"สติปัญญารู้เท่าทัน ก็ปล่อยวางเอง"
" .. "สติปัญญาขั้นพิจารณารูปขันธ์นี้ ผาดโผนมากผิดธรรมดาของความเพียรภาคทั่ว ๆ ไป" แต่เหมาะกับงานซึ่งเป็นงานหยาบที่จำเป็นต้องใช้สติปัญญาอันผาดโผนไปตาม ๆ กัน
"เช่นเดียวกับท่อนไม้ ซึ่งอยู่ในขั้นที่ควรถากอย่างหนักมือ ก็จำต้องทำเช่นนั้น" สติปัญญาที่ทำการพิจารณาร่างกาย ซึ่งเป็นขันธ์หยาบก็จำต้องดำเนินไปตามความเหมาะสมของงาน
"เมื่อสติปัญญารู้เท่าทันและปล่อยวางขันธ์นี้แล้ว ก็ลดการพิจารณาแบบนั้นลงไปเอง" เช่นเดียวกับไม้ ซึ่งนายช่างดัดแปลงลงถึงขั้นที่ควรลดจากการถากถางฟันอย่างหนักมือแล้ว ก็ลดลงไปเองโดยไม่ต้องมีใครมาบอกฉะนั้น .. "
หลวงปู่ขาว อนาลโย
