"อาจารย์ช้าง สอนกรรมฐานแม่ชี"
" .. หลวงปู่ (หลวงปู่ขาว อนาลโย) พูดถึง "ช้างของปู่หลุบภูพาน" เชือกนั้นว่า "มีอยู่คืนหนึ่งดึกสงัดประมาณตีสาม ช้างเชือกนั้นเข้ามาเยี่ยมทางกุฏิแม่ชี" มันเอาสีข้างถูไปมาอยู่กับกุฏิแม่ชี จนกุฏิโยกคลอนตามแรงถูของมัน
"แม่ชีกำลังนั่งภาวนาอยู่ รู้ว่าเป็นช้างของปู่หลุบภูพาน ถึงกับตัวสั่น ปากสั่น คางสั่น มือไม้อ่อนแรง" เหงื่อไหลท่วมตัวทั้งที่อากาศกำลังหนาวเย็นยะเยือก
แม่ชีรีบบริกรรม "พุทโธๆ ๆ" อย่างถี่ยิบ ใจคิดว่า "ถ้าจะตาย ขอให้ตายกับพุทโธนี้เถิด" บริกรรมอยู่สักพักจิตแกลงสงบนิ่ง จนไม่ทราบว่าช้างเชือกนั้นไปตั้งแต่เมื่อไร "เพราะจิตใจแกจดจ่ออยู่ที่พุทโธ เกิดสมาธิแน่วแน่จนถึงเช้าเลย"
หลังจากที่ช้างใหญ่มาเยี่ยม "บรรดาแม่ชีทั้งหลายต่างพากันเร่งภาวนาชนิดฝากเป็นฝากตายกันทีเดียว" ยิ่งคืนไหนที่เจ้าหูใหญ่เท้าใหญ่มันเดินเข้ามาในบริเวณนั้น ก็จะภาวนากันจนตลอดรุ่งชนิดไม่ยอมหลับนอนกัน
หลวงปู่บอกว่า "มันช่างต่างกันกับที่ครูบาอาจารย์พร่ำสอนเสียเหลือเกิน ถ้าครูบาอาจารย์เทศน์สอน เหมือนกับเป่าปี่ให้ฟัง" ทำให้รู้สึกง่วงเหงาหาวนอน "สอนเท่าไรๆ ก็ไม่เป็นพุทโธ ผู้ตื่นผู้เบิกบานสักที"
ไม่เหมือนกับท่านอาจารย์ช้างมาช่วยสอน อาจารย์ช้างสอนไม่ต้องเทศน์ ไม่ต้องอบรม เพียงแค่หายใจให้ได้ยิน หรือเพียงแค่เหยียบกิ่งไม้เท่านั้น การสอนมันก็เข้าไปถึงขั้วหัวใจจริงๆ
แม่ชีพากันเข็ดหลาบไปตามๆ กัน ยอมสารภาพด้วยความเคารพบูชา นั่งภาวนาพุทโธ ถี่ยิบไม่มีพลั้งมีเผลอเลย
ด้วยเหตุการณ์เช่นนี้ หลวงปู่จึงได้พาลูกศิษย์ลูกหาไปวิเวกในบริเวณป่าเปลี่ยวๆ อันเต็มไปด้วยสิงสาราสัตว์อย่างกับถ้ำกลองเพลในอดีต อันเป็นสมรภูมิในการฝึกทรมานกิเลสอาสวะต่างๆ ให้มันหายพยศโหดร้าย กลายเป็นคนมีศีลมีธรรม มีจิตใจอันใสสะอาดบริสุทธิ์ ไร้ความขุ่นมัว เหมือนแสงจันทร์ในคืนวันเพ็ญ เหมือนแก้วมณีอันสดใสไร้ราคี ฉะนี้ .. "
หลวงปู่ขาว อนาลโย
วัดถ้ำกลองเพล อำเภอเมือง จังหวัดหนองบัวลำภู
โครงการหนังสือบูรพาจารย์ เล่ม ๔ (หน้า ๓๕๐-๓๕๑)
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=4&t=54907
• ประวัติและปฏิปทา “หลวงปู่ขาว อนาลโย”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=22390
• รวมคำสอน “หลวงปู่ขาว อนาลโย” วัดถ้ำกลองเพล
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43187
