.
"ทำลายพุทธศาสนา คือทำลายพระพุทธเจ้า"
" .. พระพุทธศาสนา คือสิ่งที่เกี่ยวเนื่อง แนบแน่นเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับพระพุทธเจ้า กว่าจะทรงค้นพบและตั้งขึ้นได้ ลำบากยากเย็นยิ่งกว่า ใครสักคนจะมีลูกเป็นที่รักดังดวงใจ ทำร้ายลูก ก็เท่ากับทำร้ายผู้เป็นแม่พ่อ
"ทำลายพระพุทธศาสนา (ไม่ว่าจะโดยตรงหรือโดยการประพฤติผิดธรรม หรือทำพระวินัยให้วิปริตคลาดเคลื่อนไปจากหลักเดิม) จึงไม่แตกต่างกับทำลายพระพุทธเจ้า" การจงใจทำลายพระพุทธศาสนา ที่ไม่สำเร็จผล น่าจะเกิดผลไม่ดีแก่ผู้มุ่งร้ายน้อยกว่า ผู้ที่ไม่ได้เจตนาทำลาย แต่ประพฤติตนเช่นเจตนาทำลาย
บุคคลประเภทหลังนี้โดยเฉพาะที่นับถือพระพุทธศาสนา กล่าวได้ว่า "เป็นผู้ทำกรรมไม่ดีต่อพระพุทธศาสนา" ซึ่งพระพุทธเจ้าทรงตั้งขึ้น ทรงประคับประคองมา โดยมีพุทธบริษัทที่ดีรับมาประคับประคองต่ออย่างถือเป็นสมบัติล้ำค่า
ไม่มีพระพุทธองค์แล้ว "พระพุทธศาสนา คือตัวแทนของพระพุทธองค์" ผู้เป็นสมาชิกของบริษัทสี่ในพระพุทธศาสนา แม้ทำตนให้เศร้าหมองด้วยการประพฤติผิดศีลผิดธรรมผิดวินัย แม้จะทำให้พระพุทธศาสนาเศร้าหมองไม่ได้ แต่เมื่อตนเป็นจุดหนึ่งในพระพุทธศาสนา ก็เท่ากับทำให้พระพุทธศาสนามีจุดเศร้าหมองปะปนอยู่ เล็กน้อยเพียงไรก็เป็นจุดดำ
"ความประพฤติปฏิบัติเช่นนั้นจึงเป็นการทำกรรมไม่ดีต่อสิ่งสูงสุด" ผลไม่ดีที่จะเกิดขึ้นแก่ผู้ทำกรรมไม่ดีนั้น ย่อมร้ายแรงแน่นอน "พึงอย่าประมาท พึงกลัวกรรมหนักที่จะเกิดจากการทำกรรมไม่ดีต่อพระพุทธศาสนา"
"การทำลายพระพุทธเจ้ากับการทำลายพระพุทธศาสนา ย่อมจะเป็นกรรมหนักเสมอกัน" พึงสังวรระวังให้รอบคอบในเรื่องนี้ "อย่าคิดอย่างประมาท อย่าประมาทในเรื่องนี้" มิฉะนั้น เมื่อต้องได้เสวยผลแห่งการทำลายพระพุทธศาสนา จะทุกข์ทรมานนัก ใครก็จักช่วยไม่ได้ .."
ที่มา "แสงส่องใจ"
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช พระองค์ที่ ๑๙
วัดบวรนิเวศวิหาร กรุงเทพมหานคร
