แทนขวัญเข้าใจค่ะ ว่ามันขึ้นอยู่กับประสบการณ์และความสามารถของแต่ละคะ และขึ้นอยู่กับสถานการณ์ด้วยค่ะ เพราะแต่ละคนก็ประสบพบเจอมาไม่เหมือนกัน
แต่ประสบการณ์ก็ช่วยให้เราได้เรียนรู้ ได้เข้าใจว่ามันเป็นอย่างไร เป็นบทเรียนกลับมาสอนตัวเองได้ และสอนผู้อื่นได้ด้วย เหมือนผู้ใหญ่สอนเด็กอย่างนั้นค่ะ

ความทุกข์เมื่อมันเกิดขึ้นกับตัวเราเองบางครั้งเราก็อาจจะมองว่ามันเป็นเรื่องใหญ่มาก
ทั้งๆที่มันอาจจะเป็นเรื่องเล็กน้อยในสายตาคนอื่น
เหมือนเด็กที่แค่ทำไอติมหล่นก็ร้องไห้เสียใจแล้ว เวลากินก็เลอะเทอะเปอะเปื้อนไปหมด
ผิดกับผู้ใหญ่ที่ว่าไม่เป็นไรแค่ไอติมอันเดียว เดี๋ยวก็ซื้ออันใหม่ได้ หรือไม่ต้องกินก็ได้มันอ้วน
อีกทั้งยังรู้วิธีว่าถ้าจะกินแบบไหนถึงจะไม่หกเลอะเทอะ

แทนขวัญอาจจะถามไม่เก่งค่ะ แต่ก็เหมือนมาถามว่าเคยกินไอติมกันมั้ยคะ
เวลาทำหกหรือเวลาทานเลอะเทอะแล้วทำยังไงกัน

พึ่งรู้เหมือนกันค่ะ

แล้วตรงนี้แปลว่าอะไรคะ ตรงตัวหนาค่ะ

ขอบคุณค่ะ คุณปลายฟ้า

ถ้าถามว่านานแค่ไหนในการเยียวยาหัวใจจากความผิดหวัง ก็นานเท่าที่ใจเราจะลืมว่าเขากับเราเคยเป็นแฟนกัน เคยผูกพันธ์กัน เขาเคยเป็นของเรา เขาทำให้เราผิดหวังเจ็บช้ำน้ำใจ แล้วใจเราก็ปรุงแต่งให้เป็นเรื่องราวให้ใจเราเศร้าหมองเป็นทุกข์ ทั้งที่เรารู้ว่าเราคิดถึงความผิดหวังมันเป็นทุกข์ แต่เราก็วนเวียนคิดถึงมันไม่เคยเข็ดหลาบ ทุกข์อย่างอยู่ที่ใจ มันเกิดได้มันก็ดับได้สติที่รู้เท่าทัน คนที่ฝึกสติปัฏฐาน 4
จะเข้าใจเรื่องนี้ดีครับ

ถ้าคิดในแง่ดีไว้ก็ได้นะครับ ความผิดหวังไม่ได้มีไว้ให้ทุกข์ ความผิดหวังทำให้หัวใจเราแข็งแรงขึ้นเมื่อเจอความรักครั้งต่อไป ทำให้เรารู้จักคำว่ารักมากขึ้นทำให้เราฉลาดที่จะรักมากขึ้น เราอาจเจอคนที่ดีกว่าคนที่ผ่านก็ได้ครับ :b22: