"พุทโธ ใจสงบเยือกเย็น"
" .. ให้เราเข้าวัดฟังธรรม เราฟังดูซิ "เวลานี้จิตใจของเรามันอยู่ธรรมใดภูมิใดภพใด ให้รู้จัก" จิตของเราอยู่ในกุศลหรืออกุศลก็ให้รู้จัก ให้เรานึกบริกรรม "พุทโธ๊ พุทโธ" เพ่งเล็งดูจิตของเราใน "พุทโธ" นั้น
ถ้าจิตของเราเป็นกุศลมันเป็นยังไง "คือจิตมีความสงบ มันไม่ส่งหน้าส่งหลัง" ส่งซ้ายส่งขวา ส่งบนส่งล่าง ตั้งอยู่จำเพาะท่ามกลางผู้รู้ "พุทโธ๊ พุทโธ มันมีใจเยือกใจเย็น" ใจสุข ใจสบาย
"กายะลหุตา จิตตะลหุตา" จิตเบา กายมันก็เบา ไม่หนัก ไม่หน่วง ไม่ง่วง ไม่เหงา หายทุกข์หายยาก หายความลำบากรำคาญ สบายอกสบายใจ นั่นแหละตัวบุญตัวกุศลแท้ ไม่ใช่อื่นเป็นบุญ
ตัวสุขตัวสบายแท้ นี้จะได้เป็นบุญเป็นวาสนาเป็นบารมีของเรา เป็นนิสัยของเรา ติดตนนำตัวไปทุกภพทุกชาติ นี่แหละให้เข้าใจไว้ "จิตของเราสงบเป็นสมาธิคือกุศล" อกุศลเป็นยังไง คือจิตเราไม่ดี จิตทะเยอทะยาน จิตดิ้นรนภวังค์พะวง จิตทุกข์จิตยาก จิตไม่มีความสงบ มันเลยเป็นทุกข์ เรียกว่าอกุศล ความทุกข์ทั้งหลายไม่ได้อยู่ที่อื่น เราต้องฟังดูที่นี่หละ ถ้าจิตของเราวุ่นวายเดือดร้อน ก็ทำให้ตกทุกข์ได้ยาก ให้พากันรู้พากันเข้าใจ ไม่ใช่มาจากอื่น มาจากจิต .. "
หลวงปู่ฝั้น อาจาโร
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=30&t=50189
• รวมคำสอน “หลวงปู่ฝั้น อาจาโร”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=44391
• ประมวลภาพ “หลวงปู่ฝั้น อาจาโร” วัดป่าอุดมสมพร
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=38&t=42819