หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย
ชีวิตของคนเรานี้มันอยู่ในระหว่างบาปกับบุญดังที่กล่าวมาแล้วนั้น เพราะว่าใจของปุถุชนคนเรานี่มันหากมีอย่างนี้มาตั้งแต่เริ่มตั้งชีวิตขึ้นมานู่นแหละ คิดดีบ้าง คิดชั่วบ้าง คิดไม่ดีไม่ชั่วบ้าง ถ้ามันคิดดีนะ ถ้ามันคิดมากๆ เข้าไปในอภิธรรมท่านกล่าวไว้ว่า ถึงเจ็ดขณะจิตแล้วก็เป็นอันว่าทำดีได้เลย เช่นอย่างว่าคิดจะให้ทานอย่างนี้นะ ถ้าความคิดมันเกิดขึ้นติดๆ กันถึงเจ็ดครั้งแล้วก็ให้ทานได้เลย ทำบาปก็เหมือนกันนะ ถ้าจิตคิดจะทำบาปอย่างนี้ ถ้ามันคิดขึ้นถึงเจ็ดขณะจิตแล้วก็ตัดสินใจทำบาปได้เลย เป็นอย่างนี้ อันนี้ล่ะจิตใจของปุถุชนคนเรานะให้รู้ตัวกัน
บัดนี้เราได้มาพบพระพุทธศาสนาแล้ว พระพุทธศาสนาสอนให้คนเราฉลาด ให้รู้จักปรับปรุงจิตใจตัวเองนี่ให้มันตั้งอยู่ในกุศลธรรมอย่างเดียว อย่าให้มันเอนไปทางอกุศลธรรม เราเพียรพยายามอบรมจิตนี่ให้สละทิ้งซึ่งบาปกรรมต่างๆ นะ ไม่ยึดไม่ถือเอามันไว้ ก็มูลเหตุของบาปกรรมต่างๆ ก็เคยพูดมาแล้ว พระพุทธเจ้าก็ทรงแสดงไว้แล้วแต่คนเราหากไม่ค่อยสนใจกัน ทุกสิ่งทุกอย่างมันมีมูลเหตุมาทั้งนั้นเลย ดีก็ดี ชั่วก็ดี อันซึ่งว่าทุกสิ่งทุกอย่างนั้นจะไม่มีเหตุนี้ไม่มีซักอย่างในโลกสันนิวาสอันนี้ มันมีเหตุมาก่อนแล้วมันจึงเกิดเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาเป็นเรื่องเป็นราวต่างๆ ขึ้นมา เป็นอย่างนี้แหละ
ส่วนหนึ่งจากพระธรรมเทศนาหัวข้อ
“ความโลภ”
◇◆ ประวัติ ปฏิปทาและคำสอน “หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ” ◆◇
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43689
ชวนอ่านพระธรรมเทศนาเต็มกัณฑ์เทศน์ของ “หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=75&t=53080