วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 02:49  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 33 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2, 3  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ค. 2009, 11:33 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 เม.ย. 2009, 19:55
โพสต์: 548

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


"นายพรานผู้วางกับดัก...คิดว่าจะดักสัตว์...
จนสุดท้าย...กับดักนั้นกลับมาดักตัวนายพรานเอง..."

ประโยคนี้เพื่อน ๆ คิดว่ามันมีนัยทางธรรมอย่างไร...
:b10: :b10: :b10:
ถ้าท่านพล..ไม่เห็นว่าเป็นเรื่องไร้สาระจนเกินไป ก็เชิญได้นะครับ
:b1: :b1: :b1:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ค. 2009, 11:55 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 18 เม.ย. 2008, 13:18
โพสต์: 1367

ที่อยู่: bangkok

 ข้อมูลส่วนตัว


yahoo เขียน:
"นายพรานผู้วางกับดัก...คิดว่าจะดักสัตว์...
จนสุดท้าย...กับดักนั้นกลับมาดักตัวนายพรานเอง..."

ประโยคนี้เพื่อน ๆ คิดว่ามันมีนัยทางธรรมอย่างไร...
:b10: :b10: :b10:
ถ้าท่านพล..ไม่เห็นว่าเป็นเรื่องไร้สาระจนเกินไป ก็เชิญได้นะครับ
:b1: :b1: :b1:

ให้ทุกข์แก่ท่าน...ทุกข์นั้นถึงตัว.. :b11:

.....................................................
ตั้งสติไว้ มองความจริงตามความเป็นจริง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ค. 2009, 11:57 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 8
สมาชิก ระดับ 8
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 พ.ค. 2009, 05:25
โพสต์: 621


 ข้อมูลส่วนตัว


ให้ทุกข์แก่ท่าน...ทุกข์นั้นถึงตัว...


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ค. 2009, 12:37 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 23 ก.พ. 2009, 04:12
โพสต์: 1067


 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: คนไร้สาระ ขอออกความเห็นด้วยคน

:b47: อาจมีได้สองนัยยะ

:b47: นัยยะที่หนึ่ง เป็นการรับกรรมของใคร บางคนที่ทำไว้ (แบบเจาะจงตัว)
เช่นที่พระพุทธองค์ตรัสว่า "หว่านพืช เช่นไรก็ได้ย่อมผลเช่นนั้น"

:b47: นัยยะที่สอง นายพรานคือเรา รับผัสสะมาทั้ง 6 ทาง
และผลที่ได้รับก็คือเรา สังเกตุค่ะว่าทุกสิ่งที่เราทำ สะท้อน
กลับมาเสมอ ทั้งดีและเลว เพราะเรายังมีตัวตนรองรับกันอยู่
สักกายะทิฐิยังไม่ขาด เราวางกับดัก คือการกระทำต่าง ๆ ลง
ไปด้วยความไม่รู้ และเราก็รับผลการกระทำนั้น ๆ ของเราเอง

:b47: ด้วยความที่ปัญญาเรายังมีไม่พอ มองไม่เห็น จิตปรุงทั้งบุญทั้ง
บาปทั้งวัน ขนาดจิตคิดลงไปยังให้ผล เกิดทุกข์ - เกิดสุข
ทำให้ใจกระเพื่อม จิตไม่เป็นอิสระ มีงานทำจิตก็เหนื่อย ไม่ต้องพูด
ถึงว่าถ้าล้นออกไปทาง กาย และ วาจา จะสักแค่ไหน กลาย
เป็นทายาทของกรรมไปโดยไม่รู้ตัว คิดไปคิดมา จิตเรานี่ผิดปกติตลอด
เพราะได้ยินคำว่า "จิตเดิมปกติประภัสสร เพราะกิเลสจรมา" อะไร
ประมาณนี้ คำพูดนี้อาจคลาดเคลื่อนค่ะ ผิดถูกอย่างไรขออภัยด้วยเพราะเป็น
ความเห็นส่วนตัวค่ะ

:b8: อนุโมทนาสาธุค่ะ คุณ yahoo คำถามง่าย ๆ แต่แฝงความนัยได้อย่างลึกล้ำ

.....................................................
...นฺตถิตัณหา สมานที...
ห้วงน้ำใหญ่โต เสมอด้วยตัณหาไม่มี


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ค. 2009, 13:55 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 เม.ย. 2009, 19:55
โพสต์: 548

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ใช่ครับ เป็นคำถามที่ใช้คำพื้น ๆ มากเลย
ลองดูอีกประโยคครับ...
:b1: :b1: :b1:

"คนเรียนหนังสือ เดิมทีประสงค์ที่จะแสวงหามรรค
แต่นานไปนานไป ก็หลงทางอยู่ในเขาวงกต
เดินออกมาไม่พ้น"
:b1: :b1: :b1:

ใครมี idea ดี ๆ เพิ่มเติมเกี่ยวกับสองวาทะนี้ครับ...ลุยเลยครับ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ค. 2009, 14:56 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 เม.ย. 2009, 19:25
โพสต์: 579

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เคยใช้เหตุผล และข้อแม้อันไม่ชอบธรรม มายืนยันความชอบธรรมของตน
เพื่อทำลาย อีกฝ่ายให้พินาศ หวังแค่ชัยชนะเฉพาะหน้าเอาไว้ก่อน
เพราะคิดว่าเมื่อทำลายอีกฝ่ายและกุมชัยชนะได้แล้ว วิธีการอันไม่ชอบธรรมทั้งหลาย
ของตัวที่เคยกระทำต่อผู้อื่น ก็จะถูกลืมเลือนไปในไม่ช้า และภัยก็ไม่มีทางย้อนมา
ถึงตัว ต่อมาเหตุผลและวิธีการที่เขาใช้ทำลายอีกฝ่าย ก็กลับกลายมาเป็นเงื่อนไข
ในการทำลายตัวเขาเองบ้าง ............อันนี้คือนัยทางโลก

ถ้าหากเป็นนัยทางธรรม...........เพราะนายพรานกำลังประมาท
ขาดความรู้ตัวทั่วพร้อม และขาดความชำนาญในการดักสัตว์
ความผิดพลาดจึงเกิดขึ้น

หรือนายพรานอาจเก่งกล้าชำนาญ แต่เพราะเห็นแต่ความเก่งกล้าของตัว
จึงพาให้ประมาท และทำให้เกิดความพลาดพลั้งในที่สุด

หรือเรื่องนี้ต้องการสอนให้รู้ว่า การกระทำทั้งปวงหากประมาท
สิ่งนั้นก็อาจย้อนกลับมา สร้างความยุ่งยากให้ได้ในภายหลัง

หรือาจหมายถึงหอก ที่พุ่งออกไป แต่เขาบังเอิญรับไว้ได้
และทันทีที่เขารับไว้ได้ ในมือตัวเองก็ไม่มีหอกเสียแล้ว
แล้วต่อจากนั้น..........................................

อุตส่าห์ตอบเดามั่วซั่วหว่านแหไปทั่ว คงได้ปลามาสักตัวเล็กๆบ้างแหละหนอ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ค. 2009, 16:04 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 06 ก.พ. 2009, 20:49
โพสต์: 3979

แนวปฏิบัติ: พอง-ยุบ
งานอดิเรก: อ่านหนังสือ
ชื่อเล่น: นนท์
อายุ: 42
ที่อยู่: นครสวรรค์

 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: :b8: :b8:

บัวศกล เขียน:
อุตส่าห์ตอบเดามั่วซั่วหว่านแหไปทั่ว คงได้ปลามาสักตัวเล็กๆบ้างแหละหนอ


ไม่มั่วหรอกครับ เหตุผลใช้ได้ดีที่เดียวครับ
สาธุด้วยครับ


:b8: :b8: :b8:

.....................................................
แม้มิได้เป็นสุระแสงอันแรงกล้า ส่องนภาให้สกาวพราวสดใส
ขอเป็นเพียงแสงแห่งดวงไฟ ส่องทางให้มวลชนบนแผ่นดิน


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ค. 2009, 16:14 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 เม.ย. 2009, 19:55
โพสต์: 548

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


วรานนท์ เขียน:
:b8: :b8: :b8:

บัวศกล เขียน:
อุตส่าห์ตอบเดามั่วซั่วหว่านแหไปทั่ว คงได้ปลามาสักตัวเล็กๆบ้างแหละหนอ


ไม่มั่วหรอกครับ เหตุผลใช้ได้ดีที่เดียวครับ
สาธุด้วยครับ


:b8: :b8: :b8:


น่านดิ...ใช้ได้ ๆ
ไปซื้อโอเลี้ยงทีซิ...อยากกินง่ะ
:b16: :b16: :b16:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ค. 2009, 16:35 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 เม.ย. 2009, 19:55
โพสต์: 548

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


บัวศกล เขียน:
หรือาจหมายถึงหอก ที่พุ่งออกไป แต่เขาบังเอิญรับไว้ได้
และทันทีที่เขารับไว้ได้ ในมือตัวเองก็ไม่มีหอกเสียแล้ว
แล้วต่อจากนั้น..........................................

..อิ...อิ..
ก็เสร็จตู....น่ะดิ่
:b32: :b32: :b32:

สงสัยเราจะหามุขมาแกล้งเพื่อนบ่อยไปรึเปล่า
เพื่อนเราก็เลยดูจะตอบแบบระแวดระวัง...เช่นนี้...
:b9: :b9: :b9:

:b12: :b12: :b12:
ไม่อยากจะแอบอ่านใจเพื่อนเลย
กลัวเจอคำว่า "..ไอ้แสบ..."
:b13: :b13: :b13:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ค. 2009, 16:52 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 9
สมาชิก ระดับ 9
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 ก.พ. 2008, 10:00
โพสต์: 724

แนวปฏิบัติ: พอง-ยุบ
งานอดิเรก: ปฏิบัติวิปัสสนา
อายุ: 0
ที่อยู่: เกษตร-นวมินทร์ กรุงเทพฯ

 ข้อมูลส่วนตัว


yahoo เขียน:
"นายพรานผู้วางกับดัก...คิดว่าจะดักสัตว์...
จนสุดท้าย...กับดักนั้นกลับมาดักตัวนายพรานเอง..."

ประโยคนี้เพื่อน ๆ คิดว่ามันมีนัยทางธรรมอย่างไร...
:b10: :b10: :b10:
ถ้าท่านพล..ไม่เห็นว่าเป็นเรื่องไร้สาระจนเกินไป ก็เชิญได้นะครับ
:b1: :b1: :b1:


นายพราน ต้องมีคุณสมบัตินายพราน ต้องรู้ เข้าใจวิชาชีพของตน ต้องชำนาญในวิธีและอุปกรณ์ ต้องหมั่นฝึกฝน
ทดลองการใช้อุปกรณ์และวิธีใช้นั้น
การศึกษาพระศาสนาก็เช่นกัน ต้องรู้ภาวะของตัวเองว่ามีกำลังที่จะรู้แค่ไหน จากนั้นนำเอาข้อธรรมต่างๆมาทดลอง
ฝึกฝนบ่อยๆเช่นเดียวกับนายพราน ไม่เช่นนั้นแล้ว การไม่ฝึก ไม่ทดลองจนแน่ใจหรือชำนาญ จะเป็นอาวุธร้ายย้อน
มาทำลายตนเองดุจกับดักของพรานฉนั้น

.....................................................
เอกายโน อยํ ภิกฺขเว มคฺโค สตฺตานํ วิสุทฺธิยา โสกปริเทวานํ สมติกฺกมาย
ทุกฺขโทมนสฺสานํ อตฺถงฺคมาย ญายสฺส อธิคมาย นิพฺพานสฺส สจฺฉิกิริยาย ยทิทํ
จตฺตาโร สติปฏฺฺฐานา ฯ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ค. 2009, 17:31 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 เม.ย. 2009, 19:55
โพสต์: 548

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


yahoo เขียน:
"นายพรานผู้วางกับดัก...คิดว่าจะดักสัตว์...
จนสุดท้าย...กับดักนั้นกลับมาดักตัวนายพรานเอง..."
:b1: :b1: :b1:


ก็กับดักที่นายพรานเคยวางไว้ เคยกู้คืนบ้างรึเปล่า...ล่ะครับ
ถ้านายพรานรู้จักวาง และรู้จักถอนกับดักที่ไม่จำเป็นออกไปบ้าง......
โอกาสในการติดกับดักที่ตนเองเคยวางไว้....คงน้อยลง

:b16: :b16: :b16:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ค. 2009, 18:50 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 20 ต.ค. 2008, 09:55
โพสต์: 405


 ข้อมูลส่วนตัว


ขอตอบเจ้าของกระทู้ ตามความคิดเห็นส่วนตัว ผิดถูกประการใด ขออภัยล่วงหน้าดังนี้

อ้างคำพูด:
"นายพรานผู้วางกับดัก...คิดว่าจะดักสัตว์...จนสุดท้าย...กับดักนั้นกลับมาดักตัวนายพรานเอง..."

หากเปรียบเทียบว่า...

คำว่า "นายพราน"........เป็นชื่อแห่ง "ผู้ปฏิบัติ"
คำว่า "วาง" ..............เป็นชื่อแห่ง "การเจริญ"
คำว่า "กับดัก" ...........เป็นชื่อแห่ง "อริยมรรค"
คำว่า "สัตว์" .............เป็นชื่อแห่ง "กิเลสทั้งมวล"

ประโยคข้างต้นจะได้ว่า...

นายพรานผู้วางกับดัก..........................ผู้ปฏิบัติเจริญอริยมรรค
คิดว่าจะดักสัตว์.................................ด้วยกุศลฉันทะว่าจะกำจัดกิเลสทั้งมวลให้หมดสิ้น
จนสุดท้าย.......................................แต่พอสุดท้ายในเบื้องปลายแห่งการปฏิบัติ
กับดักนั้นกลับมาดักตัวนายพรานเอง.......อริยมรรคนั้นกลับมาเป็นกิเลสที่ยึดติดผู้ปฏิบัติไว้เสียเอง

บุรุษผู้หนึ่งเห็นฝั่งนี้ว่าน่ารังเกียจ เต็มไปด้วยภัยอันตราย มองเห็นอีกฝั่งหนึ่งเป็นที่เกษม ปลอดภัย จึงมุ่งหวังจะข้ามไปยังฝั่งโน้น จึงได้หาหญ้ากิ่งไม้ ใบไม้ต่างๆ มาผูกเป็นแพ และพยายามล่องข้ามแม่น้ำไปด้วยมือและเท้า ครั้นเมื่อถึงฝั่งโน้นด้วยความสวัสดีแล้ว เป็นพราห์มขึ้นบนไป ก็ถีบแพนั้นทิ้ง นี้ฉันใด

ผู้ปฏิบัติมองเห็นกายว่าเต็มไปด้วยทุกข์ มองเห็นนิพพานไม่มีทุกข์ จึงมุ่งหวังจะปลอดพ้นจากทุกข์ จึงเพียรศึกษาปริยัติ น้อมนำมาปฏิบัติในอริยมรรค ครั้นเมื่อปฏิบัติไปจนสำเร็จอรหัตตผลแล้ว ก็ไม่ยึดมั่นถือมั่นในอริยมรรค ฉันนั้น

"สิ่งที่คิดว่าไม่เป็นสาระ สิ่งนั้นอาจเป็นสาระ สิ่งที่คิดว่าเป็นสาระ สิ่งนั้นอาจไม่เป็นสาระ แต่ทั้งเป็นสาระและไม่สาระ...ล้วนมีสัจธรรม"

ขอให้เจริญในธรรม :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 23 พ.ค. 2009, 08:42 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 เม.ย. 2009, 19:55
โพสต์: 548

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ศิรัสพล เขียน:
ขอตอบเจ้าของกระทู้ ตามความคิดเห็นส่วนตัว ผิดถูกประการใด ขออภัยล่วงหน้าดังนี้

หากเปรียบเทียบว่า...
คำว่า "นายพราน"........เป็นชื่อแห่ง "ผู้ปฏิบัติ"
คำว่า "วาง" ..............เป็นชื่อแห่ง "การเจริญ"
คำว่า "กับดัก" ...........เป็นชื่อแห่ง "อริยมรรค"
คำว่า "สัตว์" .............เป็นชื่อแห่ง "กิเลสทั้งมวล"

ประโยคข้างต้นจะได้ว่า...
นายพรานผู้วางกับดัก..........................ผู้ปฏิบัติเจริญอริยมรรค
คิดว่าจะดักสัตว์.................................ด้วยกุศลฉันทะว่าจะกำจัดกิเลสทั้งมวลให้หมดสิ้น
จนสุดท้าย.......................................แต่พอสุดท้ายในเบื้องปลายแห่งการปฏิบัติ
กับดักนั้นกลับมาดักตัวนายพรานเอง.......อริยมรรคนั้นกลับมาเป็นกิเลสที่ยึดติดผู้ปฏิบัติไว้เสียเอง

บุรุษผู้หนึ่งเห็นฝั่งนี้ว่าน่ารังเกียจ เต็มไปด้วยภัยอันตราย มองเห็นอีกฝั่งหนึ่งเป็นที่เกษม ปลอดภัย จึงมุ่งหวังจะข้ามไปยังฝั่งโน้น จึงได้หาหญ้ากิ่งไม้ ใบไม้ต่างๆ มาผูกเป็นแพ และพยายามล่องข้ามแม่น้ำไปด้วยมือและเท้า ครั้นเมื่อถึงฝั่งโน้นด้วยความสวัสดีแล้ว เป็นพราห์มขึ้นบนไป ก็ถีบแพนั้นทิ้ง นี้ฉันใด

ผู้ปฏิบัติมองเห็นกายว่าเต็มไปด้วยทุกข์ มองเห็นนิพพานไม่มีทุกข์ จึงมุ่งหวังจะปลอดพ้นจากทุกข์ จึงเพียรศึกษาปริยัติ น้อมนำมาปฏิบัติในอริยมรรค ครั้นเมื่อปฏิบัติไปจนสำเร็จอรหัตตผลแล้ว ก็ไม่ยึดมั่นถือมั่นในอริยมรรค ฉันนั้น

"สิ่งที่คิดว่าไม่เป็นสาระ สิ่งนั้นอาจเป็นสาระ สิ่งที่คิดว่าเป็นสาระ สิ่งนั้นอาจไม่เป็นสาระ แต่ทั้งเป็นสาระและไม่สาระ...ล้วนมีสัจธรรม"

อ้างคำพูด:
"คนเรียนหนังสือ เดิมทีประสงค์ที่จะแสวงหามรรค
แต่นานไปนานไป ก็หลงทางอยู่ในเขาวงกต
เดินออกมาไม่พ้น"

อ้างคำพูด:
"นายพรานผู้วางกับดัก...คิดว่าจะดักสัตว์...จนสุดท้าย...กับดักนั้นกลับมาดักตัวนายพรานเอง..."


ดีจังเลยครับ... ได้ความคิดเห็นหลายแง่มุมมากเลย
โดยเฉพาะ...เพื่อนผม...ผมชอบมุมมองของเขาครับ
เวลาที่เขาพิจารณาสิ่งใด...เขาจะพยายามมองให้ครบทุกมุมมอง...

สำนวน "นายพราน....." อันนี้ผมดัดแปลงมาจาก บทกวีครับ...ซึ่งคนเขียนไม่ได้มีความรู้ทางศาสนาใด ๆ
สำนวน "คนเรียนหนังสือ..." ผมเพิ่งอ่านเจอเมื่อวานครับ เป็นคำสอนของลัทธิหนึ่ง
สำนวน "ผู้ปฏิบัติเจริญอริยมรรค..." เป็นมุมของผู้มีศาสนาพุทธอยู่ในหัวใจครับ...

ผู้ที่มีศาสนาพุทธอยู่ในหัวใจ ผมขอให้เจริญในธรรมอย่างแท้จริงครับ
:b8: :b8: :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 24 พ.ค. 2009, 12:58 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 18 เม.ย. 2008, 13:18
โพสต์: 1367

ที่อยู่: bangkok

 ข้อมูลส่วนตัว


yahoo เขียน:
"คนเรียนหนังสือ เดิมทีประสงค์ที่จะแสวงหามรรค
แต่นานไปนานไป ก็หลงทางอยู่ในเขาวงกต
เดินออกมาไม่พ้น"
:b1: :b1: :b1:

ใครมี idea ดี ๆ เพิ่มเติมเกี่ยวกับสองวาทะนี้ครับ...ลุยเลยครับ


คนเราเรียนก็เพื่อที่จะรู้...แต่พอรู้แล้วกลับติดอยู่ในรู้
ไอ้ที่รู้ๆมาก็เลยกลายเป็นไม่รู้...แต่พอหยุดที่จะรู้
ก็ไม่มีอะไรต้องรู้อีก...หมดที่รู้ :b13:

.....................................................
ตั้งสติไว้ มองความจริงตามความเป็นจริง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 24 พ.ค. 2009, 19:30 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 เม.ย. 2009, 19:55
โพสต์: 548

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


บัวศกล เขียน:

หรือาจหมายถึงหอก ที่พุ่งออกไป แต่เขาบังเอิญรับไว้ได้
และทันทีที่เขารับไว้ได้ ในมือตัวเองก็ไม่มีหอกเสียแล้ว
แล้วต่อจากนั้น..........................................


อุตส่าห์ตอบเดามั่วซั่วหว่านแหไปทั่ว คงได้ปลามาสักตัวเล็กๆบ้างแหละหนอ


เป็นประโยคที่ทำให้ผมสะดุด...นิดนิ๊ดดดด
เพราะท่าน...เล่นตอบฉีกแนวออกมา...

ก็เลยอดที่จะอยากถามกลับไม่ได้
ถ้าคนที่พุ่งหอกออกไปเป็นผม แล้วท่านรับไว้ได้
แล้ววว....
:b10: :b10: :b10:


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 33 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2, 3  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 41 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร