หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย
จะไปยินดีอะไรนักหนาความสุขชั่วคราว เราได้สัมผัสกับมันมาหลายชาติแล้วนี่ เช่น สุขในการนอนอย่างนี้ เกิดมาชาติใดก็มานอน แล้วก็ไม่เห็นว่ามันดีขึ้น ไม่เห็นว่ามันมีสติปัญญาอะไรเพราะนอนมากๆนั้นน่ะ มีความสุขในการกินอย่างนี้นะก็กินอิ่มแล้วก็เป็นสุขไปชั่วระยะหนึ่งเท่านั้นเอง พอไฟธาตุมันย่อยไปแล้วอาหารมันย่อยไปจากกระเพาะแล้วอย่างนี้ก็เกิดหิวขึ้นมาอีกแล้ว แล้วมันจะมีความสุขยั่งยืนจากตรงไหน
ที่ว่าสุขในการกิน สุขในการนอน สุขเท่ากับช้างพับหู เท่ากับงูแลบลิ้นเท่านั้นเอง สุขในผัวในเมียหมู่นี้น่ะ มันก็สุขชั่วคราวเท่านั้นแหละ หากคนไม่พิจารณาเฉยๆ หรอก ไปติดแต่รสของมันเท่านั้น แต่รสของมันอร่อยจริงล่ะนี้เวลารับประทาน ครั้นภายหลังขึ้นมามันเกิดขมขื่นขึ้นมา อย่างนี้นะคนผู้ติดรสอร่อยแห่งกามคุณ ยินดีหลายความสุขชั่วคราวอันนั้นชอบกันนักหนา แล้วบาดนี้เมื่อเวลามันแสดงฤทธิ์เดชออกมาแล้วบาดนี้ไม่ชอบแล้ว ไม่ชอบเล้ย ไม่ชอบก็จำเป็นต้องได้เสวยผลของมัน เพราะตนสร้างเหตุไว้แล้วนี่ จะไม่ให้มันได้รับผลอย่างนั้นมีที่ไหนเล่าในโลกนี้ มันเป็นอย่างนั้นเรื่องมันน่ะ
นี่ถ้าพูดโดยรวมๆแล้วก็หมายความว่า ความทุกข์เหล่านี้แหละมันเป็นเครื่องหนุนให้คนเรานั้นทำความดีให้สูงขึ้นไป สำหรับผู้มีปัญญานะ ผู้ได้คบหาสมาคมกับนักปราชญ์ เช่นนี้แล้วธรรมดานักปราชญ์ผู้รู้ผู้ฉลาดทั้งหลายนั้น ใครมาคบหาสมาคมเพื่อนก็จะพยายามแนะนำชักจูงให้ทำความดีให้สูงขึ้นไปเรื่อยๆ จะไม่แนะนำให้ทำความดีแต่เพียงขั้นต้นอยู่เท่านั้น นั่นแหละเมื่อผู้ใดได้คบหาสมาคมกับนักปราชญ์ในพระพุทธศาสนานี้เพื่อนก็ได้ทำกุศลทำความดีให้สูงขึ้นไป
ส่วนหนึ่งจากพระธรรมเทศนาหัวข้อ
“ศีลสังวร”
◇◆ ประวัติ ปฏิปทาและคำสอน “หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ” ◆◇
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43689
ชวนอ่านพระธรรมเทศนาเต็มกัณฑ์เทศน์ของ “หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=75&t=53080