โอวาทธรรมของพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต
เล่าไว้โดยพระอาจารย์ขาว อนาลโย



คัดลอกเนื้อหาบางส่วนจาก หนังสือหลวงปู่ขาว อนาลโย
โครงการหนังสือบูรพาจารย์ เล่ม ๔ หน้า ๒๗๓-๒๗๔



หลักธรรมวินัยและธุดงควัตร

เทศน์ของหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
ในนิมิตของหลวงปู่ขาว มีต่อไปว่า

การปฏิบัติของนักบวชที่ไม่มีหลักยึดอย่างถูกต้องแน่นอนนั้น
ย่อมไม่มีจุดหมายว่า จะถึงฝั่งแห่งความปลอดภัย
หรือจะเป็นอันตรายอย่างง่ายดาย
ฉะนั้น หลักธรรมวินัย มีธุดงควัตร เป็นต้น
คือ หางเสือของการปฏิบัติเพื่อให้ถึงที่ปลอดภัย
จงยึดให้มั่นคง อย่าโยกคลอน
ผู้คอยดำเนินตามซึ่งมีจำนวนมาก
ที่ยึดเราเป็นเยี่ยงอย่างจะเหลวไหลไปตาม
ธุดงควัตร คือ ปฏิปทาอันตรงแน่วไปสู่จุดหมาย
โดยไม่มีปฏิปทาใดเสมอเหมือน

ขอแต่ผู้ปฏิบัติจงใช้สติปัญญา ศรัทธา
ความเพียรพยายามดำเนินตามเถิด
ธรรมที่มุ่งหวังย่อมอยู่ในวิสัยของธุดงค์ที่ทรงประทานไว้
จะพาให้เข้าถึงอย่างไม่มีทางและอุปสรรคใดๆ กีดขวางได้
เพราะธุดงควัตรเป็นทางเดียวที่พาให้พ้นทุกข์ไม่เป็นอย่างอื่น

จึงไม่ควรทำความเคลือบเคลืองสงสัย
และธรรมนี้เป็นที่รวมของปฏิปทาเครื่องดำเนินเข้่าสู่ความดับทุกข์ทั้งหลาย
ด้วยพระที่มีธุดงควัตร คือ ผู้มีความรักชอบและจงรักภักดีต่อศาสดาผู้เป็นบรมครู

พระผู้มีธุดงควัตรเป็นเครื่องดำเนิน คือ ผู้มีฝั่งมีฝา
มีศาสดาเป็นสรณะในอิริยาบถทั้งปวง
อยู่ที่ใด ไปที่ใด มีธรรมคอยคุ้มครองรักษาแทนศาสดา
ไม่ว้าเหว่ เร่ร่อน คลอนแคลน
มีหลักใจเป็นหลักธรรม มีหลักธรรมเป็นดวงใจ

ผู้นี้ คือ ผู้มีราตรีเดียว อยู่กับธรรมไม่หวั่นไหวเอนเอียง




รวมคำสอน “พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43188