม่ได้ ผู้ยึดมั่นก็จะถูกละเอง

ส่วน"เรา"ก็คือขันธ์ ๕ ครับ
เป็นทุกข์ ไม่เที่ยง ไม่มีตัวตนเช่นกัน
ถามตัวเองอีกว่า แล้วไปยึดอะไร
เมื่อจิตยอมรับว่ามันยึดไว้ไม่ได้ เราก็จะถูกละเอง

พิจารณาเพียงในกายและใจเท่านั้นนะครับ(ขันธ์ ๕ ของเราเอง)
ต้องละเอียดในขันธ์ ๕ ครับ และพิจารณาขันธ์ ๕ สู่ความเป็นไตรลักษณ์

ขันธ์ ๕ คือผู้ถูกดูถูกรู้ ขันธ์ ๕ คือผู้ดูผู้รู้
นอกเหนือจากขันธ์ ๕ ไม่อย่างอื่นครับ
ไม่มีเราในขันธ์ ไม่มีขันธ์ในเรา

หลักการพิจารณาโดยละเอียดอยู่ในเว็บไซต์ด้านล่างนี้นะครับ
(สามารถขอหนังสือและMP3ได้ จัดส่งฟรีฟรี เพียงทิ้งชื่อและที่อยู่ไว้ที่เว็บไซต์ครับ)
http://www.watpachareongtham-chonburi.com