หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย
แม้จะไม่ได้อยู่ในป่าในเขา อยู่ในบ้านในช่อง ถ้าผู้ใดสำรวมจิตตัวเองอยู่ภายในได้ ห้ามจิตตัวเองไม่ให้ไปเพ่งเล็งคนอื่นอย่างนี้ได้นะ มันก็พอมีความสบายอยู่บ้าง เออ นั่นแหละ ก็นับว่า ได้ความสบายมากแหละเรื่องอย่างนี้นะ ใครทำใครจึงรู้ ใครไม่ทำไม่รู้หรอก
เอ้า ใครทำอะไรกระทบกระทั่งตนมาก็ดีซิ เขามาช่วยเราสร้างบารมี นี่..เราจะได้อดได้ทน เราจะได้รู้กำลังใจของตัวเอง ว่าตนเองนั้นสละอารมณ์เหล่านั้นหรือไม่ หรือยังยึดถืออยู่ มันก็รู้นะ ถ้าตนยึดถือเอาอยู่มันก็เดือดร้อนขึ้นมา มันก็รู้ได้ว่า เออ แล้วมัวแต่โทษคนอื่นไม่โทษตนเอง ไอ้ตัวเองเดือดร้อนอยู่นั่นน่ะ ทำไมไม่ตำหนิตัวเอง เออ ทำไมยังไปเดือดร้อนกับเรื่องคนอื่นเขาอย่างนี้นะ ก็ต้องถามตัวเอง สอนตัวเองเข้าไปซิ นั่นแหละ เรื่องอะไรทำไมยังไปเดือดร้อนกับเรื่องคนอื่นเขาเล่า ถ้าหากว่าเตือนตนได้อย่างนี้มันก็ยุติกันไป ก็ไม่ต้องไปเดือดร้อนกับเรื่องคนอื่นนะ ดูตัวของตัวเอง ดูใจของตัวเองนี่
ส่วนหนึ่งจากพระธรรมเทศนาหัวข้อ
“ความทุกข์ในชีวิตมีมากมาย”
:: ประวัติ ปฏิปทาและคำสอน “หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43689