กลิ่นดิบ
พระผู้มีพระภาคเจ้า พระนามว่ากัสสปะ ตรัสพระคาถา เหล่านี้ว่า
“การฆ่าสัตว์ การทุบตี การตัด การจองจำ การลัก การพูดเท็จ
การกระทำด้วยความหวัง การหลอกลวง การเรียนคัมภีร์ที่ไร้ประโยชน์
และการคบหาภรรยาผู้อื่น นี้ ชื่อว่ากลิ่นดิบ เนื้อและโภชนะ ไม่ชื่อว่ากลิ่นดิบเลย”
“ชนเหล่าใดผู้เศร้าหมอง หยาบช้า หน้าไหว้หลังหลอก ประทุษร้ายมิตร
ไม่มีความกรุณา มีมานะ(ความถือตัว) จัด มีปกติไม่ให้ และไม่ให้อะไร ๆ แก่ใคร ๆ
นี้ ชื่อว่ากลิ่นดิบของชนเหล่านี้ เนื้อและโภชนะ ไม่ชื่อว่ากลิ่นดิบเลย”
“ความโกรธ ความมัวเมา ความเป็นคนหัวดื้อ ความตั้งอยู่ผิด มายา ริษยา
ความยกตน ความถือตัว ความดูหมิ่น และความสนิทสนมด้วย อสัตบุรุษทั้งหลาย”
นี้ ชื่อว่ากลิ่นดิบ เนื้อและโภชนะ ไม่ชื่อว่ากลิ่นดิบเลย”
(จาก...พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต อามคันธสูตร)
ในทางพระพุทธศาสนา พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงว่า กลิ่นดิบนั้น ไม่ใช่กลิ่นเนื้อ ไม่ใช่กลิ่นปลา ไม่ใช่กลิ่นของอาหาร แต่กลิ่นดิบนั้น เป็นกลิ่นของกิเลส กิเลสหมายถึงเครื่องเศร้าหมองของจิต หรือสิ่งที่ทำให้จิตใจเศร้าหมอง เป็นสิ่งที่น่ารังเกียจเป็นอย่างยิ่ง เมื่อไม่รู้ว่ากิเลสเป็นสภาพธรรมที่น่ารังเกียจ ย่อมเป็นเหตุทำให้นับวันก็ยิ่งจะมีแต่กิเลสพอกพูนหนาแน่นขึ้นเรื่อย ๆ เป็นผู้เต็มไปด้วยกลิ่นดิบคือกิเลส
พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงนั้น เป็นอนุสาสนี เป็นคำพร่ำสอนที่ซ้ำไปซ้ำมา ก็เพื่อเป็นเครื่องเตือนพุทธบริษัทให้เห็นโทษของกิเลส ให้เห็นโทษของอกุศลทั้งหลาย เพื่อสำรวจตัวเองว่ายังเป็นผู้มีสิ่งที่ไม่ดีอะไรบ้าง เพื่อจะได้ขัดเกลา ลดละคลายให้เบาบางลง ด้วยความเข้าใจที่ถูกต้อง(ปัญญา) จนกว่าจะถึงความเป็นผู้ที่ไม่มีกิเลสได้ในที่สุด.
**ท่านที่สนใจสามารถติดต่อสอบถาม สนทนาธรรมเพื่อความเข้าใจที่ถูกต้องยิ่งขึ้นได้ที่มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา เลขที่ ๑๗๔/๑ ซอยเจริญนคร ๗๘ แขวงดาวคะนอง เขตธนบุรี กรุงเทพมหานคร ๑๐๖๐๐ โทรศัพท์ ๐๒๔๖๘ ๐๒๓๙ http://www.dhammahome.com

ยึดผักก็ติดผัก ยึดเนื้อก็ติดเนื้อ ไม่ยึดมั่นถือมันอะไรก็กินได้ มันอยู่ที่ใจ