วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 15:04  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 1 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 มิ.ย. 2022, 14:23 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 14 ก.ย. 2010, 20:29
โพสต์: 5111

แนวปฏิบัติ: พิจารณากาย
สิ่งที่ชื่นชอบ: มณีรัตน์,พระผู้เป็นดั่งผ้าขี้ร้วห่อทอง
อายุ: 39

 ข้อมูลส่วนตัว


รูปภาพ

หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย


:b47: :b47:

ไอ้โรคกรรมโรคเวรนี่รักษาไม่หาย มีแต่โรคที่มันเกิดจากดินฟ้าอากาศในปัจจุบันเท่านี้ที่โรงพยาบาลเขารักษาได้ แต่โรคกรรมโรคเวรแล้วไม่มีหาย มีหายอยู่รายหนึ่งเอาแมวไปปล่อยในป่าแต่ก่อนบวช บวชมาได้สองพรรษามันเกิดฉันอาหารเข้าไปแล้วไฟธาตุไม่ย่อย ได้รับทุกขเวทนาทุกข์ รับประทานอาหารแล้วไฟธาตุไม่ย่อยนี่เหมือนกับตกนรกทั้งเป็นเลย

มันได้รับทุกขเวทนาอาศัยการบวชแล้วอยู่ในป่าแล้วเจริญสมถวิปัสสนา ทำความรู้เท่าทันในสังขารนี้ก็อดทนมา มันให้ผลอยู่นั่นน่ะสามปี ปีที่สามนั่งภาวนาอยู่มันจึงบอกขึ้นในจิตว่า อ้าวก็กรรมที่เอาแมวไปปล่อยนั่นแลว่างั้น จึงระลึกได้ ปัดโธ่ แต่เมื่อมันยังให้ผลอยู่นั่นระลึกไม่ได้เลย โถ นึกทบทวนดูแล้วเราได้เอาแมวผู้ตัวหนึ่งไปปล่อยในป่า เนื่องจากหากว่ามันเป็นเวรอะไรกันมาแต่ก่อนก็ไม่รู้ ไปเที่ยวกลางคืนกลับมาแมวตัวนั้นก็ไปถ่ายใส่ข้างหมอนต้องได้ชำระก่อนจึงจะได้นอน คืนไหนก็เป็นอย่างนั้น อู๊ย..แล้วกันทีนี้ ถ้าเราจะฆ่าแมวตัวนี้มันก็จะเป็นกรรมเป็นเวรในปัจจุบันทันด่วน อย่าฆ่ามันเลยว่า เอามันไปปล่อยในป่าให้มันหากินเองว่างั้นก็เลยเอาไปปล่อยในป่าอย่างว่านั้น

ดูท่าแมวนี้มั้นเคยกินกับคนน่ะไปอยู่ป่าแล้วมันหากินไม่ได้ทีแรก มันก็ต้องเกิดซูบผอมเกิดทุกขเวทนา อันกรรมที่มันเป็นอย่างนั้นมันก็มาสนองตน ทำให้ตนฉันอาหารแล้วไฟธาตุไม่ย่อย เกิดทุกขเวทนา อันหวานนี้นะเช่นลูกไม้อยู่ตามต้นมันน่ะ เดินทางไปเห็นมันเหลืองอร่าม หิว อยากมันจนน้ำลายไหล แต่ถ้าไปฉันเข้าไปแล้วเอาแล้วมันเล่นงานท้อง เออ เกิดท้องอืดท้องเฟ้อปวดท้อง อดทนเอาอย่างนั้นแหละ แต่เที่ยวธุดงค์ไม่มีทางถอย เป็น..เป็นไป บุกป่าฝ่าดงเข้าถ้ำขึ้นเขาไป แต่มันก็แปลกอยู่เหมือนกันที่ว่าทั้งที่โรคภัยเบียดเบียนเกิดไฟธาตุไม่ย่อยอาหารมันก็ยังไปกันได้

เที่ยวธุดงค์ไปไม่เห็นแก่ความลำบากเหน็ดเหนื่อยแต่อย่างใด ไปอยู่ถ้ำผาบิ้ง จังหวัดเลย นี่โอ๊ยตอนนั้นเกือบไปกระโดดหลังถ้ำ มันเวทนาหลาย ขึ้นไปแล้วนิขึ้นไปหลังถ้ำแล้ว อะ เราจะนั่งสมาธิทำใจให้ดีซะก่อนแล้วค่อยกระโดด คิดว่างั้นแล้วก็นั่งสมาธิลงไป พอนั่งสมาธิลงไปแล้วจิตใจมันรวมลงสิบาดนินะ จิตใจรวมลงก็สบาย เอ๊ะ เอ๊ะ ก็เมื่อมันใจรวมมันใจสบายอย่างนี้แล้วจะไปกระโดดหลังถ้ำให้ตายทำไมเล่า คิดได้งี้ก็เลยงดการกระโดดถ้ำ ก็ลงจากหลังถ้ำมา แล้วก็โดยไม่ได้บอกให้หมู่ให้เพื่อนทราบเลย พอบอกให้ทราบแล้วเรื่องมันจะกระจายไปทั่ว อันนี้มาสังเกตดูว่า กรรมตายโหงไม่มี เมื่อกรรมตายโหงไม่มีมันก็บันดาลให้มีสิ่งที่ช่วยเหลือให้เกิดความคิดขึ้น อืม มันเป็นอย่างนั้น


:b47: :b47:

ส่วนหนึ่งจากพระธรรมเทศนาหัวข้อ
“ฟังธรรมตามกาล”


◇◆ ประวัติ ปฏิปทาและคำสอน “หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ” ◆◇
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43689

:b44: ชวนอ่านพระธรรมเทศนาเต็มกัณฑ์เทศน์
ของ “หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ”

http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=75&t=53080

.....................................................
"เกิดดับ..เกิดแล้วไม่ดับไม่มี"


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 1 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 3 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร