"เห็นอนิจจัง"
" .. อาตมาถือว่า "การยืน เดิน นั่ง นอน อาตมาปฏิบัติไปเรื่อย ๆ มีสติคุ้มครองอยู่เสมอเลย นี่คือสมาธิ สมาธิคือปัญญา" พูดแล้วมันอันเดียวกัน มันเหมือนกัน แต่มันไปแยกกันโดยลักษณะเท่านั้น มันก็อันเดียวกัน
"ถ้าเราเห็นอนิจจัง แปลว่ามันไม่แน่" เราเห็นชัดเข้าไปว่ามันไม่แน่ "นั่นล่ะคือว่าเราเห็นว่ามันแน่ แน่อะไร แน่ว่ามันเป็นไปอย่างนั้น" ไม่แปรเป็นอย่างอื่น เข้าใจไหม
เท่านี้แหละ "รู้จักพระพุทธเจ้าแล้ว ได้กราบพระพุทธเจ้าแล้ว ได้กราบธรรมะของท่านแล้ว" เอาหลักนี้ไปพิจารณา .. "
หลวงปู่ชา สุภัทโท
