น ตํ มาตา ปิตา กยิรา
อญฺเญ วาปิจ ญาตกา
สมฺมาปณิหิตํ จิตฺตํ
เสยฺยโส นํ ตโต กเร . . . ฯ ๔๓ ฯ

มารดาก็ทำให้ไม่ได้ บิดาก็ทำให้ไม่ได้
ญาติพี่น้องก็ทำให้ไม่ได้ แต่จิตที่ฝึกฝนไว้ชอบ
ย่อมทำสิ่งนั้นได้ และทำได้อย่างประเสริฐด้วย



เทพบุตร

เสนอ เปรียบเทียบกับ คำแปล พระพุทธภาษิต

จิตฺตํ ทนฺตํ สุขาวหํ

จิตที่ฝึกแล้วนำสุขมาให้

http://www.heritage.thaigov.net/religio ... index3.htm

กับ หัวข้อกระทู้ จิตที่ปฏิบัติดีแล้วนำสุขมาให้





จาก พระพุทธภาษิต ที่ท่าน จขกท นำมาลง

ขออนุญาต ขอโอกาส นำอีกสำนวนแปลมาเปรียบเทียบครับ


น ตํ มาตา ปิตา กยิรา อญฺเญ วาปิจ ญาตกา
สมฺมาปณิหิตํ จิตฺตํ เสยฺยโส นํ ตโต กเร

มารดาบิดาหรือญาติเหล่าอื่น ไม่พึงทำเหตุนั้นให้ได้
ส่วนจิตที่ตั้งไว้ดีแล้ว พึงทำเขาให้ดีกว่านั้น

http://www.heritage.thaigov.net/religio ... index3.htm



คำแปลของคำว่า สมฺมาปณิหิตํ อยู่ในอรรถกถา

http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=42

บทว่า สมฺมาปณิหิตํ ความว่า ตั้งไว้ดี

วิรชัง

โลภโกรธหลงเป็นธุลีคลุกคลีจิต
ให้มืดมิดมัวหมองไม่ผ่องใส
ทั้งสามสิ่งถูกตัดสลัดไป
จิตแจ่มใสบริสุทธิ์ดุจเพ็ญจันทร์ฯ

โลกได้รับแสงสว่างจากดวงอาทิตย์
แต่ต้องมืดมิดเพราะเงาตัวเอง

ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ สาธุ......