ท่านพ่อลี ธัมมธโร
วัดอโศการาม
อ.เมือง จ.สมุทรปราการ
"พระอริยะ" ต้องยินดีในการบริจาค "นิสสยปริจาค" คือ การสละจิต สละกายที่เป็นโทษ "บารมี" เหมือนกับปุ๋ยที่ช่วยต้นไม้ให้งอกงาม แต่ถ้าใครคอยเฝ้าบารมีอยู่ต้องตายเปล่า "บารมีนั้นอยู่ที่มีวิธีการ" แขน ๒ ขา ๒ ปาก มือ ตา นี่แหละเป็นตัวบารมีทั้งนั้น ทำลงไปสิ
"ศีล สมาธิ ปัญญา" ทำเมื่อใดก็เมื่อนั้น นั่งอยู่นี่ก็มีได้ ปากพูด เกิดเสียงเป็นศีล หูฟังสมาธิเกิด รู้เป็นปัญญา
"สังวร" คือ ความสำรวมระวังเหมือนถ้วยแก้วอยู่ในมือก็ต้องระวังมือไว้ให้ดี ถ้าปล่อยมือ ถ้วยก็ตกแตก จิตที่เข้าไปสงบอยู่ในอารมณ์ ต้องระวังไม่ให้เกิดโทษ ตาก็เห็นรูปแต่อย่าไปสำคัญว่าดีชั่ว หูก็ได้ยินเสียงแต่อย่าไปสำคัญว่าดีหรือชั่ว
เปรียบเทียบ "ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค" ให้เห็นง่ายๆ เช่น เจ็บที่ขาเป็น "ทุกข์" ไม่รู้จักหายามาใส่ให้ถูกต้องกับโรคเป็น "สมุทัย" เข้าใจรู้จักอาการเจ็บอันนั้นได้โดยถูกต้องเรียกว่า "มรรค" ความทุกข์หายไปเรียกว่า "นิโรธ"
คัดลอกเนื้อหาจาก
หนังสือแนวทางวิปัสสนา-กัมมัฏฐาน
พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร. โดยชมรมกัลยาณธรรม
ปี พ.ศ. ๒๕๕๒. หน้า ๒๕๖-๒๕๗
:: ประวัติและคำสอน “ท่านพ่อลี ธมฺมธโร”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=38679