หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย
หาหนทางละอกุศลออกไปเรื่อยๆ เมื่อละอกุศลจิตนี้ลงได้ กุศลคือความรู้ความฉลาดมันก็เกิดขึ้นในใจ เมื่อมีความฉลาดแล้วก็มีความสามารถรักษาตัวเอง รักษาจิตใจของตนเองให้ตั้งมั่นอยู่ในกุศลธรรมเป็นปกติเรื่อยไป อันนี้เป็นหน้าที่ของเราทุกคนจะพึงฝึกตนเข้าไป มีใครผู้แนะนำสั่งสอนนี้จะไปคอยดูแลคอยตักเตือนใครต่อใครที่ทำผิดพูดผิดอะไรไปอย่างนี้ไม่ใช่เป็นอยู่ในฐานะที่จะพึงทำไปได้..ไม่มี
แม้แต่พระพุทธเจ้าพระองค์ก็ไม่ได้ไปจ้ำจี้จ้ำไชกับใครเลย เมื่อมีคนไปรวมอยู่ศาลาการเปรียญ ได้เวลาแล้วพระองค์ก็เสด็จลงศาลาการเปรียญก็ทรงแสดงธรรมให้พุทธบริษัทหมู่ใหญ่นั้นฟังให้ได้ยินได้ฟังทั่วกันไปอย่างนั้นแหละ แล้วผู้ใดสามารถรู้คำสอนของพระพุทธเจ้าได้ผู้นั้นก็นับว่าเป็นมีโชคดีนั่นแหละได้ไปปฏิบัติตามคำสอน ผู้ใดรู้ไม่ได้ ฟังแล้วแล้วไปเลย จับเอาอุบายธรรมะที่พระองค์เจ้าสอนนั้นเอาไปฝึกใจตัวเองก็ไม่ได้อย่างนี้ก็ผู้นั้นก็นับว่าเป็นคนอาภัพอย่างนี้แหละ
ส่วนหนึ่งจากพระธรรมเทศนาหัวข้อ
“อริยสัจธรรม”
◇◆ ประวัติ ปฏิปทาและคำสอน “หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ” ◆◇
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43689
ชวนอ่านพระธรรมเทศนาเต็มกัณฑ์เทศน์ของ“พระสุธรรมคณาจารย์ (หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ)”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=75&t=53080